• Volver

La Palabra que suena....

El momento más sublime en la vida terrenal para el ser humano es la escucha de la Palabra que resuena, cuando oye la expresión de Mi amor en su corazón como palabra hablada. Porque ahora Mi presencia se puede sentir como un torrente de luz que llena el corazón y es perceptible también a los sentidos del ser humano. El grado de madurez del alma que ha alcanzado un ser humano influye en la forma en que suena la voz interior. Puede entregarse al sentimiento de felicidad sin ninguna preocupación, si su alma ya ha progresado mucho, pero como también puede tener una lucha con obstáculos interiores si aún se encuentra en un grado inferior de madurez espiritual, de lo contrario nunca podría recibir la gracia de la Palabra que suena....

Se trata pues de un proceso de transmisión de luz y poder en forma directa; el ser humano está tan íntimamente conectado Conmigo, que puedo expresarme a él y ser comprendido, lo que nunca será el caso con las almas inmaduras. Pero debo contener siempre Mi poder de amor, para que el ser humano permanezca apto para la vida terrenal y no pierda todos los lazos terrenales por una felicidad desbordante. Y por eso siempre serán sólo breves momentos en que Me expreso a través del sonido, hasta que termine el curso terrenal de aquel, que está tan cerca de Mí que lo considero digno de Mi dirección.

Pero en los últimos tiempos necesito siervos en la Tierra que trabajen diligentemente para Mí, y Yo premio su diligencia revelándome a ellos de tal manera que ya no puedan albergar dudas en sus corazones, porque son fieles a Mí, porque creen sin ver, y en esta fe trabajan para Mí. Quiero animarles a ser cada vez más activos, pero sólo puedo expresarme en sonido cuando su fe ya ha alcanzado tal firmeza que creen incondicionalmente en Mi obra, que ya han escuchado la voz del Espíritu anteriormente y la han reconocido como Mi voz, porque la Palabra que suena nunca debe significar para ellos una compulsión de creencia, pues es la coronación de una fe fuerte y lo más deseable para la vida terrenal, porque hace al ser humano increíblemente feliz y el pensamiento en ello puede hacerle insensible al sufrimiento y las necesidades de naturaleza terrenal.

Su bienaventuranza, su fe convencida, también dan a sus semejantes un mayor poder de fe, de modo que su obra entre la gente es sumamente beneficiosa y llevará a cabo toda tarea que emprenda. Sus semejantes probablemente le pueden plantar dudas, pero quien escucha Mi Palabra resonando en sí, ya no podrá dudar. Y así Yo recompenso el amor y la lealtad de Mi siervo que se esfuerza por Mí, y le doy una felicidad en la Tierra que el mundo no le puede ofrecer....

amén

Het Woord dat weerklinkt

Joh.14.21: "Wie Mijn geboden kent en ze onderhoudt, die is het die Mij lief heeft. Wie MIJ echter liefheeft, die zal door Mijn VADER bemind worden; en IK zal hem beminnen en MIJ aan hem openbaren!".

Het verhevenste moment voor de mens in het aardse leven is het Woord dat weerklinkt te vernemen, als hij de uiting van Mijn Liefde in zijn hart hoort als een gesproken woord. Want dan is Mijn nabijheid merkbaar als een stroom van licht, die het hart vervult en ook voor het bewustzijn van de mens te vernemen is.

In welke rijpheid van ziel de mens zich dan bevindt, is van invloed op de aard van het weerklinken van de innerlijke stem. Hij kan zich onbezorgd aan het zalige gevoel overgeven als zijn ziel reeds ver gevorderd is, zoals hij echter ook nog met innerlijke hindernissen te kampen kan hebben, als hij zich nog in een lagere graad van rijpheid bevindt. Maar toch moet hij reeds een bepaalde geestelijke rijpheid verkregen hebben, anders zou hij nimmer de genade van het Woord dat "weerklinkt" kunnen ontvangen.

Het is dus een proces van overdracht van Licht en Kracht in directe vorm. Die mens staat zo innig met MIJ in verbinding dat IK MIJ tegenover hem kan uiten en door hem verstaan wordt, wat bij onrijpe zielen nooit het geval zal zijn.

Steeds echter moet IK de Kracht van Mijn Liefde indammen, wil de mens geschikt blijven voor het aardse leven, en niet door 'n overweldigend geluk elke aardse verbinding verliezen. En daarom zullen het steeds maar korte momenten zijn waarin IK MIJ hoorbaar uit, tot het aardse bestaan van hem beëindigd is met wie IK zo nauw in verbinding sta, dat IK hem Mijn aanspreken waardig keur.

In de eindtijd echter heb IK dienaren op de aarde nodig die zeer ijverig voor MIJ bezig zijn. En hun ijver beloon IK, doordat IK MIJ aan hen op zo'n wijze openbaar dat zij geen twijfel meer in hun hart kunnen koesteren, omdat zij MIJ trouw zijn, omdat zij geloven zonder te zien - en in dit geloof voor Mij arbeiden.

IK wil hen aansporen tot steeds ijveriger activiteit, maar kan Mij echter dan pas hoorbaar uiten als hun geloof reeds zo'n standvastigheid bereikt heeft dat zij onvoorwaardelijk aan Mijn werkzaam zijn geloven, dat zij de Stem van de GEEST reeds tevoren vernomen hebben en hem als Mijn Stem herkennen. Want nooit mag het Woord dat weerklinkt een geloofsdwang voor hen betekenen.

Het is de bekroning van een sterk geloof en voor het aardse leven het begerenswaardigste, omdat het de mens onuitsprekelijk gelukkig maakt - en de gedachte daaraan hem ongevoelig kan maken voor aards lijden en nood. Zijn gelukzaligheid, zijn overtuigd geloof, versterkt ook de kracht van het geloof van zijn medemensen, zodat dus zijn werkzaamheid onder de mensen buitengewoon zegenrijk is en hij elk werk waaraan hij begint, ook volbrengen zal.

Wel kunnen de medemensen hem met twijfels confronteren. Wie echter Mijn Woord hoorbaar in zich verneemt die kan niet meer twijfelen. En zodoende beloon IK de liefde en trouw van Mijn dienaar, die zich voor MIJ inzet, en IK geef hem op aarde reeds het geluk dat de wereld hem niet bieden kan.

Amen