• Volver

Aclaración adicional sobre el alma....

Será necesario aclarar el término "alma" para que ustedes no anden en el error: todo lo que ustedes ven a su alrededor es fuerza espiritual.... una vez emanada por Mí como seres que fueron disueltos cuando no utilizaron según Mi voluntad la fuerza del amor que fluye constantemente hacia ellos. Pues esta fuerza tiene que hacerse activa según la ley del orden eterno. Así cambié esta fuerza de amor antes emanada como "seres" en obras de creación que realizan una actividad de servicio. Y así la creación que les rodea es en el fondo aquella fuerza que fue exteriorizada por Mí como seres independientes. Y por muy endurecida que esté la fuerza espiritual que se ha convertido en materia.... todo son chispas de luz y amor que emanaron de Mí, que sólo recibieron, por Mi voluntad, una forma según Mi amor y sabiduría.... Pero lo espiritual ya no puede simplemente desaparecer, Mi fuerza antes emanada vuelve inevitablemente de nuevo a Mí.... Pero lo que les rodea está en los más diversos grados de madurez, porque este es el sentido y el propósito de la creación, dejar madurar lo espiritual que, debido a su caída en el abismo, se había invertido completamente en su naturaleza y que ahora, en este proceso de probación (proceso de purificación) a través de toda la creación, se debe deificar de nuevo, es decir, se debe convertir de nuevo en un ser independiente, que trabaja en luz y fuerza y libertad para su propia felicidad. Una vez todas las partículas de un alma original disuelta se reúnen de nuevo y esta alma ahora camina por la tierra en la forma externa de un ser humano con el fin de alcanzar su última perfección en la tierra en el libre albedrío. Así, esta alma es fuerza del amor una vez emanada por Mí, sin embargo, todas sus sustancias aún requieren una purificación.... Sin embargo, ella es algo espiritual, pues todo lo que ves es fuerza espiritual, aunque se encuentre consolidada como materia por Mi voluntad.... La sustancia espiritual, que ahora anima al ser humano como "alma", ciertamente ya ha alcanzado un cierto grado de madurez, de lo contrario no se habría permitido su encarnación como ser humano; pero no se puede hablar de un alma "perfecta" porque ha pasado por el reino de Lucifer y su pensar y su querer también siguen aún orientados luciferinamente. Pero ella es el espíritu original, una vez caído, que puede liberarse completamente de todas las influencias malvadas a través de su paso por la tierra, que puede querer y actuar libremente y que, por lo tanto, también tiene la posibilidad de alcanzar su perfección final sobre la tierra y volver a entrar en el reino del más allá como un espíritu radiante de luz cuando tenga que abandonar el cuerpo terrenal. El alma es, pues, lo que no es visible para el ojo humano, lo que es imperecedero, lo que permanece en la existencia por toda la eternidad, mientras que la materia, cualquier forma externa visible al ojo humano..... es transitoria, pero que también sólo se disuelve por Mi voluntad, para liberar la sustancia espiritual que alberga en sí.... Así pues, la creación visible es también lo espiritual, antaño como ser, que sólo pasa por estas creaciones en estado disuelto, pero una vez que habrá madurado hasta tal punto que al espíritu original caído se le permite encarnarse como el alma de un ser humano. El alma tiene ciertamente la forma de un ser humano, pero sólo puede ser vista con el ojo espiritual, es decir, sólo un cierto grado de madurez posibilita a otra alma el verla, al igual que antes en el reino espiritual los seres creados se reconocían y podían interactuar, pero sólo porque tenían la facultad de la visión