• Retour

Présent et passé – la Libération

Le passé se résout de lui-même, uniquement le présent est toujours déterminant. Rendre compréhensible cette Parole aux hommes se heurte souvent à une dure résistance, malgré cela c’est la Loi la plus importante de la Création, par conséquent le Seigneur ne juge jamais à une éternelle damnation celui qui s'est détaché une fois de la vie coupable passée et a maintenant accepté la vraie connaissance dans le présent. Cela est difficile à accepter parce que l'homme est toujours responsable de ses actes, donc il devrait aussi rendre compte pour tout le passé, mais dans la Sagesse et dans l'Amour de Dieu il est réservé à chaque créature qui se repend la punition méritée lorsque son être le plus intérieur se laisse encore mener sur la voie droite et se transforme. Alors jamais plus il ne sera inquiété pour ses erreurs passées, mais il sera affectueusement pardonné par le Seigneur et Sauveur. Pour cela le Seigneur a pris sur Lui la souffrance et le péché de l'humanité; pour la libérer de cette faute du péché, Il a souffert sur la Croix. Parce que ce serait une charge incommensurable pour l'homme s’il devait éteindre lui-même chaque faute du péché. Mais le Seigneur est indiciblement intéressé par un retour intérieur, parce qu'avec cela Il voudrait diminuer aux fils terrestres d'indicibles souffrances dans l'au-delà. Et la lutte pour de telles âmes qui ont marché longtemps dans l'obscurité de l'esprit sur la Terre est immense, mais la grande Compassion du Seigneur peut les libérer de leur faute lorsque finalement une connaissance de l'éternelle Divinité les a poussés à la purification intérieure, et que maintenant dans cette connaissance ils se repentissent de leur vie passée ce qui les rend dignes de la Grâce qui maintenant leur est offerte dans une riche mesure. La Bonté et la Miséricorde de Dieu est grande. Il éteint chaque faute terrestre là où le cœur se tourne vers le Père en L’aimant; mais alors dans l'homme où s'est réveillé l'amour pour le Seigneur sa vie passée lui semblera digne de mépris, il pensera à sa vie manquée jusqu'à présent dans le plus profond repentir, et aura la volonté d'être dorénavant fidèle au Seigneur, alors il sera purifié de sa faute. Ainsi le passé se dissoudra toujours en rien, si à travers le présent il s’est substitué quelque chose de tel que ce présent corresponde au vrai but pour lequel l'homme a dû s'incarner sur la Terre. De telles transformations de la vie passée sont un avantage incomparable pour l'homme terrestre, la Force et la Grâce de Dieu lui sont données dans une telle mesure, qu’avec une bonne volonté il est possible de réaliser un total détachement de la vie menée jusqu'à présent. Il lui restera uniquement le repentir, mais cela sera seulement une Bénédiction pour la formation intérieure de son être. Qui reconnaît une fois ses péchés et supplie du plus profond du cœur le Seigneur pour obtenir Sa Grâce sera accueilli très affectueusement par le Sauveur comme pécheur repenti, et le Seigneur lui dira en toute Douceur de caractère et Bonté: «Tes péchés te sont remis....» Avec cela il éteint la faute du passé et prend le fils repenti sur Son Cœur de Père. Il le bénit mille fois, parce que le Ciel se réjouit davantage pour un pécheur qui a reconnu sa faute et a trouvé le Seigneur, que pour quatre-vingt-dix-neuf justes.

Amen

Tegenwoordige tijd en verleden - Verlossing

Het verleden lost zich vanzelf op. Alleen de tegenwoordige tijd is steeds doorslaggevend. Het aan de mensen begrijpelijk maken van deze woorden stuit vaak op harde weerstand. En toch is dit probleem één van de belangrijkste wetten van de schepping. Bijgevolg veroordeelt en bestraft de Heer nooit iemand met eeuwige verdoemenis die zich eenmaal uit het voorbije zondige leven verlost heeft en nu in de tegenwoordige tijd het ware inzicht aangenomen heeft.

Aangezien de mens te allen tijde verantwoordelijk is voor zijn daden en hij zich later ook voor al het voorbijgegane zou moeten verantwoorden, is het des te moeilijker aan te nemen dat het in Gods wijsheid en liefde echter voor elk schepsel voorbehouden is de verdiende straf kwijtgescholden te krijgen wanneer zijn binnenste wezen zich toch nog op de goede weg laat leiden en zich laat omvormen. Dan wordt nooit meer vergolden wat hij voorheen fout heeft gedaan, maar zal hij door de Heer en Heiland liefdevol vergeven worden.

Om die reden nam de Heer het lijden en de zonde van de mensheid op zich. Om haar van deze zondeschuld te verlossen, onderging Hij de dood aan het kruis. Want de zondeschuld zou voor de mensen tot in het onmetelijke stijgen, als ze later zelf deze zouden willen delgen. Daarom vindt de Heer een innerlijke ommekeer zo onzegbaar belangrijk, omdat Hij daardoor voor de mensenkinderen de onzegbare pijn in het hiernamaals graag wil verminderen.

En de strijd om deze zielen die lang in de duisternis van geest over de aarde gaan, is reusachtig. Het gaat er immers om hun het grote erbarmen van de Heer te laten toekomen. Opdat ze zich mogen bevrijden van hun schuld, wanneer een uiteindelijk inzicht in het eeuwig goddelijke voor hen aanleiding geeft tot een innerlijke loutering, wanneer ze nu met dit besef hun voorbije leven berouwen en zich daardoor waardig maken voor alle genade die hun nu rijkelijk geboden wordt.

Gods goedheid en barmhartigheid is groot. Hij delgt alle aardse schuld waar het hart zich liefhebbend naar de Vader toekeert. Dan is de liefde tot de Heer pas levend geworden in de mens. Dan zal zijn voorbije leven hem zelfs verfoeilijk toeschijnen. Hij zal in diep berouw zijn voorbije gefaalde leven gedenken en dit berouw en de wil om voortaan toegewijd te zijn aan de Heer, reinigt hem van alle schuld.

Zo zal steeds het verleden zich in het niets oplossen als ze door de tegenwoordige tijd zodanig vernieuwd wordt dat deze tegenwoordige tijd beantwoordt aan het ware doel waarvoor de mens zich op aarde mocht belichamen. Zodanige omvormingen van het voorbije leven zijn voor de mens op aarde een onnoembaar voordeel. De kracht en de genade van God zal hem in zulke mate toekomen dat hij de volledige losmaking van het voorbije leven met goede wil ook kan uitvoeren.

Alleen het berouw zal hem bijblijven, maar dit zal een zegenrijke invloed hebben op de innerlijke ontwikkeling van zijn wezen. Wie eenmaal zijn zonde inziet en in het diepst van zijn hart de Heer om genade smeekt, die zal als berouwvolle zondaar zeer liefdevol door de Heiland worden opgenomen. En in alle mildheid en goedheid spreekt de Heer: “Je zonden zijn je vergeven”. Hij delgt dus de schuld van het verleden en drukt het berouwvolle kind aan Zijn Vaderhart. Hij zegent het duizendvoudig, want de hemel verheugt zich meer over één zondaar die tot inzicht is gekomen en de weg naar de Heer gevonden heeft, dan over negenennegentig rechtvaardigen.

Amen