• Volver

Sol espiritual.... Palabra de Dios....

Cuando el amor del Señor se expresa visiblemente en tiempos de esclavitud espiritual y Él desciende a la tierra en la Palabra, esto significa que el sol espiritual se abre paso entre las nubes oscuras.... El Amor Mismo de Dios es el sol que ilumina el día brillantemente, porque el amor de Dios quiere vencer las tinieblas del espíritu, quiere que quien desee camine a la luz del sol espiritual. Este sol lo ilumina todo, no tolera la oscuridad, no tolera la sombra, irradia una luz brillante por todas partes y es tan sumamente benéfico para el caminante de la tierra, que antes buscaba laboriosamente su camino en la oscuridad de la noche.

La luz es vida, la oscuridad es muerte.... la luz es atención, la oscuridad es sueño.... En la luz brillante del sol todo cobrará vida lo que antes dormía en la oscuridad. Y para toda esencia, la luz del sol significa anhelo cumplido. Porque en la oscuridad sufre y anhela la luz. Y Quien es la Luz en Sí Misma, rompe las tinieblas, y toma el camino a la tierra; Él busca un recipiente que es adecuado para recibir la luz y allí mismo enciende una llama que debe brillar a lo largo y ancho para la bendición de la humanidad....

La sabiduría divina irradia sobre la tierra como un sol y vivifica con su claror lo que antes yacía en un profundo en un sueño ligero.... ¡Cuán indeciblemente misericordioso considera el Amor Eterno a la humanidad perdida!.... Cómo debería regocijarse de la luz que viene de los cielos y dejarse iluminar y calentar agradecidamente por los rayos del sol espiritual.... Pero la humanidad está espiritualmente ciega, no presta atención a la luz, no presta atención al rayo benéfico y vivificante del amor divino, cierra los ojos y mantiene el estado de oscuridad, huye de la luz brillante, ella no puede soportar la luz, no está madura para la obra divina, no puede soportar el calor benéfico del sol, su luz radiante....

La humanidad se siente cómoda en la noche oscura, y así pueden existir dos mundos en la tierra al mismo tiempo, un valle soleado y extremadamente hermoso donde el amor divino ofrece a las personas todo lo que desean.... y un valle donde la oscuridad, la sequía y la infertilidad ofrecen a las personas una existencia exigua y esto debe entenderse puramente espiritual. Porque donde no brilla la luz del espíritu, la tierra está sin luz, y nada puede crecer y prosperar, es decir, todo lo esencial está en problemas.... Pero donde Dios Mismo envía Sus rayos a la tierra, habrá luz y sol, habrá vida y alegría, allí el alma cobrará vida y en los rayos del sol divino del amor madurará a una fruta deliciosa.... amén

De geestelijke zon – Het woord van God

Wanneer in tijden van knechtschap van de ziel de liefde van de Heer zichtbaar tot uiting komt en Hij in het woord naar de aarde afdaalt, dan betekent dit een tevoorschijn komen van de geestelijke zon door de donkere wolken. De liefde van God Zelf is de zon, die de dag stralend helder verlicht, want Gods liefde wil de duisternis van de geest overwinnen. Ze wil dat iedereen, die daar maar naar verlangt, zich in het licht van de geestelijke waarheid bevindt. Deze zon verlicht alles. Ze staat geen duisternis toe. Ze gedoogt geen schaduw. Ze straalt overal helder licht uit en is buitengewoon weldadig voor de wandelaar op aarde, die voorheen moeizaam een weg zocht in de duisternis van de nacht.

Licht is leven, duisternis is dood. Licht is waakzaamheid, duisternis is slaap. In stralend zonlicht zal alles wat voorheen in de duisternis sluimerde tot leven ontwaken. En voor al het wezenlijke betekent het licht van de zon vervuld verlangen. Want in de duisternis lijdt het en verlangt het naar het licht. En Degene, Die in Zichzelf het licht is, doorbreekt de duisternis en Hij neemt de weg naar de aarde. Hij zoekt een vat, dat voor het opnemen van licht geschikt is en ontsteekt daarin een vlam, die tot in de wijde omtrek tot zegen van de mensheid schijnen zal.

Goddelijke wijsheid straalt als een zon op de aarde en wekt met haar schijnsel tot leven, wat voorheen in een diepe sluimer lag. Hoe onnoemelijk genaderijk bedenkt de eeuwige liefde de verdwaalde mensheid? Hoe zou ze moeten jubelen over het licht, dat uit de hemel komt en hoe dankbaar voor de stralen van de geestelijke zon, waar ze zich door laat verlichten en verwarmen?

Maar de mensheid is geestelijk blind. Ze slaat geen acht op het licht. Ze slaat geen acht op de weldadige, leven opwekkende stralen van de goddelijke liefde. Ze sluit de ogen en houdt de duistere toestand overeind. Ze vlucht voor het heldere schijnsel, omdat ze dat licht niet verdragen kan. Ze is niet rijp voor het goddelijke werkzaam zijn. Ze verdraagt de weldadige warmte van de zon niet, haar stralende licht niet. Ze voelt zich goed in de donkere nacht en zodoende kunnen er op aarde tegelijkertijd twee werelden bestaan. Een zonnige, buitengewoon lieflijke vallei, waar goddelijke liefde de mensen alles biedt, wat ze verlangen. En een vallei, waar duisternis, dorheid en onvruchtbaarheid de mensen een karig bestaan biedt en dit moet zuiver geestelijk begrepen worden.

Waar de zon van de geest niet schijnt, is de aarde zonder licht en er kan niets groeien of gedijen. Dat wil zeggen dat al het wezenlijke in nood is. Maar waar God Zelf Zijn stralen naar de aarde stuurt, daar zal licht en zon zijn, daar zal leven en vreugde zijn, daar zal de ziel tot leven ontwaken en in de stralen van de goddelijke liefdeszon tot een heerlijke vrucht rijpen.

Amen