espiritual, que el ser humano o un alma inmadura que partió de la tierra no tiene. Por lo tanto, un alma ya no es una forma material, si se entiende por "materia" algo material, visible..... Es una forma espiritual, es la fuerza que irradia de Mí y que da vida a una forma muerta.... el cuerpo humano..... Sin embargo, el alma puede pensar, sentir y querer, lo que el cuerpo de por sí solo no puede hacer por carecer de la vida propiamente, el alma.... Los órganos humanos cumplen efectivamente su función, pero siempre impulsados o vivificados por el alma, por el verdadero yo, que determina todas estas funciones a su actividad. Por lo tanto, toda la responsabilidad de la existencia terrenal la tiene solo el alma, nunca el cuerpo.... la que (el alma), sin embargo, siempre pensaría y actuaría incorrectamente si Yo no la hubiera dotado con la chispa espiritual como Mi parte, que ahora trata de ejercer su influencia, para que se subordine a su llamado apremiante, y que siempre quiere urgirla de acuerdo con Mi voluntad, pero que nunca tiene un efecto compulsivo, que busque forzar, sobre el alma. El alma es completamente libre de someterse al deseo del espíritu o también al deseo del cuerpo, y ésta es su verdadera prueba de la vida terrenal que el alma tiene que pasar para poder entrar perfeccionada en el reino espiritual. Ustedes, los humanos, deben familiarizarse con el pensamiento de que este mismo "espíritu original caído" es su actual yo.... pero que este espíritu original es todavía un espíritu muy impuro al principio de su encarnación como ser humano, pues se encuentra en el territorio de Lucifer, y ha pasado por todas las creaciones en las que está amarrado todo lo luciferino. Y también la envoltura humana es materia, por lo que es algo espiritual todavía en desarrollo.... Porque la última perfección debe tener lugar en la vida terrenal, pero la misma puede lograrse porque se realizó la misión redentora por Jesucristo, Mi Hijo unigénito, a Quien envié a la tierra para redimir la gran culpa original que impedía a todos los seres caídos entrar en el reino de la luz.... El alma del hombre Jesús era, pues, un alma de luz que descendió a la tierra con el propósito de una misión en el reino de las tinieblas.... Un alma de luz se encarnó en una cáscara de carne, en el cuerpo de un ser humano terrenal, Que era exactamente como cualquier otro ser humano. Es cierto que el alma de luz preparó de antemano esta cubierta para sí misma, ya que estaba destinada a ser un recipiente puro porque Yo mismo quise hacer morada en el ser humano Jesús. Sin embargo, el cuerpo de carne estaba formado por sustancias materiales terrestres porque el ser humano Jesús debía realizar sobre sí mismo una obra de espiritualización que sirviera de ejemplo para otras personas.... obra que también todas las personas tienen que realizar para perfeccionarse. Además, el alma de Jesús, un alma purísima de luz, se encontraba en un ambiente oscuro; descendió al reino de Lucifer y ahora también se vio expuesta a todos los ataques de éste. Pero el alma de Jesús no era un espíritu caído. Pero como tenía que pasar por las profundidades, no podía defenderse de lo no-espiritual que la acosaba duramente en nombre de Lucifer. El alma de Jesús era luz en toda su plenitud.... Pero cuando descendió a las profundidades, dejó atrás la luz, que habría consumido irremediablemente a los seres humanos en su oscuridad. Así, el espíritu de luz de Jesús sólo llenaba Su envoltura física de forma limitada, no dejaba brillar su luz de amor, pero el amor estaba en Él, no se despojó del amor y este amor le unía íntimamente a Mí, Su Padre de la eternidad. Así, el alma de Jesús