• Volver

Sumisión constante de la voluntad.... Tarea inusual.... Fuerza inusual....

Una tarea inusual también requiere una fuerza inusual, y para poder recibir esta fuerza, el esfuerzo humano también debe ser inusualmente grande, es decir, la voluntad humana debe estar lista una y otra vez para cumplir la voluntad divina. No basta simplemente con estar de acuerdo y estar dispuesto a servir a Dios. El hombre debe ponerse una y otra vez a disposición de Dios para poder recibir fuerza de Dios una y otra vez. Porque la voluntad del hombre debe fortalecerse, el hombre debe buscar conscientemente la conexión con Dios, porque esto significa la separación del mundo, lo que sólo entonces garantiza la capacidad de absorber la fuerza divina.

Si el hombre alguna vez se declara preparado y esto sería suficiente para la tarea posterior, ahora estaría garantizado también un mayor desarrollo, incluso si la voluntad del hombre fuera débil os se volviera hacia el oponente de Dios. Y cada humano estará expuesta a esta condición en algún momento y debe estarlo, porque la lucha del oponente también comienza por el alma, y Dios tampoco se lo prohíbe. Entonces el hombre ya no lucharía contra su enemigo, sino Dios Mismo lo haría por él, y esto daría como resultado un cierto desarrollo superior, que entonces ya no se basaría en el libre albedrío.

La libertad espiritual sólo es posible cuando el hombre se ha liberado completamente del poder maligno que quiere dominarlo.... Pero una liberación de este poder es al mismo tiempo una conexión con Dios.... Pero la unificación con Dios debe ser buscado por el ser mismo, por lo que el impulso más íntimo en el corazón del ser humano debe desear a Dios, y este deseo debe convertirse en un estado permanente, porque la fuerza divina fluye hacia al ser humano de acuerdo con el deseo.

Si un humano ha de cumplir una tarea que requiere una fuerza extraordinaria, debe estar siempre en contacto con Dios, debe abrir siempre y constantemente su corazón, para que el amor de Dios se le puede comunicar, por lo que la voluntad debe estar constantemente activa, debe someterse siempre a Dios el Señor, debe verse a sí mismo como un recipiente vacío que se llena constantemente con la fuerza, la cual es absolutamente necesaria para una obra extraordinaria. Pero una obra extraordinaria será siempre la de arrebatar al adversario de Dios las almas que todavía están unidas a él.

Una obra inusual también es transmitir los bienes espirituales que una persona recibe a otros seres humanos que aún no se han desarrollado hasta el punto de poder recibir bienes espirituales directamente. Porque casi siempre se resistirán cuando se les informa al respecto, ya que la capacidad de reconocer la verdad requiere también el deseo de la verdad. Y ahora es necesario influenciar a esos humanos con todo amor y paciencia para que estén dispuestos a reflexionar acerca de lo que han oído. Entonces también podrá llegar hasta ellos. Entonces también puede encontrar aceptación en ellos.

Por lo tanto, transmitir verdades espirituales a otros seres humanos requiere hombres que estén extremadamente dispuestos a servir y quienes, impulsados por la cognición de la necesidad espiritual de la humanidad, están dispuestos a ayudar. Deben ponerse a disposición de Dios una y otra vez, ya que tal tarea sólo puede realizarse desde el impulso más interior y, por tanto, nunca podría convertirse en una acción mecánica. Sólo cuando el hombre está completamente absorto en esta tarea, Dios puede obrar a través de él de tal manera que haga uso de la voluntad del hombre y ahora debe actuar de acuerdo con la voluntad de Dios.

Pero este estado presupone el amor más profundo a Dios y a los demás seres humanos, y por eso la voluntad está constantemente activa mientras el amor la impulse. Pero mientras el hombre todavía está luchando y la transformación de su alma aún no está completada, necesita un suministro de fuerza excesivo de fuerza, pero también debe adquirirla, es decir, pedirla en constante conexión con Dios. Un ser humano debe, por así decirlo, vivir para sus semejantes y formar el puente entre ellos y Dios. Un ser humano debe reconocer la necesidad y tratar de evitarla formándose a sí mismo de la manera necesaria para que Dios le dé Su fuerza....

