• Volver

Para franquear el abismo en el Más Allá: Jesucristo...

En el Mundo espiritual existe un enorme abismo entre aquellos que en su vida terrenal se habían mantenido lejos de Mí, y aquellos que ya habían encontrado el camino hacia Mí, los que con un vestido de Luz podían entrar en el Reino espiritual. Estos mismos pueden muy bien ver a los otros y darse cuenta de su estado desgraciado. Pero estos otros se hallan en un reino donde no ven más que a sí mismos y a otros seres espirituales de la misma índole que riñen y disputan, con lo que ellos mismos se fastidian su existencia y no pueden experimentar la menor bienaventuranza.

Estas almas nunca ya podrán volver a ver a antepasados, a los que querían, si estos al dejar la Tierra atrás ya habían logrado un grado de maduración más elevado; de modo que también estas almas antes tienen que alcanzar cierto grado de maduración antes de que pueda realizarse un reencuentro feliz...

De modo que se trata de dos mundos habitados por tales almas, aunque se trate de un Reino espiritual en el que todas las almas entran después de la muerte del cuerpo... pues se trata de dos mundos que se hallan muy lejanos entre ellos - lo que no se debe entender como una gran distancia sino sólo referente el estado de cada uno de estos mundos.

Se trata de un abismo enorme, pero aun así alguna vez hay que franquearlo. Para eso cada vez de nuevo deben descender seres del Reino de Luz –sin ser reconocidos– para que intenten a realizar en estas almas su tarea de Salvación, la que consiste en inducirles que deseen a soltarse de su ambiente y, con su libre voluntad, sigan a estos seres de Luz que entonces procurarán acercarlos más y más a su propio entorno.

Es decir, los seres de Luz deben informar a las almas de las tinieblas sobre el Redentor divino Jesucristo y su gran Obra de Gracia que también está realizada para ellas, si ellas mismas tan sólo lo desean... Sólo entonces el abismo entre ellas y Yo, entre el reino de las tinieblas y el Reino de la Luz se disminuirá... y sólo entonces el alma procede en el camino que sale de las profundidades para llevar a las Alturas. Porque sólo entonces la Gracia de la Obra de Redención surtirá su efecto en ellas, y también contribuyen para que poco a poco entren en un estado de maduración en el que ahora ellas mismas pueden y quieren contribuir para trabajos de redención porque de esta manera luego quieren “pagar” su culpa de gratitud, la que a ellas mismas incita a que estén disponibles para ayudar a aquellos seres desgraciados que todavía languidecen en las profundidades.

De modo que hace falta franquear el abismo, y no hay más que un solo puente: Jesucristo, el Redentor divino... Cada uno que se pone en camino a Él, también se pone en camino a Mí, aunque en la Tierra no me quería reconocer o todavía se hallaba muy lejano de Mí. Únicamente vía Jesucristo puede regresar a Mí, por lo que Él es el Puente que de la parte oscura lleva al Reino de Luz...

De esto deberían ser conscientes todos los seres humanos que en la Tierra se imaginan que están en contacto conmigo pero que aun así no han encontrado la actitud correcta ante Jesucristo... los que sólo según el nombre se llaman cristianos pero que en realidad no han establecido una conexión íntima conmigo en Jesucristo; de modo que aún no se han servido de la Gracia de la Obra de Redención, por lo que tampoco pueden hablar de una Redención de su culpa original... Estos, cuando hayan entrado en el Reino del Más Allá, también se encontrarán ante un abismo profundo, porque antes deben buscar y encontrar al Redentor divino para que también a estos los libere de su culpa. Pues en la Tierra estos le profesaron solamente con los labios, mientras que el corazón no participaba.

Pero Yo observo únicamente el corazón, y por muy alto y muchas veces que la boca pronuncie mi Nombre, con eso no permito que se me engañe porque no puedo colocar el alma allí donde en realidad no le corresponde, pues cuando entrará en el Reino espiritual ella verá delante de sí el enorme abismo... o también: no verá nada sino lo que le hacen creer sus sentidos orientados hacia lo terrenal. Y sólo será una ventaja para el alma si lo antes posible puede soltarse y no se opone a las recomendaciones de los ayudantes, de modo que lo antes posible el Redentor divino le puede estar presentado como único Salvador de su situación...

Hay que tender el puente pues el alma debe ponerse en camino a Mí, vía Jesucristo, y mediante Él pasará de manera segura por la Puerta del Reino de Luz - si antes de todo ha franqueado el ancho abismo... si la voluntad la empuja hacia Jesucristo, y si ahora desea la redención, la que encontrará mediante Él. Entonces también ha elegido el camino hacia el Padre... pues Yo acogeré el alma en mi Reino de Luz y de Bienaventuranza.

Amén.

PREVLADAVANJE PONORA U ONOSTRANOM: ISUS KRIST....