era espíritu de Mi espíritu, fue igualmente emanada por Mí como luz de amor y tampoco renunció a este amor cuando entró en la tierra. Pero ahora comenzó la influencia de Mi adversario, que quiso impedir el acto de Salvación de Jesús y que también trató de arrastrar el alma de Jesús a las tinieblas. Con la fuerza de la inmensa luz del amor, Jesús podría haber resistido fácilmente todos sus ataques. Pero entonces el ejemplo a seguir de Jesús habría sido cuestionable, entonces nunca habría ejemplificado a sus semejantes como "ser humano" la vida que deberían llevar para liberarse de Mi adversario, sino que sólo la fuerza divina habría logrado algo que nunca habría sido posible para un ser humano. Por esta razón un alma de luz asumió conscientemente la lucha contra Mi adversario ofreciéndole todas las superficies de ataque.... Se colocó conscientemente en la batalla, y al mismo tiempo esto también significó no deshacerse de los espíritus malvados cuando querían apoderarse de su alma.... No los venció en virtud de Su poderío, sino en virtud de Su amor, es decir, los apaciguó, les trajo redención, porque Su amor era sumamente grande y durante Su vida terrenal como ser humano creció hasta que se convirtió en un mar de fuego.... Me incorporó en Sí a Mí mismo como el Amor Eterno.... No cedió a las tentaciones del adversario, sino que venció todo cuestionamiento, toda exigencia de aquellos espíritus malvados con una paciencia y una misericordia extremas para ayudar a esos espiritus no redimidos, para poner a lo espiritual en el estado en que pudiera parecerse a Su alma.... Y el amor realizó la obra de que también todas las sustancias aún no espirituales del cuerpo se asimilaran también a Su alma, de que alma y cuerpo brillaran en la más alta plenitud de luz y se unieran a Mí, la luz del amor desde la eternidad. (Nota del traductor. Asimilarse, o sea, hacerse similar. Fin de la nota). Y este mismo proceso tiene lugar cuando un espíritu supremo de luz.... un espíritu angelical.... quiere recorrer el camino de las profundidades para alcanzar la filiación con Dios, para ser un espíritu supremamente perfecto en el libre albedrío, que pueda crear en y Conmigo en el libre albedrío.... Entonces el espíritu siempre limita su abundancia de luz y fuerza porque estas reventarían el cuerpo humano, que aún no es un cuerpo puramente espiritual.... Así, el espíritu de la luz toma la forma del cuerpo humano, pero sigue siendo un cuerpo espiritual.... Y esta forma espiritual "limitada" es el alma que en primer lugar anima el cuerpo, por lo demás muerto, de la carne.... Si esta alma emerge de nuevo del cuerpo de carne, tampoco experimenta ninguna limitación, entonces vuelve a ser el espíritu libre, luminoso y poderoso.... lo que, sin embargo, no excluye la posibilidad de que este espíritu haya recorrido alguna vez el camino de las profundidades como alma humana.... Pero tal espíritu poseerá también habilidades espirituales inusuales en la vida terrenal, pues aunque esté expuesto a las más severas tentaciones por parte de Mi adversario nunca perderá por completo su vínculo Conmigo, y la fuerza de su amor le permitirá también salir victorioso. Porque lo que Mi adversario no logró hacer cuando hizo apostatar de Mí a la gran hueste de espíritus originalmente creados, tampoco lo logrará ahora.... Sin embargo, la vida terrenal de un espíritu de luz será siempre particularmente difícil hasta que haya superado abiertamente la gran prueba de voluntad que le habrá permitido ahora convertirse en Mi hijo, que está eternamente unido a Mí, con su Padre, y que gozará ahora de ilimitadas bienaventuranzas....

Amén

DODATNO OBJAŠNJENJE U SVEZI DUŠE....

