Que poco sabio es evadir la conexión directa con Dios y querer utilizar a un prójimo, cuya oración le debe beneficiar. Dios sólo presta atención a la oración que se Le dirige a Él con el amor más profundo al prójimo, y la fuerza del amor viene ahora en ayuda del necesitado. Pero cualquier otra oración es inútil. En Su amor misericordioso, Dios envía sufrimiento y necesidad a los humanos para moverlos a confiarse a Él sin restricciones, para moverlos a establecer la relación correcta de un niño al Padre, porque sólo entonces la fuerza del amor divino puede tocar el corazón del ser humano y su alma es ayudada a través de esta afluencia de fuerza para desarrollarse espiritualmente hacia arriba.
Si se ignora esta conexión íntima, entonces la influencia de fuerza es sólo pequeña y sólo está garantizada si la intercesión por el prójimo proviene de un corazón amoroso.... De lo contrario, el ser humano queda completamente sin fuerza y su alma debe morir de hambre. Un ser humano nunca puede lograr la transformación del ser de su semejante, sino que éste mismo tiene que ser activo, él mismo tiene dirigir su voluntad hacia Dios y establecer una conexión con Él para poder recibir fuerza. Sólo la intercesión amorosa le es útil en el sentido de que se le da fuerza que levanta su voluntad debilitada.... para que a través de la intercesión reciba la fuerza para dirigirse él mismo hacia Dios.
Esta transmisión de fuerza es el resultado del amor a nuestros semejantes; pero sin amor toda oración es inútil, porque sólo el amor profundo hará que una oración sea enviada a Dios en espíritu y en verdad y entonces también tendrá éxito. Dios exige la conexión con Él que cada ser humano puede establecer si quiere. Quien confía en la oración de otro ser humano aún no tiene su voluntad dirigida hacia Dios, por lo que esa oración también quedará ineficaz. Un ser humano puede lograr mucho más con un suspiro sincero que con una larga oración sin esta intimidad, así como el pensamiento sincero a Dios le da más fuerza que una oración de intercesión a través de otros seres humano. Pero Dios evalúa el grado de amor de quien ora por sus semejantes, porque el amor siempre da fuerza y por eso incluso la intercesión amorosa no queda ineficaz.
Y es por eso que siempre le sobreviene al ser humano individual un gran sufrimiento y una amarga necesidad, porque no debe olvidarse de Aquel, Que es el único que puede ayudarlo, porque debe establecer la relación correcta que es la única que le asegura la transmisión de fuerza de Dios, y porque él mismo debe estar activo para poder lograr el éxito de su alma. Y los humanos no deberían olvidar que sus semejantes nunca pueden quitarles la responsabilidad, que cada uno tiene que ser responsable de sí mismo y, por tanto, tiene que actuar por sí mismo.... y que sólo pueden llevar a cabo esta actividad con la ayuda de Dios, a Quien deben invocar en oración sencilla pidiendo por fuerza y un amoroso cuidado para que puedan lograr su objetivo, para que sus almas maduren en la Tierra....
amén
TraductorHoe onwijs is het, de rechtstreekse verbinding met God te omzeilen en van een medemens gebruik te willen maken, wiens gebed hem moet helpen. God slaat alleen acht op het gebed dat in diepste liefde voor de naaste naar Hem wordt opgezonden en de kracht van de liefde komt nu de behoeftige te pas. Elk ander gebed is echter nutteloos. In Zijn medelijdende liefde zendt God leed en nood over de mensen om hen te bewegen zich aan Hem zelf onbeperkt toe te vertrouwen, om hen ertoe te brengen de juiste verhouding van een kind tot de Vader tot stand te brengen, omdat pas dan de kracht van de goddelijke liefde het hart van de mens kan raken en zijn ziel door dit toestromen van kracht wordt geholpen zich geestelijk positief te ontwikkelen. Wordt deze innige verbinding buiten beschouwing gelaten, dan is de toestroming van kracht slechts gering en ook alleen maar gegarandeerd wanneer de voorbede voor de medemens uit een liefdevol hart komt, daar anders de mens helemaal zonder kracht blijft en zijn ziel gebrek moet lijden. Nooit kan een mens voor zijn medemens de omvorming van het wezen bereiken. Integendeel, deze moet zelf actief zijn. Hij moet zelf zijn wil op God richten en zich met Hem in verbinding stellen om kracht te kunnen ontvangen. De liefdevolle voorbede is alleen in zoverre nuttig voor hem, dat hem kracht wordt toegezonden die zijn verzwakte wil versterkt, dat hij dus door de voorbede de kracht ontvangt zichzelf op God te richten. Deze toevoer van kracht is de uitwerking van de liefde van de medemens, maar zonder liefde is elk gebed nutteloos. Want alleen oprechte liefde zal ertoe leiden dat een gebed in geest en in waarheid naar God wordt gezonden en dan ook resultaat zal hebben. God verlangt de verbinding met Hem, die ieder mens tot stand kan brengen wanneer hij wil. Wie zich op het gebed van een medemens verlaat, diens wil gaat nog niet uit naar God en dus zal ook dat gebed zonder uitwerking blijven. De mens kan met een innige, diepe zucht heel wat meer bereiken dan een lang gebed vermag waaraan deze innigheid ontbreekt, zoals ook de innige gedachte aan God hem meer kracht oplevert dan voorspraak door medemensen. Maar God beoordeelt de graad van liefde van degene die bidt voor zijn medemensen, omdat liefde steeds kracht geeft en dus ook een liefdevolle voorbede niet zonder uitwerking blijft. En daarom komt er steeds weer zwaar lijden en bittere nood over de afzonderlijke mens, omdat hij Diegene niet vergeten moet, Die hem alleen kan helpen, omdat hij de juiste verhouding tot stand moet brengen die hem alleen de toevoer van kracht van God verzekert en omdat hij zelf actief moet worden om succes te kunnen boeken voor zijn ziel. En de mensen moeten niet vergeten, dat de medemens nooit de verantwoording van hen kan afnemen, dat ieder zichzelf moet verantwoorden en daarom ook aan zich zelf moet werken. En dit werk kunnen ze alleen realiseren met hulp van God, die ze in innig gebed moeten aanroepen om kracht en liefdevolle begeleiding, opdat ze hun doel bereiken, opdat hun ziel op aarde rijp wordt.
Amen
Traductor