• Volver

El Amor de Dios sigue a los incrédulos

Mi Amor encuentra siempre un camino a vosotros, aun cuando créais que podéis manteneros de Mí ocultos. Si creéis poder caminar sin Mí en esta tierra, estoy Yo de repente delante de vosotros, con frecuencia sin ser por vosotros reconocido. Entonces voy aparentemente Yo con vosotros el mismo camino, pero imperceptiblemente os aparto de él, y si os fijáis más en Mí que en el camino que váis siguiendo, os encontráis ya en el buen camino, y lo seguís después conscientes también, si con mirada clara miraís alrededor. Estas Palabras están dirigidas a los hombres, a quienes aún les falta toda creencia en Mí, los que en cierto modo me han expedido para que ellos puedan vivir libres y sin estorbos sin la consciencia de responsabilidad frente a un alto Poder. Pero de repente se encuentran ante un apuro, y ese apuro lo induce a que se ocupe mentalmente con preguntas.

Yo Mismo, pues soy, quien a través de ese apuro lo induzco a ello, y Yo le presento todas esas preguntas, las que ahora él trata de responderse, y puede cambiarse ahora el orden de sus ideas, imperceptiblemente puede él ser impulsado en otra vía espiritual, sin que él mismo se dé todavía cuenta que está a punto de dejar el otro camino. Y cuando se haya dado cuenta de eso, acepta con agrado y continúa por él. Él obtiene otra imágen, su ojo espiritual lo mira y se lo reproduce claramente irradiado, él consigue creer en Mí, y Yo, a través de Mi Amor, lo he ganado, Mi Amor que sin cesar lo siguió también en los caminos oscuros. Mientras el hombre permanezca en la tierra Yo no lo doy por perdido, y él tampoco puede sustraerse a Mi Asistencia por tanto tiempo. El puede sólo apartarse terco y rechazar por eso Mi Amor con el que Yo quiero ganarmelo, y entonces sólo puedo retirarlo de la vida terrena, si él se encuentra en el peligro de que baje y junto a su incredulidad tome el camino hacia abajo, es decir, que abandone su conducta tolerable y se deje persuadir por Mi adversario a hechos malos.

Y por eso dejan muchos hombres la vida terrena prematuramente, porque Yo desde la eternidad conocía, hasta cual era el instante de un cambio de su carácter a hacia lo bueno aún posible, y porque el grado de madurez alcanzado Yo no quiero exponerlo a un peligro, que le aportó al hombre un justo y limpio modo de vivir, aunque deje atrás el camino terrenal incrédulo por completo. Mientras aún exista la posibilidad de convertirlo de su incredulidad, no anda sin Mí ningún camino, sólo que él no me reconoce, hasta que Yo le haga frente evidentemente de la forma nombrada. Y él me reconoce entonces sólo también, si él lo quiere, si las preguntas que Yo mentalmente le pongo, oye y se las explica, de lo contrario Mis Intentos de ganarlo, de dirigirlo al buen camino, al camino de la fe, son en vano. Pero sin fe es su camino terrenal una marcha en vacío, sin fe están todas las entradas cerradas en el Reino de Luz. El camino a la Bienaventuranza lleva sólo por encima de Jesucristo. Y la fe en Él como Hijo de Dios y Salvador del mundo tiene que ser obtenida por todo hombre que quiera ser feliz.

Amén

BOŽJA LJUBAV PRATI NEVJERNIKE....

Moja Ljubav uvijek pronalazi put do vas, čak i kad vjerujete da Mi možete umaći, kad vjerujete da možete biti skriveni preda Mnom. Kad vjerujete da bez Mene možete živjeti na ovoj Zemlji, iznenada se nađem pred vama, često od vas i ne-prepoznat. Tad sa vama idem takoreći istim putem, no neprimjetno vas od njega odgurujem, i ako više obraćate pažnju na Mene nego na taj put kojim idete, već se nalazite na pravom putu, i njega onda svjesno i slijedite, ako se sa bistrim pogledom osvrćete oko sebe....

Ove riječi su upućene ljudima kojima još nedostaje ikakva vjera u Mene, koji su Me takoreći otpisali da bi mogli slobodno i nesmetano živjeti bez osjećanja odgovornosti naspram jedne više sile.... no iznenada se mogu naći pred kriznom situacijom, i ta krizna situacija potiče ih na to da se misaono pozabave nekim pitanjima.... Ja sam dakle Sâm Onaj Koji čovjeka putem tih kriza potiče na to, i Ja mu predlažem sva ta pitanja, na koja se on trudi odgovoriti, i tada se njegov način razmišljanja može promijeniti, on neprimjetno može biti potisnut na jedan drugi duhovni kolosijek, sam još nesvjestan toga da je polako usred odustajanja od starog puta.... i kad je toga postao svjestan, rado nastavlja novim putem.... dobiva novu sliku, njegovo duhovno oko opaža ju i reproducira mu je svijetleći bistro.... dobiva vjeru u Mene, i Ja sam ga zadobio putem Moje Ljubavi, koja ga je neprestano slijedila i na tamnim stazama.

Dok god čovjek boravi na Zemlji Ja od njega ne odustajem, i ne može se oteti od Moje skrbi.... on se samo tvrdoglavo može okretati od Moje Ljubavi i tako dakle odbijati Moju Ljubav kojom ga Ja želim zadobiti, i tad Ja čovjeka još jedino mogu opozvati iz zemaljskog života ako se nalazi u opasnosti da potone i pored svoje nevjere krene putem prema dolje.... tj. odustane od svog relativno dobrog životnog puta i od strane Moga protivnika se da nagovoriti na loše postupke.... i odatle mnogi ljudi prijevremeno napuštaju zemaljski život, pošto sam Ja iz vječnosti prepoznao do kojeg trenutka je promjena njegovog stava prema dobru još moguća.... i pošto ne želim ugroziti postignuti stupanj zrelosti koji je čovjeku donio jedan pravedan i čist način života, čak i da je on potpuno u nevjeri prošao tim zemaljskim putem....

Sve dok još postoji mogućnost da ga se preobrati od njegove nevjere, on niti jednim putem ne ide bez Mene..... samo što Me on ne prepoznaje, sve dok mu očigledno ne priđem u ranije navedenom obliku. A on Me prepoznaje samo onda kad to želi.... ako pitanja koja mu Ja misaonim putem postavljam posluša i njima se pozabavi, inače su Moji pokušaji da ga zadobijem, da ga upravim na pravi put.... na put vjere.... uzaludni. Jer, bez vjere njegov zemaljski život je prazni hod, bez vjere su mu nakon njegove smrti svi prilazi u Kraljevstvo Svjetla zatvoreni.... Put u blaženstvo vodi samo preko Isusa Krista.... i vjeru u Njega kao Sina Božjega i Spasitelja svijeta mora zadobiti svaki čovjek, želi li postati blažen....

AMEN