• Volver

La luz está donde trabaja el Espíritu de Dios....

La luz está en todos los lugares donde puedo derramar Mi espíritu, pues allí las tinieblas han sido desalojadas y nunca mas podrán volver a ocuparlos. Hay Luz donde Yo mismo puedo instruir a la gente, donde Mi Palabra es respetada, donde la gente anhela el contacto Conmigo y escucha Mi Palabra como hablada personalmente a ellos.... Hay Luz donde la gente hace posible que Yo irradie Mi espíritu sobre ellos.... Pero sólo está allí, porque no puede ser regalada a ustedes, los humanos, más que a través del obrar de Mi espíritu. Y, por eso, las tinieblas están mucho mas extendidas por la tierra, ya que mi espíritu sólo puede actuar raramente.... La luz más brillante podría ser emitida y el conocimiento más profundo podría ser impartido a la gente y se sentirían a gusto en la luz del conocimiento.... Pero el que quiere tener conocimiento busca obtenerlo por otros medios; cree que puede penetrar intelectualmente en áreas que sólo pueden ser sondeadas espiritualmente. La mayoría de las personas desconocen el camino correcto, no saben nada del hecho de que Yo me revelo a través de Mi espíritu. La "efusión del espíritu" es un concepto completamente desconocido para ellos..... Lo único que conocen sobre esto es la experiencia pentecostal de los primeros discípulos, que consideran única y no quieren creer que este proceso pueda repetirse una y otra vez y con todas las personas si pueden demostrar los mismos requisitos previos que mis primeros discípulos. Siempre estoy en el contacto más estrecho con Mis creaciones vivientes, pero sólo me expreso cuando ellas también establecen contacto conmigo a través de acciones amorosas o pensamientos íntimos y sinceros. Para la mayoría de la gente Yo Soy sólo un Dios distante, y nunca pueden ser contactados por Mí mismo para que escuchen Mi voz, porque no tienen el deseo de escucharme y por lo tanto tampoco prestan atención a lo que se les transmite a través de su espíritu.

La efusión del espíritu es la capacidad de desplegar pensamientos que, por así decirlo, tocan territorio desconocido, de modo que aumenta el discernimiento del ser humano, que obtiene claridad sobre problemas antes no resueltos.... que recibe así un conocimiento que le imparte Mi espíritu. La efusión del espíritu es la impartición de una fuerza que antes no poseía y que ahora le viene de Mí..... "Mi Espíritu se derramará sobre toda carne...." Luz y el poder fluyen de Mí hacia una persona cuando esta se abre, cuando se prepara para ser un recipiente digno de recibirme dentro de sí a Mí mismo, Mi luz y Mi fuerza. Y la gente no está informada sobre este proceso, ni puede estarlo, porque sólo puede entenderlo bajo ciertas condiciones y estas no las puede mostrar. Porque configurarse en vaso del Espíritu Divino significa lo mismo que configurarse hacia el amor, y todas las personas que carecen de amor, que no cumplen este primer y más importante mandamiento, tampoco pueden creer que Yo mismo me dé a conocer. El obrar de Mi Espíritu significa estar en contacto directo Conmigo y escucharme..... Una vez más, sólo las personas despiertas al Espíritu pueden hablar de la efusión del Espíritu.... la conexión Conmigo debe haberse establecido ya, lo que permite que Mi espíritu ahora sea efectivo. Y, por lo tanto, la efusión del espíritu no puede ser defendida como doctrina, porque no habría entendimiento para ello mientras no se haya producido la ordenación de los pensamientos a través del Espíritu.... Pero la gente podría creerlo y tratar de formarse a través de acciones amorosas para que Mi Espíritu pueda derramarse sobre ellos. Sin embargo, incluso esta fe no existe porque la gente vive sin ningún amor.... Por lo tanto, son espiritualmente ciegos, caminan en las tinieblas, y no ven donde brilla una luz, y si se les habla sobre el tema, entonces se apartan. (9/22/1954) Pero sólo pueden ser felices cuando están en la luz. Y aunque no reconozcan sus tinieblas como una carencia en la tierra, en el más allá las tinieblas les atormentarán indeciblemente, y bien por los que entonces se esfuerzan allá por alcanzar las chispas de luz que de vez en cuando les destellan.... bien por ellos, pues también allí pueden alcanzar la luz....

