• Volver

Intercesión a favor de las personas alejadas de Dios....

Las personas mas alejadas de Dios son aquellas que se creen demasiado elevadas para pedirle ayuda, que no pueden creer en un Poder servicial y omnipotente, ni ver la oración como un puente que conduce a la Deidad eterna. En consecuencia no establecen una conexión y, por tanto, se quedan completamente solas cuando se enfrentan a dificultades graves en las que la ayuda terrenal ya no puede resolver. Si el ser humano no encuentra a Dios en esta adversidad, esto prueba que sigue en flagrante resistencia a Dios, que la vida terrenal no le ha aportado todavía un desarrollo superior, y que, por tanto, está en muy mal preparada para cuando tenga que abandonar la vida terrenal. Todavía no ha trabajado conscientemente en sí mismo para alcanzar un nivel superior. También le faltan las fuerzas para hacerlo, ya que no las ha pedido en la oración. Sin embargo, estas personas también necesitan sentir la bendición de la oración, pues gracias a ella podrán notar que ahora son mas indulgentes cuando un semejante lo necesite. Esta intercesión es muy poderosa y la mayoría de la humanidad sería redimida si cada quien pidiera a Dios amor y misericordia para el otro. Entonces, la voluntad o actitud de rechazo ya no sería tan grande en la humanidad, pues Dios escucha la oración que demuestra amor desinteresado al prójimo si se pide el don del conocimiento para el mismo. El amor infinito de Dios está inmediatamente dispuesto a cumplir una oración así, porque atestigua el amor al prójimo. La distancia de Dios sólo puede reducirse a través del amor, y si el ser se falla a sí mismo todavía puede ser ayudado en la tierra a través de la intercesión y entonces se le muestra el camino correcto. Cuanto más alejado está el ser humano de la Deidad eterna, más incomprensible le resulta pensar en ayuda. Y por eso no se dirige a Dios en la oración. Pero como el cambio de pensamiento sólo puede lograrse a través de la oración de corazón, el ser humano no debe perder ninguna oportunidad de orar de corazón por su prójimo que aún es débil en la fe. El poder de la oración es enorme, y a través de la oración creyente el ser humano lo consigue todo, y afecta especialmente al estado espiritual, es decir, el ser humano abandonará su resistencia a todo lo espiritual, se volverá reflexivo y ahora pensará en lo que antes rechazaba constantemente y llegará a una conclusión diferente a la anterior. La persona que reza por la iluminación espiritual de su prójimo tendrá una influencia extraordinaria sobre éste, y ésta se manifestará de tal manera que escuchará de buen grado lo que se le imparte, aunque inicialmente se haya opuesto a ello. Lo pensará mas a fondo y, si más tarde le sube a la consciencia, lo aceptará de buen grado y con alegría. Y así se reduce la distancia con Dios. La oración de corazón lleva la mayor fuerza y, por lo tanto, debe tener un efecto en la otra persona tan pronto como esta oración sea destinada a ella. Por esta razón, las personas alejadas de Dios no están perdidas sin remedio, pues en cuanto se encuentra a alguien que reconoce su gran penuria espiritual y quiere liberarlas de ella, tiene a su disposición un medio eficaz de ayuda: la intercesión íntima con Dios, que la persona hasta entonces indoblegable percibe sutilmente como sumamente beneficiosa y no puede cerrarse a este amor. Y será guiado hacia el camino correcto y todavía llegará al conocimiento, aunque a menudo sólo después de mucho tiempo. Pero no está irremediablemente a merced de la influencia del enemigo, sino que los seres buenos que luchan saldrán victoriosos y ayudarán a redimir al ser humano de su estado distante de Dios....

