• Volver

Los pensamientos son emanaciones del reino espiritual

Nadie conoce el destino de su vida, y nadie puede determinarlo.... pero todo ser humano sabe que su estancia en este mundo no es eterna y que ya puede ser reclamado al día siguiente, que también puede ser sorprendido por golpes del destino que no puede evitar. Pero son muy pocos los que hacen uso de este certero conocimiento trabajando por la vida que viene después.... la vida en el reino espiritual y que dura para siempre. Y no lo aprovechan porque no están convencidos de la vida después de la muerte..... Pero también es imposible darles una demostración porque esto haría inútil todo el camino terrenal de la vida, cuya finalidad es una decisión completamente libre de la voluntad.... pero una demostración ya constituiría una coerción de la voluntad. Por eso, las personas están, por así decirlo, abandonadas a su suerte, pasan por la vida terrenal sin conocer exactamente su significado y propósito, pero sin embargo pueden alcanzar un claro conocimiento si se esfuerzan por ello. Porque la gente puede pensar.... Se les ha dado un don para el tiempo de su vida terrenal: la capacidad de pensar, también el intelecto, para poder procesar los pensamientos y ponerlos a prueba en cuanto a su veracidad.... ya que pueden moverse en pensamientos correctos y también erróneos. Esto es una prueba de que los pensamientos les llegan por dos lados, pero son ellos los que deciden por cuales pensamientos se quieren decidir..... Por lo tanto, el pensamiento en sí no es un producto propio que el ser humano genera dentro de sí mismo y permite que se irradie hacia afuera, sino que primero fluye hacia él como fuerza del reino espiritual. Pero debes saber que el pensamiento no cesa para ti con la muerte de tu cuerpo, sino que demuestra al alma autoconsciente la pertenencia a Dios.... en la medida en que en el estado de perfección recibe Sus emanaciones espirituales en forma de pensamientos.... En el estado imperfecto, en cambio, el adversario de Dios adquiere influencia sobre el ser consciente de sí mismo, independientemente de que aún habite en la tierra o en el reino del más allá. Así, el pensamiento no cesa, sólo puede ser confuso o totalmente erróneo si el estado de madurez del alma es bajo y entonces el adversario de Dios tiene mayor influencia que Dios mismo, Quien nunca se impone por la fuerza, sino que espera a que el propio ser se rinda a Él.... Por lo tanto, los pensamientos son algo espiritual, que corresponde en mayor o menor grado a la verdad, pero que siempre recepciones desde el reino espiritual, que por lo tanto también se pueden considerar como fuerzas.... de nuevo con efectos buenos o malos, dependiendo de su proveniencia. Qien no cree en la supervivencia se conforma con la explicación de que el pensamiento tiene su origen en el propio hombre. Pero entonces la muerte extinguiría toda la facultad de pensar, entonces tampoco es fácil explicar el término "alma", que, en contraste con el cuerpo.... la forma exterior terrestre-material.... es la vida interior del hombre, el pensar, el sentir y el querer..... El alma es imperecedera, por lo que podrá seguir pensando, sintiendo y queriendo si ha de continuar viviendo después de la muerte física.... Algo vivo, consciente del yo, debe ser capaz de exhibir estas características, que pueda pensar, sentir y querer. Mientras estas capacidades no estén presentes, el ser se encuentra en un estado atado en el que todavía no puede ser considerado plenamente responsable de sus actos. Sin embargo, al ser se le ha encomendado una tarea para el tiempo de su vida terrenal, en consecuencia debe ser capaz de pensar y querer y actuar en consecuencia.... Ahora se trata del cumplimiento voluntario con el Orden Divino que había violentado cuando se apartó de Dios. Dado que cayó en las tinieblas como resultado de esta apostasía de Dios, es decir, en la falta total de conocimiento, ahora, para poder tomar una libre decisión, también debe ser reintroducido a un conocimiento que ahora fluye hacia él desde el reino espiritual y puede ahora ser aceptado por las personas, pero también rechazado nuevamente, en decisión tomada con libertad de voluntad. Los pensamientos del ser humano son, por tanto, tales influjos, pero pueden venir tanto del reino de la luz como del reino de la oscuridad. El propio hombre está dotado del don de la comprensión para poder hacer frente a los pensamientos que fluyen hacia él. Sin embargo, no es tanto la agudeza del intelecto como un corazón dispuesto a amar lo que es decisivo para abrirse a las ondas de pensamiento del Reino de la Luz. Y así, el grado de conocimiento también será apropiado y la decisión correcta será fácil para la persona que vive una vida de amor.... mientras que a la persona sin amor se le enviarán pensamientos del reino de las tinieblas que aceptará más fácilmente y, por lo tanto, también será cada vez más presa del adversario de Dios. Aunque el ser humano cree que los pensamientos son su propio producto espiritual, que los genera él mismo en virtud de su intelecto y de las enseñanzas que recibe del exterior.... entonces estaría completamente vacío en su alma en el momento de la muerte, que, sin embargo, es el Yo real del ser humano y que, por lo tanto, no puede perder el pensar, el sentir y el querer.... que, por lo tanto, sigue habitando en el ámbito de las ondas de pensamiento, pero ha creado o puede crear para sí mismo la esfera en la que ahora se mueve. Su pensamiento será ciertamente débil y completamente confuso en las zonas oscuras, pero puede pensar.... y también aclarar este pensamiento si quiere. El pensamiento es una fuerza espiritual que no puede pasar y, por lo tanto, cada pensamiento también tiene un efecto de alguna manera, negativamente.... cuando sale del reino de las tinieblas y es tomado, o positivamente.... cuando tiene su origen en el reino de la luz y encuentra la entrada en el corazón humano. Por lo tanto, el mismo ser humano sólo tiene que demostrar su disposición a recibir deseando tener contacto con el Reino de la Luz. Por eso, una persona que está completamente bajo el hechizo del adversario nunca permitirá que surjan en ella pensamientos buenos, porque no es ella misma la que da origen a los pensamientos, sino que fluyen hacia ella como olas que tiene que dejar que le bañen si han de tener un efecto salvador en él.... si han de impartirle un conocimiento que le ayude a tomar la decisión correcta. Porque sólo éste (N. del T.: tomar una decisión) es el objetivo de la vida de cada ser humano, para cuyo fin se le permitió encarnarse en la tierra....

