• Volver

Humanidad incrédula –Proximidad del fin

Cada día os trae más cerca el fin. El tiempo huye hacia allí, pero la humanidad no se dá cuenta de eso, de lo que aún significa para ella cada día, de lo que aún pueden adquirirse y qué rápido ha transcurrido el tiempo que se os ha dado como prórroga aún hasta el fin. La humanidad no piensa en el fin, y por eso vegeta despreocupada o se preocupa sólo por cosas terrenas. La humanidad está ciega y no hace nada para que vea, ella vive y va al encuentro de la muerte, donde debiera adquirirse, sin embargo, la vida eterna, mientras aún permanece en la tierra. Y no puede suceder, no obstante, más que por medio de videntes y profetas se le anuncie el próximo fin, sólo se le puede transmitir el Evangelio, y está salvado quien cree en él.

Mas los hombres viven sin fe; lo que se les presenta de Dios, de Cristo, del más allá, no lo rehusan plenamente, tal vez, pero la fe verdadera en ello, no la tienen, y por eso su fe es sin valor. Pero vosotros hombres tenéis que obteneros esa fe, si no queréis perderos. Pues sin la fe no invocáis a Dios y no le pedís por el envío de Gracias, para que podáis haceros aptos para el más allá. Sin fe no vivís una vida consciente de la vida en la tierra con objetivo espiritual, sino sólo una vida meramente terrenal, la que continúa sin éxito para la eternidad. La fe tiene que renacer en vosotros, o hacerse una fe convincente, si ella es tan sólo una fe de formas y ceremonias.

Y por eso tenéis que oír lo que os es anunciado por los mensajeros de Dios, no podéis rechazarlo ahora mismo, sino que tenéis que tomaros la molestia de reflexionar sobre ello, que se os ha predicado.

Si tenéis buena voluntad, entonces no os costará mucho creer, y luego ya os disponéis conscientes al fin. Contáis con la posibilidad y os arrepentís, tratáis así de cambiaros, pues la verdadera fe efictúa tal cosa.

Si sois de buena voluntad, pues la buena voluntad hace siempre que en sí se despliegue el amor, porque una buena voluntad sale siempre de un buen corazón. Y el amor ayuda a una convicción de fe. Por eso hombres buenos que actúan en amor, creen también mucho antes en el fin, pues esa creencia nace del amor, y ella es constantemente alimentada por el amor.

Tratad tan sólo de ganar una buena fe, una fe viva que os impulse al trabajo en vuestras almas. Y si la habéis obtenido, transmitirla también a vuestros semejantes, pues es grande la necesidad bajo los hombres, precisamente porque os falta la verdadera fe en Jesucristo como Salvador, en una vida eterna en el reino espiritual. Eso es para los hombres un concepto irreal, y en caso favorable, ellos sólo se confiesan con la boca a Él, y el corazón no sabe nada de ello; entonces les falta a los hombres el saber y la fuerza para transformarse y entonces la vida terrenal ha pasado, sin haber llevado a la meta, a una madurez que le asegura la vida eterna. Y el fin viene cada vez más próximo.

Quien permanece sin fe, ese va al encuentro de un fin espantoso, de un destino, ante el que retrocedería espantado si él lo supiera. Los mensajeros de Dios, Sus servidores elegidos por Él Mismo, lo anuncian a los hombres y se refieren señalando el próximo fin. Escuchádlos, si van también a vosotros, y meditad lo que ellos os anuncian. Y contad con la posibilidad de que os han dicho la Verdad. Entonces aspiraréis a un cambio de conducta, entonces el mundo terrenal no os parecerá tan importante, y dirigiréis luego vuestra preocupación más al alma, y entonces tampoco necesitáis temer el próximo fin, porque él será para vosotros sólo una transición a una nueva vida, la que siempre más y más os hará felices, porque nunca más puede seros quitada.

Amén

BEZVJERNO ČOVJEČANSTVO.... - KRAJ JE BLIZU....

