• Retour

Unification de l'âme avec son esprit

Je Me révèle à vous les hommes de la manière la plus simple et la plus compréhensible, parce que Mon discours n'est pas dirigé seulement vers les hommes intellectuels mais à tous ceux qui désirent la Vérité même s’ils ne disposent pas d'un esprit aigu. Mais Je leur parle de sorte qu’ils puissent Me comprendre et pour cela Je Me sers d'une personne qui est simple dans sa façon de s'exprimer et que tous peuvent comprendre, lorsque Je parle de personne à personne, parce que J’agis alors par Mon Esprit, lorsqu’il participe à des discours spirituels. Lorsque Ma Parole est guidée à la Terre, alors cela se produit de sorte que le contenu de Mes Révélations soit clair et compréhensible. Et ainsi chaque homme peut comprendre que le processus de la chute des esprits consistait dans le fait qu'ils refusaient Mon Rayonnement d'Amour, Mon « Esprit d'Amour » et que le retour à Moi est de nouveau possible s'ils acceptent le Rayonnement de Mon Amour, et que donc ils doivent de nouveau s'unir avec Mon Esprit. L'unification avec Mon Esprit a lieu lorsque l’étincelle divine d'Amour mise dans chaque homme, et qui est Ma Part, est allumée en une flamme claire qui pousse inexorablement vers Moi en tant que Feu Primordial. Alors l'esprit primordial tombé est de nouveau devenu son élément primordial, et cela consciemment. Parce que Ma Force lui est restée même après sa chute à Moi, parce que la Force d'Amour qui est sortie de Moi ne peut pas disparaître. Le retour à Moi peut donc se produire seulement en conscience et à cela sert la libre volonté que l’être lié reçoit de nouveau en tant qu’homme et que maintenant il doit bien utiliser. L'être primordial fait certes le chemin du retour d’une manière inconsciente – dissous en d’innombrables particules – lorsqu’il est lié dans les Créations de la Terre. Et ce retour est Mon Acte de Grâce, parce que Je veux aider les êtres tombés dans l'abîme, pour qu'ils atteignent de nouveau cette hauteur dans laquelle il leur est rendu la libre volonté. Mais alors l'unification de l’Etincelle de l'Esprit en lui avec l'Esprit du Père de l'Éternité doit se produire, lorsque le retour définitif doit être exécuté. L'esprit Primordial qui maintenant parcourt le chemin terrestre en tant qu’âme d'homme, est loin de Moi tant qu’il est sans amour ; parce que même si Je lui ai ajouté l’Etincelle d'Amour, lui-même doit d'abord allumer cette Etincelle d'Amour, avant que puisse se dérouler une unification avec l'Esprit du Père, parce que seulement l'Amour peut exécuter cette unification et l'amour doit être exercé librement par l'homme, chose qui rend aussi possible le Rayonnement de Ma Force d'Amour et donc l'être devient de nouveau ce qu’il était au début. L'âme est un esprit primordial tombé. Donc lorsqu’on dit que l'âme s'unit avec son esprit, il faut toujours entendre pour ce dernier, seulement Mon Esprit d'Amour que l'esprit primordial a un temps refusé et donc il s'est fermé à tout rayonnement d'Amour. En tant qu’homme, l'âme, l'esprit primordial tombé, porte l’Etincelle de l'Esprit divin en elle, mais elle doit le reconnaître dans la libre volonté, ce que maintenant elle fait consciemment lorsqu’elle s'ouvre à Mon Rayonnement d'Amour et avec cela agit dans l'Amour. Elle a donc en elle l'esprit et sa tâche terrestre est seulement celui de se laisser influencer par cet esprit, ce qui a toujours pour conséquence que l'amour exerce l'amour et se lie avec Moi par l'amour, vu que Je Suis l'éternel Amour, après quoi l'âme s'unit de nouveau avec son esprit. L'esprit primordial ne se comporte plus en refus envers Moi et Mon Rayonnement d'Amour, mais il tend consciemment vers Moi. Il demande Mon Rayonnement, et toute séparation entre Moi et lui est éliminée. Il est de nouveau le même être primordial divin tel qu’il était sorti de Moi et qu'après sa chute volontaire de Moi il revient librement à Moi, mais maintenant il est devenu « Mon Fils » que Je n'ai pas pu Me créer, parce que cela demandait la libre volonté de l'être créé pour devenir parfait au maximum. Donc il s'est déifié dans la libre volonté et peut maintenant créer et agir avec Moi dans la plus grande béatitude dans la libre volonté qui est cependant la Mienne, parce qu'un être parfait ne peut pas vouloir et penser autrement que Moi, vu que Moi-même Je Suis l'Esprit le plus parfait dans tout l'Infini.

