• Volver

Vida terrestre - tiempo de prueba.... riquezas espirituales....

Solo poco tiempo estáis pasando en la tierra, y en este corto tenéis que decidiros qué tipo de vida queréis vivir en la eternidad. Porque vuestra vida terrestre es determinante para la eternidad. Solo es un plazo de prueba y depende solamente de vosotros si aprobais la prueba, si aprovecháis la vida terrenal de manera para que podáis ganar una vida de gloria en el reino espiritual o si vuestro destino allí es triste. Lo que decidáis durante la vida terrestre decide sobre lo que os espera después de la muerte. Entonces cada hombre recibe su cosecha de su trabajo prestando en la tierra. El trabajo terrestre encuentra su paga ya en la tierra y no cuenta para la eternidad. Solo el trabajo espiritual contará para el éxito eterno, porque bienes espirituales el alma puede llevarse al otro lado del reino espiritual, mientras el trabajo terrestre y su recompensa se queda en la tierra cuando el alma se despide. A aquel que no puede mostrar nada de un bien espiritual, no ha aprobado la prueba, no ha aprovechado a la vida terrestre, se ha quedado inmóvil en el sentido espiritual, aunque estaba rico de bienes del mundo durante la vida terrestre. No ha entendido el propósito de su vida terrestre y por esto no ha vivido conscientemente. El paso por la tierra debe causar la maduración espiritual. Pero si solo se consigue capacidades terrestres y sólo se ve el valor en cómo el hombre consigue riqueza terrestre, el plazo de prueba pasa sin traer al hombre conocimiento alguno. La existencia fracasada en la tierra nunca se puede equilibrar nunca, y lo que el hombre pierde en la tierra, difícilmente se puede recuperar en el más allá. La compunción en el más allá es indescriptible, cuando el alma se ve en situación pobre y necesitada, cuando pudiera haber vivido la entrada al reino espiritual claro e iluminado. Una y otra vez se pone el hombre en conocimiento de su tarea y su reto, pero sin escuchar se pierden las palabras en los oídos de los hombres, porque no están conscientes de la gravedad de su dejadez. Mientras viven todavía no piensan en su tarea, pero en el más allá se arrepientan cada minuto que han dejado pasar sin aprovechar....

amén

Aards leven-Proeftijd – Geestelijke rijkdom

Slechts een korte tijd verblijft u op aarde en in deze korte tijd moet u kiezen welk leven u in de eeuwigheid leiden wil. Want uw aardse leven is bepalend voor de eeuwigheid. Het is alleen maar een proefbestaan en het ligt alleen aan u of u de proef doorstaat. Of u het aardse leven zo gebruikt, dat het u een leven in alle heerlijkheid in het geestelijke rijk oplevert, of dat uw lot treurig is.

Waarvoor u in het aardse leven kiest, zal u na het sterven ten deel vallen. Zodoende zal elk mens dan het loon oogsten voor het werk, dat hij op aarde verricht heeft. Aardse arbeid zal op aarde al beloond worden en dus niet geteld worden voor de eeuwigheid. Slechts alleen de geestelijke arbeid levert succes op voor de eeuwigheid, want de ziel neemt geestelijke goederen mee naar het geestelijke rijk, terwijl aardse arbeid en haar loon achterblijven als de ziel de aarde verlaat.

En wie niets kan laten zien aan geestelijke goederen heeft de proef niet doorstaan. Hij heeft het aardse leven niet benut. Hij is in geestelijke zin passief geweest, ofschoon hij op aarde rijk was aan de goederen van de wereld. Hij heeft het doel van zijn aardse leven niet begrepen en daarom niet bewust geleefd. De gang over de aarde heeft een geestelijk uitrijpen als doel. Maar als aardse vaardigheden ontwikkeld worden en er alleen maar waarde aan gehecht wordt hoe de mens aardse rijkdom kan verwerven, dan gaat de proeftijd voorbij zonder de mens tot inzicht gebracht te hebben.

Maar het verzuimde tijdens het aardse bestaan is nooit meer goed te maken en wat de mens op aarde verzuimd heeft, is in het hiernamaals nauwelijks meer in te halen. Het berouw in het hiernamaals is onbeschrijflijk, wanneer de ziel zichzelf arm en behoeftig terugvindt, waar ze helder en stralend de binnenkomst in het geestelijke rijk mee had kunnen maken.

Telkens weer wordt de mens in kennis gesteld van zijn opdracht en zijn doel, maar ongehoord sterven de woorden in de oren van de mensen weg, want ze zijn zich niet bewust van de draagwijdte van hun onverschilligheid. Zolang ze leven, denken ze niet aan hun opdracht, maar in het hiernamaals berouwen ze elke minuut, die ze ongebruikt voorbij hebben laten gaan.

Amen