• Volver

La fuerza del amor.... La cura de los enfermos.... Milagros....

Quien tiene el amor, también tiene la fuerza en sí mismo y será capaz para cualquier acto mientras no le falte la creencia. El amor hace vivo la creencia, pero antes se tiene que activar, es decir, el hombre tiene que pensar en lo que hace falta creer, y el amor le dará la fuerza de modo que no tiene que dudar más y así podrá realizar todo.

El amor es lo más valioso, porque hace posible todo. Pero los hombres no saben valorar la fuerza del amor.... Podríais realizar milagros, podríais curar enfermos, podríais rechazar cada preocupación, nada sería imposible a partir del momento en el que llevaríais el amor al despliegue major creyendo en su fuerza. Y de hecho no es ningún don que os doy Yo si lo realizáis vosotros, sino es la consecuencia de vuestra fuerza amorosa, es la consecuencia natural, si estáis aplicando Mi fuerza a través del amor. No debéis intentar realizar tal regalo....curar enfermos, realizar milagros etc.... de forma planificada, porque no es ninguna capacidad que podríais aprender, sino solo teneis que fortalecer y hacer crecer el amor dentro de vosotros, tenéis que anhelar la perfección espiritual y que se hace ver a través de estas habilidades. Quien se transforma en amor y esta metido en la fe convencida, saca de Mi mismo, se siente como un hijo Mío, como una parte Mía y no puede pensar de otra forma como que le sale bien cada dia, porque estoy a su lado. El amor tiene que encenderse en el corazón, tiene que llenar el hombre por completo, desprenderse de todo lo que falte al semejante tiene que hacerle feliz. El amor auténtico es completamente desinteresado, no pide nada para sí mismo, reparte sin cesar, domina el principio que da, y a pesar de todo hace increíblemente feliz.... Y un tal amor puede de todo lo que se propone, porque como consecuencia de su profundidad sale como un latido del corazón en el hombre, un deseo que fuera.... Cumpliendo su ruego espero que tenga una creencia fuerte y viva, y no pedirá en vano.... También un hombre puede utilizar Mi fuerza y realizar lo mismo, pero solo si está lleno de amor. Entonces no le doy la fuerza, sino el mismo se la ha sacado por actos de caridad y eso le da facultad.... Ha vuelto a su ser de origen, no se ha cogido algo sin permiso, sino el ha vuelto a lo que fue al principio, lleno de luz y fuerza mientras tenga amor. Solo hace falta una transformación del propio ser en amor para poder realizar todo con deidad, y que solo quereis lo que pide Mi voluntad es lo más normal, porque el amor al mismo tiempo es la fuente de la sabiduría y no puede tratar de otro modo que realizar a Mi voluntad....

amén

De kracht van de liefde - Genezing van zieken -Wonderwerken

Wie in de liefde leeft die heeft ook kracht in zich. Hij zal daarom tot iedere daad in staat zijn, als het vaste geloof hem niet ontbreekt. De liefde maakt weliswaar het geloof levend, maar het moet eerst worden gewekt. Dat wil zeggen: de mens moet zich eerst met dat wat hij geloven moet bezighouden en de liefde zal hem dan ook de kracht geven, zodat hij niets meer in twijfel trekt en dus ook in staat is alles tot stand te brengen. De liefde is dus het waardevolste, want zij maakt alles mogelijk.

U mensen echter weet de kracht van de liefde niet op waarde te schatten. U zou wonderen kunnen verrichten. U zou zieken kunnen genezen. U zou iedere zorg kunnen uitbannen. En voor u zou niets onmogelijk zijn, zodra u de liefde in u volledig zou ontwikkelen en in haar kracht geloofde. En zo is het niet een gave die Ik u verleen als u dit alles vermag, maar de uitwerking van de kracht van uw liefde. Het is het vanzelfsprekende gevolg, wanneer u zich door de liefde mijn kracht heeft eigen gemaakt. U mag dus niet weloverwogen naar zo'n gave streven zieken te genezen, wonderen te doen enzovoort, daar het geen bekwaamheid is die u ontwikkelen kunt, maar u moet alleen de liefde in u sterker laten worden. U moet geestelijke voltooiing nastreven die dan door deze bekwaamheden wordt bewezen.

Alleen de liefde vermag alles. Wie zich totaal tot liefde vormt en daardoor ook een overtuigd geloof heeft, die put uit mijzelf. Hij voelt zich als mijn kind, als een deel van Mij, en hij kan daarom niet anders denken dan dat hem iedere taak gelukt omdat Ik hem bijsta. De liefde echter moet in het hart opvlammen. Zij moet de mens geheel en al vervullen, het moet hem zalig maken zich dat alles te ontzeggen wat de medemens ontbreekt. De ware liefde is totaal onzelfzuchtig, zij eist niets meer voor zichzelf, zij deelt onophoudelijk uit. De stelregel om te geven beheerst haar en toch is zij onbeschrijfelijk zaligmakend. En zo'n liefde kan alles wat ze wil, wat als gevolg van haar intensiteit als opwelling van het hart in de mens tevoorschijn komt, wat ze wenst dat er gebeurt. Een sterk levend geloof hoopt bij Mij op de vervulling van zijn wens en het zal niet tevergeefs vragen.

Ook een mens kan zich van mijn kracht bedienen en hetzelfde volbrengen. Maar hij kan dat alleen als hij is vervuld van liefde. Dan geef Ik hem niet de kracht, maar hij heeft ze zich dan zelf eigen gemaakt door werken van liefde en dat geeft hem het recht. Hij is dan in zijn oorspronkelijke toestand teruggekeerd en heeft zich niet onrechtmatig iets toegeëigend, maar hij is weer dat geworden wat hij in het allereerste begin was, vervuld van licht en kracht, daar de liefde in zich licht en kracht is en de mens dus ook met licht en kracht doorstroomd moet zijn als hij de liefde heeft. Er is dus alleen een zichzelf vormen tot liefde nodig, zodat u mensen gelijk goden alles kunt volbrengen. En dat u dan alleen dat wilt wat volgens mijn wil is, is begrijpelijk, omdat de liefde tegelijkertijd ook de bron van de wijsheid is en niet anders kan handelen dan volgens mijn wil.

Amen