• Volver

Dios como Padre habla a Su hijo

Como Yo hablaba a Mis discípulos, cuando caminaba sobre la tierra, así hablo hoy todavía también a todos los que quieren escucharme. Allí donde se encuentra sólo un hombre que cree esto y se Me abre, allí dejo que resuene Mi Voz también. Sólo que encuentro escasamente esa fe, y por eso sólo escasamente puedo hablar a un hombre directamente, incluso si se cumplen todas las condiciones, si el hombre se forma por medio de obras de amor, que puedo estarle presente, si ha purificado su corazón y Me lo ha preparado como morada. Pero no existe la creencia en poder percibirme directamente a Mí, y por eso omite el hombre lo más importante: Escuchar en el interior del mayor silencio a Mi Voz, a la expresión de Mi Amor, a la señal de Mi Presencia, a Mi Verbo. Puesto que se ha perdido la fe en ello, les parece inverosímil de percibirme a Mí directamente, eso es una característica especial del estado espiritual de los hombres, es una prueba, de que ya no tienen ninguna noción verdadera del “Obrar de Mi Espíritu”, de que por lo tanto, no comprenden ya tampoco las palabras de la Escritura. Además es una prueba de que no realizan la aspiración a conseguir los “Dones del Espíritu”, de que ya no saben, pues, de la repercusión de una vida en el amor, de una conducta justa ante Mí, de lo contrario se esforzarían, en verdad, a alcanzar los talentos del Espíritu, y entonces penetrarían también en ese saber por la fuerza del espíritu.

Y eso es muy dudoso y grave de que los hombres no sientan en Mí más al Padre, sino sólo aún a su Dios y Creador, si es que todavía creen en Mí. La relación de hijo hacia el Padre les es desconocida, y de ahí que tengan por imposible los más natural, de que el Padre habla a su hijo. Muy raramente sólo existe esa fe, y sin embargo, debiera cada hombre estar convencido de eso, entonces es primeramente cuando el hombre se esforzaría por llegar a ser hablado de Mí y cumplir todas las condiciones que son puestas para ello. Pues Yo no puedo manifestarme si anticipadamente no existen ciertos requisitos y la consciente "estar a la escucha", para no ejercer coación, pero de vez en cuando dejaré que resuene Mi Voz , sin embargo, sólo en los que su corazón pulsa por Mí, en los que con amor y por amor se han consagrado a Mí. Para que frecuentemente estén entonces a la escucha interior y Me den la posibilidad de que Me exprese. Mas quien no tenga esa fe, ese no está todavía en la verdadera relación hacia Mí, y por mucho que se considere estar llamado para estar activo para Mí y Mi Reino. Pues mientras dude aún de Mi plática directa, tanto tiempo no está su fe todavía viva, para dirigirse como un hijo a su Padre y ansiar oír Su Voz. Pero esto es un déficit, que demuestra también la miseria espiritual, en la que se halla la humanidad en el último tiempo antes de fin. De que los hombres distan tanto todavía de Mí, quien quisiera estarles presente a todos ellos.

Amén

De VADER spreekt met Zijn kind

Zoals IK tot Mijn discipelen gesproken heb, toen IK op aarde leefde, zo spreek IK ook heden nog tot allen die MIJ willen horen. Waar er maar een mens is die dit gelooft en zich voor MIJ openstelt, daar laat IK ook Mijn Stem weerklinken. Alleen vind IK dit geloof maar zelden en daarom kan IK ook maar zelden een mens rechtstreeks aanspreken, zelfs, als alle overige voorwaarden vervuld worden, als de mens door liefdewerken zich zo vormt, dat IK bij hem aanwezig kan zijn - wanneer hij zijn hart heeft gereinigd en als woonplaats voor MIJ heeft bereid.

Maar het geloof MIJ direct te kunnen vernemen is desondanks niet voorhanden, en daarom verzuimt de mens het voornaamste; van binnen te luisteren naar Mijn Stem, naar de uiting van Mijn Liefde, naar het teken van Mijn tegenwoordigheid, naar Mijn Woord.

Dat het geloof daaraan verloren is gegaan, daar het hun ongeloofwaardig lijkt MIJ rechtstreeks te vernemen, is een bijzonder kenteken van de geestestoestand van de mensen. Het is een bewijs dat hun het werkzaam zijn van Mijn GEEST niet meer duidelijk is, dat zij ook de woorden van de Schrift (de bijbel) niet meer begrijpen.

Het is verder een bewijs dat het streven naar de gaven van de GEEST achterwege blijft. Dat zij dus over de uitwerking van een leven in liefde, over een juiste levenswandel voor MIJ, niets meer weten, anders zouden toch de mensen moeite doen geestesgaven te verkrijgen en zij zouden dan ook binnendringen in dit weten over de kracht van de geest. En dit is zeer bedenkelijk, dat de mensen in MIJ niet meer de VADER zien - maar alleen nog hun GOD en Schepper, als zij nog aan MIJ geloven. De verhouding van kind tot VADER is hun vreemd - en zodoende houden zij het natuurlijkste voor onmogelijk, dat de VADER tot Zijn kind spreekt.

Slechts heel zelden is dit geloof aanwezig en het moest toch ieder mens vervullen, dan pas zou ook ieder mens zich moeite geven alle voorwaarden na te komen die gesteld worden om door Mijzelf aangesproken te kunnen worden. Want IK kan MIJ niet te kennen geven als niet het bewuste luisteren vooraf is gegaan, om geen geloofsdwang uit te oefenen. Maar IK zal ook van tijd tot tijd Mijn Stem laten weerklinken, maar alleen in hen wier harten sneller voor MIJ slaan, die MIJ in liefde zijn toegedaan, opdat zij dan vaker binnen in zichzelf luisteren en Mij de mogelijkheid geven MIJ te uiten.

Wie echter dit geloof niet heeft, die heeft ook nog niet de juiste verhouding met MIJ, alhoewel hij gelooft geroepen te zijn om voor Mij en Mijn rijk werkzaam te zijn. Want zolang hij nog Mijn rechtstreekse aanspreken in twijfel trekt, is ook zijn geloof nog niet zo levend dat hij zich als een kind tot zijn VADER wendt, en Zijn Stem verlangt te horen. Maar dit is een tekort, dat ook de geestelijke nood bewijst waarin de mensheid zich bevindt in de laatste tijd vóór het einde. Dat de mensen nog zo ver af zijn van MIJ, DIE echter bij hen allen aanwezig zou willen zijn.

Amen