Comparer communication avec traduction

Autres traductions:

Pauvres âmes – le repentir – l'aide affectueuse

Lorsque vous les hommes vous aurez parcouru la vie terrestre et serez entrés dans le Royaume spirituel, le temps de votre marche sur la Terre vous semblera seulement comme un instant, dès qu’il vous sera donné la réminiscence sur le temps infiniment long qui a précédé votre incorporation en tant qu’homme. Et alors vous reconnaitrez aussi la grande Grâce qui a permis le dernier stade de développement de votre âme et vous vous réjouirez de l’avoir bien utilisé car il lui a procuré l'entrée dans le Royaume de la Lumière, et elle ne pourra se faire aucun reproche d'avoir laissé passer inutilement les Grâces de la vie terrestre, parce que le repentir dans l'au-delà est doublement atroce, car l'âme reconnaît qu'elle ne peut plus rien réparer de ses erreurs ou de ce qu’elle a manqué de faire, et elle reconnaît quels tourments inimaginables elle a dû subir durant l’infiniment long parcours terrestre et combien par contre la brève vie en tant qu’homme était facile, mais elle n'a pas été évaluée correctement. Le repentir sur une vie terrestre vécue de façon erronée est si atroce et accablant pour l'âme, que déjà avec cela elle expie indiciblement et aggrave son état atroce ; mais la vie terrestre avec ses nombreuses possibilités pour mûrir est maintenant finie et l'âme doit prendre sur elle les conséquences de sa vie terrestre. Maintenant dans l'au-delà elle doit continuer son parcours de développement, mais avec des difficultés beaucoup plus grandes que sur la Terre, tant qu’elle est encore exclue du Royaume de la Lumière. Vous les hommes vous ne savez pas combien est pauvre une telle âme qui demeure encore dans les ténèbres et de quel amour miséricordieux elle a besoin s'il doit lui être apporté de l'aide. Et vous tous devez vous attendrir pour de telles âmes, vous devez leur donner de l’amour, autrement elles ne pourront pas être libérées dans l’éternité, parce que toutes seules elles sont trop faibles, parce qu'uniquement l'amour leur donne la Force et les âmes espèrent et demandent cet amour des hommes. Parce que les êtres spirituels de Lumière peuvent assister ces âmes seulement lorsqu’elles se déclarent prêtes à aider d’autres âmes. Mais pour faire se lever en elles cette volonté d'aider leur volonté doit être fortifiée et seulement la Force qui leur est apportée par l'amour des hommes sur la Terre le permet. Les âmes non rachetées, c'est-à-dire celles qui n'ont pas bien utilisé leur vie terrestre ou bien qui ont vécu sur la Terre totalement sans tendance spirituelle, sont dans la plus grande misère parce qu'elles sont totalement sans force et ont une volonté complètement affaiblie. Assister ces âmes est une des plus grandes œuvres d'amour que l'homme puisse accomplir. Il doit continuellement prier pour de telles âmes, il doit leur tenir devant les yeux des pensées comme quoi elles doivent s’activer affectueusement dans l'au-delà, il doit toujours et toujours de nouveau leur prêcher l'amour, il doit parler avec elles en pensées et leur tourner la Force à travers son amour qui est perçu avec bienveillance par l'âme, parce qu'il adoucit son état de souffrance. Et les âmes remercient l'homme éternellement de les avoir libérées de leur état atroce à travers une aide affectueuse ; et dès qu'elles-mêmes peuvent participer à l'Œuvre de Libération, elles peuvent diminuer la souffrance d’autres âmes à travers l'apport de savoir spirituel qu’elles doivent d'abord conquérir. Grâce à leur volonté d'aider leur très grande misère est suspendue et leur repentir diminue dans la même mesure qu’augmente leur volonté d'aider. Parce que maintenant l'âme reconnaît qu'on a besoin d'elle dans le Royaume spirituel et sa ferveur lui fait oublier sa souffrance. Elle cherche à ramasser des biens spirituels pour pouvoir de nouveau les prodiguer ; elle s’est créé un nouveau champ d'action et maintenant elle cherche aussi à récupérer ce qu’elle a manqué de faire sur la Terre, de donner l’amour. Et maintenant elle continue son parcours de développement dans le Royaume spirituel grâce à l'aide qui lui a été apporté par le cher souvenir des hommes sur la Terre pour laquelle elle sera éternellement reconnaissante.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Jean-Marc Grillet

