• Volver

La obra de amor del hombre Jesús....

Es única la obra de amor que el ser humano Jesús realizó por vosotros.... Un alma de luz descendió a la Tierra y recorrió conscientemente el camino como un ser humano para liderar la lucha contra aquel que ya había derribado a Sus hermanos y a quien quería derrotar.... Y el camino era duro y amargo, era el camino de sufrimiento de un hombre que quería expiar una gran culpa por Sus semejantes.

Lo que el alma trajo de lo alto a esta tierra fue un exceso de amor a Dios y a los hombres.... Le sobraba lo que les faltaba a las almas caídas, pero por su propia culpa.... Porque habían rechazado la irradiación del amor de Dios, el alma del ser humano Jesús, sin embargo, deseaba constantemente el amor del Padre, y por eso este amor seguía irradiando hacia ella.... Y por eso Su amor se apoderó de los desaventurados hermanos y quería ayudarlos a salir de lo más profundo.

Por su amor, el alma de Jesús también estuvo en constante conexión con el Amor eterno, y se dejó colmar por Ello.... El Amor eterno Mismo tomó estancia en el alma del hombre Jesús, y así Dios se hizo humano.... Y el hombre Jesús ahora cumplió la obra de Redención para lo caído, porque el amor que Lo llenaba por completo lo movía a hacerlo y porque le daba la fuerza para realizar lo que trajo la redención a la humanidad; sufrir y morir en extrema agonía....

La humanidad estaba en gran angustia porque el adversario de Dios la mantenía presa y por sí sola no podía liberarse de él.... Por eso el Amor eterno Mismo en el alma del ser humano Jesús descendió a la Tierra y desató el grillete ofreciendo un sacrificio de rescate al que la tenía cautiva.... Él Si mismo.... Su vida como ser humano.... El amor movió a ser humano Jesús a aceptar una muerte sacrificial extremadamente dolorosa para liberar las almas de esa violencia.

Fue verdaderamente una obra de amor que es insuperable, porque fue una batalla de la luz contra las tinieblas, el Amor.... la Deidad Eterna.... Se enfrentó a Su oponente, y lo derrotó.... Y esta gran obra de la Misericordia fue llevado a cabo por un ser humano, porque se suponía que Éste proporcionaría al oponente la prueba de que el amor es más fuerte que el odio.... No fue el poder de Dios que dirigió la lucha, sino Su amor, y por eso el sacrificio fue realizado por un hombre débil a Quien el amor que habita en Él Le dio la fuerza para afrontar todo lo difícil....

Entonces el amor era la fuerza motriz que también tenía que vencer porque nada puede resistirlo, porque Dios Mismo se había mudado en el caparazón humano de Jesús, Que estaba lleno de amor, y Dios Mismo tenía que ser verdaderamente el vencedor sobre Su enemigo. Pero Él quería que la humanidad tomara nota de la lucha contra el enemigo. Pero Él quería también que la obra de Redención siguiera siendo un acontecimiento inolvidable para la humanidad.... Quería que el nombre de Aquel, Que lo ha logrado ya no desapareciera jamás....

Y por eso la obra de Redención se realizó de una forma que es y seguirá siendo inolvidable, porque la muerte de Jesús en la cruz no se puede negar, y mientras el mundo exista, el divino Redentor será mencionado por quienes creen.... porque no fue sólo un proceso externo de “crucifixión de una persona”, sino que el derramamiento del Espíritu” hecho posible por esta obra de Redención prueba también la redención del oponente de Dios.... y el Espíritu de Dios ahora también obrará nuevamente de manera redentora. Porque el oponente de Dios sumergió las almas en las tinieblas, pero el espíritu de Dios las devuelve a la luz....

El Espíritu de Dios es el signo, la prueba de una redención de las tinieblas, que sólo puede derramarse en el hombre a través de la obra de redención de ser humano Jesús, porque la culpa del pecado de antes le imposibilitaba obrar.... El Espíritu de Dios anunciará siempre el amor y la obra de Misericordia del ser humano Jesús, en Quien Dios Mismo se encarnó para redimir a los hombres....

