• Retour

Reconnaître Dieu – Reconnaître l'Origine

Les hommes reconnaissent toujours moins leur Origine, et vu qu’ils ne s'en rendent pas compte, ils ne comprennent pas leur tâche sur la Terre. Même si sur cette question ils passent du temps, ils doivent auparavant nécessairement arriver à cette connaissance avant que puisse avoir lieu leur développement, marche après marche, vers le Haut. La longueur du temps passé ne dédouane pas l'homme de la tâche qui le dérange, celle de chercher d'abord le contact avec son Créateur. Avant tout il doit reconnaître le Créateur et entrer en contact avec Lui, et pour lui cela ne peut être que seulement un avantage s'il cherche cette liaison le plus vite possible, parce que seulement à partir de cet instant il pourra vivre sa vie conformément à son but. Mais avant cela sa vie n’était seulement qu’un jeu où un temps précieux était gaspillé, car elle n'avait pas la moindre utilité pour l'âme. Et elle sera encore plus inutile si l'homme passe ses jours dans l’insouciance et ne s'occupe jamais de la question de son Origine. À celui-ci Dieu a vraiment donné inutilement un esprit et la faculté de penser s'il ne les utilise pas pour arriver spirituellement au succès. À l'homme il est rarement donné la Grâce de connaitre avec évidence la raison de son incarnation. Celui qui ne cherche pas avec le désir d’atteindre la Vérité dans le cœur, ne pourra presque pas débuter son travail, et donc sa nature primordiale restera éternellement une énigme pour lui, vu qu’il ne s’efforce pas le moins du monde de recevoir un Éclaircissement satisfaisant. Et ainsi il peut seulement présumer de ce qui lui est offert par une partie spirituelle plus mûre en tant que Vérité, ou bien il doit continuer à rester dans un état sombre, sans lumière, jusqu’à ce que, après un long temps terrestre passé inutilement, il reconnaisse sa vraie Origine. Et cela n’est toutefois pas possible avant qu’il ne se pose lui-même cette question, parce que Dieu donne la clarté à chaque homme qui désire la Lumière, mais impose aussi à chaque homme la même obligation, celle de faire usage de ses pensées et de son savoir, et ainsi la totale ignorance est toujours une certaine paresse spirituelle. Qui ne se pose jamais de telles questions ne pourra pas recevoir de Réponse, et qui passe ses journées sans réfléchir n'a vraiment aucun droit de vivre sur la Terre, vu qu’il ne s'acquitte pas du vrai but de la vie. Seule la grande Grâce et la Miséricorde de Dieu portera de tels hommes à la réflexion, parfois à travers une douloureuse Intervention, pour que l'homme puisse être dans la Lumière au moins pour le reste de sa vie s'il ne s’enferme pas dans un refus total et laisse passer sans les voir tous les Avertissements ou les Indications. Alors seule une Aide apportée par une puissante Intervention de la part de l'éternelle Divinité peut être encore permettre qu’un tel être ne soit pas obligé de laisser la vie terrestre dans la pleine ignorance et devoir ensuite parcourir dans l'au-delà une voie infiniment plus longue pour arriver au même but, c'est-à-dire à la connaissance de son Origine divine. Cela est incontestablement la première nécessité, c’est la première possibilité de remontée, seulement alors on peut parler d'une poursuite du développent, et seulement alors il est possible d’établir le juste rapport avec le Créateur et éternel Père, sans lequel le stade de la perfection ne pourra pas être atteint.

Amen

Godsbesef – Besef van de oorsprong

De mensen beseffen steeds minder wat hun oorsprong is en daar ze zich hier niet van bewust zijn, begrijpen ze hun opdracht op aarde ook niet. En al gaan er ook tijden overheen, ze moeten beslist eerst tot dit inzicht komen voordat ze trede voor trede hun ontwikkeling omhoog kunnen vervolgen. De lange tijdsduur ontheft de mens niet van de voor hem onaangename opdracht eerst de aansluiting te zoeken bij zijn Schepper. Hij moet eerst de Schepper erkennen en in contact met Hem treden, en het kan voor hem alleen maar tot voordeel zijn als hij al vroeg deze verbinding zoekt, want pas vanaf deze tijd kan zijn leven doelmatig geleefd worden. Maar voor die tijd is het leven alleen maar een speels verspillen van kostbare tijd, want het heeft niet het geringste nut voor de ziel tot gevolg. En het zal alleen maar tot nadeel zijn als de mens er onnadenkend op los leeft en zich nooit met de vraag over zijn oorsprong bezighoudt. God heeft hem waarlijk het verstand en de bekwaamheid om te denken tevergeefs gegeven als hij die niet benut om geestelijk tot welslagen te komen.

Zelden valt de mensen de genade ten deel om duidelijk gewezen te worden op de toestand voor zijn belichaming. Wie niet vanwege het verlangen naar de waarheid via de weg van het hart onderzoekt, zal ook nauwelijks ingewijd kunnen worden en daarom zal zijn oorspronkelijke natuur voor hem ook een eeuwige raadsel blijven, hij doet immers niet de geringste moeite om daarover een voor hem bevredigende opheldering te krijgen. En zo kan hij alleen maar aannemen wat hem van geestelijk rijpere zijde als waarheid aangeboden wordt, of hij moet in een duistere, onduidelijke toestand verblijven, tot hij eindelijk na een lange, nutteloos verstreken tijd op aarde zijn eigenlijke oorsprong ontdekt. En dat allemaal des te eerder, hoe meer deze vraag hem zelf bezighoudt. Want God geeft aan ieder mens die naar licht verlangt opheldering, en Hij legt ook ieder mens dezelfde verplichting op van zijn denken en weten gebruik te maken, en zo is de volledige onwetendheid altijd een zekere geestelijke traagheid. Aan wie zichzelf nooit zulke vragen stelt, kan ook geen antwoord gegeven worden en wie gedachteloos van de ene dag in de andere leeft, heeft eigenlijk geen recht om de aarde te bewonen, omdat hij het eigenlijke doel van het leven niet vervult.

Slechts de grote genade en barmhartigheid van God zal soms door smartelijk ingrijpen ook zulke mensen tot nadenken brengen, opdat de mens tenminste de rest van zijn leven in het licht kan staan, wanneer hij zich niet volledig afwijzend opstelt en geen acht slaat op alle waarschuwingen en aanwijzingen. Dan helpt alleen nog een machtig ingrijpen van de zijde van de eeuwige Godheid, wil zo’n wezen niet in de volste onwetendheid het leven op aarde verlaten en dan in het hiernamaals een eindeloos langere weg moeten gaan om tot hetzelfde doel, het besef van zijn uitgaan uit God, te komen. Dit is onvermijdelijk de eerste noodzaak. Dit is de eerste mogelijkheid om op te klimmen, pas dan kan van een verdere ontwikkeling sprake zijn en pas dan is het mogelijk om de juiste verhouding tot de Schepper en eeuwige Vader tot stand te brengen, zonder welke het stadium van volmaaktheid nooit bereikt kan worden.

Amen