Nužno je razjasniti pojam ‘duše’ tako da vi ne živite u pogrešci: Sve što vidite okolo vas je duhovna snaga.... koja je jednom bila isijana od strane Mene kao bića koja su bila razložena kada nisu iskoristili Moju snagu Ljubavi, koja je tekla prema njima bezprestano, u skladu sa Mojom voljom. Jer ova snaga mora postati aktivna u skladu sa zakonom vječnog reda. Stoga Sam Ja preoblikovao ovu snagu Ljubavi, jednom isijanu kao ‘bića’, u djela stvaranja koja vrše služeću funkciju. I tako je cijelo stvaranje koje vas okružuje u osnovi snaga koja je bila prikazana u vanjskom obliku izvan Mene Samoga kao neovisna bića. I bez obzira kako (tj. na koji način i koliko) je ukrućena duhovna snaga što je postala materija.... oni su svi iskrice svjetla i Ljubavi koje su izbile iz Mene, Moja volja im je samo dala oblik u skladu sa Mojom Ljubavlju i mudrošću.... Međutim, ova duhovna supstanca više ne može prestati postojati, Moja jednom isijana snaga će se Meni neizbježno povratiti.... Ipak stupanj zrelosti svega oko vas se razlikuje značajno, budući je značenje i svrha stvaranja dovesti duhovnu supstancu do pune zrelosti pošto je ona, kao rezultat njezina pada u bezdan, bila kompletno okrenula svoju prirodu i, posredstvom ovog procesa iskušavanja, ovog procesa pročišćavanja kroz cijelo stvaranje, će sebe iznova deificirati, time još jednom postati neovisno biće, koje će raditi u svjetlu i snazi i slobodi za njegovu vlastitu sreću. Prije ili poslije sve sićušne čestice razloženog prvobitnog duha će se iznova sakupiti.... i ovaj će onda živjeti na Zemlji u izvanjskom obliku ljudskog bića kako bi postigao njegovo konačno savršenstvo njegovom vlastitom slobodnom voljom. Otud je ova duša Moja jednom isijana snaga Ljubavi, ipak sve njezine supstance i dalje zahtijevaju pročišćavanje.... Unatoč tome, ona je duhovna supstanca, jer sve što vidite je duhovna snaga, čak ako je ukrućena kao materija kao rezultat Moje volje.... Duhovna suština koja sada oživljava ljudsko biće kao ‘duša’ je zasigurno već dosegla izvjestan stupanj zrelosti, ili joj ne bi bilo dozvoljeno da utjelovi sebe kao ljudsko biće; međutim, čovjek ne može govoriti o ‘savršenoj’ duši, budući je ona putovala kroz Luciferovu oblast i njezine misli i namjere su i dalje sotonski naklonjene. Ali to je jednom pali prvobitni duh koji, kroz zemaljski napredak, može sebe u cjelosti osloboditi od svih neduhovnih supstanci, koji može slobodno željeti i djelovati i prema tome također ima priliku ostvariti konačno savršenstvo na Zemlji i ući u kraljevstvo onostranog kao blistavo zračeći svjetlosni duh kada mora napustiti zemaljsko tijelo. Otud je duša nešto nevidljivo ljudskom oku što je vječno, što nastavlja živjeti za cijelu vječnost, dok je materija.... svaka izvanjska forma koja je vidljiva oku.... prolazna ali će također biti razgrađena od strane Moje volje kako bi oslobodila duhovnu supstancu sakrivenu unutra....

Vidljivo stvaranje je isto tako duhovna supstanca koja je jednom bila prikazana u vanjskom obliku izvan Mene Samoga kao bića, jedino što ona prolazi kroz ove tvorevine u razgrađenom stanju, ipak jednog dana će biti dovoljno sazrijela tako da će palom prvobitnom duhu biti dozvoljeno utjeloviti sebe kao duša u ljudskom biću. Premda duša ima oblik čovjeka ona je, međutim, jedino vidljiva duhovnom oku, to jest, jedino izvjestan stupanj zrelosti omogućuje drugoj duši da vidi prije spomenutu, baš kao što su bića u duhovnom kraljevstvu bila jednom sposobna