• Volver

Destrucción prematura.... Liberación de lo espiritual....

Una confusión ilimitada de pensamiento permite que prevalezcan los males, que se basan en la codicia y el ansia de dominación. Y el mandamiento del amor es completamente ignorado. El demonio se ha apoderado del mundo, todo anhela posesión y no rehúye de la astucia y el engaño para lograrlo. No hay aspiraciones honestas que el hombre persiga.... no hay nada justo ante Dios, y Dios nunca podrá dar Su bendición a lo que el mundo se esfuerza. Porque el mundo sólo lucha por el poder, el bienestar y las posesiones terrenales. Y todo es parte del mal, y por eso el hombre sólo utiliza los medios del mal, como la violencia, la mentira, la hipocresía y el engaño....

Pero la voluntad de Dios es servirnos unos a otros en amor, no exigir nada, no forzar nada, sino pedir y dar. Los hombres deben vivir juntos en paz y utilizar su existencia terrenal para cuidar de sus almas. Pero ¿cómo se puede pensar en el alma si el hombre sólo vive para obtener bienes terrenales? Utiliza todas sus fuerzas para aumentar la materia que se supone debe superar y priva al alma de esta fuerza que necesita para su desarrollo superior.

La tremenda miseria del alma aumenta mediante la apropiación ilícita de bienes terrenales si se adquieran de manera ilícita. Porque lo espiritual en esta materia se rebela contra las almas que ilícitamente se adueñan de ella. Porque lo espiritual siente toda injusticia y su indignación oprime, por así decirlo, al alma humana, aunque ella no se dé cuenta tan claramente de ello. Además lo espiritual inmaduro, que se liberó durante una destrucción violenta que no fue la intención de Dios, se asociará a esta espiritualidad ultrajada en la materia, y también será una carga para el alma.

Por lo tanto, los bienes apropiados ilegalmente nunca traerán bendiciones a quienes ignoran el mandamiento divino del amor y pecan contra este por interés propio y codicia. Dios ha dado su tiempo a cada obra de la creación para llevar a la madurez lo espiritual que se alberga en ella. Todas las medidas humanas que apuntan a una destrucción violenta y prematura por razones egoístas deben ser condenadas, porque tienen como consecuencia la liberación de lo espiritual en un estado inmaduro, lo que tiene un efecto dañino en los hombres, a menos que Dios protege a los Suyos de tal influencia.

Esta influencia se hará notable durante un cierto periodo de tiempo, hasta que lo espiritual inmaduro sea nuevamente desterrado en una nueva forma externa y esto le ofrezca la oportunidad de madurar nuevamente. Pero el alma del hombre que ha causado tal interrupción por falta de amor, algún día tendrá que pagar mucho, porque su desarrollo se ve inhibido y a menudo incluso completamente cuestionado. Ella no aprovecha el tiempo terrenal para un desarrollo espiritual superior, sino que sólo para el aumento de lo terrenal.... para el aumento de lo que la ha mantenido bajo su hechizo durante tiempos infinitos.... El alma no se libera de esto, sino que lo anhela nuevamente y esto es su paso atrás espiritual....

amén

Voortijdige verwoesting - Het vrij worden van het geestelijke

Een grenzenloze verwarring van het denken, waaraan de hebzucht en heerszucht ten grondslag ligt, laat de wantoestanden hand over hand toenemen. En het gebod van liefde wordt totaal veronachtzaamd. De demon heeft zich van de wereld meester gemaakt, iedereen aast op bezit en schuwt geen list en gemeenheid om het te bereiken. Er is geen eerlijk streven, waarmee de mens zich bezighoudt, niets is er rechtmatig voor God en God kan nooit meer Zijn Zegen geven over datgene, wat de wereld nastreeft. Want de wereld streeft alleen naar aardse macht, een behaaglijk leven en bezit. En dit alles is aandeel van de boze en daarom bedient de mens zich ook alleen van de middelen van de boze, zoals daar zijn geweld, leugen, huichelarij en bedrog. Maar Gods Wil is elkaar in liefde te dienen, niets te eisen, niets af te dwingen, maar te vragen en te geven. De mensen moeten in vrede naast elkaar leven en hun aards bestaan gebruiken om voor hun ziel te zorgen. Maar hoe kan er aan de ziel worden gedacht, als de mens alleen maar leeft om aardse goederen te winnen? Hij wendt al zijn kracht aan om de materie te vermeerderen, die hij toch moet overwinnen, en hij onttrekt deze kracht aan de ziel, die ze nodig heeft voor haar positieve ontwikkeling.

De enorme nood van de ziel wordt nog vergroot door het wederrechtelijk in bezit nemen van aards goed, als het op onrechtmatige wijze wordt verworven. Want het geestelijke in die materie komt in opstand tegen de zielen, die er wederrechtelijk bezit van nemen. Want het geestelijke voelt al het onrecht en zijn verontwaardiging brengt als het ware de ziel van de mens in het nauw, ofschoon ze zich hiervan niet helder bewust wordt. Bovendien zal ook het onrijpe geestelijke, dat vrij werd bij gewelddadige verwoestingen, die niet door God gewild zijn, zich bij dit verontwaardigde geestelijke in de materie voegen en dus eveneens de ziel belasten. Daarom zal zich wederrechtelijk toegeëigend goed nooit zegen brengen aan diegenen, die het goddelijke gebod van liefde niet achtten en uit eigenbelang en hebzucht hiertegen zondigden.

God heeft aan elk scheppingswerk zijn tijd gesteld, om het geestelijke dat het in zich draagt tot rijpheid te brengen. Alle maatregelen van menselijke zijde, die uit egoïstische beweegredenen een gewelddadige voortijdige verwoesting ervan als doel hebben, zijn te veroordelen, want ze hebben een vrijworden van het geestelijke in onrijpe toestand tot gevolg, dat op de mensen een schadelijke uitwerking heeft, voorzover God de zijnen niet beschermt tegen de invloed ervan. In een bepaalde tijdsduur zal deze invloed merkbaar worden, tot het onrijpe geestelijke weer in een nauwe uiterlijke vorm is verbannen en dit het weer de mogelijkheid geeft rijp te worden. Maar de ziel van diegene, die van zoiets de schuld heeft door liefdeloosheid, zal hiervoor eens zwaar moeten boeten, want haar ontwikkeling is geremd en vaak zelfs helemaal op losse schroeven komen te staan. De tijd op aarde wordt niet door haar gebruikt om zich positief te ontwikkelen, integendeel, alleen tot vermeerdering van het aardse; tot vermeerdering van datgene, wat hem heeft vastgehouden door eindeloze tijden heen. De ziel verlost zich er niet van, veeleer begeert ze het weer opnieuw en dit is haar geestelijke achteruitgang.

Amen