• Retour

« Bienheureux les pauvres en esprit.... » - Ne pas reconnaître le Don divin

Combien l'homme est petit et combien il se croit sage et puissant. Il croit pouvoir rejeter le Don divin et veut mettre par-dessus sa sagesse. Mais il ne pense pas que même les pensées issues de son intellect sont un Don de Dieu qu’il emploie mal s'il ne l'emploie pas pour apprendre à reconnaître Dieu. Dieu est l'Origine de tout, mais il s’estime lui-même trop en haut, et il ne veut rien laisser valoir au-dessus de lui, parce qu'alors il devrait lui-même estimer moins sa sagesse que comme il le fait. L’arrogant sourit lorsqu’il lui est offert un savoir qui dépasse de beaucoup son savoir, il sourit parce qu'il se croit lui-même savant et donc il croit être en mesure d'émettre un jugement. Et à cause de cela il ne peut pas croître dans le savoir, parce qu'il ne désire pas un tel savoir. Or Dieu distribue la Sagesse à ceux qui se sentent faibles et ignorants, qui voudraient augmenter leur savoir et qui reconnaissent au-dessus d’eux un Être qui connaît tout, donc aussi la pauvreté spirituelle de Ses créatures qu'Il peut soulager. Et bienheureux ceux qui se sentent pauvres en esprit, qui ne se prévalent pas vraiment d’un savoir mondain qui les rendrait d'esprit arrogant, bienheureux sont les affamés de Sagesse d'en haut et qui veulent puiser à la Source que Dieu Lui-Même a ouvert, cette Source est accessible à tous les hommes, mais l'humanité la méprise. Or l'Eau vive qui jaillit de cette Source est la chose la plus délicieuse qui est à la disposition de l'homme. Elle lui transmet un trésor qui dépasse tous les biens terrestres, parce que la Sagesse de Dieu est un Don de la Grâce dont l'homme ne voudra jamais se passer dès qu’il l'a reçu une fois. La Sagesse de Dieu a une valeur d'Éternité, la Sagesse de Dieu rend l'homme indescriptiblement heureux et la Sagesse de Dieu lui donne la Force pour tendre vers le Haut. Le savoir mondain par contre devient pâle et est sans valeur, c'est-à-dire qu’il sert seulement pour le temps du chemin terrestre et procure seulement un avantage terrestre. Mais le savoir spirituel apporte peu de succès pour la vie terrestre et malgré cela l'homme ne lui accorde pas la priorité dès qu’il l'a trouvé une fois. Et ceux qui le refusent témoignent avec cela seulement de leur prédisposition mondaine, de leur désir insuffisant pour la Vérité, autrement ils devraient le reconnaître comme un Don précieux et ils le rechercheraient.

Amen

Zalig zijn de armen van geest Het niet herkennen van de goddelijke gave

Hoe klein toch is de mens en hoe wijs en machtig meent hij te zijn. 'n Goddelijke gave gelooft hij te kunnen verwerpen en zijn eigen wijsheid wil hij hoger stellen. En hij denkt er niet aan dat ook het denken van zijn verstand een gave GOD's is, die hij echter misbruikt wanneer hij ze niet zo gebruikt dat hij GOD leert herkennen.

GOD is de Oorsprong - maar hij (de mens) slaat zichzelf al te hoog aan, hij wil niets boven zich accepteren, want anders zou hij ook aan zijn wijsheid minder waarde hechten dan hij doet. Maar hij glimlacht uit de hoogte als hem een weten wordt geboden dat zijn weten ver te boven gaat - hij glimlacht omdat hij meent zelf te weten en zich dus ook bekwaam acht een oordeel te vellen. En daarom kan hij niet toenemen in (waar) weten, omdat het verlangen in hem er niet is.

En daarom deelt GOD de wijsheid uit aan diegenen die zich gering en onwetend achten, die hun weten zouden willen vergroten en die een WEZEN boven zich erkennen DAT van alles op de hoogte is, dus ook van de geestelijke armoe van Zijn schepselen, die HIJ kan opheffen.

En zalig die zich arm voelen van geest, die geen wereldse kennis hun eigendom noemen, dat hen aanmatigend van geest maakt - zalig die hongerig zijn naar de wijsheden van boven, die uit de Bron willen putten die GOD Zelf geopend heeft, ieder mens heeft toegang tot deze Bron, maar geringschattend gaat de mensheid daaraan voorbij.

Doch het levende water dat uit deze Bron stroomt, is het kostelijkste dat de mens ter beschikking staat. Het bezorgt hem een schat die alle aardse goederen verre overtreft. Want de wijsheid uit GOD is een genadegeschenk dat de mens nooit meer wil ontberen, zodra hij het eenmaal heeft ontvangen. De wijsheid uit GOD heeft eeuwigheidswaarde, de wijsheid uit GOD maakt de mens onbeschrijflijk gelukkig en de wijsheid uit GOD geeft de kracht om opwaarts te streven.

De wereldse kennis daarentegen verbleekt en is waardeloos, d.w.z. ze heeft slechts nut voor de tijd van het bestaan op aarde en levert ook alleen maar aards voordeel op.

Maar geestelijk weten levert weinig resultaat op voor het aardse leven en toch geeft de mens het niet meer prijs, zodra hij het eenmaal heeft gevonden. En diegenen die het afwijzen bewijzen daardoor alleen hun wereldse instelling en hun geringe verlangen naar de waarheid, anders zouden ze het moeten herkennen als een kostbaar geschenk en zouden zij er eveneens naar streven.

Amen