• Volver

El destino del alma después de la muerte corporal....

Después de vuestra muerte entraréis en un mundo completamente diferente al de la Tierra, pero vosotros mismos tenéis la oportunidad en la Tierra de formaros este mundo de tal manera para que os haga felices y estáis felices de poder cambiarlo por la vida en esta Tierra. Porque podéis adquirir un reino de luz y felicidad, si vuestro estilo de vida en la tierra es apropiado, si hacéis un trabajo diligente del alma y recolectáis bienes para el reino espiritual. Entonces el mundo al que entréis será verdaderamente un reino de bienaventuranza para vosotros, no podréis dejar de regocijar y sorprenderos, y nunca querréis volver a la tierra si esto estuviera dentro de vuestras posibilidades.

Entonces vosotros mismos os creáis vuestro mundo que os acepta después de la muerte corporal.... Y por eso debéis vivir responsablemente en esta Tierra. Porque de la misma manera podéis entrar en un reino que es oscuro o desolado, en el que os sentís infelices y, sin embargo, no podéis salir a voluntad porque es el reino por el que vuestro libre albedrío se esforzó mientras caminasteis sobre la tierra. Eso también era asunto vuestro, era vuestra propia voluntad, porque vuestro estilo de vida en la tierra era tal que no podía traeros ningún otro destino en el reino espiritual que en el tormento y la atadura, en las tinieblas y debilidad.

Pero en cualquier caso entráis en otro mundo, un reino que es espiritual, donde todos los bienes terrenales se ha perdido para vosotros, donde sólo encontráis lo que habéis adquirido espiritualmente en la tierra. Y por eso es un estado terrible para aquellas almas que no han adquirido ningún bien espiritual, que sólo se esforzaron por los bienes terrenales y por eso entran sin ninguna posesión al reino del más allá, donde ahora es sumamente difícil adquirir bienes espirituales, aunque tampoco es imposible.

Porque el mundo en el que ahora habitan está diseñado correspondiente a su estado de alma.... Puede significar para el alma un vagabundeo incesante por lugares secos y desolados, donde no puede encontrar nada para saciar el hambre que atormenta a tales almas constantemente.... que sólo puede satisfacerse con dones de amor.... con el suministro de fuerza que se adquiere a través de la intercesión amorosa por tales almas. Por eso puede llamarse bienaventurada el alma a la que siguen buenos pensamientos más allá de la tumba y que ha hecho buenas obras en la tierra, que ahora la siguen hasta la eternidad....

Pero pobres y necesitadas son las almas que no se han ganado el amor de sus semejantes en la tierra, a quienes les siguen más malos pensamientos y que sufren aún más por estos pensamientos de lo que vosotros en la tierra podéis imaginar. Por eso, dejad siempre que los buenos pensamientos sigan a todos los que han fallecidos en la eternidad, tened piedad de ellos y ayudadlos a encontrar el camino para salir primero de las tinieblas, nunca los dejéis solo, sino dadles más a menudo vuestro recuerdo, que le haga bien y que lo percibirán como un suministro de fuerza, como una pequeña ayuda para el camino hacia arriba, que sólo podrán aprovechar si se les concede esta ayuda.

El alma misma crea su propio destino, que le espera en el reino del más allá, y para que sea uno bello y feliz, para eso debéis estar activos aún en la tierra, debéis adquirir bienes espirituales y realizar constantemente obras de amor, porque tales obras os seguirán hasta la eternidad y os proporcionarán bienes espirituales con los cuales podéis trabajar para la felicidad de vuestra alma y de otras almas.... con los cuales podéis aumentar vuestra felicidad en cualquier momento y dar fuerza a otras almas para que también puedan seguir sus pasos para poder dirigirse hacia arriba y ser felices algún día.... aunque este camino hacia arriba requerirá mucha fuerza y esfuerzo, pero con buena voluntad todavía les es posible alcanzar las alturas, si tan sólo encuentran ayuda en sus amigos espirituales y el los humanos de la tierra que siempre recuerdan a tales almas en la oración....