prepoznati i komunicirati jedno sa drugim, ali jedino jer su posjedovali duhovnu viziju, koju ljudsko biće ili duša koja je napustila Zemlju u nezrelom stanju ne posjeduje. Time duša više nije supstancijalna forma, ako se pod ‘supstancom’ treba razumjeti nešto materijalno, vidljivo.... ona je duhovna forma, ona je Moja isijana snaga koja daje život mrtvoj formi.... ljudskom tijelu. Pa ipak, duša može misliti, osjećati i željeti, što samo tijelo ne može učiniti jednom kada stvarni život, duša, nedostaje.... Ljudski organi zasigurno obavljaju njihove funkcije, ipak uvijek pokretani ili oživljavani od strane duše, stvarnog Ja, koja određuje aktivnost svih ovih funkcija. To je zašto cijela odgovornost za postojanje na Zemlji počiva na duši, nikada na tijelu.... ali ona bi uvijek razmišljala i djelovala pogrešno da ju Ja nisam bio opskrbio sa duhovnom iskrom kao Mojim udjelom, koji naknadno nastoji utjecati na dušu da ju podredi sebi, svojim nagonjenjima i koji ju uvijek želi savjetovati u skladu sa Mojom voljom ipak nikada prisilno ne utječe na dušu. To je u cjelosti do duše da sebe podredi žudnji duha ili tjelesnim željama; ovo je stvarni ispit zemaljskog života kojeg će duša morati proći kako bi bila sposobna ući u duhovno kraljevstvo u savršenom stanju. Vi ljudi se morate naviknuti na ideju da je sam ovaj ‘pali duh’ vaše stvarno Ja.... Ali da je ovaj prvobitni duh na početku njegovog utjelovljenja kao ljudsko biće i dalje vrlo nečist, jer on živi u Luciferovoj oblasti, on je putovao kroz sve tvorevine u kojima je sve sotonsko zavezano. I ljudski izvanjski oblik je također materija, time duhovna supstanca koja je i dalje u procesu razvoja.... Jer konačno savršenstvo će se jedino trebati dogoditi tijekom zemaljskog života no (ono) može biti postignuto, budući je čin Spasenja bio ostvaren od strane Isusa Krista, Mojeg prvorođenog Sina, Kojeg Sam poslao na Zemlju da iskupi ogroman praiskonski grijeh koji je nijekao svim palim bićima ulazak u kraljevstvo svjetla....

Duša čovjeka zvanog Isus je prema tome svjetlosna duša koja je, u svrhu misije, sišla u oblast tame.... Svjetlosna duša je sebe utjelovila u pokrovu od mesa, u tijelu zemaljskog i (pri)vremenog ljudskog koje je bilo baš poput bilo kojeg drugog ljudskog. Premda je svjetlosna duša najprije pripremila ovu čahuru, jer ona je morala biti čista posuda, budući Sam se Ja Osobno želio nastaniti u Isusu, čovjeku. Unatoč tome, tijelo od mesa se sastojalo od materijalnih supstanci, budući je Isus ljudsko biće trebao ostvariti jedan čin deifikacije (postajanja Božanskim) na Njemu Samome koji je trebao služiti drugim ljudima kao primjer.... kojeg će prema tome svi ljudi trebati ostvariti kako bi sebe usavršili.

Štoviše, Isusova duša, beskrajno čista svjetlosna duša, je sebe našla u mračnim okruženjima; ona je sišla u Luciferovu oblast i bila je naknadno izložena svim moćnim napadima na njega. Međutim, Isusova duša nije bila pali duh. Ali pošto je trebala putovati kroz bezdan ona je bila nesposobna oduprijeti se svemu neduhovnome što ju je strašno opsjedalo na Luciferove poduke. Isusova duša je bila svjetlo u svoj njegovoj punini.... Ipak kada je sišla u bezdan ona je ostavila svjetlo iza sebe budući bi ono bilo neopozivo uništilo ljude u tami. Isus je prema tome jedino ušao u Njegovu fizičku čahuru do ograničenog opsega (Filipljanima 2:6-8), On nije dopustio Njegovom svjetlu Ljubavi isticati se ipak Ljubav je bila u Njemu, On nije lišio Sebe