• Retour

La lutte contre l'amour propre

De vous il est exigé beaucoup lorsque vous êtes encore dominés entièrement par l'amour propre, parce qu'alors pour vous cela signifie une lutte pour le dépasser et pour le changer en amour désintéressé pour le prochain. Mais vous devez penser que vous pourvoyez seulement votre corps tant que vous satisfaites votre amour propre, et que vous ne ramassez aucun trésors spirituels qui détermineront un jour votre richesse dans le Règne de l'au-delà. Vous devez penser que votre permanence sur cette Terre n'est pas éternelle, mais que vous avez à vous acquitter d'une tâche : c’est de changer votre être en amour ; parce que vous venez sur la Terre comme homme avec seulement un faible degré d'amour pur, altruiste, que vous devez augmenter, et pour cela vous devez d’abord allumer l'amour en vous. Mais l'amour propre vous domine et vous devez le supprimer, chose qui signifie toujours une lutte contre tous les désirs qui visent à l’accomplissement du bien-être corporel. L’attention doit être orientée vers le prochain et la tendance de l'homme doit être de dérouler des œuvres d'amour sur celui-ci s'il veut se changer lui-même, c'est-à-dire s’il veut changer son être en amour. Il doit apprendre à renoncer à cause du prochain, il doit être prêt à vouloir porter des sacrifices pour le prochain, il doit être poussé de l'intérieur à faire du bien au prochain, et son amour propre deviendra toujours plus petit, plus forte est la volonté de l'homme. Alors on dit que « le Règne des Cieux subit violence, et seulement celui qui emploie la violence, l’arrache….» Celui qui a encore un fort amour propre devra employer une grande violence pour le diminuer, il lui est toujours présenté devant les yeux les charmes du monde, parce que l'adversaire de Dieu le tentera partout où il le peut, et il sera difficile de résister à toutes ces tentations, l’homme devra employer la violence, mais il réussira dès que sa volonté tend à s'acquitter de sa tâche terrestre : changer son être. Il lui est apporté la Force, parce qu'il veut atteindre le but. Pour qu'il tende justement à ce but, de nouveau lui sont toujours indiqués les Commandements de l'amour pour Dieu et pour le prochain et s'il est de bonne volonté, alors il exécutera d'abord seulement son devoir, il tendra à s'acquitter des Commandements de Dieu, jusqu'à ce qu’ensuite il soit poussé de l'intérieur à agir dans l'amour et la lutte contre l'amour propre diminuera toujours plus, parce qu'il sera victorieux sur lui-même s'il est de bonne volonté. Mais la plupart des hommes sont dominés par l'amour propre, ils pensent seulement à eux-mêmes, en eux l'amour est refroidi et donc ils ne peuvent pas devenir victorieux, ils chercheront toujours seulement des avantages terrestres et ils ne penseront pas à leur vie après la mort. Ils auront un sort amer, parce qu'ils entreront dans le Règne de l'au-delà pauvres et misérables, leur remontée sera difficile, parce que même alors ils ne veulent pas renoncer à leur amour propre, parce que même alors ils pensent seulement à leur propre destin et le sort des autres âmes ne les touche pas. Pour ces âmes il est particulièrement difficile de déposer leur amour propre, et elles devront s'arrêter pendant longtemps dans la misère et dans le tourment avant qu’elles changent et tournent leurs regards vers les âmes dans la même situation de misère. Pour cela sur la Terre celui qui renonce à son amour propre avant d’abandonner sa vie terrestre peut se considérer comme béni, parce que dès que l'âme a appris à connaître une fois le vrai amour, il lui est plus facile de se détacher de ce qu’il ne voulait autrement pas donner par égoïsme. Alors le danger n'est plus si grand lorsqu’il entre dans le Règne de l'au-delà ; même alors il pourra percevoir l'amour pour le prochain et il remontera plus facilement, un jour il arrivera aussi à la Béatitude, parce que son amour augmentera d’autant plus que lui-même exerce l'amour. Pour cela il aura beaucoup d'occasions, parce que Dieu aide chaque âme pour qu'elle puisse se détacher de l'obscurité et arriver à la Lumière.

