Comparer communication avec traduction

Autres traductions:

La contrainte spirituelle - le dogme

Le danger le plus grand pour un homme est la contrainte spirituelle qui l'entrave dans la connaissance et dans l'auto-décision de l'orientation de sa volonté. Chaque homme est un être individuel qui doit se former dans la perfection ; chaque homme est donc aussi responsable de son chemin de vie qui est nécessaire pour la réalisation du degré de perfection, et chaque homme doit donc se décider librement, il doit donner témoignage de sa volonté devant Moi. J’exige ce témoignage et Je ne suis pas d'accord qu'un homme détermine son prochain à penser, vouloir et agir dans telle ou telle direction. La liberté de la volonté doit rester intouchée, mais elle est touchée lorsqu’il est établi une loi imposant une direction de la volonté et que maintenant l'homme est déterminé à travers des promesses ou des menaces à aller dans cette direction. Je ne reconnaîtrai jamais et encore jamais une telle contrainte de volonté, même lorsque Je ne procède pas ouvertement contre, pour ne pas exercer de nouveau une contrainte de volonté. L'homme est un être pensant particulier, auquel J’ai donné l'occasion de vouloir et de penser librement, et de se décider seulement dans le dernier stade de développement du spirituel sur la Terre, et ensuite il recevra sa récompense dans l'Éternité en fonction de la décision de sa volonté. Il est certes voulu par Moi qu'un homme donne connaissance au prochain de l'effet d'une volonté employée bien ou mal, il est voulu par Moi qu’il reçoive tous les Éclaircissements nécessaires sur le rapport dans lequel il est avec son Créateur, et avec cela il est fait assez, parce qu'il est bien instruit, parce qu'il lui est guidé l'Enseignement divin de l'amour et parce qu’il est ainsi stimulé à l'exercice de l'amour désintéressé pour le prochain. Mais tout doit se produire sans contrainte. L'homme doit être instruit, mais il ne doit pas être forcé à accepter un enseignement transmis, parce qu'il doit employer sa volonté selon son consentement et selon sa poussée. J'ai donné aux hommes la libre volonté, mais vous la lui enlevez et donc vous employez d’une manière fausse votre volonté, bien que vous croyiez agir pour Moi et sur Mon Ordre. Mais Je n'ai jamais chargé Mes apôtres de répandre Ma Doctrine en contraignant la foi, parce qu'une foi contrainte n'est jamais une foi qui est salubre pour l'âme et pour son développement vers le Haut. J’exige des hommes toujours seulement la foi en Moi comme l'Être le plus extrêmement parfait, J’exige seulement la foi dans Mon Omnipotence, Ma Sagesse et Mon Amour et dans la Force de l'Amour. Parce que si vous le croyez, vous expérimenterez sur vous-mêmes la Force de l'amour et vous reconnaîtrez par vous-mêmes tout le reste qui est nécessaire pour croire, parce qu'alors Mon Esprit agit en vous, il vous instruit selon la Vérité. Mais une foi forcée ne procure aucun perfectionnement, une foi forcée deviendra même rarement vivante, et Je ne peux pas évaluer une foi forcée comme une décision de la libre volonté, parce que la volonté n'est pas encore devenue active en vous, mais vous vous déclarez par éducation pour une direction spirituelle, sans l'avoir bien examinée sur sa valeur ou sa non-valeur. Ce que Je veux que vous croyiez, c’est que vous deviendrez bienheureux seulement par l'amour. Mais même cette foi vous devez la conquérir vous-mêmes ; vous pouvez certes accueillir l'Enseignement, mais ensuite vous devez d'abord exercer l'amour pour être certain en vous que l'amour est une Force spirituelle, et cette certitude intérieure seule est une foi convaincue qui réveille à la Vie, parce qu'elle a été conquise dans la libre volonté.

Toute contrainte est un signe d'imperfection, parce que chaque contrainte enfreint la liberté qui cependant était primordialement celle de l'être spirituel et donc il doit de nouveau la conquérir pour devenir bienheureux. Comment des règles de contrainte qui enlèvent à l'homme la liberté spirituelle pourraient-elles être considérées par Moi comme correspondant à Ma Volonté, si l'homme doit croire quelque chose par obligation, alors que de Ma Part J’exige une totale libre réflexion et acceptation ? Moi en tant que suprême Législateur Je n'ai donné aux hommes aucun autre Commandement que le Commandement de l'amour qui inclut en lui les dix Commandements donnés par Moïse, mais celui-ci est réalisé seulement lorsque l’amour est exercé librement, parce que cela témoignerait ensuite contre Moi-Même ou bien rendrait incertaine la libre volonté de l'homme. Mais les hommes s’arrogent le droit de délivrer des lois sans y être autorisés. Avec cela ils touchent la libre volonté de l'homme. Chaque loi est une contrainte et chaque contrainte est contre Ma Volonté. Dès que l'homme ne peut plus se bouger dans la liberté de penser, dès qu'il doit croire une doctrine, l'épreuve de sa volonté sur la Terre est caduque, parce que lui-même doit se décider, mais il ne doit pas trouver sa décision dans la contrainte. Chaque doctrine dogmatique est une contrainte, qu’elle corresponde ou non à la Vérité.

