• Retour

La foi traditionnelle - l'obéissance - la libre décision

Un jugement clair de ce qui est Vérité et de ce qui est erreur sera possible seulement à l'homme qui a une volonté ferme d’être dans la juste connaissance. Mais cette volonté manque presque toujours à ceux dont la foi a déjà été forcée dans une forme déterminée, et qui donc n'ont pas une foi conquise, mais seulement une foi transmise traditionnellement. Ils ont été éduqué à pratiquer une certaine obéissance, et Dieu leur en tient même compte comme vertu, et ils croient en vivant ainsi être complaisant à Dieu. Malgré cela à l'homme il manque quelque chose d'important, la libre décision, c'est-à-dire une connaissance qui pousse la libre volonté à l'acceptation ou au refus de ce qui a été transmis par tradition. Il a été éduqué ainsi dans l'obéissance, et il ne fait pas un examen attentif afin de prendre mentalement position envers les enseignements qui lui ont été offerts. Il ne se sent ni autorisé ni capable d'examiner et de juger, mais il accepte sans contradiction tout ce qui est transmis des forces d'enseignement, parce qu'il suppose en elles seulement la Vérité. Il exclut totalement les erreurs et les insuffisances humaines et approuve les enseignants indubitablement comme autorisés et infaillibles. Lui-même n'emploie pas les Dons avec lesquels Dieu l'a pourvu, l'esprit et la force de jugement, qui sont le privilège de l'homme en comparaison de l'animal et donc ils doivent être respectivement utilisés. Il ne peut par conséquent enregistrer aucun progrès spirituel, parce que pour cela il est absolument nécessaire que lui-même soit actif mentalement, qu'il emploie son esprit et sa libre volonté pour arriver à la connaissance. Mais dans cela il est entravé, ou bien se laisse entraver au travers d’enseignements existants su la foi, qui rendent inutile une utilisation de l'esprit ou de la libre volonté car ils doivent être acceptés sans réflexion, chose qui ne peut jamais avoir pour conséquence une foi vivante. Cela est un empêchement qui est une entrave au développement spirituel vers le Haut, parce que de tels enseignements ne sont pas adéquats pour faire éclater l'amour pour Dieu, ni pour agir pour le rapprochement de Dieu. Chaque homme qui réfléchit percevra comme une liberté spirituelle lorsque lui-même peut s'occuper avec ses pensées ; lorsqu’il n'est pas forcé de vivre en entrant dans les pensées d'autres hommes. Ainsi il doit avoir le droit d’examiner à fond ce qui lui est offert comme Vérité et de prendre position. Parce que seulement alors sa libre volonté est active, et l'homme se décide. Mais sans cela on ne peut pas parler de sa décision, et cela est un manque qui porte extraordinairement atteinte au développement vers le Haut de l'âme, chose qui doit être combattue par les porteurs de la Vérité et par les êtres qui offrent la Lumière.

Amen

Traditioneel geloof - Gehoorzaamheid - Vrije beslissing

Een duidelijke beoordeling van datgene wat waarheid is en wat dwaling, zal alleen mogelijk zijn voor de mens die de vaste wil heeft juiste kennis te hebben. Maar deze wil ontbreekt meestal bij diegenen wier geloof al in een bepaalde vorm werd gedrongen, die dus geen eigen verworven geloof hebben, maar alleen een traditioneel overgenomen geloof het hunne noemen. Ze zijn met een zekere gehoorzaamheid grootgebracht, die God hun ook aanrekent als deugd. Ze geloven immers daardoor ook naar Zijn welgevallen te leven. Toch mist de mens iets belangrijks: de vrije wilsbeslissing, dat wil zeggen: het inzicht dat de vrije wil aanleiding geeft datgene aan te nemen of af te wijzen, wat hem traditioneel werd overgeleverd. De gehoorzaamheid is hem door opvoeding zo aangeleerd, dat hij het niet eerst in overweging neemt zelf in gedachten een standpunt in te nemen tegenover de leren die hem werden aangeboden. Hij voelt zich noch gerechtigd, noch in staat te onderzoeken en te oordelen. Veeleer neemt hij alles zonder tegenspraak aan wat door leerkrachten aan hem wordt doorgegeven, omdat hij bij dezen alleen waarheid veronderstelt. Menselijke fouten en onvolkomenheden schakelt hij helemaal uit en zonder twijfel erkent hij de leraren als bevoegd en onfeilbaar. Zelf maakt hij ook geen gebruik van de gaven waarmee God hem heeft uitgerust: het verstand en het vermogen te oordelen, waarmee de mens bevoorrecht is tegenover het dier en wat hij vervolgens dus ook moet gebruiken. Bijgevolg kan hij ook geen geestelijke vooruitgang boeken, want daar is absoluut voor vereist dat hij zelf met zijn gedachten actief is, dat hij dus zijn verstand en zijn vrije wil gebruikt om tot inzicht te komen. Maar hij wordt daarbij gehinderd, of hij laat zich hinderen, door bestaande geloofsleren, die een gebruik van het verstand of van de vrije wil overbodig maken. Die dus zonder nadenken moeten worden aangenomen, wat echter nooit een levend geloof tot gevolg kan hebben. Dit is een misstand die voor de positieve geestelijke ontwikkeling belemmerend werkt, want zulke leren zijn niet geschikt om de liefde tot God te laten ontbranden, om dus het nader tot God komen te bewerkstelligen. Ieder denkend mens zal het als geestelijke vrijheid ervaren wanneer hij zich zelf grondig kan bezighouden met zijn gedachten, wanneer hij niet wordt gedwongen zich in het denken van andere mensen in te leven.

Evenzo moet hij ook het recht hebben om dat wat hem als waarheid wordt aangeboden, zelf te overdenken en daar een standpunt tegenover in te nemen. Want dan pas is zijn vrije wil actief en beslist de mens. Maar tevoren kan er niet van een eigen beslissing worden gesproken en dat is een tekortkoming die de positieve ontwikkeling van de ziel buitengewoon benadeelt, om welke reden daar ook onvermoeibaar tegen wordt gestreden door de dragers van de waarheid en de wezens die licht brengen.

Amen