• Retour

La responsabilité de l'âme dans la vie terrestre

La responsabilité que l'homme porte vis-à-vis de son âme dans sa vie terrestre doit être portée à sa connaissance, et cela se fait par l'enseignement de la Doctrine divine qui est offert à l'homme comme Doctrine du Christ et il doit lui être exposé clairement le chemin qu'il doit parcourir. Il doit lui être transmis le savoir de cela, autrement il ne peut pas être tenu pour responsable. Il doit savoir que le corps est en mesure de tout faire, mais il fait beaucoup de choses aux dépens de l'âme ; toutefois l'âme doit répondre, et donc elle doit produire la force nécessaire pour empêcher de faire au corps ce qui est bien agréable pour lui, mais qui est un désavantage pour l'âme. Et seulement l'âme est déterminante pour ce que fait le corps. Parce que le corps sans l'âme est mort, donc c’est seulement l'âme qui lui donne la vie, parce que la volonté, les pensées et la perception procède de l'âme, et est d’une certaine manière le symbole de l'âme. Si maintenant les pensées, la perception et la volonté sont tournées seulement vers le corps et que seulement son désir est pris en compte, l'âme doit languir, et sa maigreur se manifeste, lorsqu’elle doit répondre pour sa vie terrestre. Parce que le corps passe et donc il ne peut pas porter les conséquences d’un chemin de vie erroné, tandis que l'âme doit souffrir en conséquence de sa vie terrestre et cela doit être présenté à l'homme sur la Terre, pour qu'il n'agisse pas par ignorance, mais soit plutôt conscient de sa responsabilité. Cette connaissance est fournie par la Doctrine chrétienne qui prescrit précisément à l'homme ce qu’il doit faire, ce que lui demande clairement la Volonté de Dieu et qu’il se soumette à tout ce qui est la tâche de l'homme sur la Terre. Si l'homme vit par rapport à cette Doctrine chrétienne, alors il tourne son attention vers la formation de son âme et considère peu le corps, et alors il n'aura pas à craindre une future responsabilité. Alors il s'est pour ainsi dire acquitté de sa tâche terrestre, c'est-à-dire qu’il a formé son âme en lui demandant une rétrogradation du corps. Et lorsque le corps est évalué peu, l'âme monte les marches du développement vers le Haut, c'est-à-dire qu’elle s’occupe davantage de l'esprit en elle et donc elle est instruite par lui sur tout ce qui sert à l'âme de savoir et ce qui lui procure un état de maturité plus élevé. Et il ne doit alors plus craindre aucune responsabilité, il vit la vie terrestre selon la Volonté de Dieu, parce qu'il s’occupe de Sa Voix qui lui parle au travers de l'esprit dans l'homme. Parce que dès que l'homme laisse agir sur lui la Doctrine du Christ, il fera tout ce que Jésus Christ a exigé de l'humanité. Il agira dans l'amour et servira Dieu et le prochain, il ne laissera pas inaperçu ce que Dieu met au cœur de l'homme au moyen de Sa Parole. Il fera de la divine Doctrine de l'Amour son fil conducteur pour le chemin de sa vie terrestre et cherchera à se former dans l'amour, sa volonté et ses actes coïncideront et seront toujours tournées vers le bien, et jamais plus il craindra sa responsabilité, parce qu'il vit sa vie terrestre selon l'Exemple de Jésus, il cherchera à Le suivre et sera lié intimement et fidèlement avec Dieu. Il a dépassé le corps et ses exigences, et l'âme s'est unie à l'esprit en lui.

Amen

De verantwoordelijkheid van de ziel in het aardse leven

Welke verantwoordelijkheid de mens tegenover zijn ziel draagt in zijn leven op aarde, daarvan moet hij op de hoogte worden gebracht. En dit gebeurt door het onderrichten in de goddelijke leer, die de mens als leer van Christus wordt gegeven en die hem de duidelijke weg toont, die hij heeft te gaan. Het weten daarover moet hem worden overgebracht, daar hij anders niet ter verantwoording zou kunnen worden geroepen. Hij moet weten, dat het lichaam in staat is alles tot stand te brengen, maar dat het veel doet ten koste van de ziel. Maar alleen de ziel hoeft zich te verantwoorden en daarom moet zij de kracht opbrengen het lichaam te ontzeggen wat wel voor het lichaam bevorderlijk is, maar wat nadelig is voor de ziel. En alleen de ziel is bepalend voor dat, wat het lichaam doet. Want het lichaam zonder de ziel is dood, dus geeft de ziel dit pas het leven, omdat het willen, denken en voelen van de ziel uitgaat, dus als het ware het wezen is van de ziel. Is nu het denken, voelen en willen alleen op het lichaam gericht en wordt alleen zijn verlangen vervuld, dan moet de ziel gebrek lijden. En haar armoede zal duidelijk worden, wanneer ze zich moet verantwoorden voor haar leven op aarde. Want het lichaam vergaat en hoeft derhalve niet de gevolgen van een verkeerde levenswandel te dragen, terwijl de ziel moet lijden, beantwoordend aan haar leven op aarde. En dit moet de mens op aarde worden bekend gemaakt, opdat hij niet handelt uit onwetendheid, maar veel meer zich van zijn verantwoordelijkheid bewust is. En deze kennis verschaft hem de christelijke leer die de mens precies voorschrijft wat hij doen en laten moet; die hem de Wil van God helder en duidelijk kenbaar maakt en die hem alles voorhoudt, wat de opgave van de mens is op aarde. Leeft de mens in overeenstemming met deze christelijke leer, dan richt hij ook zijn aandacht op de vorming van zijn ziel en let hij minder op het lichaam en hij zal een verantwoording later niet meer hoeven te vrezen. Hij heeft dan in zekere mate zijn taak op aarde vervuld, namelijk zijn ziel gevormd, wat een achterstelling van het lichaam vraagt. En terwijl het lichaam weinig waardering wordt geschonken, gaat de ziel de weg van de hogere ontwikkeling. Ze slaat namelijk meer acht op de Geest in zich en wordt door deze onderwezen in alles wat voor de ziel bevorderlijk is te weten en wat haar een toestand van vergrote rijpheid oplevert. En dan hoeft ze geen verantwoording meer te vrezen. Ze leeft het aardse leven in overeenstemming met Gods Wil, omdat ze let op Zijn Stem die door de Geest in de mens tot hem spreekt. Want zodra de mens de leer van Christus op zich laat inwerken, zal hij alles doen wat Jezus Christus van de mensheid heeft verlangd. Hij zal in liefde werkzaam zijn en God en de naaste dienen. Hij zal niet onopgemerkt laten, wat God de mens in het hart legt door zijn Woord. Hij zal de goddelijke leer van de liefde als leidraad nemen voor zijn levenswandel op aarde en proberen zich tot liefde te vormen. Zijn wil en zijn doen zullen overeenstemmen en altijd gericht zijn op het goede. En nooit meer zal hij de verantwoording vrezen, want hij leeft zijn leven naar het voorbeeld van Jezus. Hij tracht Hem na te volgen en is trouw en innig met God verbonden. Hij heeft het lichaam en diens eisen overwonnen en de ziel heeft zich verenigd met de Geest in zich.

Amen