Y ahora tiene que usar nuevamente el suministro de fuerza para sus semejantes, porque el amor de un ser humano que se expresa en el obrar para su semejantes puede conseguir muchas cosas, incluso transferir el suministro de fuerza de Dios a aquellos que no ponen una resistencia abierta a sus esfuerzos. La voluntad de servir a Dios capacita al ser humano a una actividad redentora, y esta actividad tendrá éxito cuando el amor profundo cambia su ser hacia la gentileza, la paciencia y la paz, porque sólo se le permite luchar con estas armas, si la victoria deba ser de su lado.

Pero es un comienzo difícil conducir la humanidad por el mismo camino que le trae el suministro de fuerza de Dios. Por lo tanto, el ser humano que quiere servir a Dios recibe constantemente fuerza en forma de la Palabra divina tan pronto como se muestra digno de ella, y el ser humano aumenta en sabiduría, su voluntad se fortalece, también crece su capacidad de transmitir las enseñanzas divinas y su amor se hace cada vez más profundo, y esto es decisivo para su tarea terrenal.... Sólo el amor le trae el amor de Dios hasta tal punto que se somete cada vez más voluntariamente a Dios y finalmente queda completamente absorto en Su voluntad....

amén

Buitengewone opdracht – Buitengewone kracht – Voortdurende onderwerping van de wil

Een buitengewone opdracht veronderstelt ook een buitengewone kracht en om deze kracht te kunnen ontvangen, moet ook het streven van de mens buitengewoon groot zijn. Dat wil zeggen dat de wil van de mens steeds meer weer bereid moet zijn om de goddelijke wil te vervullen. De eenmalige goedkeuring en het ertoe bereid zijn om God te willen dienen, is niet voldoende. De mens moet zich steeds weer opnieuw aan God ter beschikking stellen om steeds weer opnieuw kracht van God te kunnen ontvangen. Want de menselijke wil moet sterker worden. De mens moet bewust de verbinding met God zoeken, omdat dit pas de scheiding van de wereld betekent, die pas dan de verzekering geeft om in staat te zijn om goddelijke kracht op te nemen.

Als de mens zich nu eenmaal bereid verklaard heeft, en dit zou genoeg zijn voor de opdracht van straks, dan zou nu de verdere ontwikkeling ook dan gegarandeerd zijn, als de wil van de mens zwak of naar de tegenstander van God toegekeerd zou zijn. En aan deze toestand zal elk mens af en toe blootgesteld worden en moet dat ook worden, omdat het strijden van de tegenstander om de ziel eveneens begint en God hem dit ook niet belet. De mens zou dan niet meer strijden tegen zijn vijand, maar tegen God Zelf en dit zou dan een zekere opwaartse ontwikkeling ten gevolge hebben, die dan echter niet meer de vrije wil als reden zou hebben.

Geestelijke vrijheid is alleen maar mogelijk, als de mens zich geheel vrij gemaakt heeft van de boze macht, die hem wil overheersen. Maar een losmaken van deze macht is tegelijkertijd een verbinden met God. De vereniging met God moet echter door het wezenlijke zelf nagestreefd worden. Bijgevolg moet de meest innerlijke drijfveer in het hart van de mens naar God verlangen en dit verlangen moet een permanente toestand worden, omdat de goddelijke kracht overeenkomstig dit verlangen naar de mens toestroomt.

