• Volver

Dios es el Amor.... El misterio del Amor....

El secreto más grande es el Amor de Dios, y ese secreto sólo se puede ventilar a través del Amor, esto quiere decir, solamente el hombre que es activo en el Amor por sí mismo, es capaz de comprender el Amor divino.

Cada pensamiento amoroso mental es una irradiación de Dios, Quien en Sí es Amor. Y la disposición de aceptar tal pensamiento, esto quiere decir, de dirigirlo desde el corazón donde nació hacia al cerebro, o sea adueñarse de el en cierto modo, es la disposición de recepción para esa irradiación de Amor de Dios. Puesto que la buena disposición del corazón es la condición para que el Amor de Dios surta efecto.

Dios es el Amor....

Esto es un misterio y quedará como un misterio para los hombres mientras que pertenezcan a esta tierra, y con frecuencia todavía en el más allá. Puesto que a ellos les parece el Amor como un concepto con el cual un ser tiene que estar relacionado. Se les parece el Amor como la caracterización de una manera de ser y, sin embargo, el Amor es la Misma esencia de ser.

El Amor es algo mental que no explica la manera de ser, sino que es en sí mismo esencia de ser.

El Amor es lo bueno, lo divino, cuando la palabra es aplicado por seres humanos mientras que Dios Mismo solamente puede ser figurable como Amor, pero eso sólo será comprensible para los hombres, que ellos mismos están tan penetrados por el Amor, que en la actuación del Amor sienten la cercanía de Dios. Puesto que lo que ahora ellos sienten es otra vez solamente el Amor, y sin embargo están cerca de Dios, porque Dios y el Amor son uno.

Todo lo que se configura hacia el Amor está en relación íntima con Dios, esto quiere decir, la configuración hacia el Amor es una asimilación de lo imperfecto hacia lo perfecto hasta ahora.

El Amor es algo perfecto, Dios es la perfección, entonces el Amor y Dios tiene que ser Uno. Pero la falta de Amor es un grado de imperfección, también es un estado de la lejanía de Dios, porque Dios sin el Amor no es imaginable.

Por eso una actuación en Amor siempre va a determinar un sentimiento de felicidad, y esto es la cercanía de Dios, que también el alma lo siente sensiblemente, por consecuencia cada actividad de Amor elevada tiene que exteriorizarse en un sentimiento de felicidad elevado, de paz interior y una fuerte confianza en sí mismo, porque todo eso es divino, esto quiere decir una prueba de la cercanía de Dios, que solamente puede manifestarse en modo mental o sea en los sentimientos del alma, no en el bienestar del cuerpo.

La cercanía de Dios engendra otra vez el Amor, puesto que Dios en Sí es Amor, Su presencia tiene que manifestarse otra vez en un sentimiento de Amor.

Y ese Amor otra vez afluye de regreso hacia Dios como su salida, se une al ser humano convertido en Amor, esto quiere decir, cuya alma con Dios.... Afluye el Amor hacia el Amor, y de este modo tiene lugar la unión de la esencia de ser con la esencia de ser original, que en Si solamente es Amor

Amen

God is de Liefde - Het mysterie van de liefde

Het grootste geheim is de liefde van God. En dit geheim is alleen te ontsluieren door de liefde. Dat wil zeggen: alleen de mens die zelf liefdadig is, is in staat de goddelijke liefde te begrijpen. Elke liefdevolle geestelijke gedachte is een uitstraling van God Die op zich Liefde is. En de bereidwilligheid zo’n gedachte aan te nemen, dat wil zeggen haar vanuit het hart waar ze geboren wordt naar de hersenen te leiden, haar dus in zekere zin zich eigen te maken, is de bereidheid deze uitstraling van Gods liefde te ontvangen. Want de bereidwilligheid van het hart is voorwaarde dat Gods liefde werkzaam wordt.

God is de Liefde. Dit is een mysterie en zal voor de mensen een mysterie blijven, zolang ze bij deze aarde horen en vaak ook nog in het hiernamaals. Want de liefde komt hun voor als een begrip waarmee een wezen in verbinding moet worden gebracht. De liefde schijnt hun een kenmerk toe van een wezen en toch is de Liefde het Wezen zelf. De Liefde is iets geestelijks dat niet de aard van het wezen begrijpelijk maakt, maar op zich iets wezenlijks is. De liefde is het goede, het goddelijke als het woord op mensen wordt toegepast, terwijl God zelf alleen als Liefde is voor te stellen, maar dit wordt alleen begrijpelijk voor de mensen die zelf van de liefde zo doordrongen zijn dat ze in het werkzaam zijn in liefde ook de nabijheid van God voelen. Want wat ze nu gewaar worden is weer alleen de liefde en toch zijn ze dicht bij God, omdat God en de Liefde één zijn.

Alles wat zich tot liefde vormt is in innige verbinding met God. Dat wil zeggen: het vormen tot liefde is een aanpassen van het tot nu toe onvolmaakte aan het volmaakte. De liefde is iets volmaakts. God is de Volmaaktheid, dus moeten de Liefde en God één zijn. Gebrek aan liefde is echter een graad van onvolmaaktheid. Het is ook een toestand van het van God verwijderd zijn, omdat God zonder liefde niet is voor te stellen. Daarom zal een in daden omzetten van de liefde steeds een geluksgevoel teweegbrengen. En dit is de nabijheid van God die ook de ziel voelbaar ervaart. Bijgevolg moet zich ook elk vergroot werkzaam zijn in liefde uiten in een vergroot gevoel van geluk, innerlijke vrede en een krachtig zelfbewustzijn, omdat dit alles goddelijk is, dat wil zeggen een bewijs is van Gods nabijheid die zich alleen op geestelijke wijze kan doen gevoelen, dus in gevoelens van de ziel, niet in het welbehagen van het lichaam.

De nabijheid van God wekt weer liefde op, want daar God op zich Liefde is, moet Zijn aanwezigheid zich weer uiten in een gevoel van liefde. En deze liefde stroomt weer naar God terug als haar Oorsprong. De tot liefde geworden mens - dat wil zeggen zijn ziel - verenigt zich met God. Liefde stroomt naar Liefde, en zo vindt de aaneensluiting plaats van het wezenlijke met het Oer-wezen dat op zich alleen Liefde is.

Amen