Ljubavi i ova Ljubav Ga je intimno sjedinila sa Mnom, Njegovim Ocem od vječnosti. Stoga se Isusova duša sastojala od duha napravljenog od Mojeg Duha, on je, također, bio isijan od strane Mene kao svjetlo Ljubavi i nije se isto tako Nje odrekao kada je došao u svijet. Ali onda je utjecaj Mojeg protivnika započeo, koji je želio spriječiti Isusov čin Spasenja i također gledao kako da povuče Isusovu dušu dolje u tamu. Vrlinom ogromnog svjetla Ljubavi Isus se lagano mogao oduprijeti njegovom svakom nasrtaju ali ovo bi stavilo slijeđenje Isusa u opasnost, on nikada ne bi primjerom ukazao, kao ‘ljudsko biće’, život kojeg Njegova ljudska bića trebaju živjeti kako bi sebe oslobodili od Mojeg protivnika, namjesto toga, Božanska snaga jedina bi bila ostvarila nešto što nikada ne bi blo moguće za ijedno ljudsko biće. To je zašto je svjetlosna duša svjesno ušla u borbu protiv Mojeg protivnika nudeći mu svaku metu za napad.... On ga je izazvao hotimično a to je naznačavalo, u isto vrijeme, ne boriti se sa zlodusima kada su oni pokušali zaposjednuti Njegovu dušu.... On ih nije porazio vrlinom Njegove moći nego vrlinom Njegove Ljubavi, to jest, On ih je pripitomio, On im je donio iskupljenje, jer Njegova je Ljubav bila veća od najveće i, tijekom Njegovog zemaljskog života kao ljudsko biće, ona je izrasla u plameno more.... On je prihvatio Mene Osobno kao Vječnu Ljubav u Njega.... On nije podlijegao kušnjama protivnika nego je nadvladao svaki izazov, svaku žudnju od strane ovih zloduha sa bezgraničim strpljenjem i milosrđem kako bi pomogao tim neiskupljenim duhovima i postavio ih u stanje da su se mogli prilagoditi Njegovoj duši.... I Ljubav je ostvarila rad da su se sve i dalje neiskupljene fizičke supstance prilagodile Njegovoj duši, da su duša i tijelo zračili najviše izobilje svjetla i sjedinili se sa Mnom, vječnim svjetlom Ljubavi....

I ovaj isti proces se događa kada se najuzvišeniji svjetlosni duh.... jedan anđeoski duh.... želi zaputiti stazom kroz bezdan kako bi postigao dijeteštvo Božje, kako bi po vlastitoj želji postao najsavršeniji duh koji može stvarati u i sa Mnom u slobodnoj volji.... U tom slučaju, duh će uvijek ograničiti njegovo izobilje svjetla i snage, budući bi to rasprsnulo ljudsko tijelo, koje još nije čisto duhovno tijelo.... Stoga svjetlosni duh uzima oblik ljudskog tijela a ipak ostaje u duhovnom tijelu.... I ova duhovno ‘ograničena’ forma je duša koja na prvom mjestu i oživljava inače mrtvo tijelo od mesa.... Kada duša iznova napusti tijelo od mesa ona više neće biti ograničena i biti će iznova slobodan duh, pun svjetla i snage.... ali to ne isključuje mogućnost da se ovaj duh jednom bio zaputio stazom kroz bezdan kao ljudska duša.... Ali takav duh će također u zemaljskom životu imati izvanredne duhovne sposobnosti na njegovom raspolaganju, jer premda je izložen najsnažnijim iskušenjima od strane Mojeg protivnika (Sotone) on neće nikada potpuno izgubiti njegovu povezanost sa Mnom, i snaga njegove Ljubavi će također jamčiti da će on izroniti kao pobjednik. Jer što je Moj protivnik podbacio ostvariti kada je prouzročio otpadništvo velike gomile prvobitno stvorenih duhova od Mene, on isto tako neće ostvariti ni sada.... A ipak, život svjetlosnog duha na Zemlji će uvijek biti posebice težak sve dok on nije sasvim otvoreno prošao važan ispot volje koji ga je okrenuo u Moje dijete tako da će zauvijek biti sjedinjen sa Mnom, sa njegovim Ocem, i onda uživati neograničena blaženstva.

AMEN