amén

Het lot van de ziel na de dood van het lichaam

Na uw dood betreedt u een geheel andere wereld dan deze aarde is. Maar uzelf heeft op aarde de mogelijkheid die wereld voor uzelf te vormen, zodat u er gelukkig in bent en u haar graag verruilt voor het leven op deze aarde. Want u kunt voor uzelf een rijk van licht en zaligheid verwerven, als uw levenswandel op aarde daarmee in overeenstemming is. Als u ijverig aan uw ziel arbeidt en u rijkdommen verzamelt voor het geestelijke rijk, zal de wereld die u betreedt voor u waarlijk een rijk van zaligheid zijn. U zult niet kunnen ophouden te jubelen en u te verwonderen, en nimmermeer zou u op de aarde willen terugkeren - als dat eventueel mogelijk zou zijn.

U schept u dus zelf de wereld die u opneemt na uw lichamelijke dood, daarom moet u bewust van uw verantwoording op deze aarde uw leven leiden. Want u kunt net zo goed een rijk binnen gaan dat duister of woest is, waarin u zich ongelukkig voelt en dat u toch niet naar believen verlaten kunt, omdat dat het rijk is dat uw vrije wil nastreefde zolang u op de aarde verbleef. Dit was eveneens uw eigen zaak, het was uw eigen wil, want uw levenswandel op aarde was zo dat die u geen ander lot in het geestelijke rijk kon bezorgen dan ellende en gebondenheid in duisternis en zwakheid.

Maar in ieder geval betreedt u een andere wereld, een rijk dat geestelijk is, waar u alle aardse goederen bent kwijtgeraakt, waar u alleen dat aantreft wat u zich op aarde geestelijk heeft verworven. En daarom is het een vreselijke toestand voor die zielen die zich helemaal geen geestelijke bezittingen verwierven. Die zich alleen maar om aardse goederen bekommerden en daardoor geheel arm het rijk hierna ingaan, waar het nu buitengewoon moeilijk is geestelijke goederen te verkrijgen - hoewel ook dit niet onmogelijk is.

Want de wereld waarin zij dan verblijven is van dien aard, dat ze in overeenstemming is met de toestand van hun ziel. Ze kan voor de ziel een onophoudelijk dwalen door woeste, dorre plaatsen betekenen waar zij niet het geringste aantreft om de honger die zulke zielen gedurig kwelt, te stillen, en die alleen gelenigd kan worden door gaven van liefde en door toevoer van kracht, die door liefdevolle voorspraak voor zulke zielen verkregen wordt. Daarom is die ziel al zalig te noemen die, over het graf heen, door goede gedachten wordt gevolgd en die op de aarde goede werken heeft gedaan - die haar nu volgen in de eeuwigheid.

Maar arm en behoeftig zijn de zielen die zich op aarde geen liefde verworven hebben bij hun medemensen, die door meer kwade gedachten gevolgd worden en die onder die gedachten veel meer te lijden hebben dan u mensen op aarde zich dit voor kunt stellen. Daarom, zend alle gestorvenen steeds goede gedachten achterna in de eeuwigheid, erbarm u over hen en help hen opdat zij uit de eerste duisternis een uitweg vinden. Laat hen niet alleen maar denk vaak aan hen, dat zal hun goed doen en dat zullen zij als een toevoer van kracht ervaren, als een steuntje op de weg naar boven - die zij alleen maar kunnen betreden als hun die hulp gegeven wordt.

De ziel schept zichzelf haar eigen lot, dat haar daarginds wacht in het rijk hierna en u moet er op aarde al voor zorgen dat het een aangenaam gelukkig lot is. U moet zich derhalve geestelijke rijkdommen verwerven en zonder ophouden werken van liefde verrichten, want die zullen u steeds begeleiden door de gehele eeuwigheid en voor u een geestelijke rijkdom betekenen waarmee u voor uw eigen geluk en dat van andere zielen kunt arbeiden. Waarmee u altijd uw zaligheid kunt verhogen en andere zielen kracht kunt doen toekomen, zodat zij ook hun schreden opwaarts richten en eens zalig kunnen worden. Al zal deze gang naar boven veel kracht en moeite van hen eisen, toch is het met goede wil voor hen mogelijk boven aan te komen, als zij maar hulp vinden bij hun geestelijke vrienden en bij die mensen op aarde die in hun voorbede zulke zielen altijd gedenken.

Amen