Amén

Licht is waar Gods geest werkzaam is (1)

Licht is overal waar Ik mijn geest kan uitgieten. Want daar is de duisternis doorbroken en zal ze ook nooit meer terrein kunnen winnen. Licht is waar Ik zelf de mensen kan onderrichten, waar mijn woord in acht wordt genomen, waar de mensen vurig verlangen naar de verbinding met Mij en mijn woord als tot hen zelf gesproken aanhoren. Licht is waar de mensen het mogelijk maken dat Ik mijn geest over hen kan uitstralen. Maar ook alleen daar is het licht, want anders dan door het werkzaam zijn van mijn geest kan het u mensen niet worden geschonken. En daarom is er veel meer duisternis over de aarde verspreid, want mijn geest kan maar zelden werkzaam zijn. Het helderste licht zou uitgestraald kunnen worden en aan de mensen zou het diepste weten kunnen worden overgebracht. En ze zouden zich goed voelen in het licht van het inzicht.

Maar wie wetend wil zijn, die tracht het langs andere wegen te bereiken. Hij denkt door middel van zijn verstand door te kunnen dringen in gebieden die alleen geestelijk doorgrond kunnen worden. De ware weg is de mensen meestal onbekend. Ze weten er niets van dat Ik zelf Me openbaar door mijn geest. Het "uitgieten van de geest" is voor hen een volledig onbekend begrip. Alles wat zij daarover weten is de Pinksterbelevenis van de eerste discipelen, die ze als eenmalig beschouwen, en ze willen niet geloven dat dit gebeuren zich steeds weer en bij alle mensen kan herhalen wanneer dezen aan dezelfde randvoorwaarden voldoen als mijn eerste leerlingen. Ik sta steeds in zeer nauwe verbinding met mijn schepselen, maar Ik uit Me alleen wanneer ook dezen de verbinding met Mij tot stand brengen door werken van liefde of door innige gedachten. Voor de meeste mensen ben Ik slechts een verre God en dezen kunnen nooit door Mij zelf worden toegesproken zodat ze mijn stem vernemen. Want ze hebben niet het verlangen Mij te horen en slaan daarom geen acht op wat hun door hun geest wordt overgebracht.

Het uitgieten van de geest is het vermogen om gedachten te ontwikkelen die als het ware een voor hem vreemd gebied raken zodat het inzicht van de mens wordt vergroot, zodat hij duidelijkheid verkrijgt over problemen die tevoren onopgehelderd bleven. Hij ontvangt dus een weten dat mijn geest aan hem overbrengt. Het uitgieten van de geest is een overdracht van kracht die hij zelf niet bezat en die Ik hem nu doe toekomen. "Mijn geest zal zich uitgieten over alle vlees." Licht en kracht stromen vanuit Mij over in een mens wanneer hij zich openstelt, wanneer hij zich zelf toebereidt als een vat dat waardig is Mij zelf - mijn licht en mijn kracht - in zich op te nemen.

En over dit gebeuren zijn de mensen niet onderricht. Zij kunnen dat ook niet zijn, omdat ze het alleen kunnen begrijpen onder bepaalde voorwaarden en zij niet kunnen aantonen hieraan te voldoen. Want zich gereed te maken tot opnamevat van de goddelijke geest betekent zoveel als zich tot liefde te vormen. En alle mensen bij wie de liefde ontbreekt, die dit eerste en voornaamste gebod niet vervullen, kunnen ook niet geloven dat Ik Me zelf kenbaar maak. Het werkzaam zijn van mijn geest betekent: rechtstreeks met Mij in verbinding te staan en Mij te horen. Er kan wederom alleen over het uitgieten van de geest worden gesproken door de mensen wier geest gewekt is. De verbinding met Mij die het toelaat dat mijn geest nu werkzaam is, moet al tot stand zijn gebracht. En daarom kan het uitgieten van de geest niet als leerstelling worden verdedigd, omdat er geen begrip voor zou zijn, zolang het ordenen van de gedachten door de geest niet heeft plaatsgevonden. Maar de mensen zouden het wel kunnen geloven en ze zouden kunnen proberen zich door werken van liefde zo te vormen dat mijn geest zich over hen kan uitgieten. Maar ook dit geloof is er niet, omdat de mensen zonder enige liefde leven. Daarom zijn ze geestelijk blind. Ze wandelen in de duisternis en ze zien niet waar er een licht opvlamt. En als het dicht bij hen wordt gebracht, dan keren ze zich af.

Maar ze kunnen alleen gelukzalig zijn wanneer ze in het licht staan. En al zien ze op aarde hun duisternis ook niet in als een gebrek, in het hiernamaals echter zal het donker hen onuitsprekelijk kwellen. En zalig zijn zij die daar dan aansturen op de lichtvonken die soms voor hen opflitsen. Zalig zijn zij, want ook daar zullen ze het licht nog kunnen bereiken.

Amen