• Retour

L'heure de la mort – Explication pour les souffrances

Vous ne savez jamais quand sera votre fin et donc vous devriez invoquer chaque jour la Miséricorde de Dieu pour qu’Il se tourne vers vous à l'heure de la mort. Même lorsque vous vivez selon la Volonté de Dieu votre fin peut être difficile si elle doit servir à vous enlever totalement les scories et à vous libérer pour l'Éternité. La Sagesse et l'Amour de Dieu sont à votre disposition jusqu'à la dernière heure sur cette Terre et si vos âmes sont encore capables de changer, il leur en est donné encore la possibilité dans la dernière heure. Et donc souvent les hommes adonnés à Dieu doivent souffrir physiquement et les hommes n'en trouvent pas d’explication, parce qu'ils ne sont pas en mesure de reconnaître dans cela l'Amour de Dieu. Et malgré cela l'Amour divin occasionne aux hommes cette souffrance, parce qu'elle est le meilleur moyen de mûrissement, parce qu’en peu de temps elle peut procurer à l'âme encore ce degré qui permet la transparence de radiation de la Lumière dans l'au-delà et l'âme remercie son Créateur, lorsqu’elle est devenue libre et reconnaît le grand Amour et la Miséricorde de Dieu. Et ainsi toutes les souffrances doivent être considérées comme une preuve de l'Amour de Dieu et même une fin accompagnée de souffrance est bienheureuse, bien qu’aux hommes cela n’apparaisse pas ainsi, parce que l'âme se détache avec douleur du corps, mais elle s'élève vite en haut dans le Royaume des esprits bienheureux, elle ne laisse pas la Terre seulement physiquement, mais aussi spirituellement et elle emporte avec elle les substances mûres du corps, parce que chaque degré de souffrance sur la Terre dénoue l'enveloppe qui entoure encore l'âme. Et bienheureux l'homme qui, encore sur la Terre, réussit à se libérer définitivement du spirituel immature, il a employé sa vie terrestre pour sa libération et il ne se rebelle plus contre la Volonté de Dieu.

A l'heure de la mort il luttera certes pour la paix de l'âme, mais il ne percevra jamais la souffrance corporelle comme injustifiée, parce que son âme sait que l’extrémité est proche, et que c’est aussi la fin de la souffrance corporelle et l'âme en tirera un avantage, même lorsqu’elle n'est plus en mesure de transmettre cette connaissance au corps. Alors le corps se sépare de l'âme dès qu'il perçoit que sa perfection se rapproche, parce que désormais sa tâche pour avoir concédé une demeure à cette âme est accomplie. L'heure de la mort peut être difficile pour vous tous, mais elle peut être aussi pour vous un endormissement bienheureux, pour ensuite se réveiller dans le Royaume de la Lumière lorsque vous n'avez plus besoin de la souffrance, lorsque l'âme a déjà trouvé sur la Terre l'unification avec Dieu et maintenant Il la porte à la Maison dans Son Royaume, dans la Maison du Père, pour la rendre bienheureuse. Mais vous ne savez pas comment sera votre fin et donc demandez à Dieu Sa Miséricorde, demandez-Lui Sa Grâce et Sa force si Dieu vous demande encore de la souffrance, et vous supporterez aussi l'heure de la mort, seulement le corps souffrira, mais l'âme sortira du corps pleine de joie pour s'élever dans les sphères de Lumière.

Amen

Het uur van de dood - Verklaring voor het lijden

U weet nooit hoe uw einde is. En daarom moet u elke dag de barmhartigheid van God aanroepen, opdat die zich naar u toe mag wenden in het uur van de dood. Zelfs als u leeft naar de wil van God, kan uw einde zwaar zijn als dit ertoe moet dienen u geheel te ontdoen van afvalsubstanties en voor eeuwig vrij te maken. Gods wijsheid en liefde gaan naar u uit tot in het laatste uur op deze aarde, en als uw ziel nog vatbaar is voor verandering, wordt u daartoe nog gelegenheid gegeven in het uur van de dood.

Daarom moeten aan God toegewijde mensen vaak lichamelijk lijden, waarvoor de mensen geen verklaring vinden omdat zij er de liefde van God niet in kunnen zien. En toch is het de liefde van God die dat leed over de mensen laat komen, omdat leed het beste middel is om rijp te worden en het in korte tijd de ziel nog die graad kan opleveren, die nu in het hiernamaals toelaat met licht doorstraald te worden. En de ziel is haar Schepper dankbaar als zij vrij geworden is en Gods liefde en erbarmen beseft. En zo moet alle lijden als een bewijs van de liefde van God worden gezien en zelfs het einde is gelukzalig als het met leed gepaard gaat, ook al lijkt het niet zo. De ziel maakt zich dan wel met pijn van het lichaam los, stijgt echter dadelijk op in het rijk van de zalige geesten. Zij verlaat niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk de aarde en neemt ook de uitgerijpte substanties van het lichaam mee, want elke graad van lijden op aarde lost het omhulsel op dat de ziel nog omsluit.

En zalig is de mens die zich nog op aarde totaal kan vrijmaken van het onrijpe geestelijke, want hij heeft het aardse leven benut voor de verlossing en hij verzet zich ook niet meer tegen de wil van God. Hij zal in het uur van de dood wel worstelen om de vrede van zijn ziel, nooit echter het lichamelijke lijden als onrechtvaardig ervaren. Zijn ziel weet dat het afloopt, dat er ook aan het lichamelijke leed een einde komt en dat de ziel uit dit leed haar voordeel trekt, ook al is zij niet meer in staat dit inzicht aan het lichaam over te brengen. Het lichaam laat echter de ziel los zodra het de volmaaktheid van de ziel voelt, omdat dan zijn opdracht vervuld is deze ziel een verblijfplaats te hebben verschaft. Het uur van de dood kan voor u allen zwaar zijn. Het kan voor u echter ook een zacht inslapen zijn om dan in het lichtrijk te ontwaken, wanneer u geen leed meer nodig hebt. Wanneer de ziel zich reeds op aarde met God heeft verbonden en Hij haar nu thuis haalt in Zijn rijk - in uw vaderhuis - om u zalig te maken. U weet echter niet hoe uw einde is. Vraag daarom God om erbarmen. Vraag Hem om Zijn genade en kracht, als God voor u nog lijden nodig acht, en u zult ook het uur van de dood verdragen. Alleen uw lichaam zal lijden, de ziel echter zal vol vreugde het lichaam verlaten en opwaarts zweven in de sferen van het licht.

Amen