• Volver

Aclaración adicional sobre el alma....

Será necesario aclarar el término "alma" para que ustedes no anden en el error: todo lo que ustedes ven a su alrededor es fuerza espiritual.... una vez emanada por Mí como seres que fueron disueltos cuando no utilizaron según Mi voluntad la fuerza del amor que fluye constantemente hacia ellos. Pues esta fuerza tiene que hacerse activa según la ley del orden eterno. Así cambié esta fuerza de amor antes emanada como "seres" en obras de creación que realizan una actividad de servicio. Y así la creación que les rodea es en el fondo aquella fuerza que fue exteriorizada por Mí como seres independientes. Y por muy endurecida que esté la fuerza espiritual que se ha convertido en materia.... todo son chispas de luz y amor que emanaron de Mí, que sólo recibieron, por Mi voluntad, una forma según Mi amor y sabiduría.... Pero lo espiritual ya no puede simplemente desaparecer, Mi fuerza antes emanada vuelve inevitablemente de nuevo a Mí.... Pero lo que les rodea está en los más diversos grados de madurez, porque este es el sentido y el propósito de la creación, dejar madurar lo espiritual que, debido a su caída en el abismo, se había invertido completamente en su naturaleza y que ahora, en este proceso de probación (proceso de purificación) a través de toda la creación, se debe deificar de nuevo, es decir, se debe convertir de nuevo en un ser independiente, que trabaja en luz y fuerza y libertad para su propia felicidad. Una vez todas las partículas de un alma original disuelta se reúnen de nuevo y esta alma ahora camina por la tierra en la forma externa de un ser humano con el fin de alcanzar su última perfección en la tierra en el libre albedrío. Así, esta alma es fuerza del amor una vez emanada por Mí, sin embargo, todas sus sustancias aún requieren una purificación.... Sin embargo, ella es algo espiritual, pues todo lo que ves es fuerza espiritual, aunque se encuentre consolidada como materia por Mi voluntad.... La sustancia espiritual, que ahora anima al ser humano como "alma", ciertamente ya ha alcanzado un cierto grado de madurez, de lo contrario no se habría permitido su encarnación como ser humano; pero no se puede hablar de un alma "perfecta" porque ha pasado por el reino de Lucifer y su pensar y su querer también siguen aún orientados luciferinamente. Pero ella es el espíritu original, una vez caído, que puede liberarse completamente de todas las influencias malvadas a través de su paso por la tierra, que puede querer y actuar libremente y que, por lo tanto, también tiene la posibilidad de alcanzar su perfección final sobre la tierra y volver a entrar en el reino del más allá como un espíritu radiante de luz cuando tenga que abandonar el cuerpo terrenal. El alma es, pues, lo que no es visible para el ojo humano, lo que es imperecedero, lo que permanece en la existencia por toda la eternidad, mientras que la materia, cualquier forma externa visible al ojo humano..... es transitoria, pero que también sólo se disuelve por Mi voluntad, para liberar la sustancia espiritual que alberga en sí.... Así pues, la creación visible es también lo espiritual, antaño como ser, que sólo pasa por estas creaciones en estado disuelto, pero una vez que habrá madurado hasta tal punto que al espíritu original caído se le permite encarnarse como el alma de un ser humano. El alma tiene ciertamente la forma de un ser humano, pero sólo puede ser vista con el ojo espiritual, es decir, sólo un cierto grado de madurez posibilita a otra alma el verla, al igual que antes en el reino espiritual los seres creados se reconocían y podían interactuar, pero sólo porque tenían la facultad de la visión espiritual, que el ser humano o un alma inmadura que partió de la tierra no tiene. Por lo tanto, un alma ya no es una forma material, si se entiende por "materia" algo material, visible..... Es una forma espiritual, es la fuerza que irradia de Mí y que da vida a una forma muerta.... el cuerpo humano..... Sin embargo, el alma puede pensar, sentir y querer, lo que el cuerpo de por sí solo no puede hacer por carecer de la vida propiamente, el alma.... Los órganos humanos cumplen efectivamente su función, pero siempre impulsados o vivificados por el alma, por el verdadero yo, que determina todas estas funciones a su actividad. Por lo tanto, toda la responsabilidad de la existencia terrenal la tiene solo el alma, nunca el cuerpo.... la que (el alma), sin embargo, siempre pensaría y actuaría incorrectamente si Yo no la hubiera dotado con la chispa espiritual como Mi parte, que ahora trata de ejercer su influencia, para que se subordine a su llamado apremiante, y que siempre quiere urgirla de acuerdo con Mi voluntad, pero que nunca tiene un efecto compulsivo, que busque forzar, sobre el alma. El alma es completamente libre de someterse al deseo del espíritu o también al deseo del cuerpo, y ésta es su verdadera prueba de la vida terrenal que el alma tiene que pasar para poder entrar perfeccionada en el reino espiritual. Ustedes, los humanos, deben familiarizarse con el pensamiento de que este mismo "espíritu original caído" es su actual yo.... pero que este espíritu original es todavía un espíritu muy impuro al principio de su encarnación como ser humano, pues se encuentra en el territorio de Lucifer, y ha pasado por todas las creaciones en las que está amarrado todo lo luciferino. Y también la envoltura humana es materia, por lo que es algo espiritual todavía en desarrollo.... Porque la