• Volver

Responsabilidad por la aceptación de falsas doctrinas....

A las personas les resulta demasiado difícil desprenderse de un conocimiento que les han enseñado desde su juventud y que, por tanto, no quieren abandonar por erróneo. Sin pensarlo, han aceptado este conocimiento, y como no tienen culpa de su educación, no se les puede responsabilizar de aceptar falsas enseñanzas. Pero tan pronto como puedan utilizar su intelecto, también es su deber examinar este conocimiento espiritual para comprobar su veracidad. Y tendrán que responsabilizarse en activar su intelecto, en la medida en que sean capaces de hacerlo. Pero no se les permite aceptar como verdaderos todos los conocimientos espirituales sin examinarlos, al igual que no pueden justificarse alegando que han recibido estos conocimientos y que, por tanto, están libres de culpa si los defienden durante su vida terrenal. Olvidan que son responsables de sus almas, olvidan que Yo no los castigo sino que ellos se castigan a sí mismos, es decir, que permanecen en un estado de imperfección en el que nunca podrán llegar a ser felices.... pero que de ese estado de imperfección Yo no puedo redimirlos porque para eso es necesario su libre voluntad la cual no han utilizado correctamente, de otra manera habrían utilizado su intelecto para examinar aquel ideario espiritual. Permanecieron inactivos, dejaron que, por así decirlo, se les impusiera algo, que también podían haber rechazado si querían. Ahora, si las personas deben responder por sus almas, esto significa que deben reconocer su culpa, que deben reconocer su desafortunada situación como autoinfligida y justa y admitir su propia negligencia, por lo que no pueden exonerarse a costa de quienes les enseñaron mal. Estos maestros ciertamente también tendrán que responder por su culpa algún día, pero cualquiera que acepte las falsas enseñanzas no puede ser absuelto de la culpa, ya que he dado al ser humano el intelecto que debe usar de primero para la salvación de su alma. Cualquiera que se tome en serio la verdad se esforzará por conseguirla y también la encontrará. Y toda instrucción ofrecida al ser humano debe ser examinada si pretende ser verdadera. Por lo tanto, el ser humano también tiene el deber de comparar el conocimiento espiritual que se le imparte con aquellas enseñanzas, y la voluntad correcta de examinar también producirá los resultados correctos. Pero segun la actitud que tenga el ser humano cuando recibe la verdad a través de Mi voluntad, el estado de su alma después de su muerte también será.... luminoso u oscuro.... Porque sólo la verdad da luz al alma, mientras que el error la deja en las tinieblas, en las que languidecía al principio de su carrera terrenal como ser humano, pero de las que podría haber escapado muy fácilmente si hubiera utilizado correctamente su voluntad....

Amén

De verantwoordelijkheid voor het aannemen van dwaalleren

De mensen maken zich te moeilijk los van een weten dat hun van jongs afaan werd aangeleerd en dat ze daarom niet als onjuist willen prijsgeven. Zonder nadenken hebben ze dit weten aangenomen en daar ze geen schuld hebben aan hun opvoeding, kunnen ze voorlopig niet ter verantwoording worden geroepen voor het aannemen van valse leerstellingen. Maar zodra ze zelf hun verstand kunnen gebruiken, is het ook hun plicht elke geestelijke opvatting te onderzoeken op zijn waarachtigheid. En ze zullen zich moeten verantwoorden of ze hun verstand lieten werken zodra ze daartoe in staat waren. Maar ze mogen niet elke geestelijke opvatting voor waar houden zonder onderzoek, zoals ze zich ook niet kunnen rechtvaardigen met de reden dat ze dat weten ontvangen hebben en dus zonder schuld zijn, wanneer ze het gedurende hun leven op aarde voor waar houden.

Ze vergeten dat ze voor hun ziel de verantwoordelijkheid dragen, ze vergeten dat niet IK hen straf, maar dat ze zichzelf straffen, d.w.z. dat ze in een toestand van onvolkomenheid vertoeven, waarin ze nooit zalig kunnen worden, maar dat IK hen niet uit deze toestand verlossen kan, omdat hun vrije wil werkzaam moet worden t.b.v. deze verlossing'maar dat ze de wil niet goed hebben gebruikt, daar ze anders hun verstand hadden benut om die geestelijke opvattingen te onderzoeken. Ze bleven werkeloos, ze lieten zich in zekere zin iets opdringen wat ze ook konden afwijzen als ze dat wilden.

Als de mensen zich nu voor hun ziel moeten verantwoorden, wil dat zeggen dat ze hun schuld moeten inzien, dat ze hun ongelukkige Staat als eigen schuld en rechtvaardig inzien en hun eigen verzuim moeten toegeven, zich dus niet kunnen vrijspreken ten koste van diegenen die hen verkeerd hebben onderwezen. Wel moeten ook deze leraren zich eens verantwoorden overeenkomstig hun schuld, maar wie dwaalleren aanneemt, is niet vrij te spreken van schuld, daar IK de mens het verstand gegeven heb, dat hij op de eerste plaats voor zijn zieleheil moet gebruiken.

Wie het nu serieus te doen is om de waarheid, doet daar ook zijn best voor en zal ze ook vinden. En elke onderrichting die de mens wordt aangeboden, moet onderzocht worden als ze aanspraak maakt op waarheid. Dus heeft ook de mens de plicht de hem overgebrachte geestelijke leringen met die leerstellingen te vergelijken en de juiste wil om te onderzoeken zal ook juiste resultaten opleveren.

Maar zoals de instelling van de mens is, als hem door Mijn Wil de waarheid wordt gebracht, zo is ook de toestand van zijn ziel nà zijn dood - vol Licht of duister. Want alleen de waarheid geeft Licht aan de ziel, terwijl dwaling de ziel in duisternis laat vertoeven, waarin ze bij het begin van haar weg over de aarde als mens heeft gekwijnd, die ze echter heel makkelijk kon ontvluchten als ze haar wil juist gebruikt zou hebben.

Amen