• Retour

Souffrance et mort de Jésus sur la Croix - le Sacrifice de l'Expiation

La souffrance et la mort de Jésus sur la Croix a été le plus grand Sacrifice d'Amour que jamais un homme a fait sur la Terre. Ce n'était pas un Sacrifice d'Expiation d'un homme coupable, ce n'était pas une punition méritée, mais un Sacrifice qui a été porté pour la faute de péché d'autres hommes par un très profond Amour pour eux. C’a été un Sacrifice volontaire d'Expiation qui devait racheter les hommes de leur punition bien méritée. La mort sur la Croix était indiciblement atroce, et malgré cela Jésus l'a choisie, parce que Son Corps voulait souffrir par très grand Amour pour l'humanité. Il voulait faire quelque chose que les hommes n’étaient pas capables de faire, Il voulait prendre sur Lui les tourments, pour les épargner au prochain. Il savait que le sort des hommes après la mort était fait de souffrances et de tourments comme juste punition de leur chute de Dieu, c'est-à-dire de leur volonté tournée contre Dieu et contre Son Amour. Il voulait diminuer ces souffrances et ces tourments en les prenant Lui-Même sur Lui, donc Il portait volontairement la souffrance, pour que ceux-ci n’aient pas à la porter. Donc Il a choisi la mort la plus terrible, la mort sur la Croix et a offert en sacrifice ces indicibles tourments à Son Père dans le Ciel. Il Lui a apporté le Sacrifice de l'Expiation en souffrant et mourant pour l'humanité coupable. Et ce Sacrifice a été complaisant à Dieu, parce que Jésus était pur et innocent, Il était sans péché. En Lui il n'y avait pas la moindre faute, mais il a choisi la mort qui était réservée aux pires criminels, et elle était indiciblement atroce et déshonorante. Il a laissé clouer sur la Croix Son Corps d'homme pur par des hommes qui étaient loin de Dieu et étaient disciples de Satan, et outre son corps Son Âme a aussi souffert d’inimaginables tourments, parce que Son Âme pure percevait chaque péché comme un tourment ; l'Âme, qui était devenue Amour, souffrait sous le désamour et Il a pris de toute façon sur Lui ces tourments, pour rendre avec cela plus supportable le sort des hommes. Le Sacrifice avait été porté à Dieu dans un Amour compatissant, et Dieu l'a accepté avec Complaisance. L'Homme Jésus devait Se défaire totalement de Son Amour pour le monde, avant qu'Il puisse porter ce Sacrifice, Il devait Se libérer de tout désir, Il devait être prêt à renoncer à tout par libre volonté, seulement alors Il Était prêt pour ce Sacrifice de mort. Son Amour était si grand qu’il était seulement tourné vers le prochain, mais pas vers Son propre Corps. Et vu que ce très grand Amour l'a poussé à porter un tel Sacrifice, Dieu l'a accepté. Et ainsi Jésus a libéré humanité de la mort éternelle à travers Ses souffrances et Sa mort sur Croix qui dépassait toute autre mort en douleurs et en tourments, parce que Son Amour était si grand qu’il était prêt à porter tout pour l'humanité qui, sans Son Œuvre de Libération, sans ce Sacrifice sur la Croix, aurait dû souffrir durant l'Éternité, si elle avait voulu expier son insaisissable grande faute du péché.

Amen

Het lijden en sterven van Jezus aan het kruis - Zoenoffer

Het lijden en sterven van Jezus was het grootste offer van liefde dat een mens op aarde ooit gebracht heeft. Het was geen zoenoffer van een schuldig mens. Het was geen verdiende straf, maar een offer dat gebracht werd voor de zondeschuld van andere mensen uit diepste liefde voor dezen.

Het was een vrijwillig zoenoffer dat de medemensen vrij moest kopen van hun welverdiende straf.

De kruisdood was onuitsprekelijk kwellend. En toch koos Jezus deze, omdat Zijn lichaam wilde lijden uit overgrote liefde voor de mensheid. Hij wilde iets doen waartoe de mensen niet in staat waren. Hij wilde kwellingen op zich nemen om ze de medemensen te besparen. Hij wist dat het lot van de mensen na de dood lijden en kwellingen betekent als rechtvaardige straf voor hun afval van God, dat wil zeggen de tegen God gerichte wil. En in Zijn liefde wilde Hij dit lijden en deze kwellingen verminderen, doordat Hij zelf ze op zich wilde nemen. Hij droeg dus vrijwillig leed, opdat de anderen het niet hoefden te dragen. En dus koos Hij de pijnlijkste dood - de dood aan het kruis - en offerde deze onuitsprekelijke kwellingen aan Zijn Vader in de hemel. Hij bracht Hem het zoenoffer, doordat Hij leed en stierf voor de zondige mensheid.

En dit offer was God welgevallig. Want Jezus was rein en zonder schuld. Hij was zonder zonde.

Er was niet de geringste schuld in Hem, maar Hij koos de dood die voor de zwaarste misdaden boete deed, die onnoemelijk kwellend en onterend was.

Hij liet Zijn reine lichaam aan het kruis slaan door mensen die in hun ver van God verwijderde toestand, aanhangers van de satan waren. En ook Zijn ziel leed daardoor onvoorstelbare kwellingen, samen met het lichaam. Want Zijn reine ziel voelde elke zondigheid als kwelling. De ziel die tot liefde was geworden, leed onder de liefdeloosheid. En toch nam ze deze kwellingen op zich om daardoor het lot van de mensen draaglijker te maken. Het offer was in erbarmende liefde aan God gebracht en God nam het welgevallig aan.

De mens Jezus moest geheel en al van Zijn liefde voor de wereld afzien, voordat Hij dit offer kon brengen. Hij moest zich vrijmaken van elk verlangen. Hij moest uit vrije wil bereid zijn alles op te offeren, pas dan was Hij tot deze offerdood in staat.

Zijn liefde was zo groot, dat ze alleen nog naar de medemensen uitging, maar niet naar Zijn eigen lichaam. En omdat deze overgrote liefde Hem ertoe aanzette een dergelijk offer te brengen, nam God het aan.

En zo verloste Jezus de mensheid van de eeuwige dood, door Zijn lijden en sterven aan het kruis, dat elke andere dood aan smarten en kwellingen overtrof, omdat Zijn liefde zo groot was dat Hij bereid was alles te verdragen ter wille van de mensheid die zonder Zijn werk van verlossing - zonder dit offer aan het kruis - eeuwigheden lang zou moeten lijden, wilde ze haar onvoorstelbaar grote zondeschuld zelf aflossen.

Amen