• Volver

Preguntas sobre la concepción inmaculada y sobre las buenas características de las almas procedentes del Reino de Dios

En toda desgracia mundana y aflicción espiritual voy a socorreros para que tengáis fe en mi Amor, mi Sabiduría y mi Poder. Porque Yo os amo infinitamente –a vosotros que sois criaturas Mías– y quiero también ganarme vuestro amor... Estoy al tanto de vuestros problemas, sé cómo remediarlos y también tengo el Poder para ello.

A los hijos que, confiados, se dirigen a su Padre para que Él se acuerde de ellos y les ayude, con mucho agrado Yo les demuestro mi Amor, mi Sabiduría y mi Poder. Voy a liberaros de desgracia mundana y de aflicción espiritual, sólo que en cuanto a de la desgracia mundana a veces os exijo tener paciencia; pues únicamente Yo sé por qué esta tenía que tocaros - y ya os liberaré de ella...

Pero aquel que se encuentra en aflicción espiritual, no tendrá que esperar mucho, porque con tan sólo invocarme para que me acuerde de él, ya estoy en disposición para ayudarle. Aflicción espiritual es debilidad anímica: voluntad debilitada, oscuridad del espíritu y dudas que siempre se repiten... aflicción espiritual es influencia y actuación por parte de mi adversario que frecuentemente se atreve a acosar precisamente a aquellos hombres que ya son Míos - a los que quiere recuperar y volver a subordinar a su poder...

Mientras el hombre viva en esta Tierra, mi adversario siempre procurará ejercer su influencia sobre él, pues siempre procurará debilitarle. Pero tan pronto que el hombre se dirija a Mí, él mismo rechaza al enemigo. Yo derramaré mi Fuerza sobre el hombre y le traigo Luz y reconocimiento... y correspondo a su petición de apartar la aflicción espiritual de él.

Conviene que sepáis que mi adversario está interesado en extinguir la Luz de la Verdad, la que por su claridad se manifiesta por todas partes y rechaza las tinieblas - el único territorio en el que mi adversario puede surtir efecto... De modo que este procurará extinguir la Luz pues procurará cubrirla con sombra, induciendo a los hombres preguntas llenas de dudas, y así procura turbar la Luz del reconocimiento.

Pero esto Yo no lo consiento, sino que mi Luz de la Verdad irradiará con tanta más Claridad, con lo que aquella Luz a la que el enemigo quería oscurecer iluminará la noche tanto más claramente. Y donde todavía haya una sombra, esta quedará absorbida por la Luz que surge de Mí, la que penetra todo, y en la que no puede perdurar nada oscuro.

De modo que la Eterna Luz misma os comunicará:

Vosotros que vivís en la Tierra –como también todo lo espiritual que ya pasó una vez como hombre por la vida terrenal– sois algo espiritual caído en otros tiempos - con pocas excepciones porque también hay seres de Luz que se encarnan en esta Tierra. De modo que también del Reino de Luz descienden seres a vosotros para ayudaros a salir de una gran desgracia espiritual.

Pero ahí debéis distinguir: Espíritus primarios que habían renegado de Dios, y espíritus primarios que se habían quedado con Dios - los primeros como séquito de mi adversario que se encuentran en las profundidades, y los otros que se han quedado conmigo en toda Perfección.

Además tenéis que distinguir: seres aún no perfeccionados que todavía portan en sí la voluntad del adversario pero que ya se han entregado a mi Voluntad, y que por eso todavía están expuestos a la influencia de mi adversario. Por eso también comprenderéis que a estos hay que ayudarles porque son demasiado débiles frente al enemigo. Así también os resultará explicable la misión de aquellos seres de Luz que, voluntarios, también se encarnan en la Tierra para ayudar a estos seres todavía demasiado débiles...

Y entonces también comprenderéis la misión del Hombre Jesús - El que, como tal Ser de Luz, quería llevar a cabo una Obra de Salvación que quebró el poder de mi adversario...

