• Volver

La vida en tierra es el camino, pero no la meta....

El mundo se os dio para aprobar vuestra voluntad, es decir se os ha metido en un ambiente de actuaciones que os animaba a usar vuestra voluntad en una dirección. Ese mundo no se puede evitar, sino que se tiene que superar por el hombre que quiere llegar a un final. La última encarnación del alma, lo espiritual dentro de vosotros como hombre en la tierra hace falta necesariamente, porque se os tiene que crear una posibilidad para usar vuestra voluntad libre que fue atado anteriormente por vuestra caída. Un alma que intenta evitar la encarnación no puede llegar a obtener una voluntad libre. Solamente si está preparado para dar caridad sirviendo a otros, se le da la gracia de la encarnación, porque la voluntad enseña el grado de madurez que hace falta para la última prueba de la voluntad. Y cada alma quiere dar este paso antes de estar encarnado de pasar por este último tramo, porque puede ofrecerle la liberación completa de la forma mientras tenga la voluntad de ser liberado. Pero pierde cualquier recordatorio, pisa la tierra sin memoria ninguna y pasa por un desarrollo lento.... empieza a usar su voluntad, se educa y se le enseña hasta empezar a utilizar su voluntad por sí mismo, y entonces se lo ofrezco a Mi ayuda en cualquier medida, para reconocer el bien y lo justo y actuar con voluntad libre el bien y actuar justo. Por Mi parte pasa todo para que una decisión correcta salga bien.... De todos modos la libertad de la voluntad se mantiene para el hombre, toda la vida terrestre le influye, es decir como un objeto para elegir o rechazar.... Porque el hombre tiene que atravesar por todo para llegar a Mi y a Mi reino.... pero no debe quedarse atascado.... no debe ser atrapado sin libertad, donde le espera una libertad completa. El camino por la tierra es un camino que tiene que pasar, pero no el reto en sí mismo.... Y si pasa su mirada por lo alto, entonces sigue decididamente sin tropiezos su camino; pero si su mirada se queda pegada en el suelo, verá únicamente lo que pasa en su alrededor y mantenerse en el peligro de quedarse atado en el suelo, de modo que su vuelo hacia lo alto no puede tener lugar.... Tiene que tener la voluntad y la fuerza de liberarse de lo que considera como deseable en la tierra, entonces saldrá como ganador, aprobará la prueba de la voluntad, su voluntad está y será conmigo a pesar de todas tentaciones de Mi adversario que luchará igualmente por su alma.... Fue superador de este mundo y estipulo de Mi reino, que no es de este mundo....

Amén

Het aardse leven is de weg, maar niet het doel

De wereld is u tot toetssteen van uw wil gegeven, dat wil zeggen: u moest in een arbeidsveld geplaatst worden dat u mensen aansporen zou uw wil in een bepaalde richting te gebruiken. Deze wereld kan dus niet vermeden worden, maar zij moet overwonnen worden door de mens die het doel bereiken wil. De laatste belichaming van de ziel, het geestelijke in de mens op deze aarde, is beslist noodzakelijk, omdat er voor u een mogelijkheid geschapen moest worden om uw vrije wil te gebruiken, die voorheen gebonden was door uw vroegere afval van Mij. Een ziel die deze laatste belichaming ontwijken wil kan ook niet in het bezit komen van een vrije wil, want haar nog te grote weerstand tegen Mij zou dat niet toelaten. Pas wanneer ze bereid is op aarde de weg van de dienende liefde te gaan, valt haar de genade van de belichaming ten deel. Want deze bereidwilligheid getuigt van de rijpheidsgraad die voor de laatste wilsproef nodig is. Ook is elke ziel voor haar intrede in het lichaam bereid deze laatste gang te gaan omdat dit haar het volkomen vrij worden uit de vorm kan brengen en zij ook de wil heeft vrij te worden. De ziel verliest echter iedere herinnering aan het verleden. Zij betreedt zonder enig besef deze aarde en maakt nu een langzame ontwikkeling door. Zij leert haar wil te gebruiken, zij wordt opgevoed en onderricht, totdat haar wil zelf begint te beslissen. En dan wordt haar door Mij op iedere wijze hulp geboden om tot inzicht van het goede en juiste te komen, om in vrije wil nu ook dat goede en juiste te doen.

Van mijn kant uit geschiedt alles wat voor een goede wilsbeslissing bevorderlijk is. Nochtans behoudt de mens de vrijheid van zijn wil, en het gehele aardse leven werkt nu in zekere zin op hem in als een te kiezen of af te wijzen voorwerp. Want de mens moet dit alles doorlopen om tot Mij in mijn rijk te komen. Maar hij moet er niet in blijven steken, hij mag zich niet laten vangen om opnieuw onvrij te worden, terwijl hem de uiteindelijke vrijheid wacht. Het aardse leven is een weg die hij moet gaan, maar is niet het doel zelf. En laat hij zijn blikken omhoog gaan, dan vervolgt hij ongestoord en vastberaden zijn weg. Maar blijven zijn ogen naar de grond gericht, dan zal hij alleen zien wat er om hem heen gebeurt en hij zal gevaar lopen vast te worden gehouden op de grond, zodat zijn vlucht omhoog niet plaatsvinden kan. Hij moet de wil en de kracht opbrengen zich los te maken van alles wat hem op aarde begerenswaardig lijkt, dan zal hij ook als overwinnaar tevoorschijn komen. Hij zal dan de aardse weg afleggen als noodzakelijke laatste fase van zijn opwaartse ontwikkeling en hij zal zijn wilsproef doorstaan. Zijn wil blijft dan naar Mij toegewend ondanks alle verleidingskunsten van mijn tegenstander, die eveneens om zijn ziel, om zijn wil worstelt. Hij wordt dan overwinnaar van deze wereld en kandidaat voor mijn rijk - dat niet van deze wereld is.

Amen