• Volver

Humildad....

Acercaos a Dios a dios con toda humildad, y Él se dirigirá amorosamente hacia vosotros. Escuchad la voz de vuestro corazón, no os convertiréis en mentes arrogantes, ya que Su amor se manifiesta a vosotros, pero permanezcáis siempre sumisos en la humildad, entonces la medida de la misericordia es inagotable, que derrama sobre vosotros, entonces verdaderamente sois Sus hijos, que han encontrado el camino al corazón del Padre.... La humildad debe llenaros por completo, e incluso el regalo de amor más grande no debe haceros arrogantes, porque es solo Su amor excesivamente grande que os dona ese regalo, pero no vuestra dignidad.

Lo que es débil es amorosamente visto por Dios, tan pronto como reconoce su debilidad y se refrena humildemente del amor eterno.... Entonces será derramado de una plenitud de gracia que os asegura un acenso alto. Y entonces se os da una explicación simple de cuándo y cómo Dios regala sus dones de gracia.... Se os dará una explicación de lo que solamente se necesita para recibir la mayor medida de gracia....

La humildad es presentada como una virtud, la cual es vista por Dios con ojos del amor, que Lo conmueve a deshacerse para entregar Su riqueza de gracia, que llevará al hombre con certeza a la meta, a la unión del hijo con el Padre.... Así como un niño llega a encontrarse con el padre con toda humildad, así también el hombre debe sentirse humilde hacia el Padre eterno. Pero donde la humildad desaparece, Dios también retira Su gracia.

Pero la humildad no exige por sí misma, la humildad se siente infinitamente pequeña en comparación con la Deidad, de la Cual sospecha, pero no se atreve a dirigirse para hablar a Ella. La humildad correcta solo provocará un tonto, no podrá expresarse con palabras, porque no se atreve a dirigir palabras al Ser Supremo, Que con un solo pensamiento puede destruir lo que había creado una vez ....

La humildad es tranquila y se arrodilla solo ante el rostro de Dios, suplicando su misericordia.... La humildad espera pacientemente hasta que sea levantada por Su mano amable. Y donde vosotros los humanos reconocéis esta humildad, también fluye el flujo de gracia ininterrumpidamente hacia al corazón, allí la presencia de Dios es visible, allí está creada la conexión desde la tierra al cielo, allí Dios Mismo Se inclina hacia la tierra y llena el recipiente con Su gracia, que se Le ofrece abiertamente, el corazón que humildemente se entrega a Dios en el reconocimiento de su indignidad y debilidad.

(27.01.1953) Porque la humildad del corazón es el adorno supremo del alma, ella abre la puerta al reino mental, ella abre la fuente de la gracia, pues donde está la humildad, también está el amor a Dios, a Quien el alma reconoce como el ser sobre sagrado, a Quien apenas se atreve a mirar hacia arriba, pero a Quien desea entregarse como propia.

La humilde devoción del alma a su Creador y Padre desde la Eternidad es el camino más corto hacia Él, ya que una poderosa ola de amor y gracia lo lleva por encima de todos los obstáculos al corazón del padre, Quien lo atrae cariñosamente a Si Mismo, porque un alma humilde Le agrade mucho.

La verdadera humildad del corazón no necesita ser reconocible hacia fuera, pero a menudo se esconde detrás de un ser impenetrable, porque la verdadera humildad no está dirigida al hombre sino al Dios y Creador de la Eternidad, la verdadera humildad no se atreve a salir, ella camina silenciosamente caminos solitarios con modestia y nunca emerge, no tiene amor propio, pero siempre se esfuerza por poner ante los ojos de sus semejantes la grandeza y santidad de Dios, porque ella misma siente lo pequeño y miserable es el hombre frente a Su Santidad.

Y ella encontrará gracia en abundancia.... Porque todo su ser es aborrecimiento del pecado único de la apostasía de Dios, a Quien nunca quisiera insultar, y Quien, por lo tanto, capta completamente su voluntad dirigida a Él, y se apodera del alma con el amor más ardiente y misericordioso....

