• Volver

Separación de la materia.... Arrogancia.... Conciencia de la debilidad....

Es una ventaja in admisible si toda la inclinación por la materia en el hombre será sofocada, si la mente se puede liberarse de ella y así puede emprender el vuelo hacia lo infinito sin obstáculos. El mundo sostiene el alma en la tierra con grilletes de hierro, y solo una voluntad fuerte logra aflojar esos grilletes, y si ahora durante la estancia terrenal no queda fuerza y el hombre se deja llevar por la tormenta de la pasión, los acontecimientos del mundo se desatan.... entonces el espíritu nunca podrá elevarse libremente y elevarse por encima de la esfera terrestre, sino que será mantenido cautivo.... Solo el cuerpo llega a su derecho con su deseo de realización mundana, pero el alma es mal cuidado.... el alma está vegetando y sufre indescriptiblemente de no poder desarrollarse y permitirla de perseguir su liberación de la materia.

En el umbral de la muerte, a menudo cae como escamas de los ojos del hombre y se da cuenta de la magnitud de su culpa lo que conlleva una agonía indescriptible en el más allá. El alma de Dios siempre permanece igual en su esencia, solo se ha alejado del camino del reconocimiento.... Se ha convertido en una víctima de su arrogancia y solo puede volver hacia arriba de la manera opuesta.... por el reconocimiento de su debilidad y el fuerte deseo de ser acogido nuevamente por Dios en el amor.

Esto es más fácil de lograr en la tierra como una criatura terrenal débil, porque la conciencia de su debilidad e insuficiencia hace que el alma se acerque humildemente y suplicando al Creador.

Pero si, en cambio, la existencia terrenal nuevamente produce un ser arrogante que no quiere someterse humildemente a Su Creador, la transformación extremadamente difícil de esta alma ahora debe realizarse en el más allá y, por lo tanto, allí los sufrimientos con el propósito de purificación serán mucho más dolorosos que en la tierra, y antes de que tal alma sea desintoxicada de todas las impurezas, a menudo lleva mucho tiempo y alguna alma se ahorra un gran sufrimiento si se esfuerza ya en la tierra para llegar al estado de madurez....

Amén

Loskomen van de materie – Verwaandheid – Besef van zwakheid

Het is van een onuitsprekelijk voordeel, wanneer alle hang naar de materie in de mens onderdrukt wordt, wanneer de geest zich hiervan vrij kan maken en ze ongehinderd de vlucht in het oneindige kan nemen.

De wereld houdt de ziel met ijzeren boeien op de aarde en het lukt alleen een sterke wil om zulke boeien los te maken. En wanneer nu tijdens het aardse bestaan elke kracht ontbreekt en de mens zich willoos laat voortstuwen door de storm van hartstocht, ontketent zich het gewoel van de wereld. Dan zal de geest nooit vrij opwaarts kunnen zweven en zich boven de aardse sfeer verheffen. Hij wordt veeleer gevangen gehouden.

Alleen het lichaam met zijn verlangen naar wereldse vervulling komt tot zijn recht, maar de ziel wordt slecht bedeeld. Ze ervaart gebrek en lijdt onuitsprekelijk omdat ze zich niet kan ontplooien en ze zich niet aan haar bevrijding uit de materie kan wijden. Op de drempel van de dood vallen de mens vaak de schellen van de ogen en hij beseft de grootte van zijn schuld, die onuitsprekelijke kwellingen in het hiernamaals tot gevolg heeft.

De ziel uit God blijft in haar wezen steeds dezelfde. Ze is enkel van de weg van het inzicht afgeweken. Ze is als het ware ten prooi gevallen aan verwaandheid en kan alleen maar op de tegenovergestelde manier weer opwaarts gaan. Door het besef van haar zwakheid en het sterke verlangen weer door God in liefde opgenomen te worden. Dit is op aarde als zwak aards schepsel het snelst te bereiken, want het besef van haar zwakheid en onvolmaaktheid laat haar deemoedig en smekend dichter bij de Schepper komen.

Maar wanneer het aardse bestaan in plaats hiervan weer een verwaand wezen oplevert, dat zich niet deemoedig aan zijn Schepper wil onderwerpen, dan moet nu in het hiernamaals de buitengewoon moeilijke verandering van deze ziel tot stand gebracht worden en daarom zal daar het lijden, met loutering als doel, verreweg smartelijker zijn dan op aarde en er gaat vaak een zeer lange tijd voorbij, voordat zo'n ziel van al het onreine ontdaan is en zo menige ziel blijft zo groot leed bespaard, wanneer ze zich er op aarde aan gelegen laat liggen om de staat van rijpheid te bereiken.

Amen