Chaque dogme est une violation de la libre volonté, et celle-ci est non-libre au moment où doit être prise une décision spirituelle, parce que celle-ci lui est prescrite et elle peut être transgressée seulement en commettant un péché. De Ma Part chaque homme a le droit à une libre décision, J’exige seulement la réflexion sur ce qui lui est demandé de croire. S'il ne peut pas l'accepter avec conviction malgré la réflexion, alors ce n’est pas compté comme péché ; toutefois celui qui se déclare pour un enseignement avec la bouche, sans avoir questionné le cœur commet un péché. Parce que chaque homme est uniquement responsable pour lui, et c’est de l’arrogance lorsqu’un homme veut déterminer les pensées et croyances de milliers et encore des milliers à travers un commandement, cela doit toujours être considéré comme un enseignement dogmatique. Tout ce qui touche la liberté de la volonté de l'homme, ne peut jamais trouver Mon Assentiment, parce que Moi-même Je ne contrains pas les hommes à l'acceptation de la Vérité, si leur volonté ne la désire pas. J'instruis certes les hommes constamment et leur guide la pure Vérité, mais chacun est libre de l'accepter ou bien de la refuser et ainsi vous aussi vous devez enseigner votre prochain seulement en tout amour, mais lui laisser toute liberté de décision, parce qu'une foi dans la contrainte n’a aucun mérite devant Moi.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Jean-Marc Grillet

Geestelijke dwang - Dogma

Het grootste gevaar voor een mens is de geestelijke dwang die hem hindert bij het verkrijgen van inzicht en bij het uit vrije wil bepalen van zijn richting. Ieder mens is een individu, dat zich moet vormen tot volmaaktheid. Ieder mens is daarom ook verantwoordelijk voor zijn levenswandel, die nodig is om een bepaalde graad van volmaaktheid te bereiken. En ieder mens moet daarom vrij kunnen beslissen, hij moet voor Mij getuigen van zijn wil. Deze getuigenis verlang Ik, want Ik ga er niet mee akkoord dat een mens voor zijn medemensen de richting van hun denken, willen of handelen bepaalt. De vrijheid van wil van ieder mens moet onaantastbaar zijn. Ze wordt echter aangetast wanneer een wilsrichting wettelijk wordt vastgelegd en de mens nu door beloftes of bedreigingen ertoe wordt gebracht deze richting op te gaan.

Maar zo'n wilsdwang zal Ik nooit of te nimmer goedkeuren, zelfs al treed Ik er niet openlijk tegen op om juist geen dwang op de wil uit te oefenen. De mens is een denkend individueel wezen, dat Ik het vermogen heb gegeven vrij te kunnen willen en denken en wel alleen met het doel zelf te beslissen in het laatste stadium van zijn geestelijke ontwikkeling op aarde, en dat dan ook zijn loon ontvangen zal in de eeuwigheid, beantwoordend aan de beslissing van zijn wil. Wel is het goed en ook door Mij gewild dat een mens zijn medemensen op de hoogte brengt van het gevolg van zowel een juist gebruikte als een verkeerd gebruikte wil. Het is door Mij gewild dat de mensen opheldering ontvangen over de verhouding waarin de mens tot Mij, zijn Schepper, staat. Doch het volstaat wanneer hij juist wordt onderricht, dat hem de goddelijke liefdesleer wordt gebracht en hij ook wordt aangespoord de onbaatzuchtige naastenliefde te beoefenen. Maar alles moet zonder dwang gebeuren.