última perfección debe tener lugar en la vida terrenal, pero la misma puede lograrse porque se realizó la misión redentora por Jesucristo, Mi Hijo unigénito, a Quien envié a la tierra para redimir la gran culpa original que impedía a todos los seres caídos entrar en el reino de la luz.... El alma del hombre Jesús era, pues, un alma de luz que descendió a la tierra con el propósito de una misión en el reino de las tinieblas.... Un alma de luz se encarnó en una cáscara de carne, en el cuerpo de un ser humano terrenal, Que era exactamente como cualquier otro ser humano. Es cierto que el alma de luz preparó de antemano esta cubierta para sí misma, ya que estaba destinada a ser un recipiente puro porque Yo mismo quise hacer morada en el ser humano Jesús. Sin embargo, el cuerpo de carne estaba formado por sustancias materiales terrestres porque el ser humano Jesús debía realizar sobre sí mismo una obra de espiritualización que sirviera de ejemplo para otras personas.... obra que también todas las personas tienen que realizar para perfeccionarse. Además, el alma de Jesús, un alma purísima de luz, se encontraba en un ambiente oscuro; descendió al reino de Lucifer y ahora también se vio expuesta a todos los ataques de éste. Pero el alma de Jesús no era un espíritu caído. Pero como tenía que pasar por las profundidades, no podía defenderse de lo no-espiritual que la acosaba duramente en nombre de Lucifer. El alma de Jesús era luz en toda su plenitud.... Pero cuando descendió a las profundidades, dejó atrás la luz, que habría consumido irremediablemente a los seres humanos en su oscuridad. Así, el espíritu de luz de Jesús sólo llenaba Su envoltura física de forma limitada, no dejaba brillar su luz de amor, pero el amor estaba en Él, no se despojó del amor y este amor le unía íntimamente a Mí, Su Padre de la eternidad. Así, el alma de Jesús era espíritu de Mi espíritu, fue igualmente emanada por Mí como luz de amor y tampoco renunció a este amor cuando entró en la tierra. Pero ahora comenzó la influencia de Mi adversario, que quiso impedir el acto de Salvación de Jesús y que también trató de arrastrar el alma de Jesús a las tinieblas. Con la fuerza de la inmensa luz del amor, Jesús podría haber resistido fácilmente todos sus ataques. Pero entonces el ejemplo a seguir de Jesús habría sido cuestionable, entonces nunca habría ejemplificado a sus semejantes como "ser humano" la vida que deberían llevar para liberarse de Mi adversario, sino que sólo la fuerza divina habría logrado algo que nunca habría sido posible para un ser humano. Por esta razón un alma de luz asumió conscientemente la lucha contra Mi adversario ofreciéndole todas las superficies de ataque.... Se colocó conscientemente en la batalla, y al mismo tiempo esto también significó no deshacerse de los espíritus malvados cuando querían apoderarse de su alma.... No los venció en virtud de Su poderío, sino en virtud de Su amor, es decir, los apaciguó, les trajo redención, porque Su amor era sumamente grande y durante Su vida terrenal como ser humano creció hasta que se convirtió en un mar de fuego.... Me incorporó en Sí a Mí mismo como el Amor Eterno.... No cedió a las tentaciones del adversario, sino que venció todo cuestionamiento, toda exigencia de aquellos espíritus malvados con una paciencia y una misericordia extremas para ayudar a esos espiritus no redimidos, para poner a lo espiritual en el estado en que pudiera parecerse a Su alma.... Y el amor realizó la obra de que también todas las sustancias aún no espirituales del cuerpo se asimilaran también a Su alma, de que alma y cuerpo brillaran en la más alta plenitud de luz y se unieran a Mí, la luz del amor desde la eternidad. (Nota del traductor. Asimilarse, o sea, hacerse similar. Fin de la nota). Y este mismo proceso tiene lugar cuando un espíritu supremo de luz.... un espíritu angelical.... quiere recorrer el camino de las profundidades para alcanzar la filiación con Dios, para ser un espíritu supremamente perfecto en el libre albedrío, que pueda crear en y Conmigo en el libre albedrío.... Entonces el espíritu siempre limita su abundancia de luz y fuerza porque estas reventarían el cuerpo humano, que aún no es un cuerpo puramente espiritual.... Así, el espíritu de la luz toma la forma del cuerpo humano, pero sigue siendo un cuerpo espiritual.... Y esta forma espiritual "limitada" es el alma que en primer lugar anima el cuerpo, por lo demás muerto, de la carne.... Si esta alma emerge de nuevo del cuerpo de carne, tampoco experimenta ninguna limitación, entonces vuelve a ser el espíritu libre, luminoso y poderoso.... lo que, sin embargo, no excluye la posibilidad de que este espíritu haya recorrido alguna vez el camino de las profundidades como alma humana.... Pero tal espíritu poseerá también habilidades espirituales inusuales en la vida terrenal, pues aunque esté expuesto a las más severas tentaciones por parte de Mi adversario nunca perderá por completo su vínculo Conmigo, y la fuerza de su amor le permitirá también salir victorioso. Porque lo que Mi adversario no logró hacer cuando hizo apostatar de Mí a la gran hueste de espíritus originalmente creados, tampoco lo logrará ahora.... Sin embargo, la vida terrenal de un espíritu de luz será siempre particularmente difícil hasta que haya superado abiertamente la gran prueba de voluntad que le habrá permitido ahora convertirse en Mi hijo, que está eternamente unido a Mí, con su Padre, y que gozará ahora de ilimitadas bienaventuranzas....

