• Volver

Esferas de luz.... Diferente intensidad luminosa.... Ser hijo de Dios....

En el mundo espiritual hay muchas gradaciones, muchos grados de dicha, que son reconocibles como radiaciones de luz de distinta intensidad y que corresponden al grado de madurez de las almas. En cuanto el ser, el alma, ha entrado en el reino de la luz, la felicidad y la beatitud son su parte porque puede recibir la emanación de la fuerza de Dios, que siempre significa beatitud, aunque el alma sólo pueda recibirla en pequeña medida según su madurez. Pero la felicidad del ser aumenta según su actividad de amor, que significa siempre un aumento de fuerza, es decir un aumento de la irradiación del amor divino. Y el ser puede ser activo sin restricción, estando en un estado de vida, de libertad y amor constante por el uso contínuo de la fuerza proveniente de Dios, que le fluye continuamente y que le produce una profunda felicidad. El ser, ahora continuamente activo, trabaja en el amor retransmitiendo la fuerza y haciendo también felices con ella a innumerables seres y promoviendo el progreso espiritual de los mismos y, al mismo tiempo, desarrollándose a sí mismo hacia una perfección cada vez mayor, lo que resulta de nuevo en una mayor afluencia de fuerza de Dios. Y cada vez son más luminosos los rayos de luz que rodean al ser. No hay límite en el reino de la luz, y las esferas de luz están en todas partes donde los seres han alcanzado el grado de madurez que les permite recibir la emanación divina., y ser impregnados de su fuerza de amor. Pero como la abundancia de la fuerza que se recibe corresponde al grado de madurez, las esferas de luz tendrán también diferentes intensidades de luz, pues cuanto más perfecto es el ser, más cerca está de la Deidad eterna que, como fuente original, irradia una abundancia inconcebible de luz sobre todos los seres. Pero como lo espiritual perfecto no conoce ninguna limitación, el ser siempre puede acercarse más y más a la Deidad eterna, por lo que puede progresar constantemente, puede recibir la emanación del amor directamente y, sin embargo, no estará completamente unido a Él hasta que no haya alcanzado la condición de hijo de Dios. Porque esta condición significa la fusión completa con la luz original, significa la recepción ilimitada de la fuerza y, por lo tanto, la dicha más elevada. Todo ser en el reino de la luz es indeciblemente feliz y, sin embargo, siempre puede sentir una felicidad aún más profunda cuanto más exprese su propio amor y, por tanto, aumente su recepción de luz y fuerza. Pero el ser, una vez que está en la luz, no conoce límites en el más allá, y esta conciencia es tan extremadamente feliz que el ser puede esforzarse por una perfección siempre más elevada sabiendo que el amor divino es igualmente ilimitado en su emanación de fuerza. Pero la recepción de la fuerza de Dios debe valorarse siempre de forma diferente a la unión final con Él, que hace que el ser sea hijo de Dios, ya que es uno con Dios y su actividad en el reino espiritual es diferente a la de los seres de luz. Estos crean y dan forma por completo a partir de sí mismos y son sumamente felices, porque esta actividad requiere el más alto grado de amor y, por lo tanto, aumenta su dicha de manera inconmensurable.... (22.7.1944) La entrada en el reino de la luz ya tiene lugar en cuanto el alma ha alcanzado la madurez que permite que la luz la atraviese. Pero hay innumerables grados de perfección y, por tanto, también innumerables estadios de dicha, por lo que el alma puede entrar en esferas de luz siempre nuevas que aumentan constantemente. Porque no hay límite para lo que es perfecto. El alma flota cada vez más alto, se acerca a la luz original, y sin embargo no será completamente una con ésta si no ha adquirido en la tierra el derecho a ser hijo de Dios. Pero ha encontrado la reunión con Dios desde el momento en que siente su resplandor de amor, cuando está tan purificada que puede recibir rayos de fuerza y luz en su interior. A partir de ahora también tiene vida eterna, puede ser activa trabajando en amor, y puede ascender a alturas inconmensurables, puede recibir luz y fuerza de Dios y, mediante la asociación con seres espirituales igualmente maduros, aumentarlas y ser inexpresablemente feliz. Pero así como la abundancia de luz es inconcebible para el hombre en la tierra, tampoco hay posibilidades de comparación para la dicha de los seres que han encontrado la entrada en las esferas de luz. Porque mientras el ser humano vive en la tierra es una criatura imperfecta, sólo ve y oye con los ojos y los oídos del cuerpo y no puede imaginar el mundo espiritual que está desprovisto de toda materia, que sólo existe espiritualmente y que, por tanto, sólo puede ser visto y comprendido por el ser espiritual en el ser humano, por el alma, pero sólo cuando el alma ha alcanzado un cierto grado de madurez. Y por eso la humanidad no puede formarse una idea del reino espiritual, sólo puede creer, y esto sólo si está dispuesta y se deja enseñar sin resistencia interior. Pero puede esforzarse por recibir la iluminación y entonces muchas cosas le resultarán comprensibles. Porque entonces los primeros rayos de luz comenzarán ya a surtir efecto, y al igual que a partir de entonces se reconoce en la tierra una lenta maduración de la realización, de la luz, es decir, del conocimiento de la verdad pura, también aumentará el desarrollo del ser en el reino del más allá.... se vuelve cada vez más perfecto, se une a Dios cada vez más.... es indeciblemente dichoso.... Pero ser hijo de Dios es un grado superior de perfección, e incluye infinitas delicias. Es el derecho de aquellos que ya se esfuerzan por Dios en la tierra con todos sus sentidos, que le aman con todo su corazón y quieren servirle con la más fiel devoción, que aceptan el sufrimiento y las dificultades terrenales con sumisión, que se esfuerzan por cumplir su voluntad y están siempre y constantemente activos con amor, pues ya buscan asimilarse a la Deidad eterna en la tierra, y por eso el amor de Dios se apodera de ellos y les allana el camino para llegar a Él.... Sin embargo, su destino en la tierra no es fácil, tienen que pasar muchas pruebas, tienen que cumplir tareas en la tierra que requieren una gran fuerza y una firme voluntad de llegar a Dios. Sin embargo, la gracia divina está a disposición de estas almas sin medida para que alcancen la meta si sólo se esfuerzan por ello....