19 de octubre de 1956

Todos ellos eran hijos de mi Amor, tanto los seres que habían permanecido conmigo como también los seres caídos; pero todos estos no siguieron siendo iguales, dado que se habían vuelto diferentes: hubo seres que irradiaban Luz, y seres que no la tenían. Por lo tanto no podían permanecer en esferas iguales. De modo que para los unos de estos seres desiguales fue su estancia el “Reino de la Luz”, y para los otros el “reino de las tinieblas”.

Antes de la Venida de Jesús no había puente alguno entre estos dos reinos. Pero Jesús, un Espíritu angélico27 que se había quedado conmigo, estaba dispuesto a establecer este puente –y lo estableció– mediante una Obra de Misericordia extraordinaria...

Los seres que en tiempos remotos por su sublevación contra Mí habían perdido su perfección precisaban de ayuda, porque solos eran demasiado débiles –incluso con un puente establecido– porque también mi adversario disponía de mucho poder que podía aplicar a sus antiguos seguidores.

Pero también los seres que habían permanecido conmigo eran poderosos, porque se dejaban penetrar incesantemente por los rayos de mi Fuerza de Amor... de modo que la fuerza de un Espíritu angélico no caído habría sido absolutamente suficiente para lograr una victoria sobre mi adversario y arrancarle su séquito. Sin embargo una victoria lograda de esta manera habría imposibilitado el perfeccionamiento de los seres, porque esto habría contradicho a mi Ley del Orden eterno, dado que en este caso habría quedado desatendida la libre voluntad de todos los seres que en tiempos remotos, voluntarios, habían seguido a mi adversario...

Por eso hacía falta buscar un otro camino:

El Amor debía ofrecer un Sacrificio... y cada ser caído debía ser libre de servirse de este Sacrificio, deseando que sea dedicado también a él... Pero un sacrificio puede ser ofrecido sólo por un ser humano. Consta que un ser de Luz también puede tener la voluntad de sacrificarse a sí mismo, pero entonces tiene que realizar el sacrificio encontrándose en el estado de hombre, dado que como ser de Luz no puede sufrir. Además, un ser de Luz dispone de tanta Fuerza que de por sí todo le resulta posible, mientras que un hombre es un ser débil e imperfecto, sensible a sufrimientos y tormentos. Como tal tiene que producir una enorme fuerza de voluntad si se carga voluntariamente con tormentos y sufrimientos - y eso ni siquiera para conseguir algo para sí mismo sino para sus semejantes... algo que su amor quiere regalar a seres humanos que son desgraciados...

De modo que ese ser de Luz, debía ofrecer necesariamente en estado de hombre, un sacrificio para sus semejantes humanos - pues debía ser capaz de sufrir y morir... Y así, ahora comprenderéis que el Hombre Jesús no debía presentar ninguna clase de ventajas que le habría caracterizado como hombre extraordinario, a pesar de que su Alma era un Espíritu de Luz - un Alma que no había migrado por la Creación como las almas de los hombres28 - las de los hermanos caídos... Pero aun así, cuando este Alma se vistió con el cuerpo de carne –que, como el cuerpo de otros hombres, era una aglomeración de lo espiritual inmaduro–, estaba sujeta a las mismas sensaciones, ansias y pasiones que el Hombre Jesús debía aprender a superar en su vida terrenal. Porque además de la Salvación –el Perdón de la extrema carga de pecados–, su Misión también era la de dar a los hombres un ejemplo de la única forma de vida que les garantizaba el regreso a Mí.

De modo que si se pedía algo de hombres completamente deficientes, débiles y sujetos a pasiones, entonces estas exigencias también tenían que ser realizables. Y si el Hombre Jesús estaba dispuesto a servir de ejemplo, entonces debía reunir exactamente las mismas propiedades que sus semejantes humanos.

