• Volver

Consolación.... Ayuda indirecta de los seres espirituales en el abandono del alma....

Mirad, estoy con vosotros todos los días.... y estoy cerca de los Míos y les doy fuerza.... Es un pensamiento infinitamente tranquilizador saberse protegido por el Señor de la creación, y es por eso que esas personas podrán terminar el camino de su vida en paz que ven en el Señor su amigo y protector y a su Padre. ¡Haceos como los niños y encomendaos al Padre!.... Él escucha vuestra oración y os apoya en vuestros problemas, porque es Su voluntad que estéis protegidos de la angustia y le encontréis sin esa.

Cada alma recibe pruebas tan maravillosas de Su amor a través de la gracia de Dios y, a menudo, podrá disfrutar de estas pruebas de amor cuanto más se dirija a Él. Por tanto es más comprensible que la conexión con el Señor se produzca cuando Su amor abraza el niño humano y esto se expresa de tal manera que promete fuerza en la tierra, igual a la fuerza divina. Vais a reconocer que se produce una unificación invisible del espíritu con el alma, si os dais cuenta de esta fuerza en vosotros, porque Dios permite esta gracia extraordinaria donde la propia voluntad se esfuerza por la perfección y donde un trabajo continuo en el alma este la pone en el estado, que el espíritu pueda unirse con el alma y, por tanto, toda compulsión de la materia se deprenda de ella.

Es una lucha sin igual que un niño de la tierra tiene que pelear si el alma quiere sacudirse las cadenas de la materia.... pero sin la gracia de Dios tal cosa sería imposible, porque la fuerza del hombre está lejos de ser suficiente, pero se han ofrecido medios tremendos a cada alma a través del amor del Señor.... Todo pensamiento de anhelo hace que estos medios se vuelvan hacia el alma, y así, nuevamente, el camino es más fácil cuando se invoca la gracia de Dios.... Pero si la gente no respeta la oración, muy pronto se volverá negligente en su posible esfuerzo por llegar a la cima.... no logrará nada por su propia fuerza, se cansa y pronto abandona por completo su plan.

Pero el alma se preocupa y teme esta indolencia y sufre increíblemente cuando la voluntad de la persona se debilita. Pero poca ayuda le puede venir del mundo espiritual, porque sus habitantes también esperan la llamada por ayuda antes de que se les permita intervenir.... En tal abandono, el alma a menudo se sentirá obligada a cometer una obvia violación de lealtad en el cuerpo. Ella dejará entrar este en los conflictos internos más severos y no podrá evitarle depresiones espirituales, así que el cuerpo no encuentre descanso a pesar de vivir bien y cumplir deseos terrenales, pasando los días en un verdadero auto desgaste, y esta influencia del alma en el cuerpo a veces puede determinar a ese abandonar los deseos mundanos y dirigir los pensamientos a la vida espiritual....

Si la gente no dejaría pasar desapercibidos tales advertencias internos, insatisfacción y autorreproches agonizantes, a menudo obtendrían información mucho antes, y el alma se lo agradecería. Sólo en el constante acoso del cuerpo encuentra el alma el apoyo por parte de seres espirituales amorosos, si no se les pide ayuda directamente. Cada fracaso, cada molestia y cada incidente desagradable es, por así decirlo, una ayuda de allá para apoyar el alma, para someter el cuerpo, para que el alma y el cuerpo se entreguen juntos para trabajar sobre sí mismos.

Y nuevamente, tal trabajo en común es esencial si el alma ha de alcanzar el grado de madurez para poder albergar el Espíritu divino dentro de sí mismo. Porque donde el cuerpo no va por el mismo camino, la materia es un obstáculo insuperable para la unión del alma con el Espíritu divino. Todo trabajo del alma debe ser realizado por el cuerpo al mismo tiempo, debe reinar un acuerdo total entre el cuerpo y el alma.... y el cuerpo debe realizar sin resistencia lo que solo es útil para el alma....

Amén

Troost - Indirecte hulp van geestelijke wezens in de verlatenheid van de ziel

Zie, Ik ben bij jullie alle dagen. En de mijnen sta Ik bij en Ik geef hun kracht. Het is een oneindig rustgevende gedachte zich door de Heer van de schepping beschermd te weten. En daarom zullen de mensen die in de Heer hun vriend en beschermer en hun Vader zien, hun levensweg ook in vrede tot het einde toe kunnen gaan. Word zoals de kinderen en vertrouw jullie toe aan de Vader!