Amén

Verdere opheldering over de ziel

Het zal nodig zijn het begrip "ziel" te verklaren, opdat u niet in dwaling voortleeft. Alles wat u om u heen ziet is geestelijke Kracht, eens door MIJ uitgestraald als wezens die ontbonden werden, toen zij de Liefdekracht die hun onophoudelijk toestroomde niet gebruikten naar Mijn wil, want deze kracht moet werkzaam zijn volgens de wet van de eeuwige ordening.

Deze door MIJ als wezens uitgestraalde Liefdekracht vormde IK dus om tot scheppingswerken die een dienende functie verrichten. En zo is de schepping om u heen in diepste grond die kracht die als zelfstandige wezens buiten MIJ geplaatst werd. En al is die tot materie geworden geestelijke Kracht nog zo verhard, het zijn allemaal licht- en Liefdevonken die uit MIJ straalden en alleen door Mijn Wil een vorm ontvingen overeenkomstig Mijn Liefde en Wijsheid.

Het geestelijke echter kan nu niet meer vergaan. De door MIJ eens uitgestraalde Kracht keert onherroepelijk weer tot MIJ terug. Maar alles wat u omgeeft, heeft de meest verschillende niveaus van rijpheid, omdat dit de zin en het doel van de schepping is het geestelijke tot volle ontwikkeling te brengen dat tijdens zijn val in de diepte in zijn wezen volledig veranderde en dat derhalve nu in dit louteringsproces door de gehele schepping, zich weer moet vergoddelijken, dus weer een zelfstandig wezen worden moet dat in licht en kracht en vrijheid werkt tot zijn eigen geluk.

Eenmaal verzamelen zich dus weer alle partikeltjes van een opgeloste oerziel en deze gaat dan in de uiterlijke vorm van een mens over de aarde, om hierop in vrije wil haar laatste voltooiing te bereiken.

Deze ziel is dus die door MIJ eens uitgestraalde Liefdekracht, maar al haar substanties hebben nog een loutering nodig. Evenwel is zij geestelijk, want alles wat u ziet is geestelijke kracht, zelfs als het als materie door Mijn Wil gestabiliseerd is.

Het geestelijke dat als ziel nu de mens het leven geeft, heeft wel reeds een bepaalde graad van rijpheid bereikt, daar anders haar belichaming als mens niet zou zijn toegestaan. Toch kan er nog niet van een volmaakte ziel gesproken worden, omdat zij door het rijk van "Lucifer" gegaan is en haar denken en willen nog geheel volgens zijn aard is gericht. Toch is zij de eens gevallen oergeest die door de weg over de aarde geheel vrij kan worden van alle lagere invloeden, die vrij kan willen en handelen en daarom ook de mogelijkheid heeft op aarde tot de uiteindelijke voltooiing te komen en als stralende Lichtgeest weer het rijk hierna binnen te gaan, als hij het aardse lichaam verlaten moet.