Ahí su Procedencia extraordinaria –como también la de los seres de Luz encarnados en la Tierra que quieren ayudar a los hombres– de ninguna manera ha de dar lugar a la suposición de que Él haya poseído aptitudes extraordinarias o ventajas con las que la lucha consigo mismo le habría resultado menos pesada - una lucha necesaria para lograr en la Tierra la conexión conmigo. Pues esta es la meta de cada hombre en la Tierra... y el Hombre Jesús fue el ejemplo de que este objetivo es realizable.

Todas las ventajas que Jesús llevaba como Espíritu de Luz, las sacrificó antes de su Encarnación como Hombre, porque de lo contrario su Obra no habría podido ser lo que es: un Sacrificio ofrendado por el Amor, cuya Bendición debía llegar a todos los hombres...

Nunca puede ser negado que Dios mismo ofrendó aquel Sacrificio, porque el Amor era determinante - el Amor que colmaba al Hombre Jesús de tal manera que Yo, Dios mismo, podía estar en Él... eso después de que Él como Hombre en su libre Voluntad se había formado de manera que Yo podía hospedarme en Él... Así Él me servía de Receptáculo, con lo que Él poseía Fuerza y Luz en toda Plenitud. Esto es de nuevo un proceso que no sólo podía realizarse en el Hombre Jesús sino que todos los seres humanos pueden y deben realizar en sí mismos, porque ahora estos tienen una Ayuda en el divino Salvador Jesucristo... Pues con su Obra de Redención Él como Hombre logró una dimensión de Gracia que ahora está al alcance de cada ser humano. El que se sirve de esta Gracia también llegará a la meta, porque en la Tierra también logrará la conexión conmigo pues podrá recibir Luz y Fuerza ilimitadamente.

20 de octubre de 1956

Pero aún vais a recibir más instrucción, porque mientras todavía surjan preguntas en vosotros es preciso que os lleguen las respuestas correspondientes. Y cuanto más profundamente anheláis una respuesta, tanto más rápidamente os llegará:

Las almas que están desarrollándose desde las profundidades, como última fase de su desarrollo en la Tierra tienen que enfrentarse a la encarnación como hombre. Con esta, el proceso de desarrollo en la Tierra ha terminado y el alma entra en el Reino espiritual - no importa en qué condición esta se encuentre al dejar atrás su envoltura corporal. Estas almas migran por el camino del Orden divino y, sirviendo, se liberan de la materia dura. Así, poco a poco, consiguen ascender a las Alturas.

Cuando almas de Luz descienden a la Tierra para su encarnación, es únicamente para cumplir con una misión... Estas almas obtienen el cuerpo humano inmediatamente, para a continuación poder cumplir con su camino por la Tierra como cualquier otro ser humano y para que también estén sometidas a todas las leyes naturales... con lo que también les toca luchar. De modo que su envoltura material les pondrá las mismas exigencias - una envoltura que está compuesta de sustancia espiritual todavía totalmente subdesarrollada, es decir, de partículas anímicas de un espíritu primario que en otros tiempos había caído y que todavía persiste completamente en su oposición contra Dios, y al que el alma aún tiene que suavizar y convertir, lo que siempre causará lucha.

El alma humana no es consciente de su estado de Luz original porque el cuerpo terrenal le produce el mismo oscurecimiento, sólo que en tal hombre el amor se encenderá más rápida e intensamente, de modo que también podrá despachar la oscuridad más rápidamente...

Tal alma de Arriba siempre dirigirá sus ojos hacia Arriba, a Dios, a Quien reconoce rápidamente. En general no necesita mucho tiempo para unirse con la Chispa divina que lleva en sí - la que ahora puede fácilmente influir sobre su alma... de modo que espíritu y alma pueden procurar influir en su envoltura... y eso con éxito...

