• Back

„I RIJEČ JE TIJELOM POSTALA ....“

„I Riječ je tijelom postala ....“ Počuj Riječi spasenja, i predaj ih svima koji su u potrazi, jer u utjelovljenju Gospoda i Spasitelja na Zemlji desilo se čudnovato .... nepojmljivo .... da se slava Božja našla u stvorenju čovjeku, kako bi svim stvorenjima na Zemlji i u Svemiru donijela svjetlo .... Jer, stanje ljudi bilo je vrlo zamračeno, svjetlo spoznaje u tu tamu više nije moglo prodrijeti .... Stoga je Sâm Bog stavio Svoju cijelu Božansku suštinu u vanjsku formu jednog čovjeka i dao svu Svoju puninu svjetlosti, kako bi rasvijetlio najveće zlo čovječanstva, mrak duha, i time duši čovjeka oslobodio put do Istinskog Života ....

Cijeli Svemir sa bezbrojnim živim stvorenjima, od najmanjega pa sve gore do najsavršenijeg duhovnog stvorenja, klanja se pred slavom Božjom .... Najuzvišenije i najsavršenije Božansko Biće sišlo je na Zemlju među Svoja stvorenja i živjelo je poput njih .... kao čovjek, podložno svim prirodnim zakonima .... I za Njegov životni put na Zemlji važile su iste odredbe koje vrijede i kod postojanja svakog drugog zemaljskog bića .... od rođenja pa do smrti .

Mladost ispunjena radom, potpuna nezahtjevnost i bogobojazni odgoj od strane bogogojaznih roditelja, tjelesnog čovjeka su izgradili na takav način, da čim se Božanski Duh sjedinio s tim vanjskim čovjekom i Bog se u cijeloj Svojoj punini svjetlosti nastanio u tom ljudskom tijelu koje je po Njegovoj Volji postalo savršeno .... Tad je Božanstvo na Zemlji djelovalo na blagoslov čovječanstva .... za prosvjetljenje njegova duha. Nikakva značajna vanjska razlika nije postojala između Njega i Njegovih učenika .... On nije bio ljudski na prijestolju iznad njih kao kralj, nego je živio kao brat među braćom. No Njegov Božanski Duh sve je oko Njega ispunjavao Svjetlom i Ljubavlju.

Božanski Duh obuhvaća cijeli Svemir (Sve) .... No u Svom nestvorenom praobliku On od ljudi nije bio prepoznat. Koliko god da je duša bila voljna, nije bila u stanju približiti si pojam Boga .... Nastalo je nerješivo pitanje koje je prevazilazilo sve ljudsko razmišljanje .... I kako bi se riješilo to pitanje .... kako bi taj pojam bio za ljude prihvatljivije oblikovan, Vječno Božastvo se utjelovilo .... Duh Boga .... pojam sveg’ postojanja i nastajanja .... polazište svake stvaralačke misli .... Vječno Svjetlo .... Riječ .... u ljudskom ‘omotaču’ na Zemlji .... i Riječ je tijelom postala ....

Oooo beskrajno obožavanje Tom Najsvetijemu Neba i Zemlje! Postajanje Boga čovjekom obuhvaća beskrajnu Ljubav prema svim stvorenjima Svemira .... Jer, niti jedno biće time nije ostalo nedotaknuto .... Gdje god je Božanski Spasitelj kročio tijekom Svog života na Zemlji, tamo se otvarala Vječnost i rasprostirala je žarko svjetlo u srcima ljudi koji još nisu bili potpuno u vlasti tame.

Takvo djelo Božanske Dobrote i Milosti moralo je zasjajiti i izliti se preko duša onih koji su boravili u Njegovoj blizini. Ljude je moralo obliti kao blagotvorna kiša nakon višemjesečne suše, i prodisati je moralo sve, pošto više nije bilo u opasnosti da beznadno propada u požaru unutarnje muke .... Za to kratko vrijeme bilo je uređeno da ljudi svih naroda dođu u Božju blizinu, jer učenje Krista započelo je tamo gdje je On boravio, no trebalo je biti rasprostranjeno diljem čitave Zemlje .... Čudnovati događaji redali su se, i Riječ Božja je zaživjela u srcima mnogih ljudi, jer im je Duh Božji dao snagu da spoznaju.

