• Retour

L’ultime Jugement, un Acte d'Amour de Dieu

Le dernier Jugement doit être considéré également comme un Acte d'Amour de Dieu, parce qu'il est aussi basé sur le développement continu du spirituel qui a échoué dans sa dernière épreuve de vie terrestre, et qui doit être inséré dans un nouveau processus de mûrissement pour atteindre un jour le but final. Le dernier Jugement est donc aussi une remise en ordre de ce qui est en désordre. Il est une «réintroduction» et une adaptation dans les différentes formes qui correspondent au degré de maturité du spirituel. Il est le terme d'une période de développement et le début d'une nouvelle selon Mon Plan d'Éternité, basé sur la plus profonde Sagesse et l'Amour. Même un «Dieu Juge» reste un Dieu d'Amour, parce que Ma Justice peut agir seulement comme Mon Amour le prévoit pour l'utilité du spirituel et pour compenser les pensées et les actes erronés des hommes qui subissent ce Jugement. Même la faute la plus grande doit être expiée de quelque façon, si elle n'a pas été remise à Celui Qui s’est offert Lui-Même comme Sacrifice d'Expiation. Une compensation doit être créée pour diminuer cette grande faute. Et cette compensation est justement garantie par le Jugement, en mettant le coupable dans un état dans lequel il doit de nouveau éteindre sa faute, vu qu’il n'accepte pas librement le Don d'une Expiation. Le dernier Jugement n'est en rien un Acte de la Colère divine, mais seulement un Acte d'Amour, dans lequel s’exprime aussi Ma Justice, parce que celle-ci ne peut pas être exclue par un être qui est suprêmement parfait. Je pourrais faire sentir maintenant Ma Justice à chaque individu. Je pourrais punir immédiatement chaque pécheur. Mais cela ne correspondrait pas à Ma Sagesse, et même Mon Amour pourrait difficilement être reconnu, parce que Je Suis extrêmement longanime et patient. Je déplace un Jugement, comme conclusion d'une période de développement, tant que cela est possible, pour conquérir encore auparavant les hommes pour Moi. Je tiens Ma Main protectrice même sur les injustes et les mauvais, parce que Je voudrais les vaincre avec Mon Amour et Je ne veux pas être craint par eux comme un Dieu qui punit. Mais l’instant est venu où Je dois recréer l'Ordre, parce qu'un libre retour est sans espoir, alors Mon Amour dois apparemment reculer. Et malgré cela il est l'unique Force de poussée. Mon Amour termine un état satanique, et empêche Mon adversaire d’accomplir d’autres actions destructrices. Je sauve les âmes de la chute dans l’abîme le plus profond. Je le lie à nouveau dans la matière dure et l'insère donc dans le processus de développement ; c’est un Jugement qui de nouveau a seulement pour but le Salut, mais pas la mort éternelle, et il affirme encore davantage Mon Amour pour tout ce que J'ai créé, pour tout ce qui est mort et qui doit arriver à la Vie éternelle.

Amen

Het laatste gericht is ook een liefdedaad van God

Het laatste gericht moet eveneens als een liefdedaad van God beschouwd worden, want ook daaraan ligt de verdere ontwikkeling van het geestelijke ten grondslag, dat gefaald heeft in zijn laatste levensproef op aarde, en dat in een nieuw voltooiingsproces ingepast moet worden om eenmaal het laatste doel te bereiken. Het laatste gericht is zodoende een definitief ordenen van wat in wanorde is geraakt, het is een recht zetten en invoegen in uiteenlopende vormen die samenhangen met de graad van rijpheid van het geestelijke. Het is de beëindiging van een ontwikkelingsperiode en het begin van een nieuwe naar mijn plan van eeuwigheid, waaraan de diepste wijsheid en liefde ten grondslag ligt. Want ook een "oordelende" God blijft een God van liefde, omdat mijn rechtvaardigheid alleen kan werken zoals mijn liefde vaststelt dat het voor het geestelijke nuttig is en toch vereffenend voor het verkeerde denken en handelen van de mensen die aan dit gericht ten prooi vallen. Ook de grootste schuld moet op de een of andere manier verzoend worden, als ze niet in de handen van Hem gegeven zou worden die zich zelf als zoenoffer opgeofferd heeft. Er moet een vereffening tot stand komen om deze grote schuld te verminderen. En dit gericht zorgt nu juist voor deze vereffening, voor het plaatsen van de schuldige in de toestand waarin hij weer de schuld moet aflossen omdat hij vrijwillig het geschenk van een verzoening niet aannam.

Het laatste gericht is dus geenszins een act van goddelijke toorn. Het is alleen een daad van liefde waarin ook mijn rechtvaardigheid tot uitdrukking komt, daar deze niet uitgeschakeld kan worden bij een Wezen dat geheel volmaakt is. Ik zou weliswaar ieder afzonderlijk mijn rechtvaardigheid kunnen laten voelen en als het ware iedere zondaar ommiddellijk kunnen straffen, maar dat komt niet overeen met mijn wijsheid - en ook mijn liefde zou waarschijnlijk niet kunnen worden beseft - want Ik ben uitermate lankmoedig en geduldig. Ik stel een gericht zoals dit aan het eind van een ontwikkelingsperiode zo lang als mogelijk is uit, om eerst nog mensen voor Mij te winnen. Ik houd mijn beschermende hand ook boven de onrechtvaardigen en bozen, omdat Ik ze met mijn liefde wil overwinnen en niet als straffende God door hen gevreesd wil worden. Is echter het tijdstip gekomen waarop Ik de ordening herstel omdat een vrijwillige terugkeer tot Mij geheel zonder uitzicht is, dan moet ook mijn liefde schijnbaar terugtreden. En nochtans is die alleen de drijvende kracht.

Mijn liefde maakt een einde aan een satanische toestand en verhindert mijn tegenstander de verdere verwoestende activiteiten. Ik red de zielen van de val in de diepste diepten. Ik kluister ze opnieuw in de harde materie en voeg ze op die manier weer in in het ontwikkelingsproces, een vonnis dat weer alleen de verlossing tot doel heeft en niet de eeuwige dood. En dat bewijst temeer mijn liefde voor alles wat Ik geschapen heb, voor alles wat "dood" is en tot het eeuwige leven moet komen.

Amen