Con el hecho que el alma toma su camino por la Tierra siempre se sobreentiende que tiene que luchar, porque en este mundo terreno-material continuamente tiene que vencer obstáculos para llegar a la meta espiritual. De modo que no hay alma que pudiera llegar a las Alturas sin tener que pasar sufrimientos - tampoco un alma de Luz, porque al comienzo de su encarnación se había dirigido a las profundidades, había entrado en un estado de dependencia, de debilidad y de falta total del entendimiento. De modo que esto siempre hay que tomarlo en consideración cuando el camino de un ser de Luz por la Tierra está considerado como si fuese más fácil...

El cuerpo terrenal es y sigue siendo una atadura para el alma hasta que esta le abandone. Pero también el cuerpo puede ser diferente: la carne puede estar todavía profundamente agarrada al pecado, es decir, que todavía puede incubar muchas de las características de Lucifer... si nace a partir del pecado... si sólo son propiedades satánicas las que dominan a los engendradores de una nueva vida.

Por otro lado, un ser recién despertado a la vida humana puede deber esta vida al amor profundo de una pareja de seres humanos, por lo que a aquel ser también pueden haberse transmitido sobre todo buenas inclinaciones, lo que se reflejará también en la envoltura... Pues esta contendrá un patrimonio importante, conforme al cual en su vida terrenal tendrá que luchar más o menos, y por eso alcanzará su meta también más dura o más fácilmente...

Pero ningún hombre pasará la existencia en la Tierra sin lucha... E incluso para un ser de Luz frecuentemente la vida terrenal resulta extraordinariamente difícil porque el alma, sin ser consciente del porqué, experimenta la existencia en el mundo terrenal como un tormento... pues por causa de su misión carga frecuentemente también con una suerte terrenal muy dura.

Por la caída de Adán el proceso de la procreación resulta desgraciado porque era contrario a la Voluntad de Dios - El que a la hora precisa quería dar su Bendición a la primera pareja de seres humanos... Fue Lucifer el que participó en la procreación del género humano, y nunca renunciará a este derecho que la voluntad de Adán le había facilitado... Pues cuando se trata de la creación de nueva vida, Lucifer siempre participará, a pesar de que el nivel de amor del hombre hasta cierto punto puede oponerse a él - si está solicitada la Protección de Dios contra él.

Ahora también os quedará claro que incluso Dios se opone a su adversario, cuando Él mismo se crea una envoltura corporal de la que cierto día quiere servirse, y la que ya a la hora del Nacimiento debía servirle de morada. Pues Dios mismo, en su procedimiento de surtir efecto, nunca tratará con su adversario; y tampoco permitirá que su adversario ocupe al portador natural29 de esta envoltura Suya... Porque consta que Él, el Dios y Creador desde eternidades que hizo que surgiera todo, El que a todo dio su destino, realmente tiene el Poder de proyectar afuera de Sí todo lo que quiera... De modo que también le resultará posible el hacer surgir un hombre sin el acto de procreación natural... con lo que también le resultará posible apartar a su adversario hasta que se haya realizado Su Voluntad.

Consta que Dios se aloja únicamente en una envoltura pura, dado que no se combina con algo impuro - lo que no excluye que el hombre en este reino de la imperfección –reino que pertenece al adversario de Él– esté expuesto a toda clase de tormentos... con lo que su camino por la Tierra no resulta menos penoso y conflictivo que él de sus semejantes. Pues sin lucha tampoco podría haber victoria...

Pero hacía falta vencer al enemigo de Dios, y consta que Jesús ha sostenido la lucha más pesada que jamás fue sostenida en la Tierra... y Él la ha aprobado como Hombre - no como Dios...

Amén.

