• Volver

La vida es una lucha..... Palabras del Padre..... Dudas.....

Para encontrar constantemente la conexión con el divino Señor y Salvador, basta con hundirse en uno mismo mientras se invoca Su nombre, y cualquier otro pensamiento desaparecerá del corazón. Caminar por el camino de la vida eterna requiere la superación de uno mismo y, por lo tanto, también un gran amor al Señor..... (07.06.1939) La vida es una lucha y el que sea fuerte saldrá victorioso de esta lucha. Sin embargo, nadie puede hacer esto por sí mismo, debe implorar continuamente la ayuda de Dios..... debe tener un deseo constante de la gracia de arriba, pero entonces podrá resistir todas las tentaciones y ser fuerte e invencible..... El único muro espiritual que construís vosotros mismos a través de una fe demasiado débil es un obstáculo difícil de superar.....

Cada duda vuelve a acumularse de nuevo, y la luz apenas puede penetrar a través de este muro auto erigido. Las piedras deben ser removidas incansablemente para que se elimine el obstáculo, y esto solo sucede a través de la oración sincera al Padre Celestial..... Porque la oración prueba la fe y ahora debe oponerse a la duda o a la fe débil, solo así el hombre es capaz de fortalecerse para que le sea fácil eliminar el obstáculo. Solo la voluntad no debe ceder, y la conexión con el Padre debe permanecer establecida. Por lo que el Padre te envía hoy Su Palabra para fortalecer tu fe:

Bienaventurados que Me anhelan..... Llegará la hora en que Mi cercanía les traerá claridad. Escuchar la Palabra viva silencia todas las dudas, y en la noche de la incredulidad siempre brilla una estrella que apunta a la luz. Así que capta lo que te digo: te deseo, porque eres Mío desde la eternidad..... Te envío Mis mensajeros para llevarte a casa, a la casa del Padre, y te doy de comer y beber para que el camino no sea demasiado aduro para ti..... y Mi amor es tu acompañamiento constante.....

Así que sigue caminando sin inmutarte por el camino que conduce hacia Mí. Yo te espero y estoy a tu lado en cada necesidad, pero nunca debes mirar hacia atrás o volverte inconstante. Tu mirada siempre tiene que estar dirigida hacia delante, hacia la luz, y cuando tu alma esté cegada y el camino te parezca oscuro, entonces extiende tus manos con nostalgia, para que Yo las agarre y te guie a través de la oscuridad de regreso al camino soleado, que siempre solo conduce a Mí. Mira, Yo estoy al final del camino..... si los has recorrido por tu propia voluntad, que estás cerca de Mí, entonces has vencido.....

Pero las nubes, que a veces todavía dan sombra a tu camino, las formas tú mismo, no Me ves detrás de esas nubes, que son solo los pensamientos de duda en tu corazón. Échalos, porque tienen que obedecer a tu voluntad..... y un resplandor radiante volverá a brillar para ti y te conducirá a Mi. Y recuerde Mi cuidado perpetuo por Mis hijos..... No dejo a nadie en la angustia del alma y, sin embargo, conozco sus preocupaciones en cualquier momento. Por tanto, no temas y búscame, y quiero que Me encuentres.....

Amén

SAMOMOR... USODA V ONSTRANSTVU

Pot mesa je treba prehoditi do konca, torej mora vsako bitje doživeti tudi utelešenje kot človek. Zemeljske poti pred tem ni mogoče namerno (namenoma) skrajšati ali prekiniti. Vendar pa je človek na stopnji svobodne volje sposoben uporabiti svojo svobodno voljo in torej tudi kot človek končati samovoljno svoje zemeljsko življenje, ne da bi mu bilo to preprečeno. Toda posledice takšnega vmešavanja v Božansko voljo bodo grozljive. Takšna oseba je še vedno nezrela, to je, da je brez priznanja, sicer ne bi naredila tega koraka, ki ga prikrajša za velik blagoslov.... da bi lahko izboljšala svoj značaj, dokler sam Bog ne konča njenega življenja. Kljub temu se bo zavedela svojega bednega dejanja v onostranstvu in njeno obžalovanje bo neopisljivo.

Če je Božja volja končati življenje, ne glede na to, ali je človek še mlad in ni pripravljen na večnost, potem Bog priznava nujnost tega in je konec zemeljskega življenja dejanje usmiljenja, bodisi da prepreči smrt duše ali ponudi tej duši možnost v posmrtnem življenju, ki bo v kratkem času dvignilo njeno stanje zrelosti. Nasilna prekinitev življenja pa je duhovno velik korak nazaj, saj je bitje nenadoma brez moči, da bi se izboljšalo (napredovalo) in je odvisno od usmiljenja svetlobnih bitij oziroma ljudi, se pravi, če mu ne pomagajo bo za vedno ostalo na isti ravni nepopolnosti. Duša v onostranstvu mora to najprej spoznati, kar bo sprožilo nepopisno stanje kesanja. Toda če je duša voljna, bo izkoristila vsako priložnost, da bi bila v pomoč, vendar bo njen boj pretežko opisati za besedami. Na nek način mora v posmrtnem življenju še naprej trpeti zemeljsko trpljenje, ki se mu je hotela izogniti; iste stvari, ki jih je hotela zavreči, se je še vedno oklepajo in jo strašno mučijo.

Pa vendar Bog ni neusmiljen niti do duše, ki je zanemarila (prezirala) Njegovo voljo, pod pogojem, da duša ni popolnoma trmasta. Po določenem času, za katerega se duši zdi, da traja večno, bo tudi v onostranstvu dobila naloge, ki ji bodo olajšale položaj. In potem bo morala spet uporabiti svojo voljo. Če se strinja, da bo pomagala trpečim dušam v posmrtnem življenju, bo kmalu opazila očitno izboljšanje svojih okoliščin. Toda to je lahko po času, ki ga je Bog določil za njegovo dejansko zemeljsko življenje. Tako vendarle ne bo samovoljno skrajšala svoje zemeljske poti in bo morala še vedno ostati v stanju trpljenja v onostranstvu, ki se ji je na zemlji zdelo nevzdržno, dokler se Bog ne usmili duše.

Zaradi tega je bilo njeno vmešavanje v Božjo voljo popolnoma nesmiselno; odvzela si je milost, da bi na Zemlji popolnoma dozorela, nikakor pa ni končala preizkušenj (muk) zemeljskega bivanja. Posledično so takšne duše usmiljenja vredne, saj bo trajalo zelo dolgo, dokler se ne bodo odrešile, zavedanje, da je bil božji blagoslov zavrnjen, pa je za dušo tako boleče, da se v posmrtnem življenju znajde v pomilovanja vrednem (bednem) stanju. Takšne duše še posebej potrebujejo človeške molitve. Le človeška ljubezen na Zemlji jim lahko olajša trpljenje in jim da moč, da s svojo voljo izboljšajo svojo usodo, če bo duša v onostranstvu pripravljena biti koristna in bo tako po navidezno neskončnem času lahko spremeni svoje temno bivališče, ki je razumljivo njena usoda, dokler je ne reši Božja ljubezen in milost. 

AMEN