No kao što je zlo neprestano u borbi sa dobrim, isto tako je bila i neprestana borba između pripadnika starih učenja i onih čistog Učenja Isusa Krista .... I ta borba bila je dozvoljena kako bi se upotpunilo djelo Postajanja Čovjekom ....

AMEN

"E a Palavra tornou-se carne...."

"E a Palavra tornou-se carne...." Ouve as palavras de salvação, e dá-as novamente a todos os buscadores, pois na encarnação do Senhor e Salvador na Terra a maravilhosa.... aconteceu a incompreensível...., que a glória de Deus se escondeu no ser de um homem, a fim de trazer luz a todos os seres na Terra e no universo.... Pois o estado da humanidade era muito escuro, a luz do conhecimento não podia mais penetrar nessa escuridão.... Portanto, o próprio Deus colocou todo o Seu Ser divino na forma exterior do ser humano e deu-lhe toda a Sua plenitude de luz para iluminar o maior mal da humanidade, a noite do espírito, e assim abrir caminho para a alma do homem à verdadeira vida.... O universo inteiro com inumeráveis seres vivos, desde a menor criatura até ao ser espiritual mais perfeito, curvam-se perante a glória de Deus.... O Ser divino mais sublime e perfeito desceu à terra no meio das Suas criaturas e viveu como elas.... sujeito, como ser humano, a todas as leis da natureza.... e as mesmas regras aplicadas à sua carreira terrena que regem a existência de todo ser terreno.... do nascimento à morte.... a morte. Uma juventude laboriosa, sem exigências e com uma educação temente a Deus por parte de pais tementes a Deus, formou o ser humano físico de tal modo que o espírito divino logo se uniu a esse ser humano exterior e Deus se fixou em Sua plenitude de luz nesse corpo humano, que se havia tornado perfeito segundo Sua vontade, e a Divindade agora trabalhava na Terra para a bênção da humanidade para a iluminação de seu espírito. para a iluminação do seu espírito. Não existia uma diferença essencial entre Ele e os Seus discípulos.... Ele não foi entronizado sobre eles como Rei, mas viveu como um irmão no meio de irmãos. Mas o Seu espírito divino encheu tudo à Sua volta com luz e amor.

O espírito divino engloba todo o universo.... Mas na sua forma original insubstancial Ele não foi reconhecido pelas pessoas. Uma mente, por mais que quisesse, não era capaz de fazer do conceito de Deus a sua.... Surgiu uma questão insolúvel que transcendeu todo o pensamento humano.... e para resolver a questão.... para tornar este conceito aceitável para os seres humanos, a eterna divindade.... o espírito de Deus.... o epítome de todo ser e tornando-se.... a origem de todo pensamento da criação.... a eterna luz.... a palavra.... encarnou-se numa concha humana na terra. em uma concha humana na terra.... E a Palavra tornou-se carne.... Ó adoração sem limites a este mais santo dos céus e da terra! Pois abraça a encarnação de Deus amor infinito por todas as criaturas do universo.... pois nenhum ser permaneceu intocado por ela.... Onde quer que o divino Salvador colocasse Seu pé durante Sua caminhada na Terra, a eternidade se abriria e espalhar uma luz brilhante nos corações dos homens que ainda não estavam completamente nas trevas.

Tal obra de bondade e misericórdia divina teve de irradiar e derramar sobre as almas daqueles que habitavam perto d'Ele. Tinha que vir sobre as pessoas como uma chuva benevolente após meses de seca, e tudo tinha que respirar de alívio, já que não corria mais o risco de perecer irremediavelmente no fogo da miséria interior. Para este curto período de tempo foram tomadas providências suficientes para que as pessoas de todas as nações entrassem na presença de Deus, pois o ensino de Cristo certamente começou onde o Senhor estava hospedado, mas era para ser espalhado por toda a terra.... Um evento maravilhoso seguiu-se a outro e a Palavra de Deus ganhou vida no coração de muitas pessoas, pois o espírito de Deus deu-lhes a força de conhecer.

Mas como o mal está em constante luta com o bem, também houve uma luta perpétua entre os seguidores da velha doutrina e os do puro ensinamento de Jesus Cristo.... E esta luta foi permitida para completar o trabalho da Incarnação....

Amém