Amén

Lichtsferen - Verschillende lichtsterkte - Kindschap Gods

In de geestelijke wereld zijn er veel onderverdelingen, veel graden van gelukzaligheid, die als stralingen van licht in de meest verschillende sterkten herkenbaar zijn en die overeenstemmen met de graad van rijpheid van de zielen.

Zodra het wezen, de ziel, het lichtrijk is binnengegaan, is geluk en gelukzaligheid haar deel, omdat het de uitstraling van Gods kracht in ontvangst kan nemen, wat altijd gelukzaligheid betekent, zelfs wanneer de ziel slechts in geringe mate kan worden bedacht in overeenstemming met haar rijpheid. Maar de gelukzaligheid neemt toe, beantwoordend aan het werkzaam zijn in liefde van het wezen, dat steeds een toenemen van zijn kracht, dus een vermeerderde doorstraling van de goddelijke liefde betekent.

En het wezen kan actief zijn zonder beperking. Het verkeert in een staat van leven, van vrijheid en voortdurende liefde, met voortdurende gebruikmaking van de kracht uit God, omdat de goddelijke kracht dit wezen aanhoudend toestroomt en het ontvangen van kracht een diep geluk in hem teweegbrengt. Maar het wezen is nu voortdurend actief. Het is weer werkzaam in liefde, doordat het de kracht verder leidt en ontelbare wezens daar gelukkig mee maakt en hun geestelijke vooruitgang bevordert en tegelijkertijd zichzelf tot steeds grotere volmaaktheid vormt, wat weer een vermeerderd schenken van kracht vanuit God tot gevolg heeft. En de lichtstralen die het wezen omgeven schitteren steeds meer.

Er bestaat geen begrenzing in het rijk van het licht. En lichtsferen zijn overal waar de wezens de graad van rijpheid hebben bereikt dat ze de goddelijke uitstraling in zich kunnen opnemen, dat ze doorstraald worden met Zijn liefdeskracht. Maar daar de volheid van de te ontvangen kracht beantwoordt aan de graad van rijpheid, zullen ook de lichtsferen verschillende lichtsterktes vertonen. Want hoe volmaakter het wezen is, des te dichter is het bij de eeuwige Godheid, die als Oer-licht een onvoorstelbare overvloed aan licht uitstraalt op al het wezenlijke.

Maar daar het volmaakte geestelijke geen begrenzing kent, kan zo het wezen steeds dichter bij de eeuwige Godheid komen, dus steeds verder vooruitgaan. Het kan de uitstraling van liefde rechtstreeks in ontvangst nemen en toch is het niet helemaal met Hem verenigd, wanneer het niet het kindschap Gods heeft bereikt. Want dit betekent algehele samensmelting met het Oer-licht. Het betekent onbeperkte ontvangst van kracht en dus hoogste gelukzaligheid.

