• Volver

Misericordioso fin de los tiempos....

Y, sin embargo, este tiempo debe ser llamado un tiempo lleno de gracia, porque Dios ayuda a los humanos en todos los sentidos para que encuentren el camino hacia la altura, una y otra vez les trae Su Palabra y trata de guiarlos hacia la verdad, la que sola puede guiar el pensamiento en el camino correcto. Intenta hacerles entender que viven en la Tierra por el bien de un objetivo más alto, para que establezcan la relación correcta con Él. Todas estas son gracias que fluyen hacia los humanos a través de Su gran amor y misericordia.

Y los seres humanos creyentes también son considerados extraordinariamente para para poder superar con éxito la lucha final de la fe. Él también les trae una fuerza extraordinaria en forma de la Palabra divina, que les transmite directamente y que fortalecerá a los creyentes en los momentos de angustia más difíciles. Porque Él estará entre ellos y con apariencia visible animará y fortalecerá a los que son Suyos para luchar por Él. Y si también parece que la necesidad terrenal sea tan grande como que Dios hubiese abandonado a los humanos.... está más cerca de ellos que nunca.... Sólo espera sus súplicas para poder fortalecer sus almas, incluso si ellos sacrifican el cuerpo al sufrimiento terrenal....

Porque no es el cuerpo que está en peligro, sino sólo el alma y el sufrimiento que tiene que pasar el cuerpo sólo sirve para purificar el alma, que un día dará gracias a Dios en la eternidad. Cuando el humano no se decide por sí mismo debido a la debilidad de su voluntad, Dios le insta a tomar una decisión, porque Él conoce la debilidad de la voluntad del ser humano y acude en su ayuda, aunque el ser humano como tal todavía no pueda reconocer Su ayuda. Muchas vidas en la Tierra se han acortado y, por lo tanto, requieren mayores medios de educación en este corto tiempo. Y es por eso que el tiempo es tan extremadamente doloroso y, sin embargo, puede ser una bendición para muchos que, sin el sufrimiento, se hundirían irremediablemente en el abismo....

Es un tiempo de gracia, aunque de inmenso sufrimiento, pero sólo así la humanidad pueda transformarse todavía, mientras que una vida sin preocupaciones sólo aumentaría la distancia de Dios y ya no produciría ningún éxito espiritual. Pero las consecuencias son tan extremadamente significativas para los humanos que han fracasado en la vida en la Tierra, el curso posterior del desarrollo es tan tortuoso y horrible que el sufrimiento del fin de los tiempos puede considerarse pequeño porque es de corta duración en comparación con el sufrimiento que lo espiritual tiene que pasar, que ha fracasado en la Tierra. Y por eso el sufrimiento en la Tierra tiene que considerarse todavía como una gracia, ya que todavía da a los humanos la oportunidad de establecer un vínculo con Dios y así poder evitar lo peor de sí mismos.... siendo desterrados nuevamente en la forma sólida después del fin este de este periodo de redención.... pero lo cual es el destino de lo espiritual que permanece desafiando a Dios y que incluso las dificultades y tribulaciones de los últimos tiempos no le permitieron encontrar el camino de regreso a Dios.

Estos han ignorado la gracia de Dios y también tienen que aceptar las consecuencias.... La gran paciencia, el amor y la misericordia de Dios son sumamente grandes, sin embargo, Se ha fijado un objetivo para la salvación de lo espiritual. Pero Dios apoya lo espiritual con todos los recursos. Él todavía busca salvar las almas que aún no están completamente en poder del oponente, y por eso da a los humanos gracias sobre gracias.... y sólo se necesita la voluntad de aquellos, para permitir que esta gracia se haga efectiva en sí misma, entonces los inmensos sufrimientos del fin de los tiempos serán también una bendición....

amén

MILOSTIVO VRIJEME KRAJA....

Pa ipak ovo vrijeme Kraja mora biti nazvano milostivim vremenom (vremenom bogatim milošću), jer Bog na svaki način ljudima pomaže da pronađu put uvis, opet i opet iznova On dovodi Svoju Riječ blizu njih, On ih nastoji uvesti u Istinu, koja je jedina koja upravlja misli na pravi (ispravni) put. On nastoji učiniti ljudima razumljivim da zemaljski život žive zbog više svrhe, da ih navede da uspostave ispravan odnos s Njim. Sve ovo su milosti koje ljudima pritječu kroz Njegovu veliku Ljubav i milosrđe. A čovjek koji vjeruje će također biti iznimno opskrbljen, kako njima mogao uspješno odoljeti u posljednjoj vjerskoj borbi. On njima isto tako privodi iznimnu snagu u obliku Božanske Riječi, koju im On izravno prenosi, i koja će učvrstiti (osnažiti) vjernike u najtežem vremenu muke. Jer, On će biti među njima, i kroz vidljive pojave će Svoje ohrabriti i učiniti ih snažnima da se bore za Njega. Čak i ako može izgledati da je zemaljska nevolja tako velika, kao da je Bog napustio ljude.... On je njima bliži nego ikada.... On jedino čeka na njihov poziv, da može osnažiti njihove duše, čak i kada On tijelo izloži zemaljskoj patnji.... jer nije tijelo u opasnosti, nego jedino duša, a patnja kroz koju treba proći tijelo, služi samo pročišćavanju duše, koja će to Bogu zahvaljivati jednom u vječnosti. Gdje čovjek, kroz slabost njegove volje, sam ne donosi odluku, tamo ga Bog potiče da odluči, budući da On zna o slabosti volje čovjeka, i dolazi mu u pomoć, iako čovjek kao takav, još ne može prepoznati Njegovu pomoć. Toliki mnogi zemaljski životi su skraćeni, i stoga zahtijevaju povećana odgojna sredstva u ovom kratkom vremenu. I zbog toga je vrijeme tako nadasve teško (mučno), a ipak može biti od blagoslova za mnoge, koji bi bez patnje, nespašeni propali u bezdan (ponor).... Vrijeme je milosti, premda i ogromne patnje, ali jedino kroz ovu, čovječanstvo još može biti promijenjeno, dok bi jedan bezbrižan život još povećao udaljenost od Boga, i više nikakav duhovni uspjeh ne bi dozrio. Ali, posljedice za ljude koji su zakazali u zemaljskom životu, su tako iznimno važne, daljnji put razvoja je toliko mučan i užasan, da patnje vremena Kraja treba nazvati neznatnima, jer su tek kratkoga vijeka obzirom na patnje kroz koje mora proći duhovno koje je podbacilo na Zemlji. I stoga patnja na Zemlji još treba biti sagledana kao milost, daje li ona ljudima još uvijek mogućnost uspostaviti vezu sa Bogom, i time biti u stanju od sebe odvratiti ono najgore.... obnovljeno prognanstvo u krutu formu, po isteku ovog perioda otkupljenja, što je, međutim, sudbina preostalog Bogu-protivnog duhovnoga, kojega ni nevolja i muka vremena Kraja, nije navela da pronađe put povratka Bogu. Njima je Božja milost prošla nezapažena, i sada također moraju na sebe uzeti posljedice.... Božje strpljenje, Ljubav i milosrđe je ogromno, ali izbavljenje duhovnoga je ozbiljan cilj. Međutim, Bog stoji uz duhovno sa svim pomoćnim sredstvima, On nastoji još uvijek spasiti duše koje nisu u potpunosti u vlasti protivnika, te stoga ljudima dostavlja milost na milost.... i potrebna je jedino njihova volja, da ova milost može postati učinkovita na njima, onda su čak i ogromne patnje vremena Kraja na blagoslov.

AMEN