Beantwoording van vragen over onbevlekte ontvangenis

In elke aardse en geestelijke nood wil Ik u bijstaan opdat u gelooft in mijn liefde, in mijn wijsheid en macht. Want u, mijn schepselen heb Ik oneindig lief en Ik wil ook uw liefde winnen. Ik ken uw nood en weet ook hoe die is op te lossen en Ik bezit de macht ze op te heffen. En hoe graag betoon Ik mijn liefde, wijsheid en macht aan de kinderen die zich tot hun Vader wenden en Hem vertrouwelijk vragen hen te gedenken en hen te helpen. Aardse en geestelijke nood wil Ik van u afnemen, maar in aardse nood verlang Ik soms uw geduld, omdat Ik alleen weet waarom ze over u moest komen. Maar Ik neem ze van u af.

Wie zich echter in geestelijke nood bevindt, zal niet lang hoeven te wachten, want als hij Mij maar aanroept om hem te gedenken, ben Ik ook al bereid om te helpen. En geestelijke nood is: zielszwakte, dus verzwakte wil, geestelijke duisternis en steeds terugkerende twijfel. Geestelijke nood is het werkzaam zijn en de invloed van mijn tegenstander, die zich heel vaak juist bij die mensen in de buurt waagt die al de mijnen zijn en die hij graag weer terug zou willen winnen in zijn macht. En zolang de mens op aarde leeft, zal hij trachten op hem zijn invloed uit te oefenen en hem steeds weer willen verzwakken. Doch zodra de mens zich tot Mij wendt, verdrijft hij hem en Ik laat mijn kracht overstromen en breng de mens licht en inzicht, Ik voldoe aan zijn verzoek om de geestelijke nood af te wenden.

U zult moeten weten dat het mijn tegenstander daarom te doen is, het licht der waarheid te doven dat zich met zijn heldere schijn door alle plaatsen zijn weg baant en de duisternis, het gebied waarin mijn tegenstander alleen maar kan werken, verjaagt. Dus zal hij proberen het licht te doven. Hij zal er schaduwen over willen uitspreiden, doordat hij dus de mens vragen influistert die twijfel oproepen en daardoor tracht het licht van het inzicht te vertroebelen. Maar dit laatste laat Ik niet toe. Integendeel, des te helderder zal mijn licht van de waarheid omlaag stralen. En het licht dat hij trachtte te verduisteren, zal des te helderder licht brengen in de nacht. En waar er nog ergens een schaduw aanwezig is, wordt deze verteerd door het licht uit Mij dat alles doorstraalt, want in dit licht kan niets bestaan wat donker is. En zo zal het "eeuwige Licht" u zelf verkondigen:

U die op aarde leeft, evenals al het geestelijke dat al een keer door het aardse leven is heengegaan als mens, bent het geestelijke dat eens gevallen is, op enkele uitzonderingen na, want er belichamen zich ook lichtwezens op deze aarde. Dus komen er uit het rijk van het licht wezens naar beneden tot u mensen om u te helpen in diepe geestelijke nood. U zult dus een onderscheid moeten maken tussen: van God afgevallen geesten en zij die Hem trouw bleven. De eerstgenoemden bevinden zich als aanhang van mijn tegenstander in de diepte, de laatstgenoemden vertoeven in alle volmaaktheid bij Mij. U zult dus ook een onderscheid moeten maken tussen: degenen die de wil van de tegenstander nog in zich hebben en zij die al in mijn wil zijn binnengegaan, maar nog geen volmaakte wezens zijn en die daarom nog aan zijn invloed zijn blootgesteld. En dan zult u het ook kunnen begrijpen dat die laatsten geholpen moeten worden omdat zij tegenover diens invloed nog te zwak zijn. Dus zal u ook de missie van die lichtwezens verklaarbaar zijn die zich vrijwillig op aarde belichamen om die te helpen. En dan begrijpt u ook de missie van de mens Jezus, die als net zo'n lichtwezen een reddingswerk wilde volbrengen dat de macht van mijn tegenstander brak.