Amén

Gedachten zijn uitstralingen uit het geestelijke rijk

Geen mens kent zijn levenslot en geen mens kan het bepalen. Maar ieder mens weet dat zijn leven op deze wereld niet eeuwig is, dat hij de volgende dag reeds opgeroepen kan worden - dat hij ook door slagen van het noodlot verrast kan worden, die hij niet kan afwenden. Doch deze stellige kennis benutten maar zeer weinig mensen door naar dat leven toe te werken dat hierna komt, naar het leven in het geestelijke rijk, dat eeuwig duurt. Zij benutten het daarom niet omdat zij van een leven nä de dood niet overtuigd zijn. Het is echter ook onmogelijk hun daar een bewijs voor te geven, want dat zou de gehele aardse levensweg nutteloos maken, waarvan het doel een geheel vrije wilsbeslissing is, een bewijs echter zou leiden tot het uitoefenen van dwang op de wil.

Daarom dus zijn de mensen als het ware op zichzelf aangewezen, zij gaan door het aardse leven zonder precieze kennis van een zin en doel, maar kunnen toch tot een duidelijk inzicht komen als zij daarnaar streven. Want de mensen kunnen denken. Zij hebben een gave meegekregen voor de tijd van hun aardse leven - het denkvermogen - dus ook het verstand om de gedachten te kunnen verwerken en de waarheid ervan te onderzoeken - want zij kunnen zich bezig houden met ware maar ook met verkeerde gedachten. Dit is ook een bewijs dat hun vanuit twee kanten de gedachten worden toegezonden, het blijft echter aan henzelf overgelaten aan welke gedachten zij de voorkeur geven.

De gedachte op zich is dus geen eigen product, dat de mens in zichzelf voortbrengt en het naar buiten laat stralen, maar hij stroomt hemzelf eerst toe als kracht uit het geestelijke rijk. U moet echter weten dat met de lichamelijke dood voor u het denken niet ophoudt, maar dat dit voor de ik-bewuste ziel de saamhorigheid met GOD aantoont in zoverre, dat zij in de staat van volmaaktheid ZIJN geestelijke uitstralingen in de vorm van gedachten ontvangt. In de onvolmaakte toestand daarentegen krijgt de tegenstander van GOD invloed op het ik-bewuste wezen, onverschillig of het nog op de aarde vertoeft of in het rijk hierna.

Het denken houdt dus niet op, het kan alleen verward of geheel verkeerd zijn als de graad van rijpheid van de ziel nog laag is en GOD's tegenstander grotere invloed heeft dan GOD Zelf, DIE Zich nooit door dwang laat gelden - maar wacht tot het wezen zelf zich aan HEM overgeeft.