amén

DJELO LJUBAVI COVJEKA ISUSA…

Jedinstveno je djelo Ljubavi koje je covjek Isus ostvario za vas… Jedna svjetlosna duša je sišla na Zemlju, i Ona je svjesno prošla put kao covjek, kako bi povela borbu protiv onoga, koji je vec doveo do pada Njene brace, i kojega je Ona željela savladati… A, put je bio težak i gorak, bio je put patnje jednog covjeka, Koji je želio iskupiti (namiriti podmiriti, nadoknaditi) veliku krivnju i dug Svojih bližnjih. Ono što je duša sa Sobom donijela odozgo na ovu Zemlju, bila je ogromna mjera Ljubavi za Boga i za bližnje.... Ona je imala ono što je palim dušama nedostajalo, no vlastitom krivnjom… Jer, one su odbile Božje zracenje Ljubavi, duša covjeka Isusa je medutim, stalno žudila Ocevu Ljubav, i zato je ovu Ljubav takoder neprestano zracila.... I zato je Njegova Ljubav obuhvacala nesretnu bracu, i željela im pomoci uzdici se iz bezdana. Duša covjeka Isusa je kroz njenu Ljubav takoder uvijek bila u stalnoj vezi s vjecnom Ljubavi, kojoj je dopuštala da ju ispuni… Sama vjecna Ljubav je uzela prebivalište u duši covjeka Isusa, i tako je dakle, Bog postao covjekom… A covjek Isus je sada ostvario djelo Otkupljenja za palo, jer Ga je na to poticala Ljubav koja Ga je potpuno ispunjala, i jer Mu je ona dala snagu da izvede ono što je covjecanstvu donijelo Otkupljenje: da iznimno bolno pati i umre.... Covjecanstvo je bilo u velikoj nevolji, jer ga je Božji protivnik držao zarobljenim i samo se nije moglo od njega osloboditi.... Zbog toga je vjecna Ljubav u duši covjeka Isusa sišla na Zemlju, i razbila okove, ponudivši onome, koji ih je držao zarobljenima, otkupnu žrtvu… Sebe Samoga… Svoj život kao covjek.... Ljubav je potakla covjeka Isusa da na Sebe uzme iznimno bolnu žrtvenu smrt, kako bi duše ljudi izbavila (oslobodila) od ove vlasti. Bilo je to uistinu djelo Ljubavi, kojem nema ravna, buduci je to bila borba svjetla protiv tame, Ljubav… vjecno Božanstvo… predala je Samu Sebe… Svojemu protivniku, i Ona ga je pobijedila… A ovo veliko djelo milosrda je ostvario covjek, buduci je Ovaj protivniku trebao dostaviti dokaz, da je Ljubav snažnija od mržnje… Nije Božja moc vodila borbu, nego Ljubav Ovoga, i stoga je žrtvu ostvario jedan slabi covjek, Kojemu je u Njemu prebivajuca Ljubav dala snagu, da na Sebe uzme svu težinu.... I tako je Ljubav bila pokretacka sila, koja je takoder morala iznijeti pobjedu, buduci njoj ne može ništa odoljeti, jer Sam Bog je navukao ljudski omotac Isusa, Koji je bio pun Ljubavi, a Sam Bog je uistinu morao biti Pobjednik nad Svojim neprijateljem. No, On je htio da covjecanstvo primi na znanje o borbi protiv neprijatelja.... On je htio da djelo Otkupljenja ostane nezaboravan dogadaj za covjecanstvo… On je htio da Ime Onoga, Koji je to ostvario, više za vjecnost ne izblijedi…. I zbog toga se takoder djelo Otkupljenja odigralo na nacin, koji jest i ostat ce nezaboravan, buduci je Isusova smrt na Križu neosporna, i dok god je svijeta, bit ce spominjan Božanski Otkupitelj od strane onih, koji su vjernici… jer to nije bio samo izvanjski postupak „raspeca jednog covjeka“, nego to, što je kroz ovo otkupljujuce djelo postalo moguce „izlijevanje Duha“, takoder dokazuje izbavljenje (otkupljenje) od Božjeg protivnika… te da i sada Duh iznova djeluje u izbaviteljskom smislu. Jer, Božji je protivnik sunovratio duše u tamu, Božji Duh im medutim, iznova dovodi svjetlo.... Božji Duh je znak, dokaz izbavljenja iz tame, koje se medutim može ostvariti jedino kroz smrt covjeka Isusa na Križu, buduci Mu je prethodno krivnja grijeha cinila nemogucim djelovati.... Božji Duh ce svagda objavljivati o djelu Ljubavi i milosrda covjeka Isusa, u Kojem se utjelovio Sam Bog, kako bi izbavio (otkupio) ljude.

AMEN