Ieder wezen in het lichtrijk is onuitsprekelijk gelukkig en kan toch steeds nog dieper geluk voelen, hoe meer het zelf zijn liefde tot uitdrukking brengt en daardoor zijn ontvangst van licht en kracht vergroot. Maar grenzen kent het wezen dat zich eenmaal in het licht bevindt in het hiernamaals niet. En dit bewustzijn is juist zo buitengewoon gelukkig makend, dat het wezen kan streven naar steeds grotere volmaaktheid en dat de goddelijke liefde eveneens in haar uitstraling van kracht onbegrensd is.

Maar steeds is het ontvangen van kracht door God anders te beoordelen dan de definitieve aaneensluiting met Hem die het wezen het kindschap Gods oplevert. Want deze is één met God en zijn werk in het geestelijke rijk is een andere dan die van de lichtwezens. Ze zijn helemaal uit zichzelf scheppend en vormend bezig en bovenmate gelukkig, omdat dit werk de hoogste graad van liefde vereist en daarom hun gelukzaligheid vergroot in het onmetelijke.

Het binnengaan in het lichtrijk vindt dus al plaats zodra de ziel de rijpheid heeft verkregen die een doorstraling van licht toelaat. Maar dan zijn er ontelbare graden van volmaaktheid en bijgevolg ook ontelbare niveaus van gelukzaligheid. Daarom kan de ziel in steeds nieuwe lichtsferen binnengaan die alsmaar hoger worden. Want er is zijn geen grenzen aan datgene wat volmaakt is. De ziel zweeft steeds hoger. Ze komt dichter bij het Oer-licht en toch is ze niet volledig één met het Oer-licht als ze op aarde niet het recht van het kindschap Gods heeft verworven.

De aaneensluiting met God heeft ze echter gevonden vanaf het moment waarin ze de doorstraling van Zijn liefde ervaart, waarin ze zo gelouterd is dat ze stralen van kracht en licht in zich kan opnemen. Want vanaf nu heeft ze ook het eeuwige leven. Ze kan actief zijn, dus werkzaam in liefde, ze kan opstijgen in onmetelijke hoogten, ze kan licht en kracht van God in ontvangst nemen en door aaneensluiting met het geestelijke van dezelfde rijpheid dit vermenigvuldigen en onuitsprekelijk gelukzalig zijn.

Maar zoals de volheid van licht voor de mensen op aarde niet is voor te stellen, zo zijn er ook geen mogelijkheden om de gelukzaligheid te vergelijken van de wezens die de lichtsferen zijn binnengegaan. Want de mens is - zolang hij op aarde is - een onvolmaakt schepsel. Hij ziet en hoort alleen maar met de ogen en oren van het lichaam en kan zich de geestelijke wereld niet voorstellen waarin elke materie ontbreekt, die alleen geestelijk bestaat en bijgevolg ook alleen door het geestelijke in de mens - door de ziel - kan worden waargenomen en begrepen, maar ook alleen dan, wanneer de ziel een bepaalde graad van rijpheid heeft bereikt.

En daarom kan de mensheid zich geen voorstelling maken van het geestelijke rijk. Ze kan alleen geloven, en dit ook alleen maar dan, wanneer ze gewillig is en zich zal laten onderrichten zonder innerlijke weerstand. Maar ze kan er naar streven opheldering te verkrijgen en dan zal veel haar duidelijk worden. Want dan beginnen de eerste lichtstralen al uitwerking te hebben. En zoals op aarde van nu af aan een langzaam rijpen aan inzicht, aan licht - dat wil zeggen: aan weten van de zuivere waarheid - te herkennen is, zo neemt ook in het rijk hierna de ontwikkeling van het wezen toe. Het wordt steeds volmaakter. Het sluit zich steeds meer bij God aan, het is onuitsprekelijk gelukzalig.

Maar het kindschap Gods is een hogere graad van volmaaktheid en het brengt oneindige verrukkingen met zich mee. Het is het recht van hen die al op aarde met al hun geestelijke vermogens ernaar streefden bij God te komen, die Hem liefhebben met heel hun hart en Hem willen dienen in uiterst trouwe overgave, die toegedaan lijden en aardse noden op zich nemen, die proberen Zijn wil te volbrengen en voortdurend in liefde werkzaam zijn. Want ze trachten al op aarde zich aan de eeuwige Godheid aan te passen en daarom pakt de liefde Gods hen vast en effent voor hen de weg naar Haar. Maar op aarde is hun lot niet gemakkelijk. Ze moeten vele beproevingen doorstaan. Ze moeten op aarde taken vervullen die grote kracht vereisen en een vaste wil om bij God te komen. Maar de goddelijke genade staat deze zielen onmetelijk ter beschikking, zodat ze het doel bereiken als ze er maar naar streven.

Amen