• Volver

Fin del mundo. Día del juicio

El final vendrá cuando nadie lo espera. Será un momento en que los hombres apartados de Dios se encuentran en pleno gozo de la vida, mientras que los devotos a Dios se encuentran en apuros y esperan la Venida del Señor.

Los que viven la vida no dedican ni un solo pensamiento al final inminente, sin escrúpulos viven al día, se dan la gran vida en placerse mundanos, y así pecando se encuentra completamente bajo la influencia de Satanás.

Serán días en que aparentemente se habrá producido una mejora de las condiciones de vida - días en que para aquellos hombres que ceden a las exigencias de la autoridad la desgracia está remediada... donde únicamente tienen que sufrir aquellos hombres que están proscritos por la causa de la fe...

Y en medio de este alborozo viene el Juicio, sorprendente también para los temerosos de Dios, porque no hay nada que les señala que podría realizarse una mejora de su situación tan triste. La humanidad se ha cargado con gran fardo de pecados... se ha separado del todo de Dios y se ha dirigido a su adversario, y la parte de este ya la ha recibido en la Tierra - alegrías mundanas en exceso... El pensar y las aspiraciones de los hombres son cada vez más malos, lo que se manifiesta en su actividad en contra de los fieles, a los que atormentan sin compasión... los que son desamparados ante semejante poder brutal. Todo lo que hacen es mero trabajo para Satanás, por lo que están en condiciones para el declive.

De modo que vendrá el final, tal como está anunciado por Palabra y Escritura. Será un día de horror para los hombres... la Tierra se rajará, y las grietas escupirán fuego desde su interior, y todos los elementos estarán en revolución. Los hombres entrarán en pánico y procurarán a huir, pero adonde se dirijan, por todas partes pasa lo mismo - el ocaso seguro... Ha llegado el final para todos cuyos sentimientos están apartados de Dios... pero para los Suyos ha llegado la salvación de los grandes apuros, pues están alejados en su cuerpo vivo y de esta manera no tienen que experimentar el final del cuerpo físico.

Ya hace tiempos que Dios ha anunciado que la hora vendrá, pero como no hacen caso a sus predicciones, de repente los hombres se verán ante una situación horrorosa que no tiene escapatoria.

El ocaso de la Tierra ya está decidido desde eternidades, pero cuándo tendrá lugar, esto está oculto para los hombres. Por eso lo van a experimentar cuando se imaginan ser los señores del mundo... cuando intentan sacar todo el gusto posible de la vida... cuando están totalmente absortos del mundo y por eso descartan a Dios de sus pensamientos...

Y esto es lo que Dios hace para que se acuerden de Él... A todo aquel que ha pecado contra Él por no reconocerle, Él le pide cuentas. Él juzga a los hombres y separa los unos de los otros, atrayendo los suyos a Sí a su Reino, y a los otros vuelve a exiliarlos, o sea, hace que de una manera horrorosa experimenten su final corporal, y de nuevo cautiva sus almas, es decir, ata la voluntad de lo espiritual. De esta manera privada de su libre voluntad, lo espiritual tiene que repetir el camino de desarrollo10 en la nueva Creación.

Se trata de un proceso horroroso, pero aun así es un Acto de Justicia divina, porque la propensión al pecado de los seres humanos ha alcanzado su colmo. Están al servicio de Satanás, y ellos mismos se han convertido en meros diablos, para los que no puede haber otra suerte que la extinción corporal y cautividad espiritual, para que los fieles a Dios en la Nueva Tierra estén libres de ellos y puedan llevar una vida en paz y concordia.

Aunque Dios perdone y cada vez de nuevo demuestre Paciencia –a pesar de que la propensión al pecado aumente–, el final viene irrevocablemente cuando menos se lo espera. Pues también los fieles estarán perplejos porque parece que todo lo mundano parece imponerse... porque aumenta el poder de aquellos que representan el mundo, por los que los fieles se han quedado sin poder y derechos.

De modo que aparentemente el mundo está firme - y sin embargo está tan cerca de su ocaso... hasta que haya llegado el día que Dios ha determinado desde hace eternidades - el día que nadie puede predeterminar y que aun así, conforme el Plan de Dios, se producirá en él la disolución definitiva de todo lo que haya sobre la Tierra. Únicamente Dios sabe el día preciso, mientras que los hombres deberían esperarlo siempre y prepararse convenientemente, para que formen parte de aquellos a los que Dios antes aleja... para que no formen parte de aquellos que el día del juicio estén condenados como está anunciado en Palabra y Escritura...

Amén.

