• Retour

Les Voies de Dieu sont souvent incompréhensibles

Les voies de Dieu sont souvent incompréhensibles aux hommes. Sa Sagesse et Son Amour organisent la vie de l'homme comme cela lui sera utile pour le salut de son âme, mais l'homme n'est pas en mesure de le reconnaître, il voit seulement la souffrance. Mais pas la bénédiction de la souffrance, et il ne voit même pas le but, mais ses yeux sont fixés sans interruption (seulement) sur ce qui souvent lui apparaît comme infranchissable; il voit les cailloux qui lui rendent souvent la voie impraticable et il murmure et il se plaint que Dieu lui fait parcourir une telle voie. Les hommes devraient se tenir devant les yeux que la Sagesse et l'Amour de Dieu lui font parcourir la voie terrestre de la manière la plus opportune pour son âme, parce que Dieu connaît bien l'état de maturité de l'homme ainsi que l'effet de chaque événement sur lui, et ainsi Il guide tout de sorte que souvent cela apparait comme incompréhensible à l'homme. Quand l'homme par sa poussée est en danger de marcher dans l’erreur, alors Dieu intervient, et cela pour son salut, mais en lui laissant de toute façon toujours encore la libre volonté, en effet il n’est pas obligé de nécessairement parcourir ce que Dieu lui indique, il peut marcher selon sa libre volonté, mais il est guidé d’une manière si évidente qu’il devrait reconnaître une Conduite plus élevée, s'il observait chaque événement autour de lui. Ainsi celui qui est croyant, se confiera sans résistance à la Conduite de Dieu, et il n’exigera rien, mais il s'adaptera à la Volonté de Dieu; il parcourra la voie que Dieu lui a prescrite, et enfin il reconnaîtra la Sagesse et l'Amour de Dieu, lorsque à la fin de sa vie terrestre, son âme ayant mûri, il portera un regard panoramique sur sa vie terrestre. Il verra que Dieu lui à fait rencontrer, souvent d’une manière merveilleuse, des hommes qui doivent s'aider réciproquement dans la montée en haut, parce que l'un a besoin de l'autre pour son développement supérieur. Il fait marcher des hommes ensemble à travers la vie terrestre, pour leur donner la possibilité de se promouvoir spirituellement dans l'amour de servir, Il guide les hommes dans les situations les plus diverses, dans lesquelles ils peuvent mûrir et cela sera toujours incompréhensible pour eux tant qu’il ne reconnaissent pas que leur développement spirituel est le but de leur vie terrestre, parce que souvent cela apparait comme si Dieu détruisait le bonheur de l'homme, alors qu’ils sont seulement en danger de se perdre dans le bonheur terrestre, c'est-à-dire de penser trop peu à leur âme, lorsque la Terre satisfait trop leur avidité. Donc l'homme doit souvent renoncer au bonheur terrestre pour celui de son âme, et le destin de la vie est souvent si étrange qu'il lui est difficile de croire dans un Dieu d'Amour et de Sagesse. Mais le développement spirituel est le but et l’objectif de la vie terrestre, et là où celui-ci est en danger, là où l’homme n'aspire pas à cela, il a souvent besoin de dures Interventions de la part de Dieu. Ses voies sont souvent pierreuses et épineuses, mais elles mènent sûrement en haut. Et bénis soient ceux qui se laissent pousser sans résistance sur de telles voies et qui les parcourent malgré tous les obstacles jusqu'à ce qu’ils aient atteint le but. Ils peuvent revenir à tout instant sur la voie large et praticable, c'est-à-dire qu’ils peuvent se créer une vie terrestre agréable par leur libre volonté, mais Dieu dispose les événements dans la vie de l'individu d’une manière où il est nécessaire de trouver une immense force de volonté pour avancer lorsqu’il veut s'esquiver de l'Influence de Dieu. Mais s’il se laisse guider par Dieu, alors il parcourt apparemment une voie beaucoup plus dure, mais toujours avec le Soutien de Dieu, et ainsi il arrive au but. Parce que la dureté du destin lui permet de trouver Dieu plus facilement lorsqu’il est loin de Lui et alors il vainc tout empêchement et reconnaît aussi pourquoi il a dû parcourir cette voie; il apprend à comprendre que seulement l'Amour et la Sagesse de Dieu est à l'Œuvre et qu’Il détermine la vie de chacun pour sauver son âme de la ruine éternelle.