Amen

De vereniging van de ziel met haar geest

Op de eenvoudigste en begrijpelijkste wijze openbaar IK MIJZelf aan u mensen, want IK spreek niet alleen tot de verstandsmensen maar tot allen die naar de waarheid verlangen, ook als zij niet over een scherp verstand beschikken. IK spreek hen echter zo aan dat het voor hen ook begrijpelijk is en daarom bedien IK ME daarvoor van een mens die zelf eenvoudig is in zijn manier van uitdrukken, die ook iedereen kan begrijpen als hij van mens tot mens spreekt, omdat IK ook dan door Mijn GEEST werk als hij aan geestelijke gesprekken deel neemt.

Wordt nu Mijn Woord naar de aarde gebracht, dan geschiedt dat ook op een manier dat de inhoud van Mijn openbaringen duidelijk en bevattelijk is. Daarom zal ook ieder mens kunnen begrijpen, dat de gebeurtenis van de afval van de geesten daarin bestond dat zij het aanstralen van Mijn Liefde - Mijn Liefdegeest afwezen. Dat dus de terugkeer tot MIJ weer daarin bestaat dat ze het aanstralen van Mijn Liefde vrijwillig aannemen, zich dus weer met Mijn GEEST moeten verenigen. En die vereniging met Mijn GEEST vindt dan plaats als de goddelijke liefdevonk die in ieder mens ligt en deel is van MIJ, ontstoken wordt tot een vlam die zich onafgebroken gedrongen voelt naar MIJ, als het Oervuur terug te keren.

Dan is de gevallen oergeest weer tot zijn oerelement geworden en wel bewust. Want kracht uit MIJ is hij gebleven ook nà zijn afval van MIJ, omdat deze van MIJ uitgestraalde Liefdekracht niet kan vergaan. De terugkeer tot MIJ kan dus alleen bewust geschieden, waartoe de vrije wil nodig is, die het voordien gekluisterde wezen als mens weer terugkrijgt en nu deze wil op de juiste manier moet gebruiken.

Wel gaat onbewust het oerwezen de weg terug, opgelost in ontelbare partikeltjes, als het in de scheppingen van de aarde gekluisterd is. En deze terugkeer is een daad van genade Mijnerzijds, omdat IK het allerdiepst gevallen wezen wil helpen, dat het die hoogte weer bereikt waar hem de vrije wil weer teruggegeven wordt.

Dan echter moet de vereniging van de Geestvonk in hem met de Vadergeest van eeuwigheid plaatsvinden, als de uiteindelijke terugkeer moet worden gerealiseerd. De oergeest die als ziel van de mens nu de weg over de aarde aflegt is zo lang nog van MIJ verwijderd, als hij zonder liefde is. Want ofschoon IK hem een Liefdevonk gegeven heb, moet hij zelf eerst deze Liefdevonk laten opvlammen voordat zich nu de vereniging met de Vadergeest kan voltrekken. Want alleen de liefde brengt deze vereniging tot stand en de liefde moet vrijwillig door de mensen beoefend worden, wat dus ook het aanstralen van Mijn Liefdekracht mogelijk maakt en zodoende het wezen weer wordt wat het in het oerbegin was.

De ziel is een gevallen oergeest. Als er dus wordt gezegd: de ziel verenigt zich met haar geest, dan is onder geest altijd alleen te verstaan de Liefdegeest uit MIJ, die door de oergeest eens werd afgewezen en deze zich afsloot voor elke Liefdestraal.

Als mens draagt de ziel - de eens gevallen oergeest, een goddelijk Geestvonkje in zich maar moet zich daar uit vrije wil bij aansluiten, wat de ziel nu bewust doet als zij zich openstelt voor het aanstralen van Mijn Liefde en daardoor zelf in liefde werkzaam is. Zij heeft dus de geest in zich en haar aardse opdracht is slechts zich door deze geest te laten beïnvloeden, wat steeds tot gevolg zal hebben, dat de mens de liefde beoefent en zich door die liefde met MIJ verbindt, DIE de eeuwige LIEFDE ben. En dan verenigt de ziel zich dus weer met haar geest. De oergeest gedraagt zich niet meer afwijzend tegenover MIJ en het aanstralen van Mijn Liefde, maar hij streeft er bewust naar MIJ te gaan. Hij verlangt naar de straling van Mijn Liefde en elke scheiding tussen MIJ en hem is opgeheven. Hij is weer hetzelfde goddelijke oerwezen dat van MIJ is uitgegaan en na zijn vrijwillige afval van MIJ ook weer vrijwillig naar MIJ is teruggekeerd, maar nu tot Mijn kind is geworden dat IK MIJ niet scheppen kon, maar waar de vrije wil van het geschapen wezen voor nodig was om hoogst volmaakt te worden.

Het heeft zich dus vergoddelijkt uit vrije wil en kan nu scheppen en werken met MIJ in hoogste zaligheid in vrije wil, die echter ook de Mijne is, omdat een volmaakt wezen niet anders willen en denken kan dan IK, DIE de volmaaktste GEEST ben in de oneindigheid.

Amen