• Volver

Jesús estaba consciente de su Obra

Yo quería sufrir por vosotros, y por eso me preparé conscientemente para la Muerte en la cruz. Yo sabía del camino de sufrimiento enormemente difícil que Yo tenía que recorrer para redimiros de la desgracia y la muerte. Yo vi todo delante de Mí, y para Mí nada de lo que iba a sufrir me estaba desconocido, y aun así procedí .... Pues no me defendí y no rehuí el peligro, sino me acerqué conscientemente hacia él. Yo no observé solamente el proceso de mi Obra de Redención, sino también veía la debilidad y el desamparo de mis criaturas que estaban por el suelo, y a las cuales Yo sólo podía traer la liberación a través de mis Sufrimientos y la Muerte en la cruz.

Delante de mi Ojo espiritual todo se configuró con una claridad enorme .... el poder feroz de mi adversario, y la lejanía abismal de lo caído de Dios que aumentaba cada vez más .... Yo veía las tinieblas más profundas en el un lado, y la Luz más clara y la Bienaventuranza en el otro lado. Yo vine de la Luz, y quería llevar la Luz también a las tinieblas, pero para eso se necesitaba un puente, pues Yo tuve que ofrecer algo para tener el derecho de levantar las almas atormentadas de las profundidades hacia la Luz.

Yo tuve que sacrificar mi Vida para comprar así la vida de las criaturas desgraciadas. La única opción era la entrega voluntaria de Mí mismo, el sacrificio del mayor bien que Yo poseía, mi Vida, por Amor hacia aquellos que estaban muertos a consecuencia del pecado; de modo que con mi Vida Yo tuve que pagar por la de ellos.

Todo estaba claro y detallado ante mis Ojos, y por eso Yo ya sufría antes, indeciblemente, porque como ser humano Yo había sido creado con los mismos sentimientos que vosotros, con el miedo a la muerte, por los sufrimientos espantosos y de que Yo pudiera desmayarme, que mi Fuerza fuera demasiado débil y que mis hermanos caídos tuvieran que quedarse en su gran desgracia - si Yo fallaba.

Pero mi Fuerza crecía a medida en que se acercaba el día en que la Obra tenía que acontecer .... mi Fuerza crecía como mi Amor hacía la humanidad desdichada, cuya necesidad Yo reconocía cada día más, y aunque por momentos me sentía invadido por una debilidad en vista de lo que estaba por venir, mi Voluntad para concluir la obra que Yo había empezado no se debilitó.

Lo humano en Mí siempre estuvo asociado con el Padre que me llenaba de Fuerza, por lo que mi Amor continuamente se puso más poderoso, y finalmente fui a la muerte totalmente conscientemente, porque ahora sabía y reconocía que la muerte tenía que ser vencida - y que esto formaba parte de mi Misión.

El camino hacía la cruz fue amargo y doloroso, porque Yo tenía que cruzar las tinieblas más profundas para abrir la puerta al Reino de la Luz para todos los que quieren ascender desde las profundidades hacía la Luz. Pero como hombre Yo tuve que soportar los sufrimientos y los tormentos más amargos para ayudaros .... los que sin mi Acto de Redención –sin mi Muerte en la cruz– estabais irremediablemente perdidos.

Por eso mi Existencia como Hombre en la Tierra fue enormemente dolorosa, porque desde la hora en que el Padre se me reveló en mi forma material, Yo sabía todo lo que me esperaba .... y aun así Yo fui voluntariamente al camino de la cruz, porque no era la Voluntad del Padre sino mi Amor hacia los seres caídos que me impulsaba a llevar a cabo la Obra de Redención, y este Amor me dio la Fuerza de perseverar hasta la hora de mi Muerte.

Amén

Jezus was zich tevoren van Zijn werk bewust

Ik wilde voor u lijden en bereidde Me daarom bewust voor op de dood aan het kruis. Ik was op de hoogte van de buitengewoon zware lijdensweg die Ik moest gaan om u te verlossen uit nood en dood. Ik zag alles voor Me en voor Mij was niets geheim van wat Ik moest verduren. En toch ging Ik er op af. Ik verzette Me niet. Ik ontvluchtte het gevaar niet, maar trad het bewust tegemoet. Want Ik zag niet alleen dit verloop van Mijn verlossingswerk, Ik zag de zwakheid en het gebonden zijn van mijn schepselen die in grootste nood terneer lagen en aan wie Ik alleen bevrijding kon brengen door mijn lijden en sterven aan het kruis.

Helder en duidelijk stond alles Me geestelijk voor ogen, de gruwelijke macht van mijn tegenstander, de afgronddiepe verwijdering van het van God afgevallene die steeds groter werd. Ik zag de diepste duisternis aan de ene kant en het helderste licht en gelukzaligheid aan de andere kant. Ik kwam uit het licht en wilde het licht ook in de duisternis dragen, maar daar was een brug voor nodig. Ik moest er iets voor aanbieden om het recht te hebben de gekwelde zielen uit de diepte op te heffen naar het licht.

Ik moest mijn leven inzetten om het leven van de ongelukkige schepselen te kopen. Er was alleen maar deze ene weg van zelfopoffering, van het offer van het hoogste goed dat Ik bezat - mijn leven. Uit liefde voor diegenen die dood waren als gevolg van de zonde, moest Ik met mijn leven voor hun leven betalen. Helder en duidelijk stond Mij alles voor ogen en Ik leed tevoren al ontzaglijk, omdat Ik als mens met dezelfde gevoelens was geschapen als u, met de vrees voor de dood, voor het vreselijke lijden en voor Mij zelf, dat Ik zwakker zou kunnen worden. Dat mijn kracht te zwak zou zijn en dat mijn gevallen broeders verder in de grootste nood zouden moeten blijven wanneer Ik faalde. Maar mijn kracht groeide, hoe dichterbij de dag kwam dat het zou moeten gebeuren. Mijn kracht groeide evenals mijn liefde voor de ongelukkige mensheid wier nood Ik dagelijks beter inzag. En mijn wil om het werk te voltooien dat Ik was begonnen, werd niet zwakker, ondanks dat Ik soms door een zwakheid overvallen werd bij het zien van datgene wat voor Me lag. Want het menselijke in Mij bleef altijd verbonden met de Vader die Mij met kracht vervulde zodat mijn liefde steeds machtiger werd en Ik tenslotte in het volle bewustzijn de dood inging, omdat Ik nu ook inzag dat de dood zou moeten worden overwonnen en dat ook dit mijn taak was.

De weg naar het kruis was bitter en kwellend, want Ik moest door de diepste duisternis heen om de poort naar het lichtrijk te openen voor allen die uit de diepte omhoog wilden klimmen naar het licht. Maar als mens moest Ik het bitterste lijden en de kwellingen verduren om u te helpen die zonder mijn daad van verlossing, zonder mijn dood aan het kruis, reddeloos verloren zouden zijn.

En daarom was ook mijn bestaan op aarde als mens ontzettend smartelijk. Want vanaf het moment dat de Vader zich in mijn omhulling openbaarde, was Ik ook op de hoogte van alles wat Mij te wachten stond. En toch ging Ik vrijwillig de weg naar het kruis, want niet de wil van de Vader, maar mijn liefde voor het gevallene dreef Mij aan om het werk van verlossing te volbrengen. En deze liefde gaf Mij de kracht om vol te houden tot aan het uur van de dood.

Amen