• Volver

Palabras sacramentales

Cuando os aborda mi Corriente de Gracia, siempre redundará en vuestra bendición, porque nada que surge de Mí queda sin efecto - si está aceptado dócilmente. Y una aceptación dócil está asegurada cuando en la oración os dirigís a Mí... cuando deseáis que Yo os bendiga... cuando anheláis recibir mis Palabras. Por eso sabed cómo debéis comprender mis Palabras: “...y haced esto en recuerdo Mío”12, porque habéis deducido de ellas una acción en la que literalmente repartís pan y vino, y ahora estáis convencidos que, cuando coméis este pan y bebéis el vino, me recibís a Mí mismo en vosotros...

Vosotros no comprendisteis el verdadero sentido de mis Palabras; pero precisamente la aceptación de “pan y vino” es de suma importancia, por lo que Yo os digo que con estas Palabras debéis entender mi Palabra con su Fuerza. No podéis llegar a ser bienaventurados si no oís mi Palabra... el Pan de la Vida... el Maná que viene del Cielo... Porque hace falta que permitáis que Yo os hable, porque Yo mismo soy la Palabra que se ha hecho Carne para vosotros, los seres humanos...

Cuando Yo pasé por la Tierra, repartía el Pan de la Vida en abundancia; me dirigí a todos los seres humanos. Y a todos que eran de buena índole les di alimento para sus almas. Les di pan y vino, y mi Palabra que Yo había bendecido con mi Fuerza. Yo enseñaba a mis discípulos e hice de ellos verdaderos divulgadores de mi Palabra pues ellos debían llevar mi Palabra al mundo porque todos los hombres necesitaban alimento para sus almas... todos debían “comer mi Carne y beber mi Sangre”. Mi Palabra debía ser llevada a todos los hombres tal como había surgido de Mí mismo; pues debían recibir la Verdad más pura - la que únicamente la eterna Verdad misma les podía dar. Pero mi paso por esta Tierra duraba poco tiempo, y durante este tiempo Yo preparé mis discípulos para su tarea de divulgadores.

Y cuando se acercó la hora de mi despedida, cuando Yo antes de la pesada Vía Crucis a Gólgota con mis discípulos celebré la Última Cena, entonces les di el encargo de su misión... de informar al mundo sobre Mí, mi Doctrina, y también sobre lo que aún me esperaba... por lo que pronuncié las Palabras: “Id por todo el mundo”13. Yo rompí el pan y se lo ofrecí, como también la taza con el vino... Y mis discípulos sabían que Yo calificaba el pan y el vino como “Carne y Sangre” - que Yo les hablaba en imágenes.

Y ellos me comprendían porque les quedaba claro que Yo quería que ellos divulgasen mi Palabra entre los seres humanos, para que estos se acordasen de Mí y nunca jamás ya me perdiesen de su memoria. Ellos sabían que debían repartir entre sus semejantes el pan y el vino, tal como Yo mismo los había repartido. De modo que bien los coloqué en su función para la que Yo los había preparado.

Pero nunca dispuse de hacer semejante celebración de una Última Cena como vosotros los hombres la dedujisteis de estas Palabras mías. Nunca fue mi Voluntad que los hombres hiciesen ceremonias, de las cuales luego esperaban que iban a producir efectos que requieren condiciones totalmente distintas que simplemente aceptar pan y vino... Comprended que mis discípulos estaban encargados de ir al mundo para divulgar el Evangelio... para propagar a los hombres mi Palabra que en realidad es mi Carne y mi Sangre... el Pan de los Cielos que es y seguirá siendo insustituible para los hombres que buscan la unión conmigo - y los que ya la han encontrado si Yo les puedo hablar directamente... si mi Fuerza puede afluir directamente a ellos... Pues ahora se realiza la unión que es el objetivo y la finalidad de la vida terrenal.

Pero la primera condición es que el hombre debe cambiarse en amor, porque a Mí mismo –mi Palabra, mi Carne y mi Sangre– no me puede acoger en sí, si él carece de amor... Yo mismo soy el Amor, por lo que también sólo puedo unirme con el amor... De modo que es imposible que Yo pueda tomar morada en el corazón de un hombre que practica la ceremonia... que toma pan y vino, pero su corazón carece de todo amor...

Porque por amor Yo no comprendo una emoción sentimental que en este momento está dirigida a Mí, sino un egoísmo totalmente abatido que se manifiesta en un amor al prójimo, el que también me demuestra el amor del hombre a Mí. De modo que esto es una verdadera unión conmigo, en la que Yo ahora puedo hablar al hombre... en la que le están ofrecidas mi Carne y mi Sangre... mi Palabra con su Fuerza.

Entonces el hombre siempre será consciente de Mí... empezará y terminará todo conmigo, y siempre procurará vivir dentro de mi Voluntad... y irá el camino de desarrollo en ascenso; de modo que llegará a la meta... a la Vida eterna... a la bienaventuranza.

Amén.

