• Volver

El amor de Dios persigue al hombre hasta que él mismo abre su corazón....

No perderéis Mi amor para siempre, por muy lejos que os mantengáis de Mí, porque vosotros surgisteis de Mi amor, y vuestra sustancia original es y sigue siendo amor, así como Mí ser original también es amor. Pero mientras sigáis estando a la defensa Conmigo, Mi amor también encuentra una resistencia contra la cual no actúa obligatoriamente. Mi amor espera hasta que vosotros mismos abandonéis la resistencia y os dirigís a Mí voluntariamente. Y esto debe suceder durante la vida en la tierra como ser humano, donde estáis dotados con entendimiento y libre albedrío, porque éste último tenéis que volver conscientemente hacia Mí, y abriros a Mi irradiación de amor.

Mientras no hagáis esto, mientras todavía os apartáis de Mí, Mi amor no podrá hacerse eficaz sobre vosotros, por lo tanto no sentiréis nada de Mi amor, y sin embargo está dirigido a vosotros, os persigue incluso en tiempos de defensa, no os suelta, porque el amor busca constantemente la reunión con el objeto de su amor. Pero como esto sólo puede suceder voluntariamente de vuestra parte.... porque Mi amor está listo para ello en cualquier momento.... os sigue constantemente, buscando determinaros, buscando también el amor, que entonces fluirá verdaderamente en vosotros en la medida más rica.

Si tan sólo consiguiera dirigir vuestro pensar y vuestra voluntad hacia Mí, entonces también puedo llamar vuestra atención sobre el Dios, Que quiere ser vuestro Padre.... Yo puedo mostraros todas las obras, puedo llamar vuestra atención a través de las obras de creación a un Ser, Que os ama y que quiere daros alegría, entonces puedo encender lentamente en vosotros el amor por este Ser. Yo Mismo puedo presentarme ante vosotros como el Padre, Que por amor a vosotros, quiere hacer todo lo posible para haceros felices.

Y os he ganado en cuanto os sentís tocados por Mi amor, en cuanto pensáis en el Dios y Creador, Que es vuestro Padre desde la eternidad. Si tales pensamientos ocupan vuestra mente sólo una vez, entonces Yo he echado raíces en vuestros corazones y ya no podréis expulsarme de allí por la eternidad, incluso si temporalmente volvéis vuestros pensamientos al mundo. Pero el Dios, a Quien una vez reconocisteis como Padre entonces ya no Lo abandonaréis más, porque Yo os amo, y Mi amor os tiene cautivos si sólo pudo encenderse una vez en vuestros corazones.

Fue un largo camino que tuvisteis que recorrer para poder aprender a reconocerme en la etapa de la conciencia del “yo”; pero una vez que Me hayáis reconocido como el Ser del Que una vez nacisteis, entonces pronto habréis llegado al final de vuestro desarrollo, porque entonces Mi amor podrá apoderarse de vosotros y lo sentiréis porque ya no podréis liberaros de los pensamientos en Mí, porque ahora siempre os volveréis a Mí, Cuyo amor anheláis, y ciertamente también os será concedido.

Y si ahora también podéis amarme vosotros mismos, entonces ya se ha establecido el vínculo, que es el objetivo de todo ser humano en la tierra.... Entonces Mi amor se ha encendido en vosotros, y lo que agarra, jamás lo soltará. Como Yo Mismo soy el Amor, un día también voy a tener éxito en la obra de repatriación, porque vuestra sustancia original también es amor, que un día también será consciente de sí misma, que se encenderá tan pronto como se encienda una chispa.... Y esta chispa de amor ha sido puesta en el corazón de cada ser humano, y si entra en contacto con Mi fuego de amor, entonces debe encenderse con el fuego del Amor Eterno, porque el amor busca la unión y no descansará hasta que la haya establecido....

Un día todos seréis Míos en este camino del amor, y para acortar el tiempo de esta separación entre nosotros, que vuestro libre albedrío debe eliminar, Mi amor os persigue hasta que os volteéis y os abráis a Mí, hasta que vosotros mismos abráis vuestros corazones hacia Mí, en los que Mi amor brilla ahora con la luz más brillante.... hasta que el fuego de Mi amor os transfigure por completo y os hayáis vuelto uno con el Amor Eterno, Conmigo Mismo, Que soy vuestro Padre desde la Eternidad....

amén

Gods Liefde volgt de mens tot hij zelf zijn hart opent

U zult eeuwig Mijn Liefde niet kwijtraken, al houdt u zich nog zo ver van Mij verwijderd. Want u bent uit Mijn Liefde voortgekomen en uw oersubstantie is en blijft liefde, zoals ook Mijn oerwezen Liefde is. Maar zolang u zelf Mij nog weerstand biedt, ondervindt ook Mijn Liefde een zekere weerstand, waartegen ze niet vanzelf optreedt. Mijn Liefde wacht af tot u zelf de weerstand opgeeft en zich vrijwillig naar Mij keert. En dat moet gebeuren tijdens de duur van uw leven op aarde als mens, waarin u met verstand en vrije wil bent begaafd. Want deze laatste zult u Mij bewust moeten toekeren en u dus daardoor openen voor de toestraling van Mijn Liefde.

