• Volver

Los catástrofes en la naturaleza y sus explicaciones espirituales....

La Tierra está en constante rotación alrededor de sí mismo y nunca permanece inmóvil. Esta es también la explicación del desarrollo de la Tierra desde una masa inicialmente liquida hasta un cuerpo terrestre sólido que ahora se ha convertido en un lugar de residencia de todo tipo de seres vivos. Sin embargo, el núcleo de la Tierra es todavía líquido y no es apto para que viva ningún ser vivo hasta que se solidifique. Si esta masa líquida se abre camino hacia la superficie a través de erupciones, esto equivale a una destrucción completa de todos los seres vivos de esta superficie, y los humanos y los animales temen tales erupciones porque trae consigo su total construcción. La sabiduría divina, por tanto, sólo lo permite en casos de extrema necesidad, es decir, toda erupción debe estar precedido primero por la voluntad de Dios antes de que pueda tener lugar, y esto se basa en Su amor y sabiduría....

Las fuerzas dentro de la Tierra deben estar constantemente activas, porque esta actividad significa la posibilidad de vida para la Tierra, es decir, para todos los seres en la superficie terrestre, porque tan pronto como la Tierra se solidifica por completo, cesa toda la vegetación. Esta actividad interior de las fuerzas espirituales es ya un cierto servicio para la redención de lo espiritual y, por lo tanto, a estas fuerzas también se les debe dar la oportunidad de comenzar su desarrollo en la Tierra, aunque deben pasar tiempos impensables antes de que este espiritual pueda comenzar el cambio de formas en la Tierra. Por lo tanto, cada catástrofe natural en la Tierra puede ser el final de la carrera terrenal del ser espiritual más desarrollado, el ser humano, pero al mismo tiempo es el comienzo de un periodo terrenal de un tiempo increíblemente largo para el ser espiritual completamente inmaduro y por lo tanto debe ser visto según lo previsto por Dios.

Toda creación sólo sirve al propósito de desarrollar lo espiritual a la altura.... Si por parte del humano ya no se esfuerza por un desarrollo superior del alma, se ignora el propósito y el objetivo de la vida en la Tierra, entonces Dios acaba con esta vida y al mismo tiempo Le da a lo espiritual, que está al comienzo del desarrollo, la posibilidad de un desarrollo continuo.... Él destruye, por así decirlo, para permitir que surjan nuevas creaciones a través de la obra de destrucción, que nuevamente albergan lo espiritual dentro de sí mismo, a lo cual se le concedió la gracia de la existencia en la Tierra. Porque nada sucede sin sentido y propósito donde reina el amor y la sabiduría de Dios....

amén

Catastrofen in de natuur en hun geestelijke verklaring

De aarde is in eeuwigdurende omwenteling om zichzelf en blijft nooit onbeweeglijk stilstaan. Dit is ook de verklaring voor de ontwikkeling van de aarde uit de oorspronkelijk vloeibare massa tot het vaste lichaam aarde, dat verblijfplaats is geworden van levende wezens van allerlei aard. Maar de kern van de aarde is nog steeds vloeibaar en ook niet geschikt als verblijfplaats voor welk levend wezen dan ook, totdat deze gestold is.

Breekt zich nu door erupties deze vloeibare massa een baan naar de oppervlakte, dan is dit van dezelfde betekenis als een totale vernietiging van alle levende wezens op deze oppervlakte. En daarom zijn zulke uitbarstingen gevreesd door mens en dier, omdat dit hun algehele vernietiging met zich meebrengt. De goddelijke wijsheid laat ze daarom in gevallen van uiterste noodzaak toe, dat wil zeggen aan elke uitbarsting moet eerst de wil Gods voorafgaan, voordat hij kan plaatsvinden. En dit is gegrond op Zijn liefde en wijsheid.

De krachten in het binnenste der aarde moeten aan één stuk door actief zijn, want dit werkzaam zijn betekent voor de aarde - dat wil zeggen voor alle wezens op het aardoppervlak - mogelijkheid van leven. Want zodra de aarde helemaal is gestold, houdt elke plantengroei op. Deze innerlijke werkzaamheid van de geestelijke krachten is dus al een zeker dienen, om het geestelijke te verlossen. En daarom moet er aan deze krachten eveneens eenmaal de mogelijkheid worden gegeven, hun gang over de aarde te beginnen om zich te ontwikkelen, ofschoon ondenkbare tijden moeten voorbijgaan, voordat dit geestelijke de wisseling van vorm op aarde kan beginnen.

Elke natuurcatastrofe kan dus voor het hoogst ontwikkelde geestelijke wezen, de mens, een einde van zijn levensweg op aarde zijn. Maar het is tegelijkertijd voor het helemaal onrijpe geestelijke het begin van een periode op aarde van weer onvoorstelbaar lange tijd, en daarom als door God gewild te beschouwen. Elke schepping dient alleen het doel het geestelijke positief te ontwikkelen.

Wordt nu van menselijke zijde een positieve ontwikkeling van de ziel niet meer nagestreefd; wordt het doel en de zin van het aardse leven buiten beschouwing gelaten, dan beëindigt God dit leven en geeft Hij tegelijkertijd het geestelijke, dat aan het begin van zijn ontwikkeling staat, de mogelijkheid van een zich voortzettende ontwikkeling. Hij vernietigt in zekere zin, om door het werk van vernietiging nieuwe scheppingen te laten ontstaan, die weer het geestelijke in zich bergen, waaraan de genade van de gang over de aarde werd toegekend. Want waar Gods liefde en wijsheid aan het werk is, gebeurt niets zonder zin of doel.

Amen