Amen

Gods wegen zijn vaak onbegrijpelijk

Gods wegen zijn voor de mensen vaak onbegrijpelijk. Door Zijn wijsheid en Zijn liefde worden ze de mensen uitgestippeld zoals ze voor hun zielenheil nuttig zijn, maar de mens is niet in staat dit te onderkennen. Hij ziet alleen het lijden, maar niet de zegen van het lijden en hij ziet ook het doel niet, veeleer kleven zijn ogen onophoudelijk alleen maar aan de weg, die vaak niet te passeren lijkt. Hij ziet de stenen die hem vaak onbegaanbaar maken en mort en klaagt dat God hem juist deze weg laat gaan.

En toch zouden de mensen zich voor ogen moeten houden dat Gods wijsheid en liefde hen de weg over de aarde zo laat gaan als hun ziel dit nodig heeft. Want Hij kent zowel de toestand van rijpheid van de mens, als ook de uitwerking van elk gebeuren op deze toestand, en dus beschikt Hij alles zo, dat het voor de mensen vaak onbegrijpelijk is.

Wanneer de mens uit eigen aandrang in gevaar is verkeerd te gaan, grijpt God in, en dit tot zijn redding, maar hem steeds nog de vrije wil latend, dat hij niet onvoorwaardelijk de weg moet gaan die God hem voorschrijft, maar kan gaan volgens zijn (vrije) wil, alleen wordt hij ogenschijnlijk zo gestuurd dat hij een hogere leiding zou moeten herkennen wanneer hij al het gebeuren om zich heen in ogenschouw neemt.

Zodra hij gelooft, geeft hij zich ook zonder weerstand over aan de leiding van God. En dan eist hij niet, maar hij schikt zich vol overgave naar de wil van God. Hij gaat de weg die God hem voorschrijft en hij zal tenslotte ook de wijsheid en de liefde van God beseffen, zodra hij, rijp van ziel, aan het einde van zijn aardse leven zijn weg over de aarde terugblikkend overziet.

Op vaak wonderbare wijze brengt God de mensen samen die elkaar moeten helpen opwaarts te gaan, omdat de een de ander nodig heeft voor zijn positieve ontwikkeling. Hij laat de mensen gemeenschappelijk door het aardse leven gaan, om hun de mogelijkheid te geven elkaar in dienende liefde geestelijk vooruit te helpen. Hij leidt de mensen in de meest uiteenlopende situaties, waarin ze rijp kunnen worden.

En het zal hun steeds onbegrijpelijk zijn, zolang ze hun geestelijke ontwikkeling niet inzien als doel op aarde, want vaak heeft het er de schijn van, dat God het geluk van de mensen verstoort, maar dan zijn ze in gevaar aan het aardse leven te gronde te gaan, dat wil zeggen: ze denken te weinig aan hun ziel, wanneer de aarde hun de vervulling van hun vurig verlangen brengt. En daarom zal de mens meestal aards geluk moeten opgeven ter wille van zijn ziel, en zijn levenslot is vaak zo vreemd dat het hem moeilijk valt te geloven in een God van liefde en wijsheid.

Maar de geestelijke ontwikkeling is zin en doel van het aardse leven en waar deze in gevaar is, waar er niet naar wordt gestreefd, hebben de mensen vaak een hard ingrijpen van de kant van God nodig. Zijn wegen zijn vaak vol stenen en doornen, maar ze voeren zeker opwaarts. En gezegend zijn die zich zonder tegenspreken op zulke wegen laten zetten en hem ondanks alle hindernissen afleggen tot zij bij het doel zijn.

Ze kunnen te allen tijde terug op de brede, goed begaanbare weg, dat wil zeggen: ze kunnen voor zichzelf hun weg over de aarde aangenaam inrichten krachtens hun vrije wil, maar God beschikt de gebeurtenissen in het leven van de enkeling zo, dat hij enorme wilskracht op moet brengen om deze de baas te worden wanneer hij zich aan de invloed van God wil onttrekken.

Laat hij zich echter leiden door God, dan gaat hij schijnbaar wel een veel zwaardere weg, maar steeds met steun van God en komt zodoende ook bij het doel. Want de hardheid van het lot doet hem makkelijker de weg naar God vinden als hij ver van Hem af staat en dan overwint hij elke hindernis en hij ziet ook in, waarom hij die weg moet gaan. Hij leert begrijpen dat alleen de liefde en wijsheid Gods aan het werk zijn, die de levensweg van ieder mens bepalen om diens ziel te redden van het eeuwige verderf.

Amen