Woorden bij de aanstelling

En het zal jullie altijd tot zegen strekken, als mijn stroom van genade jullie aanraakt, want niets blijft zonder uitwerking, wat uit Mij stroomt, als het gewillig aangenomen wordt. En een gewillige aanname wordt gegarandeerd, wanneer jullie je tot Mij wenden in gebed, wanneer jullie begeren, door Mij gezegend te worden - wanneer jullie ernaar verlangen door Mij te worden aangesproken. En zo wil Ik, dat jullie ervaren, hoe Ik wil dat mijn woord begrepen wordt: Doe dit tot mijn gedachtenis. Want jullie hebben daaruit een handeling afgeleid, dat jullie letterlijk brood en wijn uitdelen en er nu van overtuigd zijn, Mij zelf in jullie op te nemen, wanneer jullie dit brood eten en deze wijn drinken.

De ware betekenis van mijn woorden echter hebben jullie niet begrepen. En toch is juist het tot zich nemen van brood en wijn uiterst belangrijk, waaronder Ik echter mijn woord en zijn kracht wil hebben begrepen. Jullie kunnen niet zalig worden, wanneer jullie niet mijn woord horen, het brood des levens, het manna, dat van de hemel komt.

Jullie moeten je door Mij laten aanspreken, die zelf het Woord ben, dat voor jullie mensen vlees is geworden.

Toen Ik over de aarde wandelde, deelde Ik het brood des levens uit met gulle hand. Ik sprak alle mensen toe, en gaf hun, die van goede wil waren, voedsel voor hun ziel.

Ik gaf hun brood en wijn, mijn woord, dat Ik met mijn kracht gezegend had.

Ik onderrichtte mijn discipelen en maakte hen tot de ware verkondigers van mijn woord, omdat zij mijn woord in de wereld moesten uitdragen. Want alle mensen hadden voedsel voor hun zielen nodig. Alle mensen moesten "mijn vlees eten en mijn bloed drinken", aan alle mensen moest mijn woord gebracht worden, zoals het van Mij zelf was uitgegaan. Zij moesten de zuiverste waarheid ontvangen, die hun alleen de eeuwige Waarheid zelf geven kon. Maar mijn levenswandel op deze aarde duurde slechts korte tijd. En in deze tijd bereidde Ik mijn discipelen voor op het leraarschap.

En toen het uur van mijn afscheid nabij was, toen Ik met mijn volgelingen het avondmaal nuttigde voorafgaand aan mijn moeilijke gang naar Golgotha, toen gaf Ik hun de opdracht uit te gaan.

Ik wees hen op hun missie, de wereld in kennis te stellen van Mij, van mijn leer en ook van datgene, wat nog vóór Mij lag, en Ik sprak daarom de woorden: Ga heen in de wereld. Ik brak het brood en gaf het hun, evenals de beker met wijn. En mijn discipelen wisten, dat Ik het brood en de wijn als vlees en bloed aanduidde, dat Ik in vergelijkingen tot hen sprak, en ze begrepen Mij, dat Ik van hen verlangde, mijn woord onder de mensen te verspreiden, opdat ze Mij zouden gedenken en Mij voor altijd niet meer uit hun gedachten zouden laten gaan. Zij wisten, dat zij aan hun medemensen moesten uitdelen, precies zoals Ik zelf aan hen het brood en de wijn uitdeelde.

En zo stelde Ik dus mijn discipelen aan in hun ambt, waarvoor Ik hen opgeleid had.

Maar nimmer stelde Ik zo'n avondmaalsviering in, zoals jullie mensen het uit mijn woorden afgeleid hebben. Het was nooit mijn wil, dat jullie mensen een handeling verrichten en van daaruit op een uitwerking hopen, die echter andere voorwaarden vereist dan alleen het tot zich nemen van brood en wijn.

Begrijp het goed, het was de opdracht aan mijn discipelen, de wereld in te trekken en het evangelie te verbreiden.

Ze moesten de mensen mijn woord verkondigen, dat in werkelijkheid mijn vlees en mijn bloed is. Het is brood uit de hemel en is onvervangbaar en zal het blijven voor de mensen, die de verbintenis met Mij zoeken en deze dan ook gevonden hebben, wanneer Ik ze rechtstreeks kan aanspreken, wanneer mijn kracht direct bij hen kan binnenstromen en nu de vereniging plaatsvindt, die zin en doel van het leven op aarde is. Eerste vereiste is echter, dat de mens zich omvormt tot liefde.

Want hij kan Mij zelf - mijn woord, mijn vlees en mijn bloed - niet in zich opnemen, wanneer hem de liefde ontbreekt.

Ik zelf ben de Liefde, Ik kan Me alleen weer met de liefde verenigen. Het is dus onmogelijk, dat Ik mijn intrek neem in het hart van een mens die de uiterlijke handelingen verricht, die brood en wijn tot zich neemt, maar wiens hart verstoken is van elke vorm van liefde.

Want onder liefde versta Ik niet een gevoelsmatige opwinding, die op enig moment op Me afkomt, maar daaronder versta Ik een overwonnen eigenliefde, die zich uit in liefde tot de naaste en die Mij nu ook de liefde tot Mij bewijst. Dat is dan een ware vereniging met Mij, waarbij Ik hem nu kan aanspreken, waarbij hem mijn vlees en mijn bloed wordt aangeboden, de kracht van mijn woord. En dan zal de mens ook voortdurend Mij gedenken. Hij zal alles beginnen en beëindigen met Mij, hij zal voortdurend moeite doen naar mijn wil te leven, en hij zal de weg van de positieve ontwikkeling gaan. Hij zal het doel bereiken, het eeuwige leven en de zaligheid.

Amen