De ziel is derhalve het voor het menselijke oog niet zichtbare dat onvergankelijk is, dat bestaan blijft tot in alle eeuwigheid. Terwijl de materie, elke voor het oog zichtbare uiterlijke vorm vergankelijk is, maar ook alleen opgelost wordt door Mijn Wil om het geestelijke dat zich daarin bevindt, vrij te laten. Dus is ook de zichtbare schepping eveneens het vroeger wezenlijk geestelijke, dat nu ontbonden door deze schepping gaat, maar eenmaal ook zover gerijpt is dat de gevallen oergeest zich als ziel van een mens belichamen mag.

De ziel heeft wel de gedaante van een mens, maar ze is alleen met het geestelijke oog te zien, d.w.z. alleen een bepaalde graad van rijpheid maakt het een andere ziel eerst mogelijk die ziel te zien, zoals ook eertijds in het geestelijke rijk de geschapen wezens elkaar wel herkenden en van gedachten konden wisselen. Echter alleen daarom, omdat zij het geestelijk vermogen hadden innerlijk waar te nemen, wat de mens, of een niet voltooide ziel die weer van de aarde gescheiden is, niet heeft. De ziel is dus geen stoffelijke vorm meer als men onder "stof" iets materieels, iets zichtbaars verstaat. Het is een geestelijke vorm, het is de uit MIJ uitgestraalde kracht die de dode vorm - het menselijke lichaam, het leven geeft. Evenwel de ziel kan denken, voelen en willen, wat het lichaam op zich niet kan zodra hem het eigenlijke leven - de ziel - ontbreekt. De menselijke organen verrichten wel hun functies, maar toch steeds aangespoord of tot leven gebracht door de ziel - door het eigenlijke ik - dat voor al deze functies hun werkzaamheden vaststelt.

En daarom draagt alleen de ziel de verantwoording voor het aards bestaan, en nooit het lichaam. En de ziel zou altijd verkeerd denken en handelen, als IK er niet een vonk van Mijn GEEST, als deel van MIJ zou hebben bijgevoegd, die nu zijn invloed probeert uit te oefenen zich aan zijn aansporingen te onderwerpen en die haar er steeds toe brengen wil zich naar Mijn Wil te voegen, echter nooit dwingend op de ziel inwerkt.

Het staat de ziel volkomen vrij zich aan de wensen van de Geest, of aan de begeerten van het lichaam te onderwerpen. En dit is de eigenlijke aardse levenstoets die de ziel te doorstaan heeft, om als volmaakt te kunnen ingaan in het rijk hierna. U, mensen moet zich met de gedachte vertrouwd maken dat juist deze gevallen oergeest uw eigenlijke ik is, dat deze oergeest echter bij het begin van zijn belichaming als mens nog een zeer ongelouterde geest is, want hij bevindt zich in het gebied van "Lucifer". Hij is zelf door al de scheppingen heen gegaan waarin al wat bij Lucifer hoort nog gekluisterd is. En ook het menselijk lichaam bestaat uit materie, dus uit het geestelijke dat zich nog in ontwikkeling bevindt.

De uiteindelijke voltooiing moet eerst in het aardse leven plaatsvinden, maar kan echter bereikt worden, omdat het Verlossingswerk volbracht werd door JEZUS CHRISTUS, Mijn eniggeboren ZOON, DIE IK naar de aarde zond om de grote oerschuld te delgen, die alle gevallen wezens het binnengaan in het lichtrijk ontzegde.

De ziel van de mens JEZUS was dus een ziel van het Licht, die ten behoeve van een zending op aarde neerdaalde in het rijk van de duisternis. Een ziel van het Licht belichaamde zich in een omhulsel van vlees en bloed, in het lichaam van een aardse mens, dat net zo geschapen was als dat van ieder ander mens. Dit omhulsel werd weliswaar eerst door die Lichtziel gereed gemaakt om een reine tempel te zijn omdat IKZelf in de mens JEZUS Mijn verblijf wilde nemen. Toch bestond dit lichaam uit aards materiële substanties omdat de mens JEZUS het werk Zichzelf te vergeestelijken volbrengen zou, dat de andere mensen als voorbeeld diende, dat dus alle mensen bij zichzelf moeten verrichten om zich te voltooien. Bovendien bevond zich de Ziel van JEZUS , een meest zuivere Lichtziel in een donkere omgeving. Zij daalde neer in het rijk van "Lucifer" en zag Zich nu ook aan al zijn aanvallen blootgesteld.