Amen

Strijd tegen de eigenliefde

Er wordt veel van u verlangd wanneer u nog geheel door de zelfzucht wordt beheerst, want dan betekent het voor u een strijd dit egoïsme te overwinnen en het te veranderen in onbaatzuchtige naastenliefde. Maar u zult er wel aan moeten denken dat u alleen maar voor uw lichaam zorgt zolang u uw zelfzucht bevredigt en dat u voor uzelf niet de minste geestelijke schatten verzamelt die eens uw rijkdom zullen uitmaken in het rijk hierna.

U zult er aan moeten denken dat uw verblijf op deze aarde niet eeuwig is, maar dat u een opgave hebt te vervullen: uw wezen te veranderen tot liefde; want u betreedt de aarde als mens met slechts een geringe graad zuivere onbaatzuchtige liefde die u nu moet vergroten, wanneer u tenminste niet eerst de liefde in u zult moeten doen ontbranden. Maar het egoïsme beheerst u en dit zult u moeten onderdrukken, wat altijd een strijd betekent tegen alle begeerten die t.b.v. het lichamelijke welbehagen vervulling verlangen. De aandacht moet op de medemens worden gericht en het streven van de mens moet zijn om voor hem werken van liefde te verrichten wanneer hij zichzelf, d.w.z. zijn wezen, wil veranderen tot liefde. Terwille van de naaste moet hij leren afstand te doen, terwille van de naaste moet hij bereid zijn offers te brengen, er moet van binnen uit een drang in hem zijn, zijn medemens goed te doen en zijn zelfzucht zal steeds kleiner worden, hoe sterker de wil van de mens is.

En daarom luidt het gezegde: "het hemelrijk lijdt geweld en alleen hij die geweld gebruikt trekt het naar zich toe". Wiens eigenliefde nog erg sterk is, zal veel kracht moeten gebruiken om haar te verkleinen, hem worden voortdurend de bekoorlijkheden van de wereld voor ogen gehouden, want de tegenstander van GOD zal hem in verzoeking brengen waar en wanneer hij maar kan en het zal moeilijk zijn al die verzoekingen te weerstaan, hij zal geweld moeten gebruiken, maar het zal hem lukken zodra zijn wil er naar streeft, dat hij zijn opgave op aarde zal vervullen: zijn wezen te veranderen. Er zal hem kracht worden toegestuurd omdat hij wil dat hij zijn doel zal bereiken. En opdat hij dit doel nastreeft, wordt hij steeds weer op de geboden van de liefde tot GOD en de naaste gewezen, en als hij van goede wil is, zal hij eerst alleen de vervulling van zijn plicht in acht nemen, hij zal trachten de geboden GOD's te vervullen, tot hij dan van binnenuit wordt aangespoord in de liefde werkzaam te zijn; en de strijd tegen de eigenliefde steeds minder wordt, want hij zal overwinnaar worden van zichzelf, wanneer hij van goede wil is.

Maar de meeste mensen worden door egoïsme beheerst, ze denken alleen maar aan zichzelf, de liefde is in hen verkoeld en daarom kunnen ze geen overwinnaar worden, ze zullen slechts steeds aardse voordelen zoeken en niet denken aan hun leven na de dood. En hun lot wordt bitter, want ze gaan arm en ellendig het rijk hierna in, waarin een vooruitgang ook zwaar zal zijn, omdat ze ook dan hun zelfzucht niet op willen geven, omdat ze ook dan alleen aan hun eigen lot denken en het lot van andere zielen hen niet raakt. Voor deze zielen is het bijzonder moeilijk hun eigenliefde af te leggen en ze zullen lange tijd in nood en kwelling moeten blijven, voor ze zichzelf veranderen en hun ogen naar de zielen in dezelfde noodtoestand keren.

Daarom is op aarde gezegend te noemen die zijn eigenliefde nog opgeeft voordat hij het aardse leven moet afgeven. Want zodra de ziel eenmaal de juiste liefde heeft leren kennen, is ze ook veel makkelijker in staat zich te bevrijden van datgene wat ze anders uit eigenbelang niet wilde weggeven. En dan is ook het gevaar niet meer zo groot wanneer ze het rijk hierna binnengaat. Ze zal ook dan liefde kunnen voelen voor de naaste en makkelijker opwaarts klimmen, ze zal ook eenmaal de gelukzaligheid bereiken, omdat de liefde in haar groter zal worden hoe meer ze zelf liefde beoefent. En daartoe zal ze veel gelegenheid hebben, want GOD helpt iedere ziel, dat ze zich uit de duisternis kan bevrijden en het licht bereikt.

Amen