• Retour

L'autodépassement - l'ennoblissement de l'être

Sans autodépassement l'homme ne peut pas arriver en haut, parce que seulement l'homme qui se surmonte lui-même, qui combat constamment contre ce qui est bas dans son être, se formera de sorte qu’il puisse s'approcher de l'éternelle Divinité et participer à Son Amour et à Sa Grâce. Lui-même doit exécuter le changement de son être, il doit travailler sur lui et donc soigner la transformation de son âme, seulement alors l'esprit de Dieu pourra s'unir avec l'âme. Mais lorsque cet instant surgit, lorsqu’à eu lieu l'unification de l'âme et de l'esprit, alors l’action de l'esprit est clairement reconnaissable. Alors l'esprit dans l'homme le pousse à une vive activité pour Dieu. La tendance de l'homme est tournée maintenant exclusivement vers le Royaume spirituel, tandis que la vie terrestre a perdu pour lui tous ses charmes. Même s’il exécute encore l'activité terrestre, sa poussée vers l’action est tournée vers l'agrandissement du Royaume de Dieu sur la Terre et seulement l'activité pour cela lui donne la satisfaction intérieure. Maintenant le travail spirituel est devenu le contenu de sa vie, et maintenant il reconnaît aussi la nécessité de celui-ci pour le prochain. Ce qu’il a reconnu comme étant précieux il cherche maintenant aussi à le transmettre au prochain, et cette intention demande persévérance et force de résistance et donc elle peut être exécutée seulement par un homme qui entend sérieusement servir Dieu, qui reconnaît la misère du prochain, car il connait leur grande distance de Dieu et voudrait suspendre cet état. Et cette disponibilité de servir est acceptée par Dieu, elle témoigne de l'amour pour Dieu et pour le prochain. Mais il pourra réussir seulement lorsque l'esprit de Dieu agit dans l'homme, parce que seulement alors celui-ci est capable de pouvoir aider le prochain avec des explications, autrement il ne peut donner rien de ce qui sert à l'autre. Parce que pour celui-ci seulement la Vérité sera acceptable et donc celui qui veut donner, doit être dans le savoir. Mais ce savoir lui est transmis par l'esprit de Dieu de manière que maintenant il puisse guider ceux qui veulent l'accueillir. Seulement alors ces derniers commencent à se former selon la Volonté de Dieu, changer leur être et se rendre réceptifs pour l'esprit de Dieu. Parce que chaque transformation de l'être le plus intérieur doit être précédée d’un développement vers le Haut, sans celle-ci un mûrissement de l'âme n'est pas possible.

Amen

Zelfoverwinning – Veredeling van het wezen

Zonder zelfoverwinning kan de mens niet tot de hoogte geraken, want enkel de mens die zichzelf overwint, die voortdurend vecht tegen het onedele in zijn wezen, zal zich zo vormen, dat hij de eeuwige Godheid kan naderen en deelachtig kan worden aan Haar liefde en genade. De verandering van zijn wezen moet hij zelf ten uitvoer brengen. Hij moet aan zichzelf werken en dus voor de hervorming van zijn ziel zorgdragen. Pas dan zal de geest uit God zich met de ziel kunnen verbinden.

Maar als dit moment, dat de vereniging van ziel en geest plaatsgevonden heeft, zich voorgedaan heeft, dan is ook duidelijk het werkzaam zijn van de geest te herkennen. Dan zet de geest in de mens deze tot actieve werkzaamheid voor God aan. Het streven van de mens betreft nu onafgebroken het geestelijke rijk, terwijl het aardse leven voor hem aan aantrekkingskracht verloren heeft.

Ofschoon hij de aardse werkzaamheid nog uitvoert, is toch zijn scheppingsdrift op de uitbreiding van het rijk van God op aarde gericht en de werkzaamheid hiervoor geeft hem innerlijke voldoening. Het geestelijke werk is nu de inhoud van zijn leven geworden en hij herkent nu ook de noodzaak voor de medemensen. Wat hij als waardevol herkend heeft, probeert hij nu eveneens op de medemensen over te dragen en dit voornemen vereist doorzettingsvermogen en weerstandsvermogen en kan dus alleen maar uitgevoerd worden door een mens, die het ernst is om God te dienen. Die de nood van de medemensen herkent. Die de grote verwijdering van de mensen kent en deze toestand op zou willen heffen.

En zijn bereidwilligheid om te dienen wordt aanvaard door God. Deze getuigt van de liefde voor God en de medemensen. Maar dit zal pas dan succes kunnen hebben, wanneer de geest uit God werkzaam is in de mens. Want pas dan is deze in staat om de medemens ophelderend te kunnen helpen, omdat hij anders niets geven kan, wat nuttig is voor die medemens. Want dan zal alleen maar de waarheid nuttig voor hem zijn en daarom moet degene die geven wil, kennis hebben.

Maar deze kennis wordt hem door de geest uit God gegeven, zodat hij het nu door kan geven aan degenen, die het willen ontvangen. Pas dan beginnen deze mensen zich eveneens naar de wil van God te vormen, hun wezen te veranderen en zich in staat te stellen de geest uit God te ontvangen. Want aan elke opwaartse ontwikkeling moet de hervorming van het menselijke wezen voorafgaan. Zonder dit is een uitrijpen van de ziel niet mogelijk.

Amen