La obra de repatriación sigue su curso desde la eternidad según Mi plan de Salvación. Hay que recorrer una fase tras otra, ninguna fase puede saltarse arbitrariamente, todo va según Mi orden eterno, el regreso se produce exactamente como ocurrió una vez la caída de Mí, sólo que esta caída se produjo al vacío infinito, mientras que el regreso tiene lugar a través de obras de creación de cualquier tipo y por lo tanto la ascensión está garantizada porque Mi sabiduría y Mi amor consideraron que esto era bueno.
Pero también pasarán tiempos eternos antes de que se termine esta obra de repatriación, antes de que al ser caído se le permita revivir la tierra nuevamente como ser humano para dar el último paso hacia la perfección.... Hay tiempos infinitos que vosotros, los humanos, no podéis comprender. Pero la caída a las profundidades requería aún un tiempo mucho más largo, si éste se pudiera medir en términos de tiempo.... pero todavía no existía un concepto de tiempo y espacio, porque todo era infinito para lo espiritual que se había alejado de Mí.... porque la distancia cada vez mayor de Mí lo hacía cada vez más desolado, por lo que la falta de fuerza de amor resultó en un sentimiento de vacío y desolación que nunca antes había conocido.
Y en este estado todo conocimiento disminuyó, el pensamiento se volvió confuso, el ser ya no podía darse cuenta por sí solo de lo que estaba sucediendo, cada vez se volvió más oscuro alrededor del ser hasta que ya no tuvo consciencia de sí mismo y se endureció en su sustancia.... hasta toda la fuerza vital había desaparecido en él.... Sólo entonces Yo volví a cuidarlo.... Sólo entonces permití que la creación surgiera de este ser que ya no era consciente de sí mismo, cuya sustancia espiritual entonces se había endurecido y la que por tanto transformé en creaciones de diversa índole....
Así que la creación fue una vez una fuerza irradiada por Mí como ser, que sólo fue remodelado en aras de un propósito: que Me sirviera según Mi voluntad, porque una vez quiso reinar y cayo abismalmente por este pecado.... Debiera ascender nuevamente a través del servicio, aunque con la voluntad atada, pero con la seguridad de reducir el interminable camino de la caída en las profundidades.... debería ascender paso a paso a través del servicio en el estado obligatorio.... hasta un estado en el que también debe servir, pero en el libre albedrío, sin ser obligado a eso por Mí.... porque sólo así podrá dar los últimos pasos hacia la perfección, porque sólo entonces utilizará su libre albedrío cuando sirve en amor por su propio impulso.
Es un camino infinitamente largo que lo espiritual una vez caído tiene que recorrer, pero el camino se lo he marcado Yo.... El éxito ciertamente está en peligro en la última etapa como ser humano, pero la prueba final de la voluntad no se puede pasar por alto, debe realizarse en el libre albedrío, y por eso el hombre también puede fracasar.... Pero esto no Me desvía de Mi plan de Salvación, que tiene como objetivo la repatriación de todo lo espiritual caído. Pero un día lograré el objetivo y hare todo lo posible para que el ser humano como tal no camine en vano por la tierra, pero no puedo obligarlo porque todo lo que hace tiene que hacerlo voluntariamente y tiene que servir voluntariamente en el amor, si su camino debe ser exitoso y librarse de toda forma al final de su vida en la tierra....
amén
TraductorHet werk van het terugvoeren gaat zijn gang volgens Mijn heilsplan van eeuwigheid. De ene fase na de andere moet worden afgelegd, geen enkele fase kan willekeurig worden overgeslagen, alles gaat overeenkomstig Mijn eeuwige ordening, de terugkeer vindt precies zo plaats, als eens de afval van Mij zich afgespeeld heeft, behalve dat deze val in een eindeloze leegte plaatsvond, terwijl de terugkeer door scheppingswerken van allerlei aard voortgang maakt en daarin dus de gang opwaarts gewaarborgd is, omdat Mijn wijsheid en Mijn liefde dit als juist beschouwde.
Maar het duurt ook eeuwige tijden, voordat dit werk van het terugvoeren beëindigd is, voordat het gevallen wezen als mens weer de aarde bewonen mag, om de laatste stap naar voleinding te zetten Het zijn eindeloze tijden, die jullie mensen niet kunnen bevatten. De val in de diepte heeft echter nog veel meer tijd gekost, als dit in tijd gemeten zou moeten worden.
Er was echter nog geen begrip van tijd en ruimte, want alles was eindeloos voor het geestelijke, dat van Mij was afgevallen omdat het door de steeds groter wordende afstand van Mij, ook steeds doodser werd, dus de ontbrekende kracht van de liefde zich als leegte en verlatenheid deed gevoelen, die het tevoren nooit gekend had. En in deze toestand werd ook elk inzicht minder, het denken werd verward, het wezenlijke was niet meer in staat, voor zich zelf rekenschap af te leggen van wat er gebeurde, het werd steeds donkerder om het wezen, totdat het zich niet meer bewust was van zichzelf en in zijn substantie verhardde tot alle levenskracht uit hem was geweken.
Toen pas ontfermde Ik Me weer over hem Toen pas liet Ik de schepping ontstaan uit dit zich niet meer van zichzelf bewuste wezenlijke, wiens geestelijke substantie zich dus verhard had en die Ik daarom omvormde tot scheppingen van de meest verschillende aard Dus de schepping was door Mij eens als iets wezenlijks uitgestraalde kracht, die slechts omgevormd was omwille van één doel: het dienstbaar zijn volgens Mijn wil, omdat het eertijds wilde heersen en door deze zonde in de diepe afgrond gevallen is.
Het moest door te dienen weer opwaarts klimmen, weliswaar in zijn wil gebonden, maar met de zekerheid, de eindeloos lange weg van de val in de diepte te verkleinen Het moest door te dienen in een toestand van moeten, stap voor stap omhoog klimmen naar een toestand, waarin het ook moest dienen, maar dan uit vrije wil, zonder door Mij daartoe gedwongen te worden omdat het dan pas de laatste schreden naar de voleinding zetten kan, omdat het dan pas zijn eigen vrije wil juist gebruikt, wanneer het uit eigen beweging in liefde dient.
Het is een eindeloos lange weg, die het eens gevallen geestelijke moet afleggen, maar de weg is door Mij voor hem uitgestippeld Het succes is in het laatste stadium weliswaar niet zonder gevaar, maar de laatste wilsproef kan niet worden omzeild, ze moet in vrije wil worden afgelegd, en daarom kan de mens ook falen wat Mij echter niet afbrengt van Mijn heilsplan, dat voor het terugvoeren van al het gevallen geestelijke geldt.
Eens zal Ik het doel bereiken, en Ik doe alles, wat mogelijk is, opdat de mens als zodanig niet tevergeefs de gang over de aarde gaat, maar Ik kan hem niet dwingen, omdat alles, wat hij doet, vrijwillig moet gebeuren. En omdat hij vrijwillig moet dienen in liefde, moet zijn weg succesvol zijn en moet hij aan het eind van zijn leven op aarde vrij worden van elke vorm.
Amen
Traductor