Zolang u dit niet doet, zolang u zich nog van Mij afwendt, kan Mijn Liefde niet in u werkzaam worden. U zult dus niets van Mijn Liefde merken. En toch gaat ze naar u uit en volgt ze u ook in tijden van weerstand. Ze geeft u niet op, omdat de Liefde onophoudelijk de aaneensluiting zoekt met het voorwerp van haar liefde. Maar daar deze alleen vrijwillig van u uit kan geschieden, omdat Mijn Liefde daar te allen tijde toe bereid is, volgt ze u onafgebroken en tracht ze u te bewegen eveneens Liefde te zoeken, die dan waarlijk in de meest rijke mate in u zal stromen.

Lukt het Me maar, uw denken en willen op Mij te richten, dan kan Ik u ook opmerkzaam maken op de God die uw Vader wil zijn. Ik kan u alle werken onder ogen brengen. Ik kan u door de scheppingswerken opmerkzaam maken op een Wezen, dat u liefheeft en u vreugde wil bereiden. En Ik kan in u dan langzaam de liefde voor dit Wezen ontsteken. Ik kan Mij Zelf als de Vader aan u bekendmaken, die in Liefde graag alles voor u wil doen om u gelukkig te maken.

En Ik heb u gewonnen, zodra u zich zelf door Mijn Liefde voelt aangeraakt, zodra u nadenkt over de God en Schepper, die uw Vader is van eeuwigheid. Houden zulke gedachten u maar eenmaal bezig, dan heb ik wortel geschoten in uw hart. En u zult Mij dan ook eeuwig daar niet meer uit kunnen wegdringen, zelfs niet wanneer u voor enige tijd uw gedachten weer naar de wereld keert. Maar de God die u eenmaal als Vader hebt herkend, Hem geeft u dan zelf niet meer op. Want Ik heb u lief en Mijn Liefde houdt u gevangen, wanneer ze maar eenmaal in uw hart kan ontbranden.

Het was een lange weg die u moest gaan om in het stadium van het ik-bewustzijn ook Mij te kunnen leren herkennen. Maar hebt u Mij eenmaal herkend als het Wezen uit wie u eens bent voortgekomen, dan bent u ook spoedig aan het einde van uw ontwikkeling gekomen. Want dan kan Mijn Liefde u vastpakken. En u zult dit voelen, omdat u niet meer loskomt van de gedachte aan Mij, omdat u zich steeds weer naar Mij zult keren, naar wiens Liefde u nu verlangt en die u ook zeker wordt verleend.

En kunt u nu zelf ook Mij liefhebben, dan is de band al tot stand gebracht, die het doel is van ieder mens op aarde. Dan is Mijn Liefde in u ontbrand. En wat ze vastpakt, geeft ze voor eeuwig niet meer op.

Omdat Ik Zelf de Liefde ben, moet Mij eens ook het werk van het terugbrengen lukken. Want ook uw oersubstantie is liefde, die ook eens van zichzelf bewust wordt, die ontbranden zal zodra er een vonk is ontstoken. En deze liefdevonk is ieder mens in zijn hart gelegd. En komt hij met Mijn Liefdevuur in aanraking, dan moet hij ontvlammen en trachten zich met het vuur van de eeuwige Liefde te verenigen, omdat de liefde de aaneensluiting zoekt en niet eerder rust tot ze deze is aangegaan.

Eens zult u allen de mijnen worden op deze weg van de Liefde. En om de tijd van de scheiding tussen ons te verkorten, die uw vrije wil moet opheffen, volgt Mijn Liefde u, tot u zich omkeert en u voor Mij ontsluit, tot u zelf uw hart voor Mij opent, waarin Mijn Liefde nu binnenstraalt met het helderste licht, tot het vuur van Mijn Liefde u helemaal doet stralen van geluk en u één bent geworden met de eeuwige Liefde, met Mij Zelf, uw Vader van eeuwigheid.

Amen