Als de mens nu een opdracht uit moet voeren, die buitengewone kracht vereist, dan moet hij steeds in contact staan met God. Hij moet voortdurend zijn hart openen, opdat de liefde van God hem vertrouwen kan schenken, dus de wil moet onophoudelijk werkzaam zijn. Hij moet zich steeds weer aan God de Heer onderwerpen. Hij moet zichzelf als een leeg vat beschouwen, dat zich onophoudelijk met de kracht vult, die absoluut noodzakelijk is voor het buitengewone werkzaam zijn.

Maar het zal altijd een buitengewone activiteit zijn om de tegenstander van God de zielen te ontworstelen, die hem nog aanhangen. Verder is het een buitengewoon werkzaam zijn om wat de mensen aan geestelijke goederen toegestuurd wordt, door te geven aan medemensen, die zich nog niet zo ver ontwikkeld hebben om geestelijke goederen rechtstreeks in ontvangst te nemen. Want deze zullen bijna altijd weerstand bieden, als ze in aanraking gebracht worden met zulke geestelijke goederen, omdat de bekwaamheid om de waarheid te herkennen ook een verlangen naar de waarheid veronderstelt.

En nu moet er met alle liefde en geduld op zulke mensen ingewerkt worden, opdat ze bereidwillig worden om hetgeen vernomen is, grondig te doordenken. Dan kan het bij hen ook ingang vinden. Voor het overdragen van geestelijke waarheden op medemensen zijn er buitengewoon gedienstige mensen nodig, die door het besef van de geestelijke nood van de mensheid tot hun hulpbereidheid gedreven worden. Ze moeten zich telkens weer aan God ter beschikking stellen, omdat zo’n opdracht alleen maar vanuit de diepste aandrang uitgevoerd kan worden, dus nooit tot een mechanische handeling zou kunnen worden.

Pas wanneer de mens geheel en al in deze opdracht opgaat, kan God zo door hem werkzaam zijn, dat Hij Zich van de wil van de mens bedient en deze nu zo moet handelen, zoals het Gods wil is. Maar deze toestand veronderstelt de diepste liefde voor God en voor de medemensen en zodoende is de wil dan voortdurend actief, zodra deze door de liefde aangedreven wordt. Maar zodra de mens nog worstelt en de hervorming van zijn ziel nog niet voleindigd is, heeft hij een enorme aanvoer van kracht nodig. Maar deze moet hij eveneens verwerven. Dat wil zeggen hierom vragen in voortdurende verbinding met God.

Een mens moet in zekere zin voor de medemensen leven en door hen de brug bouwen tot God. Een mens moet de nood herkennen en haar proberen af te wenden, doordat hij zich zo ontwikkelt, zoals het nodig is om door God met Zijn kracht bedacht te worden. En hij moet nu de schenking van kracht weer gebruiken voor zijn medemensen, want de liefde van een mens, die tot uitdrukking komt in het werkzaam zijn voor de medemensen, is tot veel in staat. Dus ook de krachtschenking van God op hen overbrengen, als tegen zijn inspanningen geen duidelijk verzet geboden wordt. De wil om God te dienen stelt de mens in staat om verlossend werkzaam te zijn en deze zal succes hebben, wanneer diepe liefde zijn wezen verandert tot zachtaardigheid, geduld en vredelievendheid. Want alleen met deze wapens mag hij strijden, als hij de zege wil behalen.

Maar het is een moeilijke onderneming om de mensen naar deze weg te leiden, die hen de toevoer van kracht uit God oplevert. Daarom wordt de mens, die God wil dienen onophoudelijk kracht in de vorm van het goddelijke woord toegestuurd, zodra hij bewijst deze waardig te zijn en de wijsheid van de mens neemt toe, zijn wil wordt sterker, zijn bekwaamheid om de goddelijke leringen door te geven groeit eveneens en zijn liefde wordt steeds dieper en dit is bepalend voor zijn opdracht op aarde. Alleen de liefde levert hem de liefde van God in zo’n mate op, dat hij zich steeds bereidwilliger aan God onderwerpt en uiteindelijk geheel in Zijn wil opgaat.

Amen