De Ziel van JEZUS echter was geen gevallen geest. Maar omdat zij door de diepte moest gaan, kon Zij ook niet de destructieve geesten weren die Haar in opdracht van Lucifer erg kwelden. De Ziel van JEZUS bestond uit Licht in alle volheid. Toen Zij echter naar de diepte afdaalde, liet Zij dat Licht achter, want het zou de mensen in hun duisternis onherroepelijk verteerd hebben. Het Licht vervulde dus maar in beperkte mate het lichaam van JEZUS. HIJ liet Zijn Liefdelicht niet voluit schijnen, maar deze Liefde verbond HEM innig met MIJ, Zijn VADER van eeuwigheid.

De Ziel van JEZUS was Geest van MIJN GEEST, evenzo was Zij als Liefdelicht door MIJ uitgestraald en Zij offerde deze Liefde ook niet op toen Zij op de aarde kwam. Maar nu begon ook Mijn tegenstander zijn invloed te laten gelden, hij wilde het Verlossingswerk van JEZUS verhinderen en probeerde ook de Ziel van JEZUS de duisternis in te trekken. Op grond van Zijn Liefdelicht had JEZUS spelenderwijs aan al zijn aanvallen weerstand kunnen bieden. Maar dan was het navolgen van JEZUS twijfelachtig geweest, dan zou HIJ nooit als mens de medemensen het leven hebben voorgeleefd dat dezen moesten leiden om zich te bevrijden van Mijn tegenstander, maar zou alleen goddelijke Kracht iets volbracht hebben wat voor een mens nooit mogelijk geweest zou zijn.

En daarom nam een Lichtziel bewust de strijd op met Mijn tegenstander, doordat Zij hem alle zwakke plaatsen bood. JEZUS ging bewust de strijd aan wat tegelijk betekende ook de satanische geesten niet te weren als ze zich van Zijn Ziel meester wilden maken. HIJ overwon hen niet door Zijn Macht maar door Zijn Liefde, d.w.z. HIJ bracht hen tot kalmte en zachtheid, HIJ bracht hun verlossing, want Zijn Liefde was overgroot en tijdens Zijn leven op aarde als mens groeide deze Liefde aan tot een vuurzee. HIJ nam MIJZelf als de eeuwige LIEFDE in Zich op. HIJ gaf niet toe aan de verzoekingen van Mijn tegenstander maar overwon elke aanvechting, elke begeerte van die destructieve geestelijke substanties met overgroot geduld en erbarming, om dit nog onverloste geestelijke te helpen, om het in een toestand te brengen dat het zich aan Zijn Ziel kon aanpassen.

En de Liefde volbracht dit werk, zodat ook al de nog lagere substanties van het lichaam door Zijn Ziel werden geassimileerd, zodat Ziel en lichaam in hoogste volheid van Licht straalden en zich verenigden met MIJ - het LIEFDELICHT van eeuwigheid.

En deze zelfde ontwikkelingsgang vindt ook plaats als een hoge lichtgeest, een engelgeest de weg door de diepte wil gaan om het kindschap GOD's te bereiken. Om een in vrije wil hoogst volmaakte geest te zijn die in en met MIJ scheppen kan. Steeds beperkt dan de geest zijn volheid van licht en kracht, omdat die het menselijke lichaam uiteen zou laten springen dat nog geen zuiver geestelijk lichaam is.

De lichtgeest neemt dus de vorm van een menselijk lichaam aan maar blijft toch een geestelijk lichaam. En deze geestelijke "begrensde vorm" is de ziel, die het anders "dode vleselijke lichaam" pas tot leven brengt. Treedt deze ziel dus weer uit het lichaam, dan ondervindt zij ook geen begrenzing meer, dan is zij weer de vrije geest vol licht en kracht, wat echter niet uitsluit dat deze geest eenmaal als menselijke ziel de weg door de diepte gegaan is.

Maar zo'n geest zal ook in het aardse leven over ongewone geestelijke talenten beschikken, want hoewel hij aan de zwaarste verzoekingen van de kant van Mijn tegenstander is blootgesteld, zal hij nooit de totale verbinding met MIJ verliezen en de kracht van zijn liefde zal hem ook als overwinnaar tevoorschijn laten komen. Want wat Mijn tegenstander niet gelukte toen hij het grote leger van oergeschapen wezens tot afval van MIJ bracht, dat zal hem ook nu niet gelukken. Maar toch zal het aardse leven van een lichtgeest altijd bijzonder zwaar zijn tot hij zonder beperking de grote wilsproef heeft afgelegd die hem nu tot Mijn kind liet worden dat voor eeuwig met MIJ verenigd is, met zijn VADER, en nu onbegrensde zaligheden genieten zal.

Amen