De mens moet dus onderricht worden, maar er niet toe gedwongen worden een aan hem overgebrachte leer aan te nemen, omdat hij zijn wil moet gebruiken naar eigen goeddunken en aandrang. Ik gaf de mensen de vrije wil, u echter neemt deze van hem af en gebruikt uw wil dus verkeerd, ofschoon u gelooft voor Mij en in mijn opdracht te werken. Nooit heb Ik mijn apostelen de opdracht gegeven mijn leer als geloofsdwang te verbreiden, omdat een geloof onder dwang nooit een geloof kan zijn dat heilzaam is voor de positieve ontwikkeling van de ziel. Altijd vraag Ik van de mensen alleen maar in Mij te geloven als hoogst volmaakt Wezen. Ik vraag alleen maar te geloven in mijn almacht, wijsheid en liefde en in de kracht van de liefde.

Want als u dit gelooft zult u zelf de kracht van de liefde ondervinden en dan al het andere wat er nodig is te geloven vanzelf inzien. Want dan werkt mijn geest in u, die u naar waarheid onderricht. Maar een gedwongen geloof levert u geen volmaaktheid op. Een gedwongen geloof zal ook zelden levend worden en aan een gedwongen geloof kan Ik geen waarde toekennen als vrije wilsbeslissing, omdat dan de vrije wil nog niet werkzaam werd in u, maar u zich alleen volgens uw opvoeding uitspreekt voor een geloofsrichting zonder die goed te hebben onderzocht op haar waarde of waardeloosheid. Wat Ik van u vraag te geloven is dat u alleen maar door de liefde zalig kunt worden.

Maar ook dit geloof moet u zelf verwerven. U kunt wel de leer daarvan aannemen, u moet echter eerst de liefde beoefenen om in uzelf er zeker van te zijn dat de liefde de verlossende kracht is. En pas deze innerlijke overtuiging is het geloof dat tot leven wekt, omdat het in vrije wil werd verkregen. Doch iedere dwang is een teken van onvolmaaktheid, omdat iedere dwang strijdig is met de vrijheid, die het geestelijke wezen echter in het allereerste begin eigen was en die het daarom ook moet terugwinnen om zalig te worden. Hoe kan een dwangmaatregel als in overeenstemming met mijn wil worden beschouwd, die de mens de geestelijke vrijheid ontneemt, wanneer hij in zekere zin "plichtmatig" iets geloven moet wat van Mij uit vraagt om volledige vrije overweging en acceptatie? Ik als hoogste Wetgever heb, op het gebod van de liefde na - dat ook de tien geboden van Mozes omvat, dat echter ook alleen dan vervuld wordt wanneer de liefde vrijwillig beoefend wordt - u mensen geen verder gebod gegeven, omdat zoiets tegen Mij zelf zou getuigen of de vrije wil van de mens twijfelachtig liet worden. De mensen echter matigen zich aan wetten uit te vaardigen zonder daartoe de bevoegdheid te hebben. En daarmee tasten ze de vrije wil van hun medemensen aan.

Iedere wet is dwang en iedere dwang is tegengesteld aan mijn wil. Zodra de mens niet zelf vrij kan denken, zodra hij een leer geloven moet, is zijn wilsproef waardeloos. Want hijzelf moet beslissen, maar geen beslissing nemen onder dwang. En dwang is iedere dogmatische leer, ongeacht of ze volgens de waarheid is of niet. Ieder dogma doet dus de vrije wil geweld aan. De wil is onvrij op het moment van een geestelijke beslissing, omdat deze hem al is voorgeschreven en ogenschijnlijk alleen vermeden kan worden door het begaan van een zonde. Maar van mijn kant heeft ieder mens het recht van vrije wilsbeslissing. Ik vraag hem alleen na te denken over wat er van hem wordt verlangd te geloven. En kan hij het niet met overtuiging aannemen ondanks nadenken, dan reken Ik hem dit niet als zonde aan. Wel echter zondigt hij, wanneer hij een leer met de mond belijdt zonder zijn hart te hebben geraadpleegd. Want ieder mens is alleen verantwoordelijk voor zichzelf en het is een aanmatiging, wanneer één mens het geloof van vele duizenden wil bepalen door een gebod, zoals een dogmatische leer altijd kan worden beschouwd. Niets van wat de wilsvrijheid van de mens aantast, kan ooit mijn instemming vinden. Want Ik zelf overreed de mensen niet eenmaal om de waarheid aan te nemen, als hun eigen wil er niet naar verlangt. Wel onderricht Ik de mensen voortdurend en doe Ik hen de zuivere waarheid toekomen, maar het staat ieder vrij haar aan te nemen of af te wijzen. En zo moet ook u uw medemensen alleen maar onderrichten in alle liefde, maar steeds alle vrijheid van een beslissing aan hen zelf overlaten omdat een geloof vanuit dwang voor Mij niet telt.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Gerard F. Kotte