Svaki dan vas privodi bliže Kraju. Vrijeme prolazi brzo, ipak ljudska rasa nije svjesna onog što svaki dan i dalje naznačava za ljude, što bi i dalje mogli postići i kako skoro će vrijeme koje im je još podareno do Kraja dokončati. Ljudska rasa ne uzima u obzir Kraj i time živi bez brige ili jedino brine u svezi zemaljskih stvari. Čovječanstvo je sliepo i ne čini ništa da otvori njegove oči; ono je živo i približava se smrti premda je naumljeno postići vječni život dok još živi na Zemlji. A ipak, ništa drugo ne može biti učinjeno nego mu proglasiti skori Kraj kroz vidjeoce i proroke, jedino im Evanđelje može biti poslano, i svatko tko vjeruje u njega će biti spašen.... Međutim, ljudi žive bez vjere; premda oni ne odbacuju uvijek otvoreno ono što im je predstavljeno od strane Boga, od strane Krista, od strane onostranog, oni unatoč tome ne posjeduju ispravnu vjeru, unutarnje uvjerenje to, i time je njihovo vjerovanje beskorisno. Ali ako vi ljudi ne želite zastraniti vi morate zadobiti ovu vjeru. Jer bez vjere vi nećete niti zazivati Boga niti zaklinjati za darove milosti tako da budete sposobni postati prikladni za zagrobni život. Bez vjere vi nećete uspostaviti vezu sa Isusom Kristom, Koji jedini jest staza do vječnog života [[(Ivan 14:6)]].... bez vjere vi nećete živjeti vaš zemaljski život savjesno u saznanju o duhovnom cilju, namjesto vi ćete živjeti čisto jedan zemaljski život koji ne postiže ništa za vječni život. Vjera mora oživjeti u vama ili postati uvjerena vjera, ako je ona tek tradicijama utvrđena [[(konvencionalna)]] vjera.... Otud vi morate slušati što vam Božji glasnici proglašavaju; vi ne bi trebali smjesta odbaciti što vam je propovijedano nego uložiti napor o tome razmišljati....

Ako je vaša volja dobra vi nećete naći teškim vjerovati, u tom slučaju vi ćete već savjesno uzimati u obzir Kraj. Vi ćete uzeti mogućnost u obzir; vi ćete se pokušati promijeniti, jer to je učinak istinske vjere.... Ako je vaša volja dobra.... jer dobra volja također uvijek razvija Ljubav unutar sebe, budući dobra volja uvijek proizlazi iz dobrog srca. I Ljubav vam pomaže steći osvjedočenu vjeru. Iz ovog razloga dobri i pomoćni ljudi će više vjerojatno vjerovati u Kraj, jer ovo vjerovanje potječe iz Ljubavi i neprestano je hranjeno Ljubavlju. Samo pokušajte steći ispravnu vrstu vjere, živu vjeru, koja vas nagoni raditi na unapređivanju vaše duše.... i jednom kada ste ju stekli vi ćete ju također prenijeti na vaša bližnja ljudska bića [[(ili podijeliti sa vašim bližnjim ljudskim bićima....)]], jer među čovječanstvom je velika nedaća, baš radi toga jer vam nedostaje vjere u Isusa Krista kao Iskupitelja, u vječni život u duhovnom kraljevstvu. Ovaj je koncept nestvaran za ljude, u najboljem slučaju oni ga samo ispovijedaju sa njihovim usnama dok je njihovo srce o tome nesvjesno; ali onda ljudskom biću nedostaje znanja i snage da sebe preobrazi, naknadno, zemaljski život dokončava bez da je doveo do cilja, bez da je postigao zrelost koja mu osigurava vječni život. A Kraj se sve više približava.... Svatko tko ostaje bez vjere se približava užasnom Kraju, sudbini koja bi ga užasnula ako bi o njoj imao znanje. Božji glasnici, sluge koje On odabire za Sebe, to proglašavaju ljudima i skreću njihovu pažnju na skori Kraj. Slušajte ih ako dođu k vama, i razmišljajte o onome što kažu.... i uzmite u ozbir mogućnost da su vam oni rekli Istinu. Onda ćete stremiti spram toga da promijenite sebe, zemaljski svijet vam više neće izgledati tako važan i vi ćete o vašoj duši voditi bolju brigu; onda se isto tako nećete morati bojati skorog Kraja, jer on će za vas jedino biti prijelaz u novi život koji će vas učniti rastuće sretnima budući vam nikada više iznova ne može biti oduzet.

AMEN