De gedachten zijn dus iets geestelijks, meer of minder volgens de waarheid, maar toch steeds uitstralingen uit het geestelijke rijk, die daarom ook als krachten kunnen worden betiteld, wederom met een goede of slechte uitwerking - al naar hun plaats van herkomst. Wie niet aan een voortleven gelooft, neemt genoegen met de verklaring, dat de gedachte zijn oorsprong in de mens zelf heeft. In dat geval echter zou de dood elk denkvermogen van de mens uitwissen, dan is ook het begrip "ziel" niet eenvoudig te verklaren, de ziel is nml.in tegenstelling tot het lichaam d.i. de aardse materiële uiterlijke vorm - het innerlijke leven, het denken, voelen en willen van de mens.

De ziel is onvergankelijk, dus zal zij ook verder denken, voelen en willen kunnen als zij zal verder leven na de dood. Iets levends, ik-bewusts moet deze kenmerken kunnen laten zien, dat het denken, voelen en willen kan. Zolang deze bekwaamheden niet aanwezig zijn bevindt het wezen zich nog in een gebonden toestand, waarin het nog niet geheel verantwoordelijk gesteld kan worden voor zijn doen. Maar voor de tijd van het aardse leven is het wezen echter een opdracht gegeven, dus moet het in staat zijn te denken en te willen - en daarmee overeenkomstig te handelen.

Het gaat er nu om dat het wezen zich vrijwillig in de goddelijke ordening schikt, die het omvergestoten had toen het zich van GOD afkeerde. Daar het door deze afval van GOD in 'n duistere toestand geraakte, d.w.z.in totale onwetendheid, zo moet het nu t.b.v. een vrije wilsbeslissing ook weer in een kennis worden binnengeleid die hem nu vanuit het geestelijke rijk toestroomt - en nu door de mens kan worden aangenomen maar ook weer afgewezen. De gedachten van de mens zijn dus zulke stromen die hem toevloeien en die zowel uit het lichtrijk, als ook uit het rijk van de duisternis kunnen komen. De mens zelf is met de gave van het verstand uitgerust, om zich met de hem toestromende gedachten kritisch bezig te kunnen houden. De scherpte van het verstand is echter veel minder doorslaggevend dan een hart dat bereid is liefde te geven, om zich voor de gedachtengolven uit het lichtrijk te openen.

Dus zal ook de graad van inzicht daaraan beantwoorden en de juiste beslissing zal de mens - die een leven in liefde leidt - ook gemakkelijk vallen. Terwijl aan de liefdeloze mens de gedachten uit het rijk van de duisternis toegezonden worden, die hij gewilliger aanneemt en daardoor ook steeds meer een prooi wordt van de tegenstander van GOD.

De mens gelooft wel dat de gedachten zijn eigen geestesproduct zijn, dat hij ze zelf voortbrengt krachtens zijn verstand en het hem van buitenaf gegeven onderricht. Maar het zou dan op het moment van de dood volkomen leeg zijn in zijn ziel, die echter het eigenlijke "ik" van de mens is en die daarom het denken, voelen en willen niet verliezen kan. Die zich dus voortaan nog steeds in het bereik van gedachtengolven bevindt, maar zichzelf die sfeer geschapen heeft of nog scheppen kan waarin zij zich nu beweegt. Haar denken zal weliswaar in donkere gebieden zwak en geheel verward zijn - maar zij kan denken en ook dat denken zuiveren - als zij dat wil.

De gedachte is geestelijke kracht die nooit vergaan kan, en daarom heeft elke gedachte ook op de ene of andere wijze invloed, negatief als hij uit het rijk van de duisternis stroomt en opgenomen wordt, positief als hij komt uit het lichtrijk en ingang vindt in open mensenharten.

De mens zelf behoeft alleen maar te bewijzen dat hij de bereidheid heeft te ontvangen, doordat hij met het Lichtrijk in verbinding wenst te staan. Dus zal nooit die mens goede gedachten in zich laten opkomen die zich geheel in de ban van de tegenstander bevindt, omdat hij niet zelf de gedachten voortbrengt, maar ze hem toestromen gelijk golven waardoor hij zich moet laten omspoelen, als ze een heilzame uitwerking op hem moeten hebben ,als zij hem inzicht moeten overbrengen dat hem helpt de juiste beslissing te nemen. Want dit alleen is het doel van het aardse leven van ieder mens persoonlijk, waarvoor de mens zich op de aarde mocht belichamen.

Amen