Allen waren kinderen van mijn liefde, zowel de gevallen als ook de bij Mij gebleven wezens, maar deze wezens bleven niet gelijk. Ze waren nu verschillend geworden, er waren stralende wezens en wezens zonder licht, die ook niet in dezelfde sferen konden vertoeven. En bijgevolg waren het "rijk van het licht" en het "rijk van de duisternis" verblijfplaats geworden van deze van aard verschillende wezens. En er bestond geen brug tussen deze beide rijken tot de menswording van Jezus, een engelgeest die bij Mij was gebleven, die deze brug wilde slaan en geslagen heeft door een werk van erbarmen van een eenmalige aard. De wezens die eertijds hun volmaaktheid inboetten door hun opstand tegen Mij, hadden een Helper nodig daar ze alleen te zwak waren, ook wanneer er een brug geslagen was, omdat ook mijn tegenstander over grote kracht beschikte, die hij tegenover zijn vroegere aanhangers kon aanwenden. Maar ook de wezens die bij Mij waren gebleven waren vol kracht, omdat ze zich onophoudelijk door de kracht van mijn liefde lieten doorstralen. Dus zou de kracht van een niet gevallen engelgeest volop volstaan hebben om een zege over mijn tegenstander te behalen en hem zijn aanhang te ontrukken. Doch dit was in strijd met mijn wet van eeuwige ordening, omdat dan de vrije wil van al de wezens die mijn tegenstander eens vrijwillig gevolgd zijn, niet geëerbiedigd zou zijn gebleven en een zodanig verworven zege een vervolmaking van de wezens zou hebben uitgeschakeld.

Dus daarom moest er een andere weg worden gezocht. De liefde moest een offer brengen en het moest ieder gevallen wezen vrijstaan van dat offer gebruik te maken, dus te willen dat het ook voor hem gebracht was. Een offer brengen kan echter alleen een mens. Een lichtwezen kan wel de wil hebben zich zelf op te offeren, maar het moet dan als mens het offer volbrengen, omdat het als lichtwezen niet kan lijden en ook over zoveel kracht beschikt dat hem alles mogelijk is. Maar een mens is een zwak, gebrekkig wezen dat gevoelig is voor leed en pijn, dat nu een overgrote sterkte van wil moet opbrengen, wanneer het vrijwillig lijden en kwellingen op zich neemt, om niet voor zichzelf, maar voor zijn medemensen iets te bereiken wat zijn liefde graag zou willen schenken aan de ongelukkige mensen. Het moest als "alleen maar mens" een offer brengen voor zijn medemensen. Het moest in staat zijn te lijden en te sterven.

En zo zult u nu begrijpen, dat de mens Jezus helemaal geen voortreffelijke eigenschappen mocht laten zien die Hem als een mens met een buitengewone aard kenmerkte, zelfs wanneer Zijn ziel een lichtgeest was. Ze was weliswaar niet door de schepping gegaan zoals de zielen van de mensen, de gevallen broeders; toch was deze ziel, toen zij het vleselijk lichaam betrok, net als het lichaam van andere mensen, dat een opeenhoping van onrijpe geestelijke substanties was, dus ook met dezelfde gevoelens, begeerten en hartstochten vervuld, die de mens Jezus in Zijn aardse leven moest leren overwinnen. Want Zijn missie was, behalve de verlossing, de delging van de zwaarste zondenschuld, de mensen het leven voor te leven dat hun alleen een terugkeer naar Mij verzekerde. Werd dus van geheel ontoereikende, zwakke en door hartstochten gebonden mensen iets verlangd, dan moest het ook mogelijk zijn dit verlangde uit te voeren. En wilde de mens Jezus als voorbeeld dienen dan moest Hij net zo geaard zijn als Zijn medemensen.