Arme zielen - Berouw - Liefdevolle hulp

Als u, mensen het aardse leven beëindigd hebt en in het geestelijke rijk bent ingegaan, dan komt de tijd van uw bestaan op aarde u slechts als een ogenblik voor, zodra u de herinnering aan vroeger gegeven wordt van de oneindig lange tijd vóór uw belichaming als mens. Dan beseft u ook de grote genade die het laatste stadium van uw ontwikkeling voor uw ziel is geweest, en gezegend hij die ze benut heeft en aan wie ze het ingaan in het lichtrijk mogelijk maakte, die zich geen verwijten hoeft te maken dat hij de genaden van het aardse leven onbenut voorbij liet gaan. Want het berouw in het hiernamaals is dubbel pijnlijk, omdat de ziel inziet dat zij niets meer goed kan maken van wat zij op aarde heeft nagelaten of verzuimd. Als de ziel ziet welke onvoorstelbare kwellingen het onbenutte aardse leven haar heeft opgeleverd en hoe gemakkelijk daarentegen het korte leven als mens was, dat zij in dit opzicht niet heeft gewaardeerd.

Het berouw over een verkeerd geleefd leven op aarde is zo pijnlijk en deprimerend voor de ziel, dat zij alleen daardoor al ontzaglijk boet en haar pijnlijke toestand verergert. Maar het leven op aarde met zijn vele mogelijkheden om zich te vervolmaken is nu voorbij, en de ziel moet de gevolgen die in overeenstemming zijn met haar leven op aarde, op zich nemen. Zij moet nu in het hiernamaals de ontwikkelingsgang voortzetten, maar met veel grotere moeilijkheden dan op de aarde - zodra haar de toegang tot het lichtrijk nog is ontzegd.

U mensen weet niet hoe arm zo'n ziel is die nog in de duisternis verwijlt en welk een met haar meelijdende liefde zij nodig heeft als men haar wil helpen, en u allen moet zich over zulke zielen erbarmen. U moet hun liefde geven, anders zouden ze eeuwig niet verlost kunnen worden omdat zij alleen te zwak zijn, omdat alleen de liefde hun kracht geeft en de zielen deze liefde verwachten van de mensen en er om smeken.

Want het geestelijke vol van licht kan pas dan deze zielen bijstaan, als zij zich bereid verklaren ook andere zielen te helpen. Om echter deze wil tot helpen in hen op te wekken moet eerst hun wil gesterkt worden, en dat bewerkstelligt alleen de kracht die de liefde van de mensen op aarde hun doet toekomen.

Onverloste zielen, dus zulke die het aardse leven niet benut hebben of geheel zonder geestelijk streven op aarde geleefd hebben, zijn in de grootste nood, omdat zij totaal krachteloos zijn en een volledig verzwakte wil hebben. Deze zielen bij te staan is een van de grootste liefdewerken die de mens verrichten kan. Hij moet voortdurend voor deze zielen bidden en moet hun in gedachten voorhouden dat zij liefhebbend werkzaam moeten zijn, ook in het hiernamaals. Hij moet hun steeds en steeds weer de liefde verkondigen en met hen spreken in gedachten, hij moet hun kracht geven door liefde, die door deze zielen als weldadig wordt ervaren omdat het hun staat van lijden verzacht. En die zielen zullen de mensen daar eeuwig voor bedanken die hen uit hun ellendige toestand verlossen door hun liefdevolle hulp.

Zodra zijzelf deel kunnen nemen aan het Verlossingswerk, zodra zij andere zielen hun leed kunnen verzachten door het brengen van geestelijke kennis, die zij zich eerst moeten verwerven door hun wil tot helpen, is ook hun grootste nood opgeheven en hun berouw vermindert in dezelfde mate als hun wil om te helpen zich vergroot. Want nu ziet de ziel in dat zij in het geestelijke rijk nodig is en haar ijver laat haar het eeuwige leed vergeten. Zij streeft ernaar geestelijke goederen te verzamelen om ze weer uit te kunnen delen. Zij heeft zich een nieuwe werkkring geschapen en probeert nu in te halen wat zij op aarde heeft verzuimd, nml. liefde te geven. En nu zet de ziel haar ontwikkelingsgang in het geestelijke rijk voort dankzij de hulp die het liefderijk gedenken van de mensen op aarde haar opgeleverd heeft, waar zij eeuwig dankbaar voor is.

Amen

Traducteurs
Traduit par: Gerard F. Kotte