Einde van de wereld - De dag van het oordeel

Wanneer niemand het verwacht zal het einde komen. Het zal een tijd zijn waarin de van God afgekeerde mensen volop van het leven genieten, terwijl de God getrouwen angstig in nood verkeren en het komen van de Heer verwachten. Maar de eersten denken totaal niet aan het komende einde: zonder scrupules leven ze in het wilde weg, ze houden geen maat in het aardse genieten, zwelgen en zondigen en staan geheel onder de invloed van de satan. Het zal een tijd zijn, waarin schijnbaar een verbetering in de levensomstandigheden is ingetreden, waarin de aardse nood is opgeheven voor de mensen die zich voegen naar de eis van de opperheerschappij, waarin alleen de mensen moeten lijden die uitgestoten zijn omwille van hun geloof.

En midden in deze vreugderoes komt het oordeel als bij verrassing - ook voor de God getrouwen - omdat niets tevoren er de schijn van heeft dat er een verandering in hun droevige toestand intreedt. De zondeschuld van de mensheid is op de top, ze heeft zich geheel van God losgemaakt en zich naar Zijn tegenstander gekeerd, ze heeft diens deel op aarde ontvangen, aardse vreugden in overmaat en het denken en streven van de mensen wordt steeds slechter en komt tot uitdrukking in het optreden tegen de gelovigen, die zonder erbarmen gekweld worden en hulpeloos staan tegenover hun macht en meedogenloos geweld. Ze verrichten ten volle arbeid voor de satan en de mensen zijn rijp voor de ondergang. En zo komt het einde, zoals het verkondigd is in woord en geschrift. Het zal een dag vol van ontzetting zijn voor de mensen. De aarde zal splijten, vuur zal losbreken uit het binnenste der aarde en alle elementen zullen in opstand zijn. En de mensen zullen proberen te vluchten en in onbeschrijflijke paniek geraken, maar waarheen ze zich ook keren, het is overal hetzelfde, een zekere ondergang.

Het einde is gekomen voor allen die een van God afgekeerde geest hebben en de verlossing uit de grootste nood voor de zijnen die in levende lijve worden weggenomen en zo het lichamelijke einde ontgaan. God heeft de tijd al lang tevoren aangekondigd, maar er wordt geen acht geslagen op Zijn voorspellingen en zo zullen de mensen zich plotseling in een vreselijke toestand zien, waaruit geen redding is. De ondergang van de oude wereld is sinds eeuwigheid besloten, maar wanneer dit gebeurt is voor de mensen verborgen en zo maken ze dit mee op een tijd, waarin ze zich zelfbewust en als heren van de wereld wanen, waarin ze uit het leven aan genot trachten te halen wat maar mogelijk is, waarin ze geheel door de wereld zijn gevangen en daarom God uit hun denken bannen.

En zo bereikt God dat Hij niet vergeten wordt. Hij roept ter verantwoording wat tegenover Hem heeft gezondigd, omdat het Hem niet erkent. Hij spreekt recht over alle mensen en scheidt ze van elkaar, doordat Hij de zijnen tot zich omhoog haalt in Zijn rijk en de anderen weer in de ban doet doordat Hij hen op een vreselijke manier hun lichamelijke einde doet vinden en hun ziel opnieuw gevangen neemt, dat wil zeggen de wil van het geestelijke bindt, zodat het in onvrijheid van wil weer de weg van ontwikkeling af moet leggen in de nieuwe schepping. Het is een gruwelijk gebeuren en toch een daad van goddelijke gerechtigheid, want de zondigheid van de mensen heeft zijn hoogtepunt bereikt. Ze staan in dienst van de satan en zijn zelf pure duivels geworden, voor wie er niets anders mogelijk kan zijn dan lichamelijke vernietiging en geestelijke gevangenschap, opdat de God getrouwen van hen bevrijd worden en een leven kunnen leiden in vrede en eendracht op de nieuwe aarde.

En of God ook talmt en steeds weer geduld heeft terwijl de zondigheid toeneemt; het einde komt onherroepelijk en op een tijd waarop het niet wordt verwacht. Want ook de gelovigen zullen versteld staan, omdat al het wereldse de overhand lijkt te krijgen, omdat de macht van diegenen toeneemt die de wereld vertegenwoordigen en de gelovigen door hen machteloos en rechteloos zijn geworden. En dus is de wereld schijnbaar stabiel en is toch haar ondergang zo nabij - tot de dag is gekomen die God heeft vastgesteld sinds eeuwigheid, die niemand van tevoren kan bepalen en die toch volgens Gods plan de definitieve oplossing zal brengen van datgene wat op de aarde is. God alleen kent de dag, de mensen moeten hem steeds verwachten en zich erop voorbereiden opdat ze tot diegenen behoren die God tevoren wegneemt, opdat ze niet tot diegenen behoren die verdoemd worden op de dag des oordeels zoals het is verkondigd in woord en geschrift.

Amen