Amén

ZAUZIMANJE ZA LJUDE KOJI SU UDALJENI OD BOGA

Ljudi koji sebe smatraju previše nadmoćnima da bi Boga zazivali za pomoć su najudaljeniji od Boga.... oni nisu sposobni niti vjerovati u predusretljivu i svemoguću Silu niti gledati na molitvu kao na most koji vodi do nebeskog Božanstva.... koji prema tome neće niti uspostaviti vezu i tako su u potpunosti prepušteni sebi ako su suočeni sa poteškoćama koje zemaljska pomoć ne može riješiti. Jer ako čovjek ne može pronaći put do Boga u svojoj nevolji on time demonstrira da i dalje ostaje u očitoj opoziciji prema Bogu, da mu zemaljski život još nije donio viši razvoj, da je on prema tome i dalje u vrlo bijednom stanju ako mora napustiti svoj zemaljski život. On se još nije svjesno potrudio kako bi postigao viši stupanj. A pošto on za njega ne zamoljeva u molitvi, njemu također nedostaje snage da bi to učinio. A ipak, čak i ovi ljudi bi trebali osjetiti blagoslov molitve, jer biti će u stanju otkriti perceptibilno smekšavanje svoje prirode čim njihov bližnji moli u njegovo ime. Zauzimanje/posredovanje može postići jako puno i većina čovječanstva bi bila iskupljena do sada ako bi jedan čovjek apelirao Bogu za ljubav i milost u ime drugog. Onda svojevoljno odbacivanje više ne bi bilo tako ogromno, jer Bog uslišava svaku molitvu koja otkriva nesebičnu ljubav prema bližnjem ako je ono za što se zamoljeva dar realizacije/spoznaje za bližnjega. Božja beskonačna ljubav je smjesta voljna ispuniti takvu molitvu pošto ona svjedoči o ljubavi prema drugoj osobi. Udaljenost od Boga je međutim jedino smanjena kroz ljubav, a ako samo biće zakaže ono i dalje može biti pomognuto na zemlji i ispravan put mu može biti ukazan kroz zauzimanje/posredovanjem.

Što je čovjek udaljeniji od vječnog Božanstva utoliko mu je više nezamisliva ideja o pomoći. I on se prema tome neće ni okrenuti prema Bogu u molitvi. Ali pošto se promjena razmišljanja može postići jedino kroz iskrenu molitvu, čovjek ne bi trebao propustiti ni jednu priliku da iskreno moli za svog bližnjeg koji je i dalje slab u vjeri. Sila molitve je ogromna i čovjek može sve postići sa usrdnom/revnom molitvom, a ona posebice afektira duhovna stanja, to jest, čovjek će odustati od svojeg otpora u svezi svih duhovnih stvari, postat će reflektivan [[= sklon razmišljanju]] i razmišljat će o onome što je prije kategorično odbijao i onda će pristići do drugačijeg rezultata nego ranije. Čovjek koji moli u ime svoga bližnjeg za duhovno prosvjetljenje ima izvanredan utjecaj na potonjeg koji sebe manifestira činjenicom da je on voljan slušati što mu je priopćeno/pruženo, čak ako je najprije bio tome protivan, da on o tome razmišlja i, ako se toga kasnije prisjeti, da će to rado i sa veseljem prihvatiti. I na taj način će udaljenost od Boga biti smanjena. Iskrena molitva rezultira u ogromnoj snazi i mora prema tome stupiti na snagu/postati djelotvorna kod njegovog bližnjeg čim mu se ova molitva aplicira. Iz tog razloga ljudi koji su udaljeni od Boga nisu beznadežno izgubljeni, jer čim se netko može pronaći tko prepoznaje veliku nevolju i želio bi ih osloboditi od nje on ima djelotvorna sredstva na svom raspolaganju.... intimno zauzimanje kod Boga, koje ranije nepopravljiva osoba osjeća vrlo dobrotvorno tako da ne može ignorirati ovu ljubav. I on će biti vođen/izveden na pravi put i još ostvariti realizaciju/spoznaju, čak ako i nakon jako dugo vremena; ali on nije beznadežno prepušten na milost neprijatelju, umjesto toga bića koja se muče/naprežu za dobro će ostati pobjednici i pomoći će iskupiti čovjeka iz stanja u kojem se nalazi jako udaljen od Boga.

AMEN