Hij hoort jullie gebed en staat jullie bij in jullie nood. Want het is Zijn wil dat jullie behoed worden voor hartenpijn en zonder deze pijn de weg naar Hem vinden. Elke ziel ontvangt door de genade van God zulke wonderbaarlijke bewijzen van Zijn Liefde. En hoe meer ze zich naar Hem toewendt, des te vaker zal ze zich in deze liefdesbewijzen mogen verheugen. Het is des te beter te begrijpen dat het een goede verbinding met de Heer tot gevolg heeft wanneer Zijn Liefde het mensenkind omvat en dat dit zich zo uit dat Hij op aarde kracht toezegt, die aan de goddelijke kracht gelijk is.

Als jullie je bewust worden van deze kracht, zullen jullie je realiseren dat er een onzichtbare vereniging van de geest met de ziel plaatsvindt. Want God laat deze buitengewone genade toe waar de eigen wil de volmaaktheid nastreeft en waar een voortdurend werken aan de ziel haar in de toestand plaatst waarin de geest zich met de ziel kan verenigen en waarin bijgevolg alle dwang van de materie van haar afvalt. Het mensenkind moet een weergaloze strijd uitvechten, als de ziel de ketenen van de materie van zich wil afschudden.

Zonder de genade van God zou dit onmogelijk zijn. Want de kracht van de mensen is verre van toereikend, maar aan elke ziel worden door de Liefde van de Heer enorme middelen geboden. Elke verlangende gedachte zorgt ervoor dat deze middelen naar de ziel worden toegewend en zodoende is de weg gemakkelijk wanneer de genade van God afgesmeekt wordt.

Maar als de mensen het gebed niet in acht nemen, dan zullen ze in hun eventuele inspanningen om boven te komen, zeer snel nalatig worden. Ze bereiken niets door eigen kracht. Ze worden moe en geven spoedig hun voornemen geheel op. Maar de ziel is heel bang voor deze traagheid en ze lijdt onuitsprekelijk, wanneer de wil van de mens verzwakt.

Uit de geestelijke wereld kan er voor hem echter ook maar weinig hulp komen, want haar bewoners wachten eveneens op de smeekbede, vooraleer ze mogen ingrijpen. In deze verlatenheid zal de ziel zich vaak genoodzaakt voelen het lichaam openlijk ontrouw te zijn. Ze zal het in de zwaarste innerlijke conflicten laten komen en het niet voor geestelijke depressies kunnen sparen, zodat het lichaam ondanks het welzijn en de vervulling van aardse verlangens geen rust vindt en de dagen doorbrengt in ware zelfafmatting. En deze inwerking van de ziel op het lichaam kan het er soms toe brengen van wereldse verlangens af te zien en de gedachten op het geestelijke leven te richten.

Als de mensen zulke waarschuwingen, ongenoegens en kwellende zelfverwijten niet onopgemerkt voorbij lieten gaan, dan zouden ze vaak veel eerder tot inzicht komen en de ziel zou hen er dankbaar voor zijn. Alleen in de voortdurende pijniging van het lichaam ondervindt de ziel ondersteuning van de kant van liefhebbende, geestelijke wezens, als ze niet meteen om hulp aanroepen worden.

Elke mislukking, elke ergernis, elke onverkwikkelijke gebeurtenis is als het ware een hulpbetoon van gene zijde om de ziel te ondersteunen het lichaam gewillig te maken, zodat de ziel en het lichaam zich samen aan het werk aan zichzelf wijden. En deze samenwerking is wederom onontbeerlijk opdat de ziel de graad van rijpheid bereikt om de goddelijke Geest in zich te kunnen herbergen. Want waar het lichaam niet dezelfde weg gaat, is de materie een onoverwinnelijke hindernis voor de vereniging van de ziel met de Geest van God. Elke arbeid van de ziel moet tegelijk door het lichaam uitgevoerd worden. Er moet een heel goede verstandhouding zijn tussen het lichaam en de ziel. En zonder weerstand moet het lichaam uitvoeren wat alleen nuttig is voor de ziel.

Amen