Golemi ponor i dalje postoji u duhovnom svijetu između onih koji su držali njihovu udaljenost od Mene tijekom njihova života na Zemlji i onih koji su Me već pronašli i bili sposobni ući u duhovno kraljevstvo u svjetlosnoj odjeći. Oni mogu zasigurno vidjeti prijašnje i utvrditi njihovo bijedno stanje, ali prijašnji prebivaju u oblasti gdje ne mogu vidjeti ništa drugo osim njih samih i slično-umnih duhovnih bića čiji stalni nesklad i međusobne prepirke truju njihovo postojanje i spriječavaju ih od toga da osjete bilo kakvu vrstu sreće. Niti će ove duše ikada biti sposobne vidjeti iznova njihove voljene ako su ovi već otišli sa višim stupnjem zrelosti; namjesto toga, oni najprije moraju doseći izvjestan stupanj prije nego se blaženo ponovno sjedinjenje može dogoditi.... Stoga, takve duše nastanjuju dva svijeta, premda sve duše ulaze u duhovno kraljevstvo nakon smrti njihova tijela.... To su dva svijeta koja su vrlo udaljena jedan od drugog, što se ne smije shvatiti prostorno nego se samo odnosi na prirodu svakog pojedinačnog svijeta.... Golemi ponor postoji, a ipak, ovaj se ponor mora premostiti prije ili poslije. Opet i iznova bića iz kraljevstva svjetla moraju sići neprepoznata i pokušati izvršiti njihov rad iskupljenja na dušama tako što će ih pokušati uvjeriti da sebe razdvoje od njihovog okruženja i slijede svjetlosna bića, koja će onda smjerati voditi ih sve bliže njihovoj vlastitoj oblasti.... to jest, oni moraju obavijestiti duše u tami o Božanskom Iskupitelju Isusu Kristu i Njegovom golemom činu milosrđa koji je bio ostvaren za te duše ako one budu htjele Moje milosrđe za njih same. Jedino onda će bezdan iščeznuti između njih i Mene, između kraljevstva tame i kraljevstva svjetla.... Jedino onda će se duše zaputiti stazom koja vodi iz bezdana u više sfere, i jedino onda će blagoslovi čina Spasenja ostvariti učinak na njih i postepeno također rezultirati u stanju zrelosti gdje oni sami mogu i žele sprovesti iskupiteljski rad, budući žele otplatiti njihovu zaduženost, što potiče njihovu voljnost da pomognu mizernim bićima koja i dalje skapavaju u bezdanu.

Ponor mora biti prevladan i postoji samo jedan most: Isus Krist, Božanski Iskupitelj.... Svatko tko se zapućuje stazom do Njega također se zapućuje do Mene, čak i da Me nije želio priznati na Zemlji ili je i dalje bio užasno daleko udaljen od Mene. On Mi se jedino može povratiti preko Isusa Krista, i On je stoga most koji vodi iz mračne oblasti u kraljevstvo svjetla.... Ovo treba biti zapamćeno od strane svih ljudi koji na Zemlji zasigurno sebe smatraju kako su u kontaktu sa Mnom i koji unatoč tome nisu pronašli ispravan stav spram Isusa Krista, koji jedino sebe nazivaju Kršćanima po imenu a u stvarnosti nisu uspostavili srdačan odnos sa Mnom u Isusu Kristu, koji se prema tome još nisu okoristili blagoslovima Čina Spasenja i isto tako ne mogu govoriti o iskupljenju njihovog prvobitnog grijeha.... Oni će se, također, suočiti sa dubokim ponorom kada pristignu o onostrano, jer oni će najprije morati tražiti i pronaći Njega, Božanskog Iskupitelja, tako da će ih on isto tako osloboditi od njihove krivnje, jer oni su Ga jedino priznali sa njihovim ustima na Zemlji bez da su uključili njihovo srce. Ali Ja gledam u srce, i bez obzira koliko glasno i koliko često usta izgovaraju Moje ime, Ja neću biti obmanut i ne mogu postaviti dušu gdje ona u stvarnosti ne pripada.... Ona će biti suočena sa golemim ponorom kada prijeđe u duhovno kraljevstvo.... drugim riječima: Ona neće vidjeti ništa drugo nego što njezina zemaljski-naklonjena osjetila žele vjerovati, i to će jedino biti na njezin gubitak ako sebe ne može brzo razdvojiti te se ne odupire mišljenjima i namjerama pomagača, tako da može brzo biti upoznata sa Božanskim Iskupiteljem kao jedinim Spasiteljem iz njezine situacije.... Poveznica se mora napraviti, duša se mora preko Isusa Krista zaputiti k Meni i ona će biti izvan opasnosti vođena od strane Njega kroz kapiju u kraljevstvo svjetla kada je premostila golemi ponor, kada je njezina volja nagoni ka Isusu Kristu i ona žudi i pronalazi spasenje kroz Njega. Onda se ona također zaputila stazom do Oca.... Ja ću je primiti u Moje kraljevstvo svjetla i blažene sreće.

AMEN