• Volver

Pensad a menudo en la hora de la muerte....

A todos se os dice que con cada día se acorta el plazo que todavía os queda hasta el final.... que el tiempo de gracia se ha terminado pronto en el cual podéis crear y trabajar según vuestra voluntad. Y todas las tareas deben servir por la salvación de vuestras almas, solo a ella debéis pensar y poner en segundo plano a todo lo terrestre, porque en la preocupación por vuestro bien del alma se os daría todo lo necesario de forma que recibáis todo sin vuestra participación. Pero la salvación del alma está en peligro por la manera de llevar vuestra vida terrestre.... prestando más atención a lo terrestre y no pensando que vuestro tiempo de vida se termina pronto. Estáis viviendo bajo ideas que piensan en vuestros cuerpos, y aunque os estáis presentando al mundo como “cristianos”.... No estáis viviendo con Cristo, con Aquel que es vuestra bendición eterna y que lo quiere ser para siempre, pero solo puede quedarse unido con vosotros si estais viviendo en amor.... Estáis amando todavía demasiado a vosotros mismos, porque todo lo que os mueva pensando, vale para la mejora de vuestras necesidades vitales; solo pasais al cuerpo para que se sienta mejor.... ¿Pero habéis pensado en vuestro alma y de aquello que necesita para convertirse bendita? Pero sabéis que vuestra existencia en esta tierra no es para siempre, que el día siguiente ya puede traer la llamada de despedida y que entonces el estado del alma es lo único que importa para el destino que le espera en el reino del más allá. Entonces todas las cosas demás son obsoletas, todas las cosas que el cuerpo ha obsequiado y que el hombre ha tenido que dejar atrás en el mundo. Entonces todos los esfuerzos han sido en vano que se han gastado por el bienestar del cuerpo, pero el alma se ha quedado muy pobre con necesidad en la puerta de la eternidad.... Si los hombres quisieran imaginarse el estado infeliz del alma, si quisieran pensar seriamente en la hora de la muerte, y si quisieran creer que el tiempo se agota pronto y que se os ha concedido como un plazo corto de gracia para convertiros.... Cualquier día os puede traer riquezas para el alma si lo vivís bien, si realizáis obras de amor, si transmitís amor y bondad a vuestros semejantes y ayudar donde vuestra ayuda sea necesaria; si os unís en el rezo con vuestro padre de la eternidad, si estableceís una relación adecuada con Él, como un hijo al padre.... No tiene que ser un sacrificio para vosotros, podéis llevar una vida apropiada para Dios, pero debéis pensar más en Él, no debéis tener vuestros pensamientos exclusivamente en el mundo y en sus requerimientos, siempre debéis saber que todo es mortal lo que el mundo ofrece, pero lo que viene de Dios es inmortal.... Y para conseguir algo de Dios, lo que podéis conservar como una riqueza espiritual, solo teneis que uniros con Él y quedar unidos a través de rezos y obras de amor.... No se os pide mucho, pero sin esta conexión intensa siempre vais a ser pobres, y vuestro alma se quedará con necesidades y pobre si se os pide la despedida. Y no se puede regalar nada además lo que no ha conseguido ella misma.... Y entonces los hombres solo pueden ser advertidos y avisados no pasar ligeramente por la vida, sino pensando siempre en la hora de vuestra muerte cuando tenéis que rendir cuentas como haber llevado vuestra vida terrestre por el bien de vuestro alma.... Reflejadlo, concentraros y buscad la maduración de vuestro alma, y siempre se os apoya en esto si sólo ofrecéis la voluntad buena a Dios de acercarse a Él para poder estar un día con Él en cuanto el alma sea digna....

amén

Denk vaak aan het uur van de dood

Neem dit goed in u op dat met elke dag de tijdsduur die u nog blijft tot het einde minder wordt, dat de tijd van genade waarin u kunt doen en laten naar eigen verkiezing spoedig voorbij is. En al uw werken en bezig zijn mag alleen nog maar het heil van uw ziel gelden, alleen aan haar moet u denken en al het wereldse opzij zetten. Want in de zorg voor uw zieleheil zal u al al het nodige erbij gegeven worden, zodat er toch buiten uw toedoen voor u gezorgd zal worden. Maar het heil van de ziel is in groot gevaar zoals u nu uw aardse leven leidt, alleen het wereldse achtend en er niet aan denkend dat uw levensduur spoedig voorbij is.

U leeft maar voort met een verkeerde instelling, u denkt alleen aan uw lichaam. En al pretendeert u tegenover de wereld christen te zijn, u leeft niet met CHRISTUS, DIE uw eeuwig heil is en blijven wil, maar alleen met u verbonden kan zijn als u in de liefde leeft.

Er is nog te veel eigenliefde in u, want alles waar u zich in uw gedachten mee bezig houdt, geldt de verbetering van uw levensbehoeften. U wilt zich alleen met uw lichamelijke kant bezig houden om die te behagen, maar denkt u wel eens aan uw ziel en dat wat die nodig heeft om zalig te worden? En u weet toch dat uw verblijf op deze aarde niet eeuwig is, dat u al de volgende dag kunt worden opgeroepen en dat dan alleen de toestand van de ziel het lot bepaalt dat haar wacht in het rijk hierna.

Dan zijn alle dingen die het lichaam bezeten heeft zonder waarde, en de mens moet ze achterlaten in deze wereld. Dan waren alle inspanningen tevergeefs die alleen maar bedoeld waren voor het lichaam en zijn genoegens, de ziel echter staat arm en behoeftig aan de poort die leidt naar de eeuwigheid.

Als u, mensen zich toch maar de ongelukkige toestand van de ziel voor ogen wilde houden, als u eens vaak aan het uur van de dood wilde denken en als u maar geloven wilde dat de tijd gauw ten einde is die u nog als een laatste uitstel is toegestaan - opdat u zich verandert.

Elke dag kan voor uw ziel rijkdom brengen als u hem goed beleeft, als u werken van liefde verricht, liefde en goedheid uitstraalt naar uw medemensen en helpt waar uw hulp nodig is. Wanneer u zich in gebed verbindt met uw VADER van eeuwigheid, als u de juiste verstandhouding met HEM tot stand brengt als dat van een kind met zijn VADER.

Het behoeft voor u geen offer te zijn. U kunt waarlijk ook zo een GOD welgevallig leven leiden, maar u moet dikwijls aan HEM denken. U mag uw gedachten niet uitsluitend naar de wereld en haar verplichtingen richten, u moet steeds bedenken dat alles vergankelijk is wat de wereld u kan bieden - maar dat alles onvergankelijk is wat van GOD komt. En om van GOD iets te verkrijgen wat u als geestelijke rijkdom kunt oogsten, moet u zich eerst met HEM verbinden en verbonden blijven door gebed en liefdewerken.

Er wordt niet te veel van u verlangd, maar zonder deze innige verbinding zult u altijd arm blijven en uw ziel zal er bij het sterven zeer behoeftig en armzalig aan toe zijn. En toch kan haar niets geschonken worden wat zij zich niet zelf verworven heeft. Daarom kunt u, mensen altijd alleen maar gewaarschuwd en vermaand worden niet lichtvaardig door het leven te gaan, maar steeds aan het uur van uw dood te denken. Want dan moet u rekenschap geven hoe u uw aardse leven benut hebt voor het welzijn van uw ziel.

Bezin u, keer in uzelf en streef de voltooiing van uw ziel na, waarbij u steeds geholpen zult worden als u tegenover GOD maar de goede wil toont nader tot HEM te komen om eenmaal voor goed bij HEM te mogen blijven - zodra uw ziel dat waardig is geworden.

Amen