Uit Zijn ongewone afkomst, net als ook die van de op de aarde belichaamde lichtwezens die de mensen willen helpen, mag men geenszins opmaken, dat er sprake zou zijn van ongewone capaciteiten of buitengewone eigenschappen die een minder harde strijd met zichzelf zouden hebben gevergd, dus om op aarde de vereniging met Mij te vinden, die doel en opgave is van ieder mens op aarde en waarvoor de mens Jezus het voorbeeld gaf dat die kan worden bereikt. Wat Jezus als lichtgeest ook voor had, offerde Hij op voor Zijn belichaming als mens, daar Zijn werk anders niet dat zou hebben kunnen zijn wat het is: een door de liefde gebracht offer waarvan de zegen aan alle mensen moest toekomen. Maar het kan ook nooit geloochend worden dat "God zelf" dat offer bracht, omdat de liefde bepalend was, die de mens Jezus zo vervulde dat Ik zelf dus in Hem kon zijn, nadat Hij als mens zich in vrije wil zo gevormd had, dat Ik mijn intrek bij Hem kon nemen, dat Hij tot opnamevat werd voor Mij en Hij nu dus kracht en licht in volheid bezat, weer een proces dat niet alleen in de mens Jezus kon plaatsvinden, maar dat alle mensen bij zichzelf moeten realiseren en ook kunnen, omdat dezen nu een helper hebben in de goddelijke Verlosser Jezus Christus, omdat Hij als mens door Zijn verlossingswerk een mate van genade verwierf die nu voor ieder mens toegankelijk is. En wie hiervan gebruik maakt, komt ook bij zijn doel. Hij zal op aarde eveneens de vereniging met Mij vinden, hij zal onbegrensd licht en kracht kunnen ontvangen.

Maar er moet u nog verder opheldering worden gegeven, want zolang er nog vragen bij u boven komen, blijkt ook de noodzaak u het juiste antwoord te doen toekomen. En hoe inniger u dit antwoord begeert, des te sneller zal dit ook tot u komen:

De zielen die zich vanuit de diepte hebben ontwikkeld, hebben als laatste stadium van hun ontwikkeling op aarde de belichaming als mens te verwachten. Dan is de ontwikkelingsgang op de aarde beëindigd en betreedt de ziel dus het geestelijke rijk, hoe ze ook gevormd is bij het afleggen van haar lichamelijk omhulsel. Deze zielen gaan dus hun weg volgens goddelijke ordening. Ze bevrijden zich uit de harde materie door dienstbaar te zijn en stijgen dus langzaam opwaarts. Maar de op de aarde belichaamde lichtzielen dalen alleen met het doel van een missie af naar de aarde. Ze betrekken dus meteen het menselijk lichaam om dan, wel net als ieder ander mens, ook de gang over de aarde af te leggen en dus ook aan alle natuurwetten onderworpen te zijn en net zo op aarde te moeten worstelen. Dus zal hun uiterlijk omhulsel aan hen dezelfde eisen stellen omdat het is samengesteld uit nog helemaal onontwikkelde geestelijke substanties, uit zielenpartikeltjes van een eens gevallen oer-geest die nog helemaal in z'n weerstand tegen God volhardt en die de ziel ook eerst zachter moet maken en veranderen, wat steeds strijd kost. Die ziel is zich van haar eerdere staat van licht niet bewust. Het aardse lichaam veroorzaakt voor haar dezelfde verduistering, alleen zal de liefde in zo'n mens sneller en sterker ontvlammen en dus ook sneller de duisternis verjagen.

Een ziel van boven zal ook steeds haar ogen naar boven richten op God, die ze buitengewoon snel leert herkennen. Zo'n ziel heeft meestal niet zo'n lange tijd nodig dat ze zich verenigt met de goddelijke geestvonk in zich, die haar nu makkelijk kan beïnvloeden en nu geest en ziel ook haar uiterlijk omhulsel trachten te beïnvloeden, en dit met succes. Het feit nu dat de ziel de weg over de aarde aflegt, is steeds met de vanzelfsprekendheid verbonden, dat de ziel moet strijden, omdat ze in deze aards materiële wereld voortdurend hindernissen heeft te overwinnen om het geestelijke doel te bereiken.

Dus kan er geen enkele ziel zonder kwelling opwaarts gaan, ook niet een ziel van het licht, omdat ze zich bij het begin van haar belichaming in de diepte heeft begeven, in een toestand van geen inzicht, van gebondenheid en van zwakte. Dit moet men dus steeds in overweging nemen, wanneer de weg over de aarde van een belichaamd lichtwezen als, daarmee in overeenstemming, makkelijker wordt aangezien. Het aardse lichaam is en blijft een keten voor de ziel tot ze het verlaat. En toch kan ook het lichaam nog verschillend zijn. Het vlees kan nog diep in de zonde steken, dus nog veel van het duivelse in zich hebben, wanneer het geboren wordt uit de zonde, wanneer alleen maar satanische eigenschappen de mensen beheersen die een nieuw leven verwekken. En wederom kan een nieuw tot leven verwekt wezen zijn leven te danken hebben aan de drang van twee mensen om lief te hebben. Daarom kunnen overwegend goede aandriften ook in dit wezen zijn binnengestroomd en dus zal ook het uiterlijk omhulsel daarmee in overeenstemming geaard zijn. Ze zal veel van het "erfgoed" in zich dragen en dus meer of minder hard moeten strijden in het aardse leven en daarom ook moeilijker of makkelijker het doel bereiken. Maar van geen mens blijft het bestaan op aarde zonder strijd. En vaak is het leven op aarde van een lichtwezen zelfs buitengewoon zwaar, omdat de ziel onbewust van de reden ervan, het verblijf in de aardse wereld als kwelling ondervindt en ook ter wille van haar missie vaak een zeer zwaar lot op aarde op zich neemt.

Door Adams falen is nu het proces van de verwekking een niet gezegend gebeuren, want het stemde niet overeen met de wil van God, die Zijn zegen op het juiste moment aan het eerste mensenpaar wilde geven. Lucifer was betrokken bij de verwekking van de mensen, en hij zal zijn recht, hem door Adams wil verleend, ook nooit opgeven. Steeds zal hij betrokken zijn bij het ontstaan van nieuw leven, ofschoon de graad van liefde van de mensen hem tot een zekere grens kan weren en om Gods bescherming tegen hem wordt gevraagd. En nu zal het u ook begrijpelijk zijn, dat God zelf echter Zijn tegenstander weert, wanneer Hij zich zelf een lichamelijk omhulsel schept, dat Hij eenmaal in bezit wil nemen en dat Hem al bij de geboorte tot woonplaats zou moeten dienen. Want God zelf zal zich nooit of te nimmer verbinden met Zijn tegenstander in Zijn werkzaam zijn. En evenzo zal Hij ook de natuurlijke draagster van dit omhulsel van Hem niet door Zijn tegenstander in beslag laten nemen. Hij, de God en Schepper van eeuwigheid, Die alles liet ontstaan, Die aan alles doel en bestemming toewees, heeft waarlijk de macht om alles wat Hij wil, buiten zich te plaatsen, dus zal het Hem toch ook mogelijk zijn, een mens te laten ontstaan zonder de wettige verwekkingsdaad en het zal Hem waarlijk ook mogelijk zijn, Zijn tegenstander verwijderd te houden tot Zijn wil is geschied.

Want God verschaft zich alleen onderdak in een zuiver omhulsel. Hij verbindt zich niet met iets onreins. Dit sluit echter niet uit, dat de mens in dit rijk van onvolmaaktheid, in het rijk dat aan Zijn tegenstander toebehoort, nu toch nog aan alle benauwenissen is blootgesteld en dat zijn weg over de aarde daarom niet minder smartelijk en ook vol van strijd is, zoals die van zijn medemensen. Want zonder strijd zou er ook geen overwinning zijn. Maar de tegenstander van God moest overwonnen worden en Jezus heeft waarlijk standgehouden in de zwaarste strijd die ooit op aarde werd uitgevochten, en Hij heeft hem als mens doorstaan, niet als God.

Amen