Amen

Deemoed

Kom God in alle deemoed naderbij en Hij zal zich liefdevol naar u over buigen. Luister naar de stem van uw hart. Wordt niet arrogant van geest omdat Zijn liefde voor u duidelijk wordt. Blijf Hem daarentegen steeds in deemoed toegedaan, dan is de mate van genade die Hij over u uitstort onuitputtelijk. Dan bent u waarlijk Zijn kinderen die de weg naar het hart van de Vader hebben gevonden. De deemoed moet u geheel vervullen en ook het grootste geschenk van liefde mag u niet verwaand doen worden, want het is alleen Zijn overgrote liefde die u zo'n geschenk doet toekomen, maar niet uw waardigheid. Wat zwak is wordt door God liefdevol aangezien zodra het zijn zwakheid inziet en zich in alle deemoed inhoudt tegenover de eeuwige Liefde. Dan wordt het waarlijk overstelpt met een volheid van genade, die u een hoge opgang verzekert. En zo is u mensen een eenvoudige verklaring gegeven, wanneer en hoe God Zijn genadegaven schenkt. Er wordt u opheldering gegeven wat er alleen nodig is om een rijke mate van genade te ontvangen. De deemoed wordt als de deugd voorgesteld die door God wordt aangezien met van liefde vervulde ogen, die Hem beweegt tot weggeven, een rijkdom aan genade uit te delen die de mens met zekerheid naar het doel voert, naar de vereniging van het kind met de Vader.

Zoals een kind de vader in alle deemoed tegemoet gaat, zo moet ook de mens zich deemoedig voelen tegenover de eeuwige Vader. Maar waar de deemoed verdwijnt, daar trekt ook God Zijn genade terug. Maar de deemoed vraagt niets voor zichzelf. De deemoed voelt zich zo oneindig klein tegenover de Godheid, Die ze wel vermoedt, maar Die ze niet durft aan te spreken. De ware deemoed zal alleen maar een stamelen voortbrengen. Ze zal zich niet met woorden kunnen uiten, want ze waagt het niet woorden te richten tot het hoogste Wezen, Dat met één gedachte al kan vernietigen wat Het eens heeft geschapen. De deemoed is sprakeloos en valt alleen neer voor het aangezicht van God, smekend om Zijn erbarmen. De deemoed wacht geduldig tot ze wordt opgericht door Zijn goedwillende hand. En waar u mensen deze deemoed inziet, daar zal ook de stroom van genade ononderbroken het hart binnenstromen. Daar is de aanwezigheid van God duidelijk. Daar is de verbinding van de aarde naar de hemel tot stand gebracht. Daar buigt God zelf zich naar de aarde en zal Hij het vat dat Hem geopend wordt voorgehouden, vullen met Zijn genade. Het hart dat zich deemoedig aan God overgeeft in het besef van zijn onwaardigheid en zwakte.

Want de deemoed van het hart is het hoogste sieraad van de ziel. Ze opent als het ware de poort naar het geestelijke rijk. Ze opent de bron van genade, want waar deemoed is, is ook de liefde voor God, Die door de ziel erkend wordt als allerheiligst Wezen, naar Wie ze nauwelijks durft op te kijken. Op Wie ze echter aanstuurt, aan Wie ze zich geheel en al tot eigendom zou willen geven. De overgave vol deemoed van de ziel aan haar Schepper en Vader van eeuwigheid is de kortste weg naar Hem, want een machtige golf van liefde en genade draagt haar over alle hindernissen heen bij het hart van de Vader Die haar welwillend tot zich trekt omdat een deemoedige ziel Hem welgevallig is.

Ware deemoed van het hart hoeft niet naar buiten toe zichtbaar te zijn. Veel meer verbergt ze zich vaak achter een ondoordringbare kern, want de ware deemoed geldt niet de mensen maar de God en Schepper van eeuwigheid. De ware deemoed waagt het niet tevoorschijn te komen. Ze gaat stille, eenzame wegen in bescheidenheid en treedt nooit op de voorgrond. Ze is zonder enige eigenliefde, maar steeds ijverig ook de medemensen de grootte en heiligheid van God voor te houden, omdat ze zelf voelt hoe klein en armzalig de mens is tegenover Zijn heiligheid. En ze zal genade ondervinden in overvloed, want haar hele wezen is vol afschuw van de vroegere zonde en afval van God, Die ze nooit ofte nimmer zou willen beledigen en Die daarom haar volledige en helemaal naar Hem toegekeerde wil vastpakt en de